از دست دادن شنوایی می تواند در ابتدا مخرب باشد. ممکن است با ارتباطات روزمره دست و پنجه نرم کنید ، در انجام کار خود مشکل داشته باشید یا احساس کنید از دیگران جدا شده اید. ممکن است مجبور شوید بسیاری از رفتارهای جدید را در زندگی خود اتخاذ کنید. ممکن است لازم باشد زبان اشاره ، خواندن گفتار را بیاموزید و خانه خود را با وسایل کمکی وفق دهید. در حالی که ناشنوایی چالش های خود را دارد ، همچنین می توان با مهارت های ارتباطی ، فناوری و نگرش مثبت و صبورانه آن را مدیریت کرد.
مراحل
روش 1 از 3: برقراری ارتباط با دیگران
مرحله 1. زبان اشاره را بیاموزید
به طور کلی یادگیری علائم ساده برای اکثر مردم آسان است ، اگرچه زبان اشاره قوانین دستور زبان خاص خود را دارد (و حتی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است). در حالی که یادگیری علائم اولیه و احساس راحتی در برقراری ارتباط با زبان اشاره تا یک سال طول می کشد ، سود حاصل از برقراری ارتباط رودررو با سایر ناشنوایان کیفیت زندگی شما را تا حد زیادی افزایش می دهد.
- کلاس های زبان اشاره در مکان های مختلف از جمله کالج های محلی ، کلیساها و کتابخانه ها ارائه می شود. اگر نمی توانید در کلاس شرکت کنید ، می توانید برخی از علائم اولیه را به صورت آنلاین یاد بگیرید.
-
با نحوه نوشتن انگشتان (تلفظ حروف جداگانه برای ایجاد کلمات با دستان خود) آشنا شوید تا بتوانید کلمات را تا زمانی که همه نشانه ها را برای آنها یاد نگرفته اید املا کنید.
این می تواند هنگام پرسیدن نحوه امضای یک کلمه خاص نیز مفید باشد
- امضاکنندگان عموماً با افرادی که به تازگی به زبان اشاره اشاره کرده اند صبور هستند و نشانه ها را کند کرده و آنها را تکرار می کنند. در ابتدا نگران کند بودن نباشید. بهتر است آهسته عمل کنید و اولین بار پیام خود را به طور م communicateثر انتقال دهید ، نه اینکه از تکرار خود ناامید شوید.
-
بسیاری از زبانهای اشاره دارای نسخه ساده شده ای هستند که از زبان انگلیسی (یا هر زبانی که در کشور شما صحبت می شود) پیروی می کند. شروع به کار با این نسخه آسان تر است و وقتی علائم را می شناسید ، ساختار جمله را به روشی که جامعه ناشنوایان ترجیح می دهد تغییر دهید.
به عنوان مثال ، English Supported Sign (SSE) ، از علائم مشابه زبان اشاره انگلیسی (BSL) استفاده می کند ، اما مورد اول از همان ساختار انگلیسی پیروی می کند ، در حالی که دومی دستور زبان خاص خود را دارد. SSE ممکن است برای مبتدیان مناسب باشد ، اما BSL چیزی است که توصیه می شود هنگامی که می توانید
مرحله 2. نحوه خواندن لب را بیاموزید
در حالی که معمولاً به عنوان لب خوانی شناخته می شود ، دقیق تر است که این تکنیک را خواندن گفتار بدانیم زیرا شامل تماشای گونه ها ، گلو ، چشم ها و نشانه های غیرکلامی است. اگر با فرد شنوایی که امضا نمی کند ارتباط برقرار کنید ، این یک مهارت مفید است. به خاطر داشته باشید که بهتر است از آن در محیطی بدون حواس پرتی و با نور کافی استفاده کنید که در آن بتوانید چهره گوینده را به وضوح مشاهده کنید.
- از آنجا که ما نمی توانیم بیشتر صداها را تشکیل دهیم (بسیاری از آنها بدون حرکت از لب یا دندان ایجاد می شوند) ، حتی خوانندگان گفتار متخصص فقط حدود 20 تا 30 درصد آنچه گفته می شود را دریافت می کنند. بنابراین ، مهم است که قبل از شروع گفتگو ، زمینه ای در مورد آن داشته باشید.
