اگر باردار هستید و علائم عفونت قارچی را دارید ، نگران نباشید-آنچه در حال گذراندن هستید بسیار رایج است و درمان هایی وجود دارد که برای شما و نوزاد شما بی خطر است. تغییرات هورمونی که در دوران بارداری رخ می دهد می تواند تعادل طبیعی pH واژن شما را تحت تأثیر قرار دهد و خطر ابتلا به عفونت قارچی واژن را افزایش دهد. به پزشک خود مراجعه کنید تا از وجود عفونت قارچی اطمینان حاصل کنید و نگرانی های دیگر را برطرف کنید. قبل از استفاده از داروهای بدون نسخه ، از پزشک خود تأیید کنید و از چند راه ساده برای جلوگیری از عفونت های آینده مطلع باشید.
مراحل
روش 1 از 3: دریافت درمان پزشکی
مرحله 1. در صورت داشتن علائم عفونت قارچی به OB/GYN مراجعه کنید
از آنجا که عفونت های قارچی می توانند شرایط دیگر را تقلید کنند ، مهم است که قبل از شروع هرگونه درمان ، یک تشخیص پزشکی مناسب داشته باشید-به خصوص اگر قبلاً هرگز عفونت قارچی نداشته اید. در صورت مشاهده علائمی مانند:
- ترشحات واژن سفید یا برنزه با بافتی شبیه به پنیر. ممکن است بوی مخمر یا نان مانند داشته باشد. در برخی موارد ، ترشحات ممکن است مایل به سبز یا مایل به زرد باشد.
- مقدار ترشحات واژن بیشتر از حد معمول برای شما است.
- سوزش ، خارش ، قرمزی یا تورم پوست اطراف واژن و فرج.
- درد یا سوزش هنگام ادرار کردن یا داشتن رابطه جنسی.
مرحله 2. اجازه دهید پزشک شما را معاینه کرده و نمونه ترشح را بگیرد
پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می خواهند واژن شما را معاینه کرده و ترشحات واژن خود را با یک سواب بگیرید. آنها به احتمال زیاد می توانند بر اساس معاینه و با مشاهده نمونه ترشحات زیر میکروسکوپ ، عفونت قارچی را تشخیص دهند.
اگر نتایج معاینه نامشخص است ، پزشک ممکن است نمونه ای از ترشحات واژن شما را برای آزمایش آزمایشگاهی برای تایید یا رد تشخیص عفونت قارچی ارسال کند
مرحله 3. داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید
در صورت تایید عفونت قارچی توسط پزشک ، پزشک ممکن است دارویی تجویز کند یا یک درمان بدون نسخه را توصیه کند. طبق تجویز پزشک هرگونه دارو مصرف کنید. ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد تا درمان به طور کامل عفونت را از بین ببرد. قبل از پایان دوره درمان ، مصرف دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور دهد.
- پزشک شما احتمالاً پماد موضعی یا شیاف واژن (کپسول یا کرم که مستقیماً در واژن قرار می گیرد) را تجویز یا توصیه می کند. اکثر درمان های خوراکی عفونت های قارچی برای استفاده در دوران بارداری بی خطر تلقی نمی شوند.
- شایع ترین داروها برای درمان عفونت های قارچی در دوران بارداری ضد قارچ ها مانند میکونازول ، کلوتریمازول ، فلوکونازول یا نیستاتین هستند. نیستاتین موضعی امن ترین گزینه در اوایل بارداری محسوب می شود.
- مطالعات نشان می دهد که داروهای موضعی ایمیدازول ، مانند میکونازول و کلوتریمازول ، ایمن ترین درمان برای مادر و جنین در حال رشد هستند. به احتمال زیاد پزشک به شما دستور می دهد که از درمان به مدت 7 تا 14 روز استفاده کنید.
- در حالی که میکونازول و کلوتریمازول هر دو بدون نسخه در دسترس هستند ، همیشه باید قبل از استفاده از هر دارویی در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید.
