واژینیسموس نوعی اختلال جنسی زنان است که در آن ماهیچه های واژن به طور غیر ارادی در هنگام تلاش برای مقاربت جنسی منقبض شده و باعث ناراحتی و درد می شوند. واژینیسموس علاوه بر دخالت در زندگی جنسی سالم ، ممکن است مانع از قرار دادن تامپون در زنان یا معاینه لگن شود. علل واژینیسموس متفاوت است و برای اهداف درمانی ارزش بررسی دارد. اگرچه این وضعیت می تواند ناراحت کننده ، شرم آور و استرس زا باشد ، اما کاملاً قابل درمان است.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی واژینیسموس
مرحله 1. رابطه جنسی دردناک را جدی بگیرید
اولین و نگران کننده ترین علامت واژینیسموس ، درد هنگام انجام رابطه جنسی است. زنان مختلف این درد را متفاوت تجربه می کنند-ممکن است احساس سوزش ، سوزش ، سفت شدن ، پاره شدن ، یا انگار شریک زندگی شما "به دیوار برخورد کند". در بسیاری از موارد ، درد و انقباضات غیرارادی ماهیچه ها به اندازه ای شدید است که از مقاربت جنسی به طور کامل جلوگیری می کند.
- بسیاری از زنان این مشکل را در اولین تلاش برای رابطه جنسی کشف می کنند. به این می گویند واژینیسموس اولیه
- زنان دیگر در اواخر عمر دچار واژینیسموس می شوند که واژینیسموس ثانویه است. بنابراین ، مهم است که از این علامت اصلی صرفنظر نکنید ، زیرا شما در گذشته بدون درد جنسی فعال بوده اید.
مرحله 2. به سایر مشکلات مربوط به نفوذ واژن توجه کنید
علاوه بر درد هنگام مقاربت جنسی ، زنان مبتلا به واژینیسموس ممکن است با انواع دیگر نفوذ از جمله قرار دادن تامپون و معاینه لگن مشکل داشته باشند. علائم دیگر نیز عبارتند از:
- ازدواج بدون نتیجه
- ناراحتی یا درد جنسی مداوم پس از زایمان ، عفونت های مخمری/ادراری ، STI ، IC ، هیسترکتومی ، سرطان و جراحی ، تجاوز جنسی یا یائسگی
- درد جنسی مداوم با منشأ ناشناخته
- توقف تنفس در هنگام رابطه جنسی
مرحله 3. به سایر اسپاسم های عضلانی توجه کنید
انقباضات عضلانی واژن و اسپاسم از علائم بارز واژینیسموس هستند ، اما برخی از خانم ها نیز دچار اسپاسم در پاها یا کمر می شوند. این اسپاسم ها بیشتر هنگام تلاش برای مقاربت جنسی رخ می دهند.
مرحله 4. اجتناب از رابطه جنسی را ارزیابی کنید
بسیاری از زنان مبتلا به واژینیسموس دچار الگوی اجتناب از موقعیت های جنسی می شوند. اجتناب از فعالیت جنسی یا روابط عاشقانه به دلیل درد یا خجالت در مورد علائم شما نشانه واضحی است که باید از پزشک کمک بگیرید.
به یاد داشته باشید که این اجتناب تقصیر شما نیست و ناشی از ارتباط جنسی غیر ارادی بدن شما با درد است
مرحله 5. به پزشک مراجعه کنید
برای مشورت در مورد احتمال واژینیسموس ، با پزشک یا متخصص زنان و زایمان خود قرار ملاقات بگذارید. میزان و شدت علائم خود را واضح بیان کنید.
مرحله 6. شرایط دیگر را رد کنید
پزشک شما باید معاینه لگن را انجام دهد و هرگونه ناراحتی یا انقباضات واژینال را ایجاد کند. علاوه بر این ، او احتمالاً آزمایشات بیشتری را برای رد سایر علل احتمالی علائم شما توصیه می کند.
