اضطراب جدایی می تواند باعث چسبندگی در زمان نزدیکی عزیزان و ناراحتی او در دور بودن شود ، اما این شرایطی است که می توانید با موفقیت آن را مدیریت کنید. ممکن است خودتان آن را تجربه کنید ، یا از کودک ، نوزاد یا حیوان خانگی با آن مراقبت کنید. در هر صورت ، شما باید از متخصصان پزشکی کمک بگیرید که می توانند به تشخیص صحیح و ارائه گزینه های درمانی مناسب کمک کنند. نگرش مثبت و حمایتی نیز در هر مورد اضطراب جدایی ضروری است.
مراحل
روش 1 از 4: مدیریت اضطراب جدایی خود
مرحله 1. تشخیص و درمان را از متخصصان پزشکی دریافت کنید
اضطراب جدایی می تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد و بزرگسالان ممکن است با اختلال اضطراب جدایی بزرگسالان (ASAD) تشخیص داده شوند. به خصوص اگر شما یک نوجوان یا بزرگسال هستید ، پزشک شما ممکن است درمان هایی از جمله:
- جلسات درمانی با یک متخصص بهداشت روان.
- پیوستن به گروه حمایتی با دیگران که با اضطراب جدایی سروکار دارند.
- داروهایی که ممکن است به شما در مدیریت اضطراب یا افسردگی کمک کنند.
مرحله 2. از تکنیک هایی برای بازسازی افکار منفی خود استفاده کنید
به عنوان بخشی از جلسات درمانی ، راهنمایی هایی در مورد چگونگی شناسایی ، مقابله و غلبه بر افکار منفی که هنگام احساس منزوی شدن یا رها شدن رخ می دهد به شما داده می شود. با درمانگر خود بر توانایی خود در انجام موارد زیر کار کنید:
- سعی کنید به ریشه اضطراب جدایی خود فکر کنید. آیا اتفاقی در زندگی شما افتاده است که باعث می شود احساس ناامنی ، ناامنی یا ترس کنید؟ تا زمانی که درک نکنید که این احساسات از کجا آمده اند ، نمی توانید با آن احساسات مضطرب کنار بیایید.
- افکار منفی را که تجربه می کنید شناسایی کرده و بنویسید.
- افکار منفی را با افکار مثبت جایگزین کنید-برای مثال ، "دیگر هرگز او را نخواهم دید" را به "من او را هفته آینده بعد از سفر کاری خواهم دید" تبدیل کنید.
- با فعالیتهای لذت بخش و سالم ، خود را از افکار منفی منحرف کنید.
مرحله 3. برای کنترل احساسات مضطرب خود ، از تکنیک های مقابله ای استفاده کنید
گاهی اوقات ، نمی توانید احساسات منفی را تغییر دهید یا نادیده بگیرید. درمانگر شما به شما کمک می کند تا استراتژی های مقابله ای را پیدا کنید که برای شما مناسب تر است. نمونه های احتمالی عبارتند از:
- تمرینات تنفس عمیق.
- مراقبه.
- تکنیک های تجسم.
- یوگا
مرحله 4. در صورت توصیه توسط درمانگر از قرار گرفتن در معرض استفاده کنید
در اصول اساسی ، قرار گرفتن در معرض شامل "مواجهه با ترس" است ، اما در یک محیط امن و حمایتی. قرار گرفتن در معرض اضطراب جدایی ممکن است شامل فعالیت هایی مانند:
- تصور جدایی از عزیزان در جلسات درمانی.
- انجام دوره های افزایش جدایی در حالی که از استراتژی های مقابله استفاده می کنید.
- صحبت در مورد احساسات خود در طول و بعد از جلسات مواجهه درمانی.
روش 2 از 4: رفع اضطراب جدایی در کودکان
مرحله 1. رفتارهای آنها را مشاهده کرده و تشخیص پزشکی مناسب را دریافت کنید
همه کودکان حداقل گاهی اضطراب جدایی خفیفی را تجربه می کنند. با این حال ، اگر حتی فکر جدایی باعث علائم شدید احساسی یا جسمی شود ، به پزشک خود اجازه دهید تا وضعیت آنها را ارزیابی کند.
- کودک مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است چندین کار زیر را برای جلوگیری از جدایی انجام دهد: توصیف بیماریهای جسمی (واقعی یا خیالی) مانند درد معده یا شکم ؛ وقتی در اطراف هستید بیش از حد چسبیده شوید ؛ نمی تواند تنها بخوابد
- حدود 4 درصد از کودکان بین 7 تا 10 سال دارای اضطراب جدایی هستند تا حدی که تشخیص بالینی لازم است.
