آسم شبانه یک بیماری آسم است که با تشدید علائم در شب مشخص می شود. اگرچه برخی از افراد مبتلا به آسم شبانه ممکن است علائم را در طول روز تجربه کنند ، اما علائم بین ساعات 1:00 صبح تا 4:00 صبح بیشتر است. اگر آسم شبانه دارید ، ممکن است آسم شما کنترل نشود. در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. به دلیل زمان بروز علائم ، تشخیص آسم شبانه در برخی افراد دشوار است. درمان آسم شبانه مستلزم بسیاری از استراتژی های مشابه است که برای درمان آسم روزانه استفاده می شود. اگر فکر می کنید ممکن است به آسم شبانه یا هر نوع اختلال تنفسی دیگر مبتلا باشید ، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: مصرف داروهای تجویزی
مرحله 1. از داروهای تسکین سریع استفاده کنید
اگر از حمله آسم رنج می برید ، برای درمان علائم خود در اسرع وقت به چیزی نیاز خواهید داشت. پزشک شما ممکن است داروهای تسکین سریع را توصیه کند ، که برای استفاده کوتاه مدت و در صورت نیاز برای تسکین حمله فعال آسم در نظر گرفته شده است. با این حال ، شما بیش از دو بار در هفته از این داروها استفاده می کنید ، سپس ممکن است به داروهای دیگر مانند استروئیدهای استنشاقی نیاز داشته باشید.
- بتا آگونیست های کوتاه اثر ، برونکودیلاتورهای استنشاقی هستند که به بهبود عملکرد ریه ها در عرض چند دقیقه کمک می کند. داروهای این کلاس شامل آلبوترول (ProAir HFA یا Ventolin HFA) و لوالبوترول (Xopenex) است.
- Ipratropium (Atrovent) یک برونکودیلاتور سریع عمل است که معمولاً برای افراد مبتلا به آمفیزم و برونشیت اختصاص داده می شود اما ممکن است برای آسم شدید استفاده شود.
- کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون و متیل پردنیزولون ممکن است به صورت خوراکی یا تزریقی تجویز شوند. این داروها به سرعت علائم حمله آسم را تسکین می دهند ، اما استفاده طولانی مدت می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
مرحله 2. داروهای کنترل طولانی مدت آسم مصرف کنید
در حالی که داروهای تسکین سریع می توانند به حمله آسم فعال کمک کنند ، اما برای مدیریت طولانی مدت آسم کار چندانی نمی کنند. به همین دلیل ، پزشک ممکن است یک یا چند داروی طولانی مدت را برای کنترل وضعیت شما تجویز کند.
- اصلاح کننده های لوکوترین داروهای خوراکی هستند که می توانند علائم را تا 24 ساعت در یک زمان درمان کنند. داروهای این کلاس شامل مونتلوکاست (Singulair) ، زافیرلوکاست (Accolate) و zileuton (Zyflo) است.
- بتا آگونیست های طولانی مدت داروهای استنشاقی هستند که برای گشاد شدن مجاری تنفسی استفاده می شوند. بتا آگونیست های رایج شامل سالمترول (سرونت) و فرموترول (فورادیل) است.
- داروهای استنشاقی ترکیبی بتا آگونیست های طولانی اثر را با کورتیکواستروئید جفت می کنند ، اگرچه ممکن است خطر حمله شدید آسم را افزایش دهند. داروهای رایج شامل فلوتیکازون-سالمترول (Advair) و بودزونید-فرموترول (Symbicort) است.
مرحله 3. داروهای آلرژی را امتحان کنید
داروهای آلرژی به طور مستقیم آسم یا آسم شبانه را درمان نمی کند ، اما معمولاً برای کنترل آلرژی استفاده می شود. داروهای رایج OTC شامل Zyrtec (ستیریزین) ، کلاریتین (لوراتادین) و آلگرا (فکسوفنادین) است. با این حال ، اگر آسم شما به دلیل حساسیت ایجاد شده یا در آن اغراق شده باشد ، پزشک ممکن است توصیه کند که از داروهای حساسیت تجویز شده استفاده کنید.
- تزریقات آلرژیک ، همچنین به عنوان ایمونوتراپی شناخته می شود ، پزشک شما دوزهای کمی از یک آلرژن خاص را تجویز می کند تا واکنش سیستم ایمنی بدن شما را نسبت به آن کاهش دهد. این ممکن است یک بار در هفته شروع شود ، سپس به تدریج به یک بار در ماه منتقل شود.
- Omalizumab (Xolair) دارویی است که از طریق تزریق هر دو تا چهار هفته تجویز می شود. این دارو مخصوص افرادی است که هم از آلرژی و هم از آسم شدید رنج می برند.
- کورتیکواستروئیدهای استنشاقی دارای اثر ضد التهابی بر روی مجاری تنفسی شما هستند. کورتیکواستروئیدهای رایج شامل فلوتیکازون (Flonase یا Flovent) ، budesonide (Rhinocort) ، flunisolide (Aerospan HFA) و ciclesonide (Alvesco) است.
