اختلال شخصیت نوعی بیماری روانی است ، اما انواع مختلفی از اختلالات شخصیتی وجود دارد. اگر مشکوک هستید که ممکن است اختلال شخصیت داشته باشید ، درمان خود را با کمک گرفتن شروع کنید ، مانند صحبت با یک فرد مورد اعتماد ، یک پزشک یا یک درمانگر. روان درمانی بخش مهمی از درمان است ، اما اغلب با دارو ترکیب می شود. اگرچه هیچ داروی خاصی برای درمان اختلالات شخصیتی وجود ندارد ، اما داروهایی وجود دارند که می توانند به درمان علائم مانند افسردگی ، اضطراب و تحریک پذیری کمک کنند. شما همچنین می توانید از استراتژی های خودیاری مانند روزنامه نگاری ، ورزش و استفاده از تکنیک های آرامش بهره مند شوید.
مراحل
روش 1 از 2: به دنبال کمک باشید
مرحله 1. به یک دوست یا یکی از اعضای خانواده قابل اعتماد اعتماد کنید
اگر فکر می کنید ممکن است اختلال شخصیت داشته باشید ، اولین قدم خوب این است که به کسی در مورد آنچه که تجربه کرده اید بگویید. شخصی را انتخاب کنید که به او اعتماد دارید و در مورد مسائل شخصی با او راحت باشید. از گفتن کسی که تمایل به انتقاد یا حمایت نکردن از شما دارد خودداری کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است با بهترین دوست خود ، خواهر یا برادری که به او نزدیک هستید ، کشیش در کلیسای خود یا پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ خود صحبت کنید.
- حتی صحبت کردن به طور منظم با خانواده و دوستان ممکن است برای وضعیت شما مفید باشد ، بنابراین سعی کنید در تماس باشید. به عنوان مثال ، ممکن است یک ناهار هفتگی را با یک دوست نزدیک تنظیم کنید یا در آخر هفته یک شام خانوادگی ترتیب دهید.
مرحله 2. برای تشخیص با پزشک وقت بگذارید
اختلالات شخصیت دارای معیارهای خاصی در دفترچه راهنمای روانپزشکی معروف به DSM-5 است. پزشک شما به احتمال زیاد علائم شما را با علائم ذکر شده در DSM-5 مقایسه می کند تا به آنها در تشخیص نوع اختلال شخصیتی شما کمک کند. با این حال ، ممکن است بخواهید از یک روانپزشک ، که یک پزشک متخصص در مراقبت های روانپزشکی است ، کمک بگیرید. توجه داشته باشید که انواع مختلفی از اختلالات شخصیتی وجود دارد و مهم است که تشخیص و درمان متناسب با شما را دریافت کنید. برخی از اختلالات مختلف شخصیت عبارتند از:
- ضداجتماعی
- اجتنابی
- مرزبندی
- وابسته
- تاریخی
- خودشیفته ظاهر
- وسواس
- پارانوئید
- اسکیزوئید
- اسکیزوتایپال
مرحله 3. یک درمانگر پیدا کنید که تجربه درمان اختلالات شخصیتی را دارد
پس از تشخیص اولیه از پزشک عمومی یا روانپزشک ، یک درمانگر را بیابید که می توانید به طور منظم با او ملاقات کنید. روان درمانی بخش مهمی از درمان برای هرگونه اختلال شخصیت است ، آیا مهم است که فردی را پیدا کنید که به او اعتماد دارید و در درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مجرب است.
- در طول جلسات خود ، در مورد افکار و احساسات به اشتراک می گذارید و درمانگر به شما کمک می کند تا ابزارهای جدیدی برای مدیریت احساسات خود و جلوگیری از افکار و رفتارهای ناخواسته ایجاد کنید.
- انواع مختلفی از سبک های درمانی وجود دارد و نوع استفاده درمانگر شما بستگی به آموزش و نیازهای شما دارد. برخی از انواع شامل درمان شناختی-رفتاری ، دیالکتیکی-رفتاری ، مبتنی بر ذهنیت ، طرح محور ، پویا و شناختی-تحلیلی است.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد داروهایی برای مدیریت علائم خود سوال کنید
اختلالات شخصیتی می تواند طیف وسیعی از علائم را از غم تا تحریک پذیری تا اضطراب ایجاد کند. در مورد علائم احساسی که دارید به پزشک خود اطلاع دهید. این به آنها کمک می کند تا بهترین دارو را برای شما توصیه کنند. برخی از داروهایی که ممکن است پزشک شما پیشنهاد دهد عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی برای کنترل احساس غم ، ناامیدی و عصبانیت
- تثبیت کننده های خلق و خو برای کمک به تحریک پذیری ، تکانشگری و پرخاشگری
- در صورت از دست دادن ارتباط با واقعیت داروهای ضد روان پریشی
- داروهای آرام بخش یا داروهای ضد اضطراب برای کمک به بی خوابی ، تحریک و اضطراب
نکته: دارو وقتی در ترکیب با روان درمانی استفاده می شود ، بهتر عمل می کند. از استفاده از دارو به عنوان تنها روش درمانی خودداری کنید.
مرحله 5. یک گروه حمایتی برای ملاقات با افراد دیگر با تجربیات مشابه پیدا کنید
ملاقات و صحبت منظم با افرادی که تجربیات مشابهی داشته اند و همچنین به دلیل اختلال شخصیت تحت درمان هستند ، ممکن است مفید باشد. این می تواند باعث شود شما کمتر احساس تنهایی کنید و چشم انداز وضعیت خود را ارائه دهید. همچنین ممکن است در طول جلسات از افراد دیگر ابزارها و استراتژی های جدیدی یاد بگیرید. از پزشک یا درمانگر خود بخواهید تا به گروه پشتیبانی منطقه شما مراجعه کند.
