افسردگی و اضطراب معمولاً دست به دست هم می دهند. همه در طول زندگی خود تا حدی با این شرایط برخورد می کنند. با این حال ، اگر علائم شما به حدی شدید باشد که در عملکرد روزانه شما اختلال ایجاد کند ، مهم است که یک درمان را پیدا کنید. اگر اضطراب و افسردگی شما به حدی شدید است که مجبورید فعالیت های روزانه خود را تا حد زیادی تغییر دهید ، باید از متخصص کمک بگیرید. اگر اضطراب و افسردگی شما خفیف تر است ، بسیاری از کارها را می توانید انجام دهید تا بتوانید با اضطراب و افسردگی کنار بیایید.
مراحل
قسمت 1 از 4: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. به طور منظم ورزش کنید
ورزش منظم نه تنها احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و سایر بیماری ها را کاهش می دهد ، بلکه نشان داده شده است که می تواند افسردگی و اضطراب را نیز درمان کند. توضیحات مختلفی در مورد علت وقوع این امر وجود دارد. اول ، ورزش اندورفین ترشح می کند ، یک ماده شیمیایی خوب در مغز که باعث بهبود خلق و خو می شود. همچنین برخی از مواد شیمیایی سیستم ایمنی را که باعث افسردگی می شود کاهش می دهد و دمای بدن را افزایش می دهد که باعث آرامش می شود.
- ورزش منظم همچنین به شما کمک می کند تا به تناسب اندام برسید و ظاهر کلی خود را بهبود ببخشید ، که برای بسیاری از افراد برای از بین بردن شک و تردید آنها کافی است.
- اندورفین ها به مهار پاسخ استرس بدن شما کمک می کند ، که خطر احساس اضطراب یا ایجاد علائم وحشت را در طول روز کاهش می دهد.
- اگر با افسردگی دست و پنجه نرم می کنید ، تمرینات پرقدرتی را انجام دهید که بدن شما را تحریک می کند ، مانند دویدن ، پیاده روی و دوچرخه سواری. اگر اضطراب دارید ، فعالیت هایی مانند یوگای ترمیمی یا تنفس را امتحان کنید.
مرحله 2. مصرف الکل را کاهش دهید
افرادی که از اضطراب رنج می برند برای کاهش تنش و عصبی شدن به الکل روی می آورند. اگرچه الکل ممکن است علائم را به طور موقت کاهش دهد ، اما در واقع در طولانی مدت علائم آنها را بدتر می کند. طبق دستورالعمل های رژیم غذایی آمریکا ، اگر زن هستید ، نباید بیش از یک نوشیدنی در روز بنوشید. اگر شما یک مرد هستید ، نباید بیش از دو نفر در روز. از آنجا که الکل یک افسردگی است ، به طور موقت احساس اضطراب یا تنش شما را سرکوب می کند ، اما وقتی الکل متابولیزه می شود و بدن را از بین می برد ، اضطراب و افسردگی شما دوباره ظاهر می شود.
مشابه چشمه ای که باید بیشتر و بیشتر تحت فشار قرار گیرد ، الکل احساسات شما را بیشتر کنترل می کند. هنگامی که الکل از بین رفت ، چشمه حتی بالاتر از زمانی که در آن نشسته بود می پرید. این بازگشت به این معناست که احتمالاً فردا اضطراب بیشتری را تجربه خواهید کرد یا بیشتر مستعد استرس خواهید بود
مرحله 3. تبدیل به بدون کافئین
سطوح بالای کافئین موجود در قهوه می تواند علائم اضطراب را در کوتاه مدت و بلند مدت بدتر کند. کافئین یک محرک است که بدن و سیستم عصبی شما را سفت و هشیار می کند ، که خطر بدتر شدن یا ایجاد افسردگی و اضطراب را در طول روز افزایش می دهد.
- با محدود کردن مصرف کافئین ، می توانید به کنترل پاسخ فیزیکی بدن خود کمک کرده و از بروز علائم اضطراب در طول روز جلوگیری کنید. تغییر حالت بدون کافئین یا نوشیدن چای را در نظر بگیرید.
- برخی از چای ها ، مانند چای سبز ، هنوز حاوی مقداری کافئین هستند ، اما همان اثرات شدید قهوه را ندارند.