- به عنوان مثال ، اگر برای ملاقات به خواندن گفتار متکی بودید ، می توانید دستور کار و یادداشت ها را زودتر از موعد دریافت کنید. اگر برای سخنرانی به خواندن گفتار متکی بودید ، می توانید از استاد قبل از آن یادداشت های سخنرانی خود را بخواهید.
- به بلندگو توجه زیادی داشته باشید. حرکات و حالات چهره را تماشا کنید. به دنبال نشانه های بصری باشید (برای مثال ، گوینده در یک جلسه به نمودار میله ای اشاره می کند). وقتی نیاز به استراحت دارید ، دیگران را مطلع کنید ، زیرا "گوش دادن" با چشمان شما می تواند بسیار خسته کننده باشد.
- نباید تنها به لب خوانی متکی باشید. لب خوانی یک چالش است و جایگزینی برای برقراری ارتباط از طریق زبان اشاره یا زبان نوشتاری نیست. اشکالی ندارد اگر قاطع باشید و به کسی اطلاع دهید که نمی خواهید لب بخوانید ، بلکه ترجیح می دهید از راه دیگری ارتباط برقرار کنید.
مرحله 3. نحوه ارتباط بهتر دوستان و خانواده با شما را توضیح دهید
ممکن است مردم از نحوه صحبت کردن یا زبان بدن خود آگاه نباشند و از نحوه درک آنها برای شما سخت تر شوند. مودب و مستقیم باشید و به آنها اطلاع دهید که چگونه می توانند به شما کمک کنند. ممکن است بخواهید به مردم بگویید:
- توجه خود را قبل از صحبت با خود جلب کنید ، شاید با تکان دادن یا ضربه زدن روی شانه.
- یک کاغذ و قلم در نزدیکی خود داشته باشید تا موارد را یادداشت کنید.
- از پانتومیم ، حالت چهره و حرکات استفاده کنید.
- از گوینده بخواهید مستقیماً با شما روبرو شود و مستقیماً به جای مترجم با شما صحبت کند. به شخص بگویید با شما تماس چشمی برقرار کند و با مترجم صحبت نکند. به عنوان مثال ، می توانید به فرد اطلاع دهید: "من دوست ندارم وقتی به جای من با مترجم صحبت می کنید. احساس می کنید به جای اینکه با من صحبت کنید در مورد من صحبت می کنید وقتی می گویید: "آیا می توانی به جیم اطلاع دهی که من گفتم …؟"
-
اگر لب می خوانید ، مطمئن شوید که گوینده چیزی در دهان خود ندارد (مانند غذا یا آدامس) ، یا هنگام صحبت کردن دهان خود را بپوشاند.
استفاده از ماسک های شفاف (واضح) می تواند به ناشنوایان کمک کند که در طول همه گیری COVID-19 لب بخوانند
روش 2 از 3: بهبود کیفیت زندگی
مرحله 1. روشهای جدیدی برای انجام کارهای دلخواه پیدا کنید
کاهش شنوایی به این معنا نیست که باید همه چیزهای مورد علاقه خود را رها کنید. بسیاری از فعالیت های مورد علاقه شما ممکن است بدون تغییر باقی بمانند ، یا فقط باید کمی تغییر داده شوند تا کم شنوایی شما را در نظر بگیرند. با کمی تفکر خلاق ، ممکن است متوجه شوید که هنوز می توانید از سرگرمی ها و سرگرمی های مورد علاقه خود رضایت و لذت را پیدا کنید.
- به عنوان مثال ، بسیاری از سینماها فیلم های تحت عنوان ارائه می دهند ، یا دستگاه های قابل حمل را ارائه می دهند که می توانند به راحتی روی پشتی صندلی شما قرار گیرند. برای مشاهده زمان نمایش فیلم های زیرنویس شده به این آدرس ، به https://www.captionfish.com مراجعه کنید.
