کارشناسان می گویند سطوح پایین هموگلوبین ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند ، اما اگر سطح هموگلوبین شما خیلی پایین بیاید ممکن است دچار کم خونی شوید. هموگلوبین یک پروتئین در گلبول های قرمز خون شما است که اکسیژن را به سراسر بدن منتقل می کند. تحقیقات نشان می دهد که چندین علت مختلف برای کاهش سطح هموگلوبین وجود دارد ، از جمله آهن پایین ، از دست دادن بیش از حد خون و برخی شرایط پزشکی. ممکن است بتوانید سطح هموگلوبین خود را با رژیم غذایی و مکمل ها افزایش دهید ، اما ممکن است به درمان های اضافی نیاز داشته باشید. با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید کدام درمان برای شما مناسب است.
مراحل
قسمت 1 از 4: تغییر رژیم غذایی برای افزایش سطح هموگلوبین
مرحله 1. غذاهای بیشتری با آهن هم (ارگانیک) بخورید
منابع آهن هم (معروف به آهن ارگانیک) به طور کلی راحت ترین منابع برای بدن شما هستند. حدود 20 درصد آهن هم در طول هضم جذب می شود و این میزان جذب تحت تأثیر هیچ عنصر غذایی دیگر قرار نمی گیرد. منابع آهن هم می تواند به بدن شما در جذب آهن بیشتر از غذاهای غیر هم کمک کند. گوشت قرمز بیشترین میزان جذب آهن را دارد ، اما سایر انواع گوشت و غذاهای دریایی نیز بسیار قابل جذب هستند. برای افزایش سطح هموگلوبین ، از غذاهای زیر استفاده کنید:
- گوشت گاو
- جوجه
- گوشت خوک
- گوشت بره
- ماهی تن
- نوعی ماهی پهن بزرگ
- میگو
- صدف
مرحله 2. منابع غذایی غنی از آهن (غیرآلی) بیشتری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید
آهن غیر هم (یا معدنی) معمولاً در گیاهان و غذاهای گیاهی یافت می شود. این منابع آهن با نرخ بسیار کمتری نسبت به منابع آهن هم جذب می شوند. به طور کلی ، شما فقط 2 or یا کمتر آهن را در غذاهای غیر هم جذب می کنید. با این حال ، با برنامه ریزی مناسب (با جفت کردن غذاهای غیر هم با سایر منابع آهن) ، غذاهای غیر آلی/غیر هم می توانند و باید بخشی از رژیم غذایی متعادل باشند. منابع متداول آهن غیر هِم عبارتند از:
- لوبیا
- آجیل
- سیب زمینیها
- آووکادوها
- زردآلو
- کشمش
- تاریخ
- اسفناج
- مارچوبه
- لوبیا سبز
- نان گندم کامل/غلات/ماکارونی
- هر نانی که با آهن اضافی غنی شده باشد
مرحله 3. جذب آهن خود را از غذاهای آهن غیر هم افزایش دهید
غذاهای غیر هم ممکن است میزان جذب کمتری نسبت به غذاهای هم داشته باشند ، اما تعدادی از کارها را می توانید انجام دهید تا میزان جذب آهن از غذاهای غیر هم را افزایش دهید. غذاهای غیر هم هنوز بخش مهمی از یک رژیم غذایی متعادل هستند و با برخی تغییرات بسیار جزئی ، می توانید میزان آهن دریافتی از آنها را به میزان قابل توجهی افزایش دهید.
- برای افزایش جذب آهن ، غذاهای هم و غیر هم را با هم ترکیب کنید. غذاهای Heme به بدن شما کمک می کند تا آهن بیشتری را از غذاهای غیر هم دریافت کرده و با هم ترکیب کند.
- غذاهای غیر هم را در قابلمه/تابه/ماهیتابه آهنی بپزید. غذا مقداری آهن ارگانیک اضافی را از ظروف آشپزی جذب می کند ، که به افزایش جذب آهن غذای غیر هم کمک می کند.
- غذاهای غیر هم را با ویتامین C جفت کنید ، پرتقال ، گریپ فروت ، توت فرنگی ، گوجه فرنگی و کلم بروکلی را با غذاهای معمولی غیر همی بخورید.
- علاوه بر ویتامین C ، می توانید هر محصول غذایی اسیدی را با منابع آهن غیر هِم برای افزایش جذب آهن جفت کنید. حتی سرکه به شما کمک می کند آهن بیشتری را از غذاهای گیاهی خود جذب کنید.