مرحله 4. نیکوتین را کاهش داده یا حذف کنید
نیکوتین ، درست مانند کافئین ، محرک است و می تواند بسیاری از اثرات مشابه را در بدن مرتبط با سایر محرک ها مانند احساس سوزش ایجاد کند. نیکوتین در محصولات تنباکو وجود دارد و همچنین در محصولات غیر دخانی مانند صمغ نیکوتین وجود دارد.
درک کنید که ترک سیگار کار دشواری است و فقط باید در زمانهای بدون استرس انجام شود. با این حال ، انجام این کار می تواند علائم اضطراب و افسردگی شما را تا حد زیادی کاهش دهد
مرحله 5. روز خود را ساختاربندی کنید
افسردگی یک تجربه دردناک است که بر روحیه شما تأثیر می گذارد ، بلکه بر انرژی و انگیزه نیز تأثیر می گذارد. اگر افسرده هستید ، ممکن است تمرکز مشکل باشد یا وسوسه شوید که تمام روز را در رختخواب بمانید. اگر ندانید روزتان چگونه می گذرد ممکن است مضطرب باشید. سعی کنید تا آنجا که ممکن است به روال عادی خود ادامه دهید و از اجازه ندهید که خلق و خوی شما کارها و کارهایی را که انجام می دهید تعیین کند.
اگر به طور معمول ساختار چندانی ندارید ، ممکن است برای شما مفید باشد که شروع به ساختن روزهای خود کنید. روزهای خود را برنامه ریزی کنید ، مطمئن شوید که آنها پر هستند اما زیاد نیستند و به برنامه پایبند هستید تا بتوانید به کار خود در زندگی روزمره خود ادامه دهید
قسمت 2 از 4: تغییر دیدگاه خود
مرحله 1. زندگی در زمان حال را بیاموزید
اگر از اضطراب رنج می برید ، ممکن است به خاطر نگرانی ، عدم اطمینان یا عصبی بودن آینده باشد. اگر از افسردگی رنج می برید ، ممکن است به این دلیل باشد که دائماً به گذشته فکر می کنید ، در مورد چیزهایی که اشتباه شده اند فکر می کنید ، یا به افکار خودساخته ای فکر می کنید. یادگیری قدردانی از لحظه حال تأثیر بسزایی در زندگی شما خواهد داشت. با این حال ، این کار ساده ای نیست ، اما به شما کمک می کند احساسات خود را از افکار خود جدا کنید.
بهترین راه برای متوقف ماندن در گذشته یا وسواس در آینده این است که متوجه شوید این نوع افکار در طول زندگی روزمره شما به وجود می آیند. وقتی این کار را کردند ، آنها را بشناسید ، به آنها افکار را برچسب بزنید و بگذارید محو شوند
مرحله 2. مدیتیشن کنید
ثابت شده است که تمرین مدیتیشن منظم علائم استرس و اضطراب را کاهش می دهد. ذهن آگاهی همچنین می تواند به شما در ارتباط بیشتر با دیگران کمک کند ، می تواند به شما در کنترل بیشتر احساسات خود کمک کرده و توانایی شما را برای فکر کردن در مورد موقعیت ها از منظری جدید افزایش دهد. پیوستن به یک مرکز یا گروه مدیتیشن در منطقه خود را در نظر بگیرید. اکثر مراکز آموزش مدیتیشن رایگان ارائه می دهند و خانه های باز هفتگی دارند.
برای تمرین ذهن آگاهی و مدیتیشن ، هر روز چند لحظه وقت بگذارید تا چشمان خود را ببندید ، ماهیچه های خود را شل کنید و تمام توجه خود را بر نفس خود متمرکز کنید. اگر فکری به وجود آمد ، آن را بپذیرید و بگذارید ناپدید شود. هرچه بیشتر این کار را انجام دهید ، در نهایت بیشتر می توانید آن را در زندگی روزمره خود وارد کنید
مرحله 3. منتقد درونی خود را آرام کنید
منتقد درونی شما افکار خود را مغلوب می کند یا اغراق آمیز است که احساس افسردگی و اضطراب شما را به طور کلی حفظ می کند. منتقد درونی شما ممکن است چیزهایی مانند "من شکست خورده ام" یا "هیچ کاری نمی توانم انجام دهم و گیر کرده ام" بگوید. منتقد درونی شما همچنین ممکن است به یکی از نگرانی ها یا افکار شما بچسبد که باعث اضطراب شده و سپس باعث ایجاد اثر گلوله برفی از افکار نگران کننده بیشتر می شود. افکاری مانند این شما را از دیدن انتخاب هایی در زندگی باز می دارد ، باعث می شود احساس ناتوانی یا گیرکردن کنید ، یا نگرانی ها ، افسردگی یا اضطراب را ادامه دهید.