- ممکن است بتوانید لیگ های ورزشی محلی را پیدا کنید که بازیکنان ناشنوا را از طریق منطقه پارک محلی شما تهیه می کند. همچنین ممکن است متوجه شوید که در صورت درخواست برخی تغییرات می توانید به بازی در لیگ های معمولی خود ادامه دهید (به عنوان مثال داور دستان خود را به جای سوت زدن تکان می دهد).
مرحله 2. استفاده از وسایل کمکی را در نظر بگیرید
بسیاری از محصولات کمکی مختلف وجود دارد که برای کمک به شنوایی بهتر افراد مبتلا به کم شنوایی ایجاد شده است ، یا برای کسانی که به شدت ناشنوا هستند ، ارتباط برقرار کرده و هشدار داده شده است. انواع مختلفی از فناوری وجود دارد که افراد کم شنوا یا ناشنوا می توانند از آن استفاده کنند:
- دستگاه های گوش دادن کمکی (ALD). اینها وسایلی هستند که می توانند به تقویت یا شفاف سازی صدا برای افراد کم شنوا کمک کنند. این دستگاهها در کنار سمعک یا کاشت حلزون شنوایی کار می کنند و از الکترومغناطیس ، سیگنالهای رادیویی FM یا نور مادون قرمز برای انتقال صدا استفاده می کنند و اغلب در مکانهای عمومی استفاده می شوند.
- وسایل ارتباطی افزایشی و جایگزین (AAC). اینها ابزارهایی هستند که به برقراری ارتباط کمک می کنند و به فرد در بیان خود کمک می کنند. اینها می توانند به سادگی تخته ای با تصاویر روی آن باشد (به عنوان مثال ، وقتی گرسنه هستید به عکس غذا اشاره می کنید) یا مانند نرم افزار تشخیص صدا که گفتار را به متن تبدیل می کند (به نام ترجمه ارتباط در زمان ارتباطات یا CART) پیچیده است.)
- دستگاه های هشدار دهنده اینها وسایلی هستند که به افراد ناشنوا یا کم شنوا با چراغ ، ارتعاش یا صداهای بلند هشدار می دهند. آنها جای دستگاههایی را می گیرند که معمولاً با سر و صدا هشدار می دهند. به عنوان مثال ، ممکن است یک آشکارساز دود با چراغ بارق ، زنگ درب با چراغ چشمک زن یا مانیتور کودک که هنگام گریه نوزاد می تواند ارتعاش کند ، تهیه کنید.
- به سگ شنونده توجه کنید. وظیفه سگ شنوا این است که یک فرد ناشنوا یا کم شنوا را در مورد صدایی که قادر به شنیدن آن نیست هشدار دهد. سگ شنوا با توجه به واکنش های سگ به فرد کمک می کند تا از آنچه در محیط می گذرد آگاه شود.
مرحله 3. در محل کار یا مدرسه از پشتیبانی برخوردار شوید
به عنوان مثال ، اگر آمریکایی هستید ، می توانید از خدمات پشتیبانی و/یا امکانات مناسب برای انجام موفقیت آمیز خود استفاده کنید. این قانون تحت قانون آمریکایی های دارای معلولیت قرار دارد. کشورهای مختلف ممکن است قوانین متفاوتی برای ارائه خدمات به ناشنوایان داشته باشند.
- به عنوان مثال ، یک "اقامت منطقی" برای یک فرد ناشنوا در محل کار ممکن است این باشد که یک مترجم زبان اشاره برای یک جلسه بزرگ حضور داشته باشد یا در درجه اول با سرپرست خود از طریق ایمیل ارتباط برقرار کند.
- دانشجویان دانشگاه می توانند از دفتر خدمات معلولان مدرسه خود ، یا از خدمات ناشنوایان/کم شنوایان کمک بگیرند. امکانات اقامتی معقولی که مدرسه شما ممکن است بتواند ارائه دهد ممکن است شامل مترجمان زبان اشاره ، خدمات رونویسی و دستگاه های گوش دادن کمکی باشد.