مرحله 4. از خوردن غذاها/نوشیدنی هایی که توانایی شما در جذب آهن غیر هم را کاهش می دهند اجتناب کنید
همانطور که برخی غذاها به افزایش جذب آهن غیر هم کمک می کنند ، برخی از غذاها/نوشیدنی ها نیز می توانند جذب شما را کاهش دهند. اگر در تلاش برای افزایش سطح هموگلوبین خود هستید ، سعی کنید از این غذاها/نوشیدنی ها/مکمل ها اجتناب کنید و ببینید آیا سطح هموگلوبین شما بهبود می یابد:
- محصولات لبنی
- چای
- قهوه
- سبزیجات
- سبوس و سایر غذاهای پر فیبر
- آبجو
- شراب
- نوشیدنی های کولا
- مکمل های کلسیم
قسمت 2 از 4: مصرف ویتامین ها/مکمل ها برای افزایش جذب آهن
مرحله 1. مکمل های آهن مصرف کنید
مکمل های آهن یک راه عالی و مستقیم برای افزایش میزان مصرف آهن است. با این حال ، اگر بدن شما در جذب آهن مشکل دارد ، ممکن است احتیاط های دیگری را انجام دهید.
- انواع مختلفی از مکمل های آهن بدون نسخه (مانند پلی پپتید آهن هم ، آهن کربونیل ، سیترات فریک ، آسکوربات آهن و سوکسینات آهن) وجود دارد. مطالعات نشان می دهد که همه آنها به یک اندازه م effectiveثر هستند - مهمترین چیز این است که آنها به درستی و به طور منظم مصرف شوند.
- مصرف قرص آهن با معده خالی می تواند به افزایش جذب آهن از آن قرص ها کمک کند. با این حال ، همچنین می تواند باعث ناراحتی معده شود ، بنابراین ممکن است ترجیح دهید آهن را با کمی غذا مصرف کنید.
- هرگز قرص آهن را با آنتی اسید مصرف نکنید. داروهای سریع سوزش سر دل مانع از جذب آهن می شوند.
- اگر باید داروی آنتی اسید مصرف کنید ، قرص آهن خود را دو ساعت قبل از مصرف آنتی اسیدها یا چهار ساعت بعد از آن مصرف کنید.
مرحله 2. سعی کنید اسید فولیک بیشتری دریافت کنید
اسید فولیک برای ساختن سلولهای جدید از جمله گلبولهای قرمز ضروری است. اگر بدن شما نتواند به اندازه کافی گلبول قرمز تولید کند ، این ممکن است منجر به کاهش سطح هموگلوبین شود. شما می توانید اسید فولیک را از طریق ویتامین ها/مکمل ها یا از طریق تغییر رژیم غذایی دریافت کنید.
- اکثر مولتی ویتامین های موجود در ایالات متحده حاوی دوز توصیه شده روزانه اسید فولیک است که برای سالم ماندن به آن نیاز دارید.
- اگر برچسب غلات صبحانه شما دارای 100٪ ارزش روزانه اسید فولیک باشد ، یک کاسه در روز نیز می تواند به افزایش سطح هموگلوبین شما کمک کند.
- همه غلات صبحانه 100٪ ارزش توصیه شده روزانه فولیک اسید را ندارند. جایگزین غلات معمول خود را با سبزیجات حاوی اسید فولیک بیشتر در نظر بگیرید.
مرحله 3. از مکمل های ویتامین B6 استفاده کنید
ویتامین B6 به بدن شما کمک می کند تا هموگلوبین بیشتری بسازد. اگر سطح هموگلوبین پایینی دارید ، ویتامین B6 می تواند به شما کمک کند.
- ویتامین B6 به طور طبیعی در غذاهای خاصی مانند آووکادو ، موز ، آجیل ، لوبیا/حبوبات ، غلات کامل و برخی گوشتها یافت می شود.
- همچنین می توانید مکمل های ویتامین B6 را در اکثر داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی سالم خریداری کنید.
- اکثر بزرگسالان زیر 50 سال روزانه به 1.2 تا 1.3 میلی گرم ویتامین B6 نیاز دارند.
- بزرگسالان بالای 50 سال باید روزانه 1.5 تا 1.7 میلی گرم ویتامین B6 مصرف کنند.
مرحله 4. مکمل های ویتامین B12 مصرف کنید
ویتامین B12 به بدن شما در ساخت گلبول های قرمز کمک می کند. این می تواند به کاهش علائم سطح هموگلوبین پایین و/یا کم خونی که ممکن است تجربه کنید کمک کند.
- ویتامین B12 به طور طبیعی از پروتئین های حیوانی گرفته می شود. گیاهان هیچ ویتامین B12 طبیعی ندارند ، اگرچه برخی از گیاهان غنی شده اند که این ویتامین را شامل می شوند.