مرحله 2. آنها را با کتاب ، بازی و ایفای نقش برای زمان جداگانه آماده کنید
ترس از ناشناخته ها یکی از عوامل اصلی اضطراب جدایی دوران کودکی است. آنها را برای تجربه جدایی به شیوه ای آرام و حمایتی با استفاده از تکنیک هایی مانند موارد زیر آماده کنید:
- خواندن کتابهای کودکان که رویدادهایی مانند مدرسه برای اولین بار را توصیف می کند.
- انجام بازی های مختلف از peek-a-boo تا hide-and-search.
- بازی در نقش یک رویداد جدایی ، مانند ماندن آخر هفته در خانه مادربزرگ ، چگونه خواهد بود.
- انجام تمرینات شامل آماده شدن و رفتن به مدرسه است.
مرحله 3. روالهایی را برای جدایی ها و هنگام تجمع مجدد ایجاد کنید
برنامه های منظم و قابل پیش بینی راحتی آشنایی را برای کودکان مبتلا به اضطراب جدایی ایجاد می کند. برای رویدادهایی مانند: برنامه های روزمره ثابت ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.
- آماده شدن برای خواب و بیدار شدن در صبح.
- رفتن به مدرسه و بازگشت به خانه در پایان روز.
- عزیمت به محل کار و بازگشت به خانه.
مرحله 4: همیشه مثبت و حامی باشید
اضطراب جدایی می تواند به عنوان یک والد یا مراقب ناامید کننده باشد ، اما ناراحت شدن به مسائل کمک نمی کند. هرگز کودک را سرزنش نکنید ، به او نگویید که "مانند یک کودک" رفتار می کند یا باید "پسر بزرگ" یا "دختر بزرگ" باشد ، یا احساسات او را از راه های دیگر به حداقل برسانید.
- همچنین ، هرگز قولی ندهید که نمی توانید به آن عمل کنید: برای مثال ، "قول می دهم ، اگر آرام باشید تا بتوانم امروز به سر کار بروم ، فردا در خانه می مانم."
- در عوض ، احساسات آنها را تأیید کرده و از آنها حمایت کنید: "می دانم وقتی به سر کار می روم شما را ناراحت می کند. من هم احساس غم می کنم. بیایید هر دو تصویری بکشیم که طرف مقابل بتواند آن را هنگام کار من نگه دارد."
روش 3 از 4: کنترل اضطراب جدایی نوزادان
مرحله 1. با تسلیم شدن در برابر اضطراب خود ، از این مسئله اجتناب نکنید
هنگامی که به عنوان مراقب نوزاد دچار کم خوابی و استرس هستید ، به راحتی می توانید از گریه و زاری او جلوگیری کنید. با این حال ، اگر با خوابیدن با آنها یا ماندن دائم در خانه از اضطراب جدایی آنها جلوگیری کنید ، آنها هرگز دلیلی برای غلبه بر آن ندارند.
در عوض ، کارهایی را انجام دهید مانند چک کردن کوتاه هنگام گریه کردن در شب و انجام جداسازی در طول روز با افزایش مدت زمان زمانی که یک مراقب آشنا دیگر حضور دارد
مرحله 2. در هنگام خروج و ملاقات مجدد مثبت بمانید
به جای این که احساس کنید جدایی ها مانند یک رویداد غم انگیز است که همه باید با آن دست و پنجه نرم کنند ، با آنها به عنوان بخشهای عادی یک روز شاد برخورد کنید. حتی اگر از ترک آنها احساس وحشتناکی می کنید ، آن را نشان ندهید!
- هنگام خروج ، با اشتیاق در مورد تمام سرگرمی هایی که با مراقب خود خواهند داشت صحبت کنید و به آنها اطمینان دهید که برمی گردید.
- وقتی برگشتید ، لبخند بزنید ، آنها را در آغوش بگیرید و زمان با کیفیتی را با هم بگذرانید.
مرحله 3. به آنها فرصت دهید تا به طور مستقل اکتشاف و بازی کنند
اجازه دهید نوزاد شما در یک بازی امن و مطمئن با وسایل آویزان بازی کند ، یا اجازه دهید در یک اتاق امن پر از وسایل متناسب با سن برای کاوش ، خزیدن یا نوازندگی کند. آنقدر نزدیک باشید که بتوانید آنها را ببینید و بشنوید ، اما روی آنها حرکت نکنید.