قسمت 2 از 4: تغییر محیط خود
مرحله 1. اتاق خواب خود را تمیز نگه دارید
کنه های گرد و غبار محرک رایجی برای افراد مبتلا به آسم شبانه هستند. در حالی که نمی توانید محیطی کاملاً عاری از گرد و غبار را تضمین کنید ، می توانید با تمیز نگه داشتن اتاق خواب خود تا حد ممکن خطر عوامل تحریک کننده شبانه را کاهش دهید.
- حداقل هفته ای یکبار اتاق خود را گردگیری کنید تا گرد و غبار به حداقل برسد. اگر در هنگام تمیز کردن نگران مواجهه هستید ، می توانید از ماسک گرد و غبار یکبار مصرف استفاده کنید.
- مرتب فرش های خود را جاروبرقی بکشید. وقتی ملحفه و روبالشی خود را عوض می کنید ، می توانید بالش ها و تشک های خود را نیز جاروبرقی بکشید.
- ملافه و روبالشی خود را مرتباً عوض کنید تا از تجمع گرد و غبار و کنه های گرد و غبار جلوگیری کنید.
- همچنین می توانید روکش های مخصوص گرد و غبار را برای بالش و تشک خود خریداری کنید. اینها محل خواب شما را از گرد و غبار و کنه های گرد و غبار محافظت می کنند.
مرحله 2. فرش ها را از اتاق خواب خود بردارید
فرش ها فضای کافی برای جمع آوری گرد و غبار و کنه های گرد و غبار را فراهم می کنند ، حتی اگر به طور مرتب تمیز می کنید. بهترین راه برای کاهش گرد و غبار در اتاق خواب شما حذف هرگونه فرش در آن اتاق و نصب کف چوبی یا کاشی مشمع کف اتاق است.
مرحله 3. هوای اتاق خود را درمان کنید
هوایی که تنفس می کنید می تواند تأثیر فوق العاده ای بر آسم شما داشته باشد. به جای اینکه پنجره ها را باز بگذارید یا در هوای مرطوب تنفس کنید ، می توانید هوای اتاق خواب خود را تصفیه کنید تا به وضعیت شما کمک کند.
- به جای باز کردن پنجره ها از کولر گازی استفاده کنید. این باعث می شود که شما در معرض گرده و گرد و غبار قرار بگیرید و رطوبت اتاق خواب را نیز کاهش دهید.
- اگر در منطقه ای زندگی می کنید که مستعد آب و هوای مرطوب یا مرطوب است ، از رطوبت گیر در خانه خود استفاده کنید تا رطوبت اضافی را از هوا خارج کند.
مرحله 4. قرار گرفتن در معرض کپک را کاهش دهید
اسپورهای کپک می توانند آسم شما را در هر زمان از شبانه روز تشدید کنند. بهترین راه برای کاهش قرار گرفتن در معرض این است که در نحوه مقابله با مشکلات کپک در خانه و اطراف آن پیشقدم باشید.
- پنجره ها را به ویژه در شب بسته نگه دارید. این زمانی است که اسپورهای کپک بیشتر در هوا فعال هستند.
- مناطق مرطوب اطراف خانه خود ، از جمله حمام و آشپزخانه را خشک و ضد عفونی کنید.
- توده های برگ یا هیزم مرطوب را از حیاط خود بردارید.
قسمت 3 از 4: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید
انجام معاینات منظم برای آسم بهترین راه برای کنترل آن است. داشتن علائم آسم شبانه نشانه این است که آسم شما به خوبی کنترل نشده است ، بنابراین باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما می تواند از آزمایش های مختلف برای بررسی آسم شما و تنظیم داروهای شما در صورت نیاز استفاده کند.
اگر مدتی از آخرین باری که به پزشک خود مراجعه کرده اید می گذرد ، همین امروز وقت بگیرید
مرحله 2. از محرک های شناخته شده اجتناب کنید
برخی عوامل باعث ایجاد حملات آسم در افراد مبتلا به هر نوع آسم می شوند. در افراد مبتلا به آسم شبانه ، قرار گرفتن در معرض این عوامل محرک قبل و در طول خواب می تواند عامل مهمی باشد. محرک های رایج آسم شامل موارد زیر است ، اما محدود نمی شود:
- دود تنباکو
- قرار گرفتن در معرض هوای سرد
- اقلام معطر ، به ویژه عطر و ادکلن
- ذرات معلق در هوا ، از جمله اسپری مو و سایر مواد شیمیایی
مرحله 3. موقعیت های مختلف بدن را امتحان کنید
اگرچه عوامل متعددی می توانند باعث حملات شبانه آسم شوند ، اما برخی از متخصصان معتقدند که موقعیت بدن شما در هنگام خواب می تواند یک عامل باشد. سعی کنید نحوه خوابیدن را هنگام خواب تنظیم کنید و موقعیتی را پیدا کنید که به نظر می رسد برای شما بهترین کار را می کند.