- مصرف روزانه 2 تا 10 میکروگرم ویتامین B12 با مکمل آهن و/یا اسید فولیک می تواند علائم کم خونی را تا 16 هفته کاهش دهد.
- اگر از رژیم گیاهخواری یا گیاه خواری پیروی می کنید ، مصرف ویتامین B12 خود را افزایش دهید. بسیاری از گیاهخواران/گیاهخواران به اندازه کافی ویتامین B12 دریافت نمی کنند و اغلب در نتیجه آن کم خونی را تجربه می کنند.
- اگر بالای 50 سال دارید ، در مورد نیازهای ویتامین B12 خود با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از بزرگسالان بالای 50 سال در جذب ویتامین B12 از غذا مشکل دارند.
- هر کسی که دارای اختلالات گوارشی یا جراحی قبلی دستگاه گوارش است ، باید از مکمل های ویتامین B12 استفاده کند.
قسمت 3 از 4: درمان علل شایع کمبود آهن
مرحله 1. برای کاهش خونریزی قاعدگی ، از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده کنید
برخی از زنانی که دارای قاعدگی شدید هستند ، دچار کم خونی می شوند. این می تواند باعث کاهش سطح هموگلوبین شود. هیچ تضمینی وجود ندارد که داروهای ضد بارداری خوراکی برای همه موثر باشد ، اما بسیاری از زنان دریافته اند که داروهای ضد بارداری خوراکی به کاهش جریان قاعدگی کمک می کند.
داروهای ضد بارداری خوراکی نمی توانند سطح هموگلوبین پایین شما را تسکین دهند ، اما ممکن است به کاهش کم خونی ناشی از فقر آهن ناشی از قاعدگی زیاد کمک کنند
مرحله 2. از آنتی بیوتیک ها برای مدیریت زخم معده استفاده کنید
زخم معده اغلب با سطح پایین هموگلوبین همراه است ، زیرا می تواند باعث خونریزی GI کند شود. اکثر زخم های معده با رژیم "درمان سه گانه" دو آنتی بیوتیک و مهار کننده پمپ پروتون قابل درمان هستند که پزشک می تواند به شما تجویز کند.
- زخم معده تقریباً همیشه توسط باکتری H.pylori ایجاد می شود.
- درمان عفونت های باکتریایی H. pylori با آنتی بیوتیک ها می تواند به کاهش کم خونی ناشی از آن عفونت کمک کند.
مرحله 3. بیماری سلیاک را شناسایی کنید
کمبود آهن یکی از علائم کمتر شناخته شده بیماری سلیاک است ، که یک اختلال خود ایمنی است که توسط گلوتن ایجاد می شود و باعث آسیب به دیواره روده کوچک می شود. اگر نتوانستید علت کم خونی خود را تعیین کنید ، به احتمال زیاد به بیماری سلیاک مبتلا هستید - حتی اگر علائم دیگری نداشته باشید. از پزشک خود بخواهید تا شما را برای سلیاک آزمایش کند.
- آسیب به دیواره روده کوچک به این معنی است که نمی تواند مواد مغذی ، از جمله آهن را به درستی جذب کند.
- اگر بیماری سلیاک دارید ، باید از رژیم غذایی بدون گلوتن استفاده کنید. پس از مدتی ، روده های کوچک شما بهبود یافته و قادر به جذب آهن خواهند بود.
مرحله 4. داروهای خود را بررسی کنید
برخی از داروها می توانند باعث کمبود آهن شوند - در مورد هرگونه دارویی که مصرف می کنید با پزشک خود مشورت کنید. اگر این موارد بر توانایی شما در جذب آهن تأثیر می گذارد ، در مورد احتمال تغییر به داروهای دیگر بحث کنید.
برخی از داروهایی که ممکن است جذب آهن را مختل کنند شامل برخی از آنتی بیوتیک ها ، برخی داروهای ضد تشنج (فنی توئین) ، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (متوترکسات ، آزاتیوپرین) ، داروهای ضد آریتمی (پروکائین آمید ، کینیدین) و داروهای ضد انعقاد خون (آسپرین ، وارفارین ، کلوپیدوگرل ، هپارین) است
مرحله 5. اگر از دست دادن خون مخفی رنج می برید ، جراحی را در نظر بگیرید
سطوح پایین هموگلوبین اغلب به دلیل تعداد پایین گلبول های قرمز ایجاد می شود. کم بودن تعداد گلبولهای قرمز خون اغلب با خونریزی مداوم همراه است - خونریزی "غیبی" به خونریزی گوارشی اطلاق می شود که بیمار از آن آگاه نیست - یا هرگونه بیماری/بیماری که یا تولید گلبول های قرمز خون شما را کاهش دهد یا به سرعت گلبول های قرمز را از بین ببرد. نرخ.