- بیاموزید که منتقد درونی خود را ساکت کنید تا تأثیر آن بر دیدگاه و روحیه شما تأثیر بگذارد. برای ساکت کردن منتقد درونی خود ، تمرین کنید که افکار غیرمولد خود را در هنگام ظهور به دام بیاندازید و با یک ضد فکر یا مانترا سازنده که بر نقاط قوت شما متمرکز است آماده شوید.
- اگر فکر می کنید "هیچ کاری نمی توانم بکنم ، من گیر کرده ام" اگر درست است آزمایش کنید. لیستی از همه گزینه های ممکن خود تهیه کنید. منتقد درونی خود را تغییر دهید تا بگوید "اگرچه گزینه های من بهترین نیستند ، اما من انتخابی دارم و _ را انتخاب می کنم زیرا …".
- اگر فکری به ذهن شما خطور می کند که باعث ایجاد نگرانی ، ترس یا سایر علائم اضطراب می شود ، مطمئن باشید که با منتقد درونی خود با یک عبارت یا عبارت اطمینان بخش مانند "می دانم احتمال وقوع آن بسیار کم است ، بنابراین من هیچ نگرانی ندارم "یا" همه چیز خوب می شود ، من در این لحظه خوب هستم و این احساس از بین می رود."
مرحله 4. با خاطرات دردناک کنار بیایید
بسیاری از افراد افسرده یا مضطرب هستند زیرا در حال تجربه یک یا چند تجربه آسیب زا از گذشته هستند و تغییرات قابل توجهی را پشت سر می گذارند یا یکی از عزیزان خود را از دست داده اند. در حالی که پاک کردن این خاطرات و گذراندن این تجربیات بسیار دشوار است ، کارهایی وجود دارد که می توانید از شیوع آنها در زندگی روزمره خود بکاهید.
- وقتی لازم است غصه بخورید. اگر احساس می کنید نیاز به گریه یا فریاد دارید ، این کار را انجام دهید. کاتارسیس بخشی ضروری از روند بهبود است. شما حتی می توانید در زمان غم و اندوه خود به دنبال گروه های غمگین در منطقه خود باشید. اگر ناراحت هستید ، به یاد داشته باشید که این یک روند عادی است و احساسات زیادی در آن دخیل است. ممکن است مدتی مثل خودتان احساس نکنید. با این حال ، اگر مدت طولانی پس از از دست دادن عزیزتان همچنان علائم اندوه را احساس می کنید ، باید با یک درمانگر یا متخصص بهداشت روانی تماس بگیرید.
- بنویسید چه اتفاقی افتاده و چه احساسی در شما ایجاد کرده است. احساسات زیادی با رویدادهای آسیب زا دخیل هستند که اغلب باید بیان شوند. در بسیاری از مواقع ، رویدادهای آسیب زا از هم جدا می شوند و هرگونه احساس مرتبط با آن رویداد کنار گذاشته می شود. به جای انجام این کار ، که می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود ، دقیقاً آنچه را که اتفاق افتاده است با جزئیات واضح تا جای ممکن بنویسید. آنچه را که در این رویداد احساس کرده اید و هنوز احساس می کنید بنویسید. این به شما کمک می کند تا کنار بیایید و حرکت کنید.