- این به آنها کمک می کند بفهمند که می توانند بدون اینکه شما در کنار آنها باشید ، از آن لذت ببرید.
- در مورد نوزادان و کودکان نوپا ، "استقلال" یک اصطلاح نسبی است. کودک را همیشه در معرض دید قرار دهید و مطمئن شوید هر اتاقی که در آن هستند به درستی از نظر ایمنی کودک محافظت شود.
مرحله 4. برنامه های منظم روز و شب ایجاد کنید
قوام احساس امنیت را در افراد در هر سنی ، از جمله نوزادان تقویت می کند. آداب و رسوم آشنا نشان می دهد که زمان بازی با پدربزرگ ، یا چرت زدن ، یا رفتن به محل کار فرا رسیده است و اضطراب تغییرات یا تفاوت ها را کاهش می دهد.
- با کاهش اضطراب کلی نوزاد ، به کاهش تجربه اضطراب جدایی کمک می کنید.
- به عنوان مثال ، فرزند شما یاد می گیرد که روال قبل از چرت همیشه با روال بعد از چرت زدن دنبال می شود ، که می تواند به تسکین اضطراب آنها در مورد چرت زدن کمک کند.
روش 4 از 4: مقابله با اضطراب جدایی در حیوانات خانگی
مرحله 1. وقت با کیفیتی را با گربه خود بگذرانید, سگ یا حیوان خانگی دیگر
حیوانات خانگی اغلب اضطراب جدایی را تجربه می کنند زیرا به سادگی وقتی در اطراف شما هستند توجه کافی را جلب نمی کنند. هر روز حداقل یک ساعت وقت خود را به طور فعال با حیوان خانگی خود بگذرانید ، خواه با بازی ، پیاده روی ، نوازش و صحبت با او در حالی که روی مبل در آغوش گرفته اید.
سگها معمولاً مشتاق هر نوع توجهی هستند که شما می توانید انجام دهید ، در حالی که گربه ها می توانند گزیننده تر و ظاهراً بی تفاوت باشند. آماده باشید تا پیروی از گربه را در مورد زمان و نحوه دوش گرفتن با دقت انجام دهید
مرحله 2. به حیوان خانگی خود کارهای زیادی بدهید تا زمانی که شما رفته اید انجام دهند
اگر حیوان خانگی شما در غیاب شما مشغول فعالیت های غنی سازی باشد ، کمتر احساس تنهایی یا اضطراب می کند. بسته به حیوان خانگی خود ، موارد زیر را امتحان کنید:
- اسباب بازی های پازلی که به آنها نیاز دارد تا برای درمان کار کنند.
- اسباب بازی ها را بجوید یا جای خراش را بکشید.
- موسیقی برای گوش دادن در دور بودن.
- پرچ ، خانه بازی ، برج ، غار و غیره
مرحله 3. از خروج یا ورودهای خود معامله بزرگی نکنید
اگر از ترک حیوان خانگی خود احساس اضطراب یا ناراحتی می کنید ، ممکن است این مسئله تشدید شود و در پایان آن اضطراب بیشتری را تجربه کنید. در عوض ، با رفت و آمد خود طوری رفتار کنید که انگار زیاد مهم نیست ، با حداقل سر و صدا-شاید فقط یک حیوان خانگی سریع و یک "خداحافظی ساده" به زودی شما را می بینم.
هنگام بازگشت می توانید شور و شوق خود را نشان دهید ، اما به نظر نرسید که دور زدن چند ساعته یک تجربه سخت نبود. فقط از این فرصت استفاده کنید و کمی وقت با کیفیت را با حیوان خانگی خود بگذرانید
مرحله 4. در مورد گزینه های درمانی با دامپزشک خود صحبت کنید
اگر در مدیریت اضطراب جدایی حیوان خانگی خود مشکل دارید ، از مشاوره دامپزشک خود کمک بگیرید. آنها ممکن است گزینه های درمانی مانند:
- وسایل معطر (مانند لباس) را برای حیوان خانگی خود بگذارید.
- استفاده از اسپری های آرام بخش یا فرمون ها.
- سعی کنید از لباس های آرامش بخش ، مانند پیراهن یا یقه استفاده کنید.
- به حیوان خانگی خود آرامش یا داروهای ضد اضطراب بدهید.