- تومور/فیبروم/پولیپ که خونریزی می کند ، توانایی شما را در تولید گلبول های قرمز کاهش می دهد یا باعث از کار افتادن مغز استخوان می شود ، می تواند در برخی از افراد باعث کم خونی و سطح هموگلوبین پایین شود.
- برداشتن پولیپ ، تومور یا فیبروئید با جراحی می تواند به کاهش یا از بین بردن خونریزی و/یا مشکل گلبولهای قرمز خون که باعث کم خونی و متعاقب آن سطح هموگلوبین پایین شده است ، کمک کند.
قسمت 4 از 4: دریافت کمک پزشکی
مرحله 1. علائم سطح هموگلوبین پایین را شناسایی کنید
فقط پزشک می تواند سطح پایین هموگلوبین را تشخیص دهد. برای تشخیص مناسب ، پزشک باید خون شما را آزمایش کند و سپس به طور بالقوه مطالعات دیگری را انجام دهد تا علت کم هموگلوبین شما مشخص شود. اگر علائم شدید هموگلوبین پایین را تجربه می کنید ، باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید. علائم شایع سطوح شدید هموگلوبین پایین عبارتند از:
- ضعف/خستگی
- تنگی نفس
- ضربان قلب سریع/نامنظم (تپش قلب)
- رنگ پریدگی پوست و/یا لثه
مرحله 2. سطح هموگلوبین خود را آزمایش کنید
تنها راهی که می توانید میزان هموگلوبین پایین را تایید کنید ، آزمایش خون توسط پزشک است. اگر به طور منظم هر کدام از علائم سطح هموگلوبین پایین را تجربه می کنید ، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا علت علائم شما مشخص شده و برنامه درمانی ارائه شود.
- پزشک شما به احتمال زیاد یک آزمایش شمارش کامل خون را برای تأیید اینکه شمارش هموگلوبین پایینی دارید ، انجام می دهد.
- برای انجام آزمایش خون ، پزشک شما باید یک نمونه کوچک از خون را جمع آوری کند. شما با یک سوزن گیر خواهید کرد ، اما درد خاصی ندارد و هر دردی بسیار کوتاه مدت است.
- سطح طبیعی هموگلوبین برای مردان بالغ بین 13.8 تا 17.2 گرم در دسی لیتر (g/dL) است.
- سطح طبیعی هموگلوبین برای زنان بالغ بین 12.1 تا 15.1 گرم در دسی لیتر است.
- اگر آزمایش خون نشان دهنده سطح پایین هموگلوبین نیست ، پزشک باید آزمایش های بیشتری را انجام دهد تا مشخص شود که سایر مشکلات پزشکی می تواند باعث علائم شما شود.
مرحله 3. سایر شرایط پزشکی که می توانند باعث کاهش هموگلوبین شوند را بشناسید
سطوح پایین هموگلوبین می تواند ناشی از تعدادی از بیماری های زمینه ای باشد. هر بیماری یا شرایطی که تعداد گلبول های قرمز خون شما را کاهش دهد می تواند منجر به کاهش سطح هموگلوبین شود. شرایط متداولی که باعث کاهش سطح هموگلوبین می شود عبارتند از:
- کم خونی (آپلاستیک ، کمبود آهن ، کمبود ویتامین و سلول داسی شکل)
- سرطان و برخی تومورهای غیر سرطانی
- بیماری مزمن کلیوی
- سیروز کبدی
- طحال بزرگ شده
- لنفوم (هم هوچکین و هم غیر هوچکین)
- کم کاری تیروئید
- خونریزی داخلی
- مسمومیت از سرب
- سرطان خون
- مولتیپل میلوما
- پورفیری
- واکنش به HIV یا داروهای شیمی درمانی
- واسکولیت
نکات
- اگر مقدار زیادی چای یا قهوه همراه با غذا میل می کنید ، پلی فنول های موجود در این نوشیدنی ها با آهن متصل می شوند ، بنابراین جذب آهن را دشوارتر می کند. سعی کنید میزان مصرف کافئین خود را کاهش دهید و ببینید آیا سطح شما بهبود می یابد یا خیر.
- فقط پزشک شما می تواند خون شما را آزمایش کرده و سطح پایین هموگلوبین شما را تأیید کند. در مورد علائمی که تجربه می کنید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما همچنین می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه جامع برای افزایش ایمن و م levelsثر سطح هموگلوبین خود تهیه کنید.