مرحله 5. افکار خود را بیرون بیاورید
هنگامی که با افسردگی و اضطراب مشکل دارید یا سعی می کنید آسیب های گذشته را پشت سر بگذارید ، شرح دهید که چه اتفاقی افتاده و چه احساسی در شما ایجاد کرده است. شما می توانید این کار را با روزنامه نگاری یا صحبت با شخصی که به او اعتماد دارید انجام دهید. بیرون آوردن آن بهتر از سرکوب آن است. همچنین ، به جنبه های زمینه ای رویداد آسیب زا فکر کنید. به یاد آوردن سایر جنبه های روز رویداد ، مانند آب و هوا یا افرادی که در آنجا بودند ، می تواند به شما کمک کند برخی از ارتباطات منفی را از بین ببرید. شما هرگز تنها نخواهید بود. و صحبت با مردم سخت است ، اما می تواند بسیار مفید باشد. به والدین ، دوستان یا کسی که به او اعتماد دارید اطلاع دهید. درمان نیز می تواند کمک کند. صحبت در مورد آن در اینترنت واقعا ایده خوبی نیست. گاهی حتی صحبت با حیوانات خانگی یا حیوانات شکم پر می تواند به آرامش شما کمک کند. آنها نمی توانند پاسخ دهند ، اما فقط کمک می کند تا با آنها صحبت کنید. داشتن دفتر خاطرات نیز چیزی است که می تواند کمک زیادی به شما کند. می توانید در مورد افکار خود صحبت کنید ، اما صحبت با یک فرد هنوز بسیار مفید است.
اگر با خاطرات گذشته آسیب زا روبرو هستید ، ضروری است که از متخصصان برای مقابله با احساسات دردناک ناشی از ضربه کمک بگیرید
قسمت 3 از 4: مقابله در لحظه
مرحله 1. با اضطراب و افسردگی در لحظه کنار بیایید
اضطراب می تواند تجربه ای گیرا باشد و می تواند باعث شود احساس کنید کنترل خود را از دست داده اید. برخی از تکنیک ها وجود دارد که می توانید سعی کنید بدن و ذهن خود را آرام و آرام کنید. علائم افسردگی طیف گسترده ای دارد و بسته به نوع افسردگی شما متفاوت است. برای برخی ، آنها بسیار غمگین هستند در حالی که برخی دیگر هیچ احساسی ندارند و فقط احساس بی حسی می کنند. با این حال ، دیگران ممکن است حملات ناگهانی تحریک پذیری داشته باشند.
مرحله 2. آرامش پیشرونده عضلات را امتحان کنید
شل شدن عضلانی پیشرونده روشی است که به کاهش فیزیکی تنش در عضلات شما کمک می کند ، که به مغز سیگنال می دهد تا شروع به آرامش کند. به صورت سریال ، گروه های عضلانی بدن را منقبض کرده ، نگه دارید و سپس رها کنید. از سر تا نوک پا کار کنید و حتماً روی احساساتی که هنگام انقباض آزاد می کنید و احساس می کنید تنش عضلانی شما کاهش می یابد تمرکز کنید.
با عضلات صورت خود شروع کنید ، ماهیچه ها را به مدت شش ثانیه سفت کنید و سپس به مدت شش ثانیه رها کنید. این کار را با بدن خود با گردن ، سینه ، بازوها ، دستها ، پاها ، ساق پا و پاها تکرار کنید
مرحله 3. تنفس دیافراگمی را تمرین کنید
تنفس کنترل شده یا تنفس دیافراگمی یکی دیگر از راه هایی است که به بدن شما کمک می کند تا آرامش خود را شروع کرده و پاسخ استرس خود را که اغلب اضطراب است ، آرام کند. تنفس کنترل شده به مغز شما سیگنال می دهد که انتقال دهنده های عصبی را آزاد کند ، که به بدن شما می گوید دیگر در خطر نیست و می تواند آرام شود. تمرین تنفس دیافراگمی را با یک نفس کامل انجام دهید که باعث می شود شکم شما بزرگ شود ، آن را نگه دارید ، سپس رها کنید.
زمان انجام این کار باید پنج ثانیه تنفس ، پنج ثانیه نگه داشتن و سپس پنج ثانیه نفس کشیدن باشد. دو نفس معمولی بکشید ، سپس تنفس زمان دار و شکمی را تا زمانی که احساس کنید اضطراب شما فروکش می کند ، تکرار کنید
مرحله 4. حواس خود را پرت کنید
حواس پرتی یک تکنیک کوتاه مدت است که می توانید هنگام موقعیتی که ممکن است برای افسردگی یا اضطراب مناسب نباشد ، مانند محل کار ، از آن استفاده کنید. برخی از مثالهای حواس پرتی شامل مشارکت در فعالیتها است. اگر در محل کار هستید ، در مورد فیلم های خنده دار گربه با همکار خود صحبت کنید یا کابینت تهیه را سازماندهی کنید. اگر در خانه با فرزندان یا نوه های خود هستید و نمی توانید در آن لحظه با احساسات خود کنار بیایید ، آنها را پیاده روی کنید یا با هم کتاب بخوانید.
