اضطراب عملکرد جنسی می تواند هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار دهد و می تواند از ترس های بی جا در مورد نتایج جنسی (بارداری ، بیماریهای مقاربتی ، شرمساری) گرفته تا ارزیابی های بسیار انتقادی از خود (نگران این باشد که فرد غیرجنسی ، غیر مردانه/زن است ، و غیره.). هرگاه این نوع افکار و احساسات مضطرب به رابطه جنسی و عملکرد متصل شوند ، بدن هورمون های استرس را ترشح می کند که می تواند برانگیختگی و عملکرد جنسی را مختل کند. این عدم عملکرد می تواند اضطراب بیشتری را ایجاد کند و در نتیجه یک دور باطل ایجاد شود. دانستن چگونگی شکستن چرخه اضطراب عملکرد جنسی می تواند به هر دو شریک زندگی جنسی سالم تر و روابط شادتر کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: به خود اجازه دهید از رابطه جنسی لذت ببرید
مرحله 1. در مورد نگرانی های خود با شریک زندگی خود صحبت کنید
به همسرتان اطلاع دهید که چه چیزی را تجربه می کنید و با هم همکاری کنید تا راهی برای حل این مشکلات پیدا کنید.
به خود اجازه دهید آسیب پذیر باشد. هنگامی که بارها و بارها می بینید که شریک زندگی شما در آسیب پذیرترین حالت شما کمتر به شما فکر نمی کند ، ممکن است شروع به ایجاد اعتماد در رابطه و اعتماد به نفس کنید
مرحله 2. به شریک خود اعتماد کنید
برخی از متخصصان سلامت معتقدند که اضطراب عملکرد جنسی ممکن است ریشه در اضطراب اجتماعی داشته باشد. همه افکار که معمولاً با اضطراب عملکرد جنسی مرتبط هستند ، چه احساس خودآگاهی و چه احساس مردانه/زنانه ، به ترس از قضاوت دیگران خلاصه می شود. اگرچه زمان و تلاش زیادی نیاز دارد ، مشاوره برای زوجین یا مشاوره فردی ممکن است به شما کمک کند ترس های خود را از خود دور کرده و به شما اعتماد کنید.
مرحله 3. اعتماد به نفس داشته باشید
روی چیزهایی که در مورد خود و بدن خود دوست دارید تمرکز کنید. چه از نظر وزن ، ظاهر خود و یا عوامل فیزیکی دیگر احساس ناامنی کنید ، متخصصان متفق القول هستند که اولین قدم برای غلبه بر مسائل مربوط به عزت نفس این است که خود را همانطور که هستید بپذیرید: یک انسان فوق العاده که سزاوار خوشبختی است.
شما بیش از یک موجود جنسی هستید. به ویژگی های مثبتی که شریک زندگی شما در شما می بیند فکر کنید و بگذارید احساس خوبی نسبت به آن ویژگی ها داشته باشید
مرحله 4. به خودتان یادآوری کنید که چه کسی هستید
یکی از علل مکرر اضطراب عملکرد جنسی احساس گناه یا بدی در مورد چیزهایی است که در تخیلات جنسی ظاهر می شود. ترس از این است که این خنده ها برای تعریف شخص ظاهر شوند و او در نهایت آنها را در واقعیت به نمایش بگذارد. کارشناسان معتقدند که خیال پردازی در مورد یک عمل خاص یا حتی یک شخص خاص لزوماً به این معنی نیست که تمایل واقعی برای انجام آن در زندگی واقعی وجود دارد.
- با شریک خود در مورد آنچه دوست دارید و دوست ندارید صادق باشید و از شریک خود نیز بخواهید همین کار را انجام دهد.
- داشتن تخیلات و خواسته های جنسی اشکالی ندارد. شما و شریک زندگی خود می توانید خیال پردازی های خود را با خیال راحت انجام دهید ، از طریق ایفای نقش یا سایر استراتژی ها برای زوجین.
روش 2 از 3: تغییر شیوه رابطه جنسی
مرحله 1. تنفس عمیق را از قبل تمرین کنید
قبل از شروع رابطه جنسی ، یک لحظه روی تنفس خود تمرکز کنید. از آن زمان برای پاکسازی سر خود از هرگونه افکاری که ممکن است شما را منحرف کند یا باعث اضطراب اضافی شود استفاده کنید. اگر از بین بردن استرس های آن روز غیرممکن هستید ، به جای آن رابطه جنسی را در یک روز کمتر استرس زا امتحان کنید. تلاش و شکست در زمانی که نمی توانید ذهن خود را پاک کنید فقط باعث استرس و اضطراب بیشتر می شود.