مرحله 4. منابع و سازمانهای موجود برای ناشنوایان را کشف کنید
تو تنها نیستی. منابع زیادی وجود دارد که می تواند به کیفیت زندگی شما کمک کرده و پشتیبانی کند. می توانید از سایر افراد ناشنوا برای خدمات محلی پیشنهاداتی را درخواست کنید ، یا می توانید گزینه های دیگر را در نظر بگیرید:
- برای اطلاع از منابع محلی با پزشک یا بیمارستان محلی خود مشورت کنید.
- از سایر همکلاسی ها یا مربی کلاس زبان اشاره بپرسید.
- برای اطلاع از منابع ناشنوایان محلی و خدماتی که ممکن است در دسترس شما باشد ، با بخش بهداشت محلی یا مرکز منابع خود تماس بگیرید.
- دانشگاه Gallaudet لیستی جامع از سازمان هایی را ارائه می دهد که با افراد ناشنوا یا کم شنوا کار می کنند یا اطلاعاتی را در اختیار آنها قرار می دهند.
روش 3 از 3: پیدا کردن حمایت عاطفی
مرحله 1. از دست دادن شنوایی خود غمگین شوید
این طبیعی است که احساس غم و اندوه در اطراف کم شنوایی خود داشته باشید. شما راهی برای تعامل با جهان از دست داده اید و همچنین با چالش های بزرگتری نسبت به قبل روبرو خواهید شد.
- درک کنید که اندوه فرایندی است که باید طی شود. اگرچه وسوسه انگیز است که احساس غم خود را از طریق الکل ، غذا یا مواد مخدر بی حس کنید ، اما به هیچ اثر شفابخش پایداری دست نخواهید یافت. بهتر است با احساسات غم انگیز و عصبانی کنار بیایید ، حتی اگر آنها صدمه ببینند.
- ممکن است بخواهید مدتی را صرف نوشتن در مورد کم شنوایی خود کنید ، یا با یک دوست نزدیک تماس بگیرید و احساسات خود را به اشتراک بگذارید.
- ممکن است برای شما مفید باشد که با کسی در مورد احساس خود صحبت کنید. اگر هنوز در زبان اشاره مهارت ندارید ، ممکن است بخواهید به دنبال یک مشاور باشید تا جلسه مشاوره آنلاین را با شما انجام دهد.
مرحله 2. مراقبت از خود را تمرین کنید
وقتی افراد با استرس روبرو می شوند یا از دست دادن یکی از عزیزان خود ناراحت می شوند ، اغلب می شنوند که باید مطمئن شوند مراقبت از خود بخش مهمی از برنامه های درمانی آنها است. ناراحتی از دست دادن شنوایی شما نیز از این قاعده مستثنی نیست. به چند کار سالم فکر کنید که می توانید برای مراقبت از خود در این مدت انجام دهید. به عنوان مثال ، می توانید:
- قدم زدن.
- مدیتیشن کنید.
- در یک مجله بنویسید.
- از سرگرمی های مورد علاقه خود که نیازی به تغییر آنها نیست مانند مطالعه کتاب ، جدول کلمات متقاطع یا خیاطی لذت ببرید.
مرحله 3. با سایر افراد ناشنوا ملاقات کنید
جامعه ناشنوایان به دلیل تنگ نظری و فرهنگ خاص خود شناخته می شود. دوستان ناشنوا پیدا کنید که بتوانند از شما حمایت کنند و پیشنهادات مفیدی ارائه دهند. اگر تازه وارد زبان اشاره هستید ، از شخص ناشنوا راه دیگری برای برقراری ارتباط با یکدیگر بپرسید.
- استفاده از ناشنوایان (با حروف بزرگ D) به فرهنگی اشاره دارد که از ناشنوایان ایجاد شده است. افرادی که ناشنوا هستند ممکن است بخشی از فرهنگ ناشنوایان باشند یا نباشند.
- در https://www.start-american-sign-language.com/deaf-culture_html خلاصه ای خوب از فرهنگ ناشنوایان و کتاب ها ، فیلم ها و برنامه های تلویزیونی که سبک زندگی ناشنوایان را برجسته می کند می توانید مشاهده کنید.