- همچنین می توانید با فعالیت های کوچک حواس خود را پرت کنید. سعی کنید ریاضیات ساده را در سر خود انجام دهید ، یک تکه کاغذ بگیرید و آن را به شکل های مختلف تا کنید ، آب به صورت خود بپاشید یا یک بازی کلمه ای انجام دهید. همچنین می توانید پازل کلمه یا اعداد مانند کلمات متقاطع یا سودوکو انجام دهید.
- برای یک حواس پرتی سریع هنگامی که احساس می کنید احساسات شما ممکن است بر شما غلبه کند ، حواس خود را با احساساتی مانند فشار دادن یک توپ لاستیکی یا نگه داشتن یک تکه یخ منحرف کنید.
قسمت 4 از 4: جستجوی راهنمای حرفه ای
مرحله 1. درمانگر مناسب خود را بیابید
قبل از انتخاب یکی از پزشکان برای تحقیق ، با برخی پزشکان مختلف ملاقات کنید. در اولین جلسه شما ، پزشک از شما می خواهد علائم خود را توضیح دهید ، مدت زمان وجود آنها و گذشته شما را توضیح دهد. ممکن است بخواهید قبل از اولین قرار ملاقات خود به برخی از این سوالات فکر کنید تا بتوانید افکار خود را سازماندهی کرده و در صورت لزوم هرگونه اطلاعات را روشن کنید.
مرحله 2. به روانپزشک مراجعه کنید
ممکن است تصمیم بگیرید که به روانپزشک مراجعه کنید ، پزشکی با درجه پزشکی که دارای مجوز تجویز دارو است. روانپزشکان معمولاً گفتاردرمانی و درمان دارویی را با هم ترکیب می کنند ، اما نه همیشه. چندین نوع داروی ضد افسردگی برای درمان اضطراب نیز تجویز می شود. این نوع داروها شامل SSRI ها ، SNRI ها و داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای هستند.
چندین نوع مختلف از داروها در این دسته ها وجود دارد ، بنابراین بهتر است با پزشک یا روانپزشک خود مشورت کنید که کدام یک برای شما بهترین است
مرحله 3. با یک روانشناس صحبت کنید
همچنین می توانید به روانشناس مراجعه کنید ، پزشکی بدون مدرک پزشکی که بر گفتار و درمان رفتاری شناختی تمرکز دارد. در اکثر ایالت های آمریکا ، روانشناسان مجوز تجویز دارو ندارند. با این حال ، چند ایالت وجود دارد که در آنها روانشناسان می توانند دارو تجویز کنند ، از جمله نیومکزیکو ، لوئیزیانا و ایلینوی.
- اگر زیر هجده سال سن دارید ، در مورد وضعیت خود با والدین خود صحبت کنید ، اگر آنها از قبل مطلع نیستند و از آنها برای یافتن پزشک مناسب کمک بگیرید.
- برخی از بیماران برای چشم انداز داروها آماده هستند در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند از مسیر طبیعی استفاده کنند. شما باید هنگام ملاقات با درمانگر روش درمانی مورد نظر خود را با درمانگر مشخص کنید تا بتوانید تعیین کنید که آیا این روش مناسب است یا خیر. به یاد داشته باشید که هر پزشک روش درمانی دلخواه خود را دارد.
مرحله 4. ارائه دهنده درمان دیگری را پیدا کنید
اگر به روانشناس یا روانپزشک دسترسی ندارید ، متخصصین دیگری از کمک های روانی وجود دارند که می توانند به شما در درمان افسردگی و اضطراب کمک کنند. به دنبال پرستاران روانپزشکی ، مددکاران اجتماعی بالینی دارای مجوز ، درمانگران ازدواج و خانواده و مشاوران حرفه ای مجاز در منطقه خود باشید. این افراد دارای آموزش و آموزش بهداشت روانی هستند و می توانند در حل مشکلات خود به شما کمک کنند.
مرحله 5. همیشه نظر دوم را دریافت کنید
در قلمرو بیماریهای روانی ، تشخیص اشتباه یا از دست دادن تشخیص ثانویه آسان است. حداقل در ابتدا ، به خصوص اگر برای شما نسخه تجویز شده است ، به بیش از یک پزشک برای وضعیت خود مراجعه کنید.