واژینیسموس ممکن است یک علت فیزیکی واضح داشته باشد ، مانند عفونت ، آسیب یا اعصاب بیش از حد حساس در باز شدن واژن (ولوودینیا تحریک شده)
مرحله 7. تشخیص دهید
اگر سایر علل احتمالی علائم شما منتفی باشد ، پزشک ممکن است واژینیسموس اولیه یا ثانویه را برای شما تشخیص دهد. علاوه بر این ، پزشک شما ممکن است وضعیت شما را جهانی توصیف کند ، اگر در همه شرایطی که شامل تزریق یا موقعیت می شود رخ دهد ، اگر فقط در موقعیت های خاص (مانند تلاش برای فعالیت جنسی) رخ دهد.
- متأسفانه ، جنسیت زنان و اختلال عملکرد جنسی به طور کامل درک نشده است. ممکن است با پرسنل پزشکی روبرو شوید که علائم شما را کنار گذاشته یا از شما کمک نمی کنند. در این مورد ، برای تشخیص و درمان پیگیر باشید. اگر پزشک شما به شما کمک نمی کند ، به دیگری مراجعه کنید که تجربه درمان واژینیسموس و انواع دیگر اختلالات جنسی زنان را دارد.
- سایر تشخیصهای احتمالی عبارتند از: آپارئونی ، یک اصطلاح عمومی برای ناتوانی در مقاربت جنسی (که واژینیسموس یکی از آنها است) و دیسپارونیا ، که به طور گسترده ای به درد هنگام مقاربت اشاره دارد.
- این تشخیص ها درمان شما را جلو می برد و این فرصت را فراهم می کند تا تیمی از متخصصان را ترتیب دهند.
قسمت 2 از 3: درک علل واژینیسموس
مرحله 1. نقش اضطراب را در نظر بگیرید
بسیاری از زنان مبتلا به واژینیسموس می توانند علائم خود را با احساس اضطراب ، ترس و استرس ردیابی کنند. اینها می توانند ریشه عمیق تری داشته باشند یا به عوامل فعلی زندگی مانند کم خوابی و استرس زیاد ناشی از کار مرتبط باشند.
مرحله 2. باورهای اساسی راجع به رابطه جنسی و جنسی را بشناسید
زنان مبتلا به واژینیسموس بیشتر از سایرین نسبت به رابطه جنسی و جنسیت منفی منفی دارند. این احساسات ممکن است به دوران کودکی بازگردد ، یا ممکن است مربوط به یک رویداد آسیب زا باشد.
هنگامی که اعتقادات منفی منفی در مورد رابطه جنسی در سنین پایین شروع می شود ، یکی دیگر از اجزای بالقوه واژینیسموس مطرح می شود-عدم آموزش جنسی مناسب
مرحله 3. درک نقش تجربیات گذشته
تخمین زده می شود که زنان مبتلا به واژینیسموس دو برابر بیشتر از افرادی که مبتلا به این بیماری نیستند ، سابقه مداخله جنسی در دوران کودکی داشته باشند. رویدادهایی که تصور می شود شامل آسیب های خفیف تا شدید است و شامل موارد زیر است:
- سوء استفاده جنسی توسط افراد آشنا
- تجاوز جنسی
- ضربه لگن
- خشونت خانگی
- تجربیات جنسی اولیه بسیار منفی با یک شریک رضایت بخش
گام چهارم. بدانید که مشکلات روابط ممکن است مثر باشد
اگر واژینیسموس ثانویه و موقعیتی دارید ، ممکن است ریشه در مسائل مربوط به یک شریک جنسی یا عاشقانه داشته باشد. این مسائل ممکن است شامل عدم اعتماد ، ترس از تعهد یا نگرانی در مورد آسیب پذیری بیش از حد یا باز شدن خود در برابر درد و ناامیدی باشد.