مرحله 4. یک شیوه زندگی سالم داشته باشید
به طور کلی متخصصان توصیه می کنند که داشتن یک شیوه زندگی سالم می تواند به کاهش بروز حملات آسم در بسیاری از افراد کمک کند. اگرچه این امر از وقوع حملات آسم جلوگیری نمی کند ، اما سلامت شما را بهبود می بخشد و ممکن است به شما در مدیریت علائم کمک کند.
- سعی کنید استرس احساسی و سطح اضطراب خود را کاهش دهید ، زیرا این علائم در بسیاری از افراد با علائم آسم مرتبط است.
- هر شب استراحت کافی داشته باشید. اگر آسم شبانه شما خواب شما را مختل کند ، ممکن است این کار دشوار باشد ، بنابراین سعی کنید برنامه ریزی لازم را انجام دهید و بیشتر از آنچه معمولاً به آن نیاز دارید به خود اختصاص دهید.
- از رژیم غذایی متعادل و سالم استفاده کنید. برای کمک به برنامه ریزی یک رژیم غذایی سالم ، ممکن است بخواهید با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.
- برخی از متخصصان توصیه می کنند ورزش را در سبک زندگی خود قرار دهید تا به حفظ سلامت شما کمک کند. با این حال ، ورزش در واقع ممکن است باعث حمله آسم در برخی افراد شود.
مرحله 5. قرار گرفتن در معرض شوره حیوانات خانگی را محدود کنید
برخی از افراد ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض شوره حیوان خانگی دچار حمله آسم شوند. ابتلا به آسم لزوماً به این معنا نیست که شما باید از دست حیوان خانگی موجود خلاص شوید یا اینکه در آینده نمی توانید به آن مبتلا شوید. با این حال ، شما باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید تا میزان شوره حیوان خانگی شما را در خانه محدود کند.
- هفته ای یکبار حیوانات خانگی خزدار را حمام کنید تا میزان شوره روی کت آنها کاهش یابد.
- اگر حیوانات خانگی خزدار مشکلی برای آلرژی شما هستند ، تا آنجا که ممکن است آنها را در خارج از اتاق خواب خود نگه دارید.
- فرش های جارو برقی اغلب. همچنین باید حداقل هفته ای یکبار سطوح سخت زمین را جارو زده و تمیز کنید.
- حیوانات خانگی خز تنها حیواناتی نیستند که می توانند عوارض ایجاد کنند. برخی از افراد متوجه می شوند که پرهای پرنده نیز می تواند علائم آسم را تشدید کند.
- اگر علیرغم رعایت موارد احتیاطی علائم شما بدتر شد ، ممکن است لازم باشد که به طور کلی از قرار گرفتن در معرض این حیوانات خانگی خودداری کنید. اگر دیگر قادر به مراقبت از حیوان خانگی خود نیستید ، با یک دوست یا خویشاوند صحبت کنید.
قسمت 4 از 4: پیگیری با پزشک خود
مرحله 1. ملاقات های منظم پزشک را انجام دهید
مدیریت طولانی مدت علائم آسم شما را ملزم می کند که به طور منظم با پزشک خود تماس بگیرید. بسته به شدت آسم و میزان کنترل شرایط شما در هر زمان ، دفعات مراجعه به پزشک متفاوت خواهد بود.
- در اولین کنترل بیماری خود هر دو تا شش هفته یکبار با پزشک خود مشورت کنید.
- هنگامی که آسم شما تحت کنترل است ، قرارهای خود را برای هر یک تا شش ماه برنامه ریزی کنید. این قرارها را به طور نامحدود نگه دارید تا پزشک شما بتواند به ارزیابی وضعیت شما ادامه دهد.
مرحله 2. از پزشک خود در مورد داروهای خود بپرسید
برخی از داروها باعث تحریک یا تشدید علائم آسم در برخی افراد می شوند. اینها شامل داروهای بدون نسخه مانند آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن است. مسدود کننده های بتا ، که برای بیماری های قلبی و فشار خون بالا تجویز می شوند ، همچنین باعث ایجاد حملات آسم در برخی افراد می شوند.
- اگر برای بیماری دیگری باید داروهای مسکن یا مسدود کننده های بتا مصرف کنید ، در مورد داروهای جایگزین که باعث آسم شما نمی شوند ، با پزشک خود مشورت کنید.
- عوارض جانبی هر داروی جدیدی را که در نظر دارید بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچگونه اثر سوء بر آسم شما نخواهد داشت.
مرحله 3. به متخصص آلرژی مراجعه کنید
اگر از آلرژی رنج می برید یا اگر متوجه شده اید که آلرژن ها بر آسم شما تأثیر می گذارند ، ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص آلرژی داشته باشید. یک متخصص آلرژی می تواند به شما در شناسایی آلرژی های خاص شما کمک کند ، روی ایمونوتراپی آلرژن کار کند و در مورد چگونگی اجتناب از آلرژن های شناخته شده به شما توصیه کند.