- اجازه ندهید پزشک شما را مجبور به مصرف دارو کند. اگر ترجیح می دهید مسیر کاملاً طبیعی را طی کنید ، پس صدا داشته باشید و به پزشک خود اطلاع دهید. اگر او همچنان بر تجویز دارو برای شما اصرار دارد ، ممکن است بخواهید به پزشک دیگری مراجعه کنید.
- اگر پزشکان متعددی بر تجویز یک نوع دارو برای شما اصرار دارند ، باید آن را امتحان کنید. اکثر داروها را می توان بعد از یک سال بدون هیچ گونه عوارض جانبی متوقف کرد.
مرحله 6. برای درمان خود تلاش کنید
شما نمی توانید برای حل مشکلات خود به یک متخصص بهداشت روانی دستمزد بدهید. شما باید به طور فعال در جلسات درمانی خود شرکت کنید و با پزشک خود صادق و صادق باشید. نشان داده شده است که درمان شناختی-رفتاری ، که نوعی گفتگوی درمانی است ، م effectiveثرترین روش درمان اضطراب و افسردگی است ، اما نسبت به درمان بین فردی به تعهد و همکاری بیشتری از شما نیاز دارد. درمان رفتاری شناختی به جای اینکه فقط مشکلات خود را بیان کند ، مستلزم مشارکت فعال شماست تا بتواند کار کند و شما بهتر شوید.
برای امتحان چیزهای جدید و دور زدن منطقه راحتی خود آماده باشید. برخی از پزشکان بیماران خود را با "ورزش" به منظور استفاده در زندگی روزمره خود اختصاص می دهند
مرحله 7. به دارو زمان دهید تا کار کند
گاهی افسردگی و اضطراب موقعیتی هستند ، مانند نتیجه یک تغییر بزرگ. در موارد دیگر ، این فقط بیولوژیکی است و استفاده از دارو می تواند کمک کند. اگر دارویی برای بیماری خود تجویز کرده اید ، قبل از قطع مصرف به آن زمان دهید تا کار کند. همچنین برای پیدا کردن دارو و دوز مناسب برای موقعیت خاص شما ، ممکن است آزمایش هایی از طرف شما و پزشک شما انجام شود. فقط صبور باشید و به آن زمان بدهید.
اکثر داروها چهار تا هشت هفته طول می کشد تا عوارضی را نشان دهد ، بنابراین صبور باشید
مرحله هشتم
همبودی عبارت است از وجود بیش از یک حالت در یک فرد. همبودی برای افسردگی و اضطراب شایع است و اکثر روانپزشکان تصور می کنند که تا زمانی که خلاف آن ثابت نشود ، هر دو را دارید. این بیشتر به این دلیل است که برای بیماران ، ارائه یا تجربه ذهنی علائم افسردگی و اضطراب اغلب غیرقابل تشخیص است ، به این معنی که بیمار نمی تواند تشخیص دهد که آیا یکی از دیگری جدا از دیگری سرچشمه گرفته است یا خیر.
- از آنجا که بسیاری از علائم افسردگی و اضطراب با هم تداخل دارند ، اغلب نمی توان تشخیص داد که کدام علائم به کدام بیماری نسبت داده می شود. در حقیقت ، حدود 85 درصد از افراد مبتلا به افسردگی علائم اضطراب را تجربه می کنند و حدود 90 درصد از افراد مبتلا به افسردگی افسردگی را تجربه می کنند.
- همبودی هر شرایطی اغلب درمان را پیچیده می کند و نتایج را کمتر مثبت می کند ، و این در مورد اضطراب و افسردگی همراه نیز صادق است. یک عامل کلیدی در بهبود نتایج درمان افسردگی و اضطراب همزمان ، تشخیص بیماری همراه است.
- بسته به تشخیص افسردگی و اضطراب ، علائم متداخلی زیادی وجود دارد. به عنوان مثال ، نشخوارهای افسردگی رایج در اختلال افسردگی اساسی مشابه نگرانی وسواسی در اختلال اضطراب فراگیر است ، در حالی که خواب ضعیف یا بی خوابی و تمرکز ضعیف در هر دو اختلال افسردگی اساسی و اختلال استرس پس از سانحه رایج است.