مرحله 5. توجه داشته باشید که شرایط پزشکی و داروها ممکن است نقش داشته باشند
شرایط مختلف ممکن است علائم واژینیسموس را تحریک یا افزایش دهد. این امر به ویژه در صورتی ممکن است که واژینیسموس شما پس از یک دوره عملکرد طبیعی جنسی ظاهر شود. بیماریهای بالقوه ای که می توانند به واژینیسموس کمک کنند عبارتند از:
- عفونت های دستگاه ادراری و سایر مشکلات ادراری
- عفونت های مقاربتی
- سرطان اندام های جنسی یا باروری
- اندومتریوز
- بیماری التهابی لگن
-
ولوودینیا یا وستیبولودینیا
روشهای پزشکی شامل اندامهای تناسلی زنان ، مانند هیسترکتومی ، نیز می تواند باعث واژینیسموس شود
مرحله 6. نقش بالقوه مراحل باروری را بشناسید
برای بسیاری از زنان ، شروع واژینیسموس ثانویه به زایمان مربوط می شود. اگر این کار بسیار دشوار باشد یا منجر به صدمه به اندام های جنسی شود ، این احتمال بیشتر است. سایر زنان دچار واژینیسموس ناشی از تغییرات هورمونی و خشکی هستند که معمولاً در دوران یائسگی رخ می دهد.
واژینیسموس ثانویه همچنین می تواند ناشی از ترس از بچه دار شدن یا زایمان باشد
مرحله 7. عدم وجود علت (های) ظاهری را بپذیرید
برخی از زنان هرگز متوجه علت واژینیسموس نمی شوند. آنها هیچ علت فیزیکی و علل غیر فیزیکی شناخته شده ای ندارند.
برخی تحقیقات حتی نشان می دهد که علائم واژینیسموس بخشی از مکانیسم های دفاعی عمومی هستند که در شرایط تهدید کننده ایجاد می شوند. این نشان می دهد که لازم نیست همیشه به عنوان یک اختلال عملکرد جنسی در نظر گرفته شود
قسمت 3 از 3: درمان واژینیسموس
مرحله 1. مشاوره را امتحان کنید
یک درمانگر می تواند مفید باشد که آیا واژینیسموس شما ناشی از مسائل احساسی یا روانی است یا خیر. این به این دلیل است که آگاهی از این وضعیت اغلب ترس و اضطراب را قبل از مقاربت ایجاد می کند و یک چرخه معیوب را آغاز می کند که علائم را تشدید می کند. احساس افسردگی ، انزوا و عزت نفس پایین نیز از عوارض شایع ناهنجاری جنسی است.
- هنگامی که زن و شریک جنسی او با انگیزه ، همکاری و عزم خود را برای کاهش تعارضات رابطه ای کاهش دهند ، نتایج درمان بسیار مثبت تر خواهد بود. بنابراین ، ارزیابی روانشناختی زوجین شروع خوبی برای درمان است.
- اگر واژینیسموس شما مربوط به مسائل اضطرابی یا آسیب های جنسی گذشته است ، یک درمانگر می تواند به شما کمک کند با این مسائل کنار بیایید تا بتوانید به جلو حرکت کنید.
- یک نوع درمان خاص ، درمان رفتاری شناختی (CBT) ، می تواند به ویژه برای برخی از زنان مفید باشد. CBT بر رابطه بین افکار و رفتارها متمرکز است و یک درمانگر رفتاری شناختی می تواند به شما در تغییر افکار و رفتارهای شما در مورد اجتناب از رابطه جنسی کمک کند.
مرحله 2. در مورد قرار گرفتن در معرض درمان سوال کنید
یکی از روشهای درمان واژینیسموس نور درمانی یا سیل نامیده می شود و شامل حساسیت زدایی تدریجی به نفوذ می شود. قرار گرفتن در معرض نفوذ به کمک درمانگر ، حتی برای زنان مبتلا به واژینیسموس مادام العمر ، یک درمان مثر است. تکنیک های قرار گرفتن در معرض معمولاً شامل تمرینات نفوذ واژن با استفاده از اتساع کننده است.