اگر گروهی در منطقه شما وجود ندارد ، به یک گروه یا انجمن پشتیبانی آنلاین مراجعه کنید
مرحله 6. در مورد برنامه های بیمارستانی برای علائم شدید سوال کنید
اگر علائم شما به حدی شدید است که عملکرد آن برای شما دشوار است ، می توانید از برنامه بستری در بیمارستان محلی سود ببرید. اگر فکر می کنید ممکن است برای شما مفید باشد با پزشک خود مشورت کنید.
توجه داشته باشید که این امر معمولاً فقط در صورتی ضروری است که برای خود یا افراد دیگر خطرناک باشید. درمان در محیط بیمارستان راهی است برای حفظ امنیت خود و دیگران تا زمان بهبودی
هشدار: در صورت داشتن افکار خودکشی یا افکار خودکشی در مورد آسیب رساندن به شخص دیگر ، مانند شماره گیری 911 در ایالات متحده ، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
روش 2 از 2: استفاده از استراتژی های خودیاری
مرحله 1. تا آنجا که می توانید در مورد وضعیت خود اطلاعات کسب کنید
پس از تشخیص بیماری ، همه چیز درباره اختلال شخصیت خود را بخوانید. این به شما کمک می کند تا آن را بهتر درک کرده و رفتارها ، افکار و احساساتی را که می خواهید از طریق درمان تغییر دهید ، شناسایی کنید. از پزشک ، روانپزشک یا درمانگر خود منابع بخواهید. همچنین می توانید برای اطلاع از وضعیت خود به کتاب ها ، مقالات و وب سایت های معتبر مراجعه کنید.
وب سایت های دولتی اغلب منابع اطلاعاتی قابل اعتماد برای اختلالات شخصیت هستند. به عنوان مثال ، برای اطلاع از اختلال شخصیت خود می توانید از موسسه ملی سلامت روان مشورت کنید
مرحله 2. روزانه در یک مجله بنویسید تا احساسات خود را بیان کنید
هر روز 15 دقیقه وقت بگذارید تا درباره احساسات خود بنویسید که ممکن است درمانی باشد. به خودتان اجازه دهید در مورد هر چیزی که در ذهن شماست بنویسید. خودتان را سانسور نکنید و انتظارات خود را بیش از حد بالا نبرید. فقط در مورد هر چیزی که به آن فکر می کنید بنویسید.
- به عنوان مثال ، اگر روز بدی داشتید ، در مورد آن بنویسید! چه اتفاقی افتاده و چگونه با احساسات خود کنار آمده اید؟ چه کار کردید که خوب کار کرد؟ دوست دارید چه کاری متفاوت انجام دهید؟
- اگر از روز خود به چیزی برای نوشتن فکر نمی کنید ، ممکن است از زمان روزنامه نویسی برای تأمل در خاطرات دوران کودکی ، نوشتن در مورد اهداف خود در آینده یا حتی نوشتن چیزهای خلاقانه مانند داستان کوتاه یا شعر استفاده کنید.
مرحله 3. در بیشتر روزهای هفته به مدت 30 دقیقه ورزش کنید
ورزش یک راه عالی برای تنظیم خلق و خوی شما به طور طبیعی است. سعی کنید هر روز یکبار در طبیعت پیاده روی یا دوچرخه سواری کنید. در یک کلاس ایروبیک ثبت نام کنید که هفته ای چند جلسه برگزار می کند. یا به یک سرگرمی فعال مانند بازی بسکتبال ، پیاده روی یا کوهنوردی بپردازید.
- مطمئن شوید که یک نوع ورزش را که از آن لذت می برید انتخاب کنید. این به شما کمک می کند تا شانس خود را حفظ کنید.
- اگر نمی توانید همزمان 30 دقیقه کامل را تمرین کنید ، سعی کنید تمرین خود را در طول روز به 2-3 جلسه تقسیم کنید. به عنوان مثال ، می توانید هر روز سه پیاده روی 10 دقیقه ای انجام دهید یا دو فیلم تمرین 15 دقیقه ای انجام دهید.
مرحله 4. از تکنیک های آرام سازی برای مدیریت استرس استفاده کنید
احساس استرس می تواند احساسات منفی را تشدید کند ، بنابراین ممکن است از یک جلسه آرامش روزانه بهره مند شوید. سعی کنید حداقل 15 دقیقه در روز را برای استراحت اختصاص دهید. کاری را انجام دهید که از آن لذت می برید و به شما کمک می کند تا احساس آرامش کنید. برخی از استراتژی هایی که ممکن است امتحان کنید عبارتند از:
- تنفس عمیق
- یوگا
- مراقبه
- شل شدن پیشرونده عضلات
مرحله 5. برای مقابله با احساسات منفی از مصرف مواد مخدر یا الکل خودداری کنید
در حالی که به نظر می رسد الکل و مواد مخدر به شما کمک می کنند تا احساس بهتری داشته باشید ، اما تسکینی که ممکن است تجربه کنید موقتی است و ممکن است بعد از از بین رفتن این ماده حتی بدتر شوید. اگر متوجه شدید که برای رهایی از احساسات خود به مواد مخدر یا الکل روی آورده اید ، با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند منابعی را در اختیار شما بگذارند و در صورت عدم توانایی ترک خود به خود ، از مصرف این ماده جلوگیری کنند.
هشدار: داروهای روانپزشکی اغلب با الکل و مواد مخدر تداخل دارند. هنگام مصرف داروهای تجویز شده از نوشیدن الکل یا استفاده از دارو خودداری کنید. اگر به طور مرتب از الکل یا مواد مخدر استفاده می کنید ، قبل از شروع مصرف داروی جدید به پزشک خود اطلاع دهید.