همچنین ممکن است قبل از انجام رابطه جنسی مدیتیشن انجام شود زیرا مدیتیشن برای کاهش اضطراب شناخته شده است
مرحله 2. وقت بگذارید
برخی از پزشکان و درمانگران زن و شوهر توصیه می کنند که سرعت حرکت را در حین پیش بازی کاهش دهید تا به راحتی در رابطه جنسی کمک کنید. بر لمس کردن/نوازش کردن شریک زندگی خود تمرکز کنید و در طول بازی پیش رو وقت بگذارید تا با یکدیگر راحت شوید و از برآوردن نیازهای شریک زندگی خود اطمینان حاصل کنید. این می تواند مقداری از فشار را از بین ببرد.
مرحله 3. بر شریک خود تمرکز کنید
هنگام سکس تمرکز حواس را تمرین کنید. به احساسات هر قسمت از بدن خود و نحوه ارتباط شما با شریک زندگی خود فکر کنید. می توانید بدون ارگاسم از بازی جنسی لذت ببرید. سعی کنید از زمانی که با شریک زندگی خود می گذرانید لذت ببرید و به خود اجازه دهید در هر لحظه خوشحال باشید ، هر اتفاقی بیفتد.
سعی کنید انتظارات را حذف کنید. حذف انتظارات مربوط به رابطه جنسی می تواند به کاهش برخی از فشارهایی که ممکن است احساس کنید کمک کند
مرحله 4. در طول رابطه جنسی ارتباط برقرار کنید
از هر حسی که با شریک خود دارید لذت ببرید و در طول تجربه با شریک خود ارتباط برقرار کنید. ارتباطات می تواند به کاهش بسیاری از اضطراب ها کمک کند و اطمینان حاصل کند که شما و شریک زندگی خود در طول تجربه راحت هستید.
وقتی چیزی را دوست دارید در حالی که اتفاق می افتد به شریک خود بگویید
مرحله 5. مدتی از رابطه جنسی استراحت کنید
درمانگران جنسی اغلب به یک زن و شوهر توصیه می کنند که از برقراری رابطه خودداری کنند تا زمانی که شریک آسیب دیده بتواند بر اضطراب خود در رابطه با عملکرد غلبه کند. حتی اگر فکر نمی کنید نیاز به استراحت از رابطه جنسی دارید ، مهم این است که به خودتان اجازه دهید هر از گاهی به سادگی میل جنسی نداشته باشید. این می تواند تا حدودی از فشار ناشی از اضطراب عملکرد جلوگیری کند.
روش 3 از 3: دانستن زمان درخواست کمک حرفه ای
مرحله 1. علائم اضطراب عملکرد جنسی را بیاموزید
اضطراب عملکرد جنسی به طرق مختلف خود را نشان می دهد. مهم است که قبل از یادگیری نحوه برخورد با اضطراب ، چه تاثیری بر شما دارد-هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی. شایع ترین علائم اضطراب عملکرد جنسی عبارتند از:
- افکار منفی در مورد عشق ورزیدن ، عملکرد و جذاب بودن برای شریک زندگی خود.
- تصاویر ذهنی ثابت از شکست های قبلی.
- تنگی نفس و ناتوانی در کنترل احساسات بدنی.
- ناتوانی مردان در تجربه نعوظ در نتیجه چنین افکار و احساساتی ، و در نتیجه کناره گیری از فعالیت جنسی (اختلال نعوظ).
- عدم روانکاری مناسب (در بین زنان).
- نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد نحوه عملکرد شما.
- یک چرخه ثابت مرتبط با عدم عملکرد که عملکرد را بیشتر تضعیف می کند.
مرحله 2. بیاموزید که آیا داروهای شما می تواند یک عامل باشد
برخی داروهای تجویزی می توانند میل جنسی یا توانایی جنسی بیمار را کاهش دهند. این شامل:
- داروهای ضدافسردگی (به ویژه در گروه بازدارنده های بازجذب سروتونین یا SSRI) مانند کلومیپرامین ، آموکساپین ، آمی تریپتیلین ، ایزوکربوکسازید ، فنلزین ، ترانیل سایپرومین و فلوکستین
- آرام بخش ها ، مانند تیوریدازین ، فلوفنازین ، تری فلوپرازین و کلرپرومازین
- داروهای ضد اضطراب (ضد اضطراب) مانند دیازپام و آلپرازولام
- داروهای فشار خون مانند کلونیدین ، لابتالول و متیلدوپا
مرحله 3. با پزشک خود صحبت کنید
در حالی که اضطراب در مورد عملکرد جنسی مطمئناً می تواند عاملی برای عدم عملکرد یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم باشد ، اما ممکن است مشکلات اساسی در ایجاد این مشکلات وجود داشته باشد.