این همان روشی است که برای درمان خود استفاده می شود ، با افزودن راهنمایی که می تواند به شما کمک کند تا با اعتماد به نفس و موفقیت ادامه دهید
مرحله 3. یک فیزیوتراپ پیدا کنید
از پزشک خود بخواهید که شما را به فیزیوتراپی که تجربه برخورد با واژینیسموس و سایر اشکال عملکرد جنسی زنان را دارد ، ارجاع دهد. از آنجا که ماهیچه های کف لگن نقش مهمی در واژینیسموس ایفا می کنند ، فیزیوتراپی یکی از بهترین گزینه های درمانی است. فیزیوتراپیست شما ممکن است:
- تکنیک های تنفس و آرامش را به شما آموزش می دهد
- به شما کمک می کند تا انقباض عضلات کف لگن را برای کنترل عضلات کف لگن خود بیاموزید
مرحله 4. تمرینات کگل را انجام دهید
تمرینات کگل برای کنترل ماهیچه های کف لگن طراحی شده اند. برای انجام تمرینات کگل ، شما به سادگی ماهیچه هایی را که برای متوقف کردن جریان ادرار استفاده می کنید منقبض کرده ، چند ثانیه نگه داشته و سپس شل کنید. هدف شما این است که حدود 20 انقباض را همزمان انجام دهید ، تا جایی که می توانید.
برخی از پزشکان توصیه می کنند که تمرینات کگل را با انگشتی که در واژن قرار داده شده انجام دهید (می توانید تا سه انگشت کار کنید). استفاده از انگشت به شما این امکان را می دهد که ماهیچه را منقبض کنید تا بتوانید حرکات آن را بهتر کنترل کنید
مرحله 5. گشادکننده های واژن را در خانه در نظر بگیرید
پزشک شما ممکن است گشاد کننده های واژن را برای استفاده در خانه توصیه کند. اینها ابزارهای مخروطی شکل هستند که در واژن قرار می گیرند. آنها به تدریج بزرگتر می شوند و باعث می شود عضلات واژن شما کشیده شوند و به نفوذ عادت کنند.
- برای شروع ، هنگام دفع مدفوع را تحمل کنید. این به بزرگ شدن دهانه واژن کمک می کند. سپس ، انگشتان خود را (نه هنوز گشادکننده ها) را وارد واژن خود کرده و فشار یا تحمل خود را ادامه دهید.
- هنگامی که شروع به استفاده از گشاد کننده ها می کنید ، آنها را به مدت 10 تا 15 دقیقه بگذارید. ماهیچه های واژن به فشار عادت می کنند.
- اگر همسر یا شریک زندگی دارید ، ممکن است بخواهید از این فرد در قرار دادن گشاد کننده ها کمک کند.
مرحله 6. فعالیت جنسی را بسیار آهسته انجام دهید
زنان مبتلا به واژینیسموس باید صبور باشند و قبل از شروع به مقاربت جنسی ، گزینه های درمانی را امتحان کنند. اگر سعی کنید بلافاصله فعالیت جنسی داشته باشید ، ممکن است درد یا ناراحتی را تجربه کنید ، و این شما را برای چرخه ای از درد و اضطراب آماده می کند که واژینیسموس را بدتر می کند. بسیار مهم است که شریک صبور و حمایتی داشته باشید.
- وقتی سعی می کنید رابطه جنسی داشته باشید ، بسیار آهسته پیش بروید ، از روان کننده زیاد استفاده کنید و برای پیدا کردن راحت ترین موقعیت ها آزمایش کنید.
- پزشکان به طور معمول پیشنهاد می کنند که زنان شیء نفوذی را نگه داشته و آن را همانطور که در مورد گشادکننده های واژن انجام داده اند به طور جزئی یا کامل در واژن خود قرار دهند. این امر به همان اندازه در مورد آلت تناسلی ، دیلدو و لرزاننده صدق می کند.
نکات
- برخی از زنان آنقدر از وضعیت خود خجالت می کشند یا شرمنده می شوند که به دنبال درمان واژینیسموس نمی روند. اگر چنین احساسی دارید ، به یاد داشته باشید که واژینیسموس تقصیر شما نیست و این بیماری بسیار قابل درمان است. یک پزشک دلسوز و یک درمانگر خوب پیدا کنید و برای داشتن یک زندگی جنسی سالم تلاش کنید.
- برخی از پزشکان و وب سایت ها ممکن است داروهایی از جمله بی حسی موضعی را برای درمان واژینیسموس توصیه کنند. با این حال ، به طور کلی ، این ایده خوبی نیست: بی حسی موضعی درد خارجی را بی حس می کند ، اما هیچ کاری برای حل خود مشکل انجام نمی دهد و ممکن است غلبه بر این شرایط را برای شما دشوارتر کند.