- یک رویداد اجتماعی ناشنوایان را در منطقه خود جستجو کنید. جستجو در Meetup را در https://www.meetup.com/topics/asl/ امتحان کنید. قهوه چت ناشنوا پیوندهایی به جلسات در کافی شاپ ها می دهد تا افراد ناشنوا در سراسر کشور دور هم جمع شوند و صحبت کنند. https://happy.deafcoffee.com/ را بررسی کنید.
مرحله 4. یک انجمن آنلاین پیدا کنید
وب سایت های زیادی وجود دارد که به حمایت و معاشرت ناشنوا و کم شنوا اختصاص داده شده است. سعی کنید "پشتیبانی ناشنوایان آنلاین" یا "انجمن ناشنوایان آنلاین" را در موتور جستجو تایپ کنید تا کاوش گزینه ها را آغاز کنید.
این وب سایت ها فقط برای صحبت درباره ناشنوایی نیستند. می توانید بحث های مربوط به رویدادهای جاری ، وب سایت های دوستیابی و تخته های بحث و گفتگو برای سرگرمی ها و علایق خود را بیابید
مرحله 5. عزت نفس خود را تقویت کنید
اگر ناشنوایی بر عزت نفس شما تأثیر گذاشته است ، امتحان برخی راهکارها برای افزایش عزت نفس ممکن است به شما کمک کند. این می تواند زمان و صبر لازم داشته باشد ، اما نتیجه نهایی می تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد.
همکاری با درمانگر راه خوبی برای تقویت عزت نفس است. اگر به سختی می توانید عزت نفس خود را تقویت کنید ، سپس یک درمانگر را پیدا کنید که می تواند به شما کمک کند
مرحله 6. هنگام ناراحتی آرام باشید
اگر تمایل دارید به راحتی ناامید شوید ، کار روی راه هایی برای آرام کردن خود نیز می تواند کمک کننده باشد. راه های زیادی وجود دارد که می توانید خود را آرام کنید. برخی از استراتژی های مختلف را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر عمل می کند.
به عنوان مثال ، می توانید از یک روش آرامش بخش مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن استفاده کنید ، یا فقط می توانید کاری را انجام دهید که برای شما لذت بخش است ، مانند گوش دادن به موسیقی آرامش بخش یا پیاده روی
مرحله 7. مهارت های حل مسئله را توسعه دهید
داشتن مهارت حل مسئله خوب می تواند به شما در مقابله با شرایط دشواری که ممکن است با آن برخورد کنید نیز کمک کند. سعی کنید روی توسعه یک استراتژی برای حل مشکلات خود کار کنید. برخی از کارهایی که می توانید انجام دهید عبارتند از:
- مشکل را با جزئیات بنویسید.
- تهیه لیستی از راه حل هایی که در دسترس شماست.
- تجزیه و تحلیل هر راه حل برای تعیین بهترین راه حل.
- انتخاب یک گزینه و اجرای برنامه خود.
نکات
- در تقاضای مسکن احساس گناه نکنید ، آنها یک حق هستند.
- شما بدون شنیدن ناقص نیستید. هدف خود را از زندگی برای شنیدن قرار ندهید ، اگر ناشنوا هستید می توانید زندگی شادی داشته باشید.
-
مدل اجتماعی ناتوانی را درک کنید ، که معتقد است معلولان تنها به دلیل ناتوانی جامعه در پذیرش آنها معلول هستند.
به عنوان مثال ، بسیاری از ناشنوایان احساس می کنند وقتی در کنار سایر ناشنوایان هستند ، معلول نیستند زیرا قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر و برآوردن نیازهای یکدیگر هستند
- سمعک و کاشت حلزون اختیاری است ، در حالی که ممکن است کیفیت زندگی را برای برخی بهبود بخشد ، هرکسی متفاوت است و برخی افراد ترجیح می دهند از آنها استفاده نکنند.
- کاهش شنوایی را "بد" تلقی نکنید. در حالی که این چالش با چالش های خود همراه است ، موارد مثبت نیز وجود دارد. برخی مزایا عبارتند از عدم حواس پرتی با صداها ، خوابیدن در هنگام رعد و برق ، امکان عضویت در جامعه ناشنوایان و مهارت های جدید مانند خواندن گفتار و زبان اشاره.