- عدم تعادل هورمونی می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. اگر بدن شما سطح کافی هورمون مانند تستوسترون ، استروژن یا پروژسترون تولید نمی کند ، ممکن است میل جنسی شما کاهش یافته و نتوانید از رابطه جنسی لذت ببرید. این امر به ویژه در افراد مسن مشکل ساز می شود. با پزشک خود در مورد آزمایش سطح هورمون خود مشورت کنید.
- کاهش جریان خون می تواند منجر به کاهش لذت جنسی و ناتوانی در برانگیختگی شود.
- مشکلات مزمن بهداشتی ، از جمله دیابت ، بیماری قلبی و افزایش فشار خون ، می تواند بر انگیختگی و لذت جنسی تأثیر بگذارد.
- بیماریهای روانی ، به ویژه افسردگی ، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال دوقطبی ، می تواند میل جنسی و توانایی لذت بردن از رابطه جنسی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
مرحله 4. ارزیابی کنید که آیا اختلال نعوظ دارید (ED)
ED معمولاً در کاهش میل جنسی و ناتوانی در داشتن یا حفظ نعوظ در طول رابطه جنسی ظاهر می شود که می تواند با اضطراب عملکرد جنسی اشتباه گرفته شود. تقریبا نیمی از مردان آمریکایی بالای 40 سال ED را تجربه می کنند. دلایل زیادی برای اختلال نعوظ وجود دارد ، و اگر فکر می کنید دچار ED هستید ، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا بتوانید یک برنامه درمانی را تهیه کنید ، از جمله داروهایی که می توانند به شما در حفظ و حفظ نعوظ کمک کنند. علل شایع عبارتند از:
- رگ های خونی آسیب دیده یا مسدود شده است
- آسیب عصبی
- کلسترول بالا یا فشار خون
- چاقی
- تستوسترون پایین
- سندرم متابولیک
- مشکلات پروستات ، از جمله تورم و سرطان پروستات
مرحله 5. ارزیابی کنید که یائسه شده اید یا خیر
شروع یائسگی ، که باعث کاهش تولید استروژن در بدن می شود ، می تواند باعث کاهش میل جنسی و تغییر خلق و خو شود که ممکن است با اضطراب عملکرد جنسی اشتباه گرفته شود. اغلب خانم ها بین 48 تا 55 سالگی یائسگی را تجربه می کنند ، اگرچه برخی از خانم ها ممکن است زیر 40 سال یائسگی داشته باشند (یائسگی زودرس نامیده می شود).
اگر فکر می کنید علائم یائسگی بر زندگی جنسی شما تأثیر می گذارد ، با پزشک خود مشورت کنید. داروهای خاصی از جمله استروژن و تستوسترون در دسترس هستند که می توانند میل جنسی را بهبود بخشند و به بیماران اجازه دهند بار دیگر از رابطه جنسی لذت ببرند
مرحله 6. به یک متخصص جنسی مراجعه کنید
جستجوی کمک حرفه ای ممکن است به شما این امکان را بدهد که هرگونه نگرانی را که تجربه می کنید رها کنید. می توانید به صورت جداگانه یا زوج به یک درمانگر مراجعه کنید.
- یک درمانگر حتی ممکن است به شما در تشخیص مشکلاتی که نمی دانستید دچار آن شده اید کمک کند. به همین دلیل است که دیدگاه حرفه ای می تواند بسیار مفید باشد.
- یک درمانگر می تواند نکات و تکنیک هایی را به شما ارائه دهد که می توانید برای کاهش اضطراب و بهبود عملکرد جنسی خود تلاش کنید.
مرحله 7. درمان رفتاری شناختی (CBT) را امتحان کنید
برخی از افراد ممکن است به دلیل عوامل روانی دچار اضطراب جنسی شوند. CBT فرایندی است که از طریق آن یک درمانگر می تواند گذشته آسیب زای فرد را بررسی کند ، از طریق نحوه تأثیر آن بر شخص و نحوه جدا کردن فرد از احساسات و عواطف ناخوشایند کار کند.