- همچنین ممکن است پزشک برای جلوگیری از بازگشت عفونت ، پودر خشک کننده یا دارویی مانند پودر نیستاتین را توصیه کند.
روش 2 از 3: درمان عفونت قارچی در خانه
مرحله 1. داروی عفونت قارچی بدون نسخه 7 روزه را امتحان کنید
همیشه قبل از استفاده از هرگونه دارویی در دوران بارداری ، از جمله داروهای ضد قارچ بدون نسخه ، با پزشک خود مشورت کرده و تأیید وی را دریافت کنید. داروهای ضد قارچی بدون نسخه مانند میکونازول (مونیستات) یا کلوتریمازول (Gyne-Lotrimin) برای درمان عفونت های قارچی در دوران بارداری بی خطر و م effectiveثر هستند. یک فرمول 7 روزه مانند Monistat 7 را انتخاب کنید تا مطمئن شوید که عفونت به طور کامل از بین رفته است.
- این داروها معمولاً به شکل کرم هایی هستند که با یک اپلیکاتور پلاستیکی داخل واژن قرار می گیرند.
- اگر مطمئن نیستید که آیا دارویی که انتخاب کرده اید برای استفاده در دوران بارداری بی خطر است یا خیر ، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
مرحله 2. ماست پروبیوتیک را به عنوان مکمل درمان های دارویی بخورید
به دنبال مارک های حاوی فرهنگ زنده لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس باشید. برخی از مطالعات نشان می دهد که این گونه از باکتری ها ممکن است در درمان یا جلوگیری از عفونت های قارچی مفید باشد. خوردن ماست نیز راهی عالی برای دریافت کلسیم مورد نیاز در دوران بارداری است.
- مطمئن شوید که یک نوع ساده یا بدون طعم را انتخاب می کنید ، زیرا شکر اضافی ماست های طعم دار می تواند باعث رشد مخمر شود.
- روزانه 1 فنجان (240 میلی لیتر) ماست به عنوان یکی از 3-4 وعده روزانه توصیه شده لبنیات در دوران بارداری میل کنید.
- قبل از اقدام به استفاده از ماست به طور مستقیم در فرج یا واژن خود برای درمان عفونت قارچی ، با پزشک خود مشورت کنید. در حالی که برخی از زنان دریافتند که این درمان طبیعی عفونت های قارچی را تسکین می دهد ، ممکن است به اندازه داروهای ضد قارچی مثر نباشد.
- در حالی که چند مطالعه امیدوار کننده انجام شده است ، شواهد پزشکی قوی برای ماست به عنوان یک درمان موثر برای عفونت های قارچی وجود ندارد. امتحان این روش هیچ ضرری ندارد ، اما شما همچنان باید به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص داده شود و گزینه های درمانی خود را مورد بحث قرار دهید.
مرحله 3. به مقدار کافی بخوابید تا بدن شما در مبارزه با عفونت کمک کند
سعی کنید هر شب حداقل 7 تا 9 ساعت بخوابید. در دوران بارداری ، ممکن است از چند ساعت خواب بیشتر در شب یا چند چرت کوتاه در طول روز نیز استفاده کنید. اگر به اندازه کافی نمی خوابید ، بدن شما ممکن است آنتی بادی های لازم را برای بهبود شما تولید نکند.
- عادات خوب خوابیدن را انجام دهید مانند خوابیدن هر روز همزمان ، ایجاد یک روال آرامش بخش برای خواب و اطمینان از راحتی و آرامش اتاق شما.
- برخی از زنان در دوران بارداری با خواب راحت مشکل دارند. اگر در خواب مشکل دارید ، از پزشک خود راهنمایی بخواهید.
روش 3 از 3: جلوگیری از عفونت های قارچی در آینده
مرحله 1. لباس و لباس زیر نخی گشاد بپوشید
لباس های تنگ یا غیر قابل تنفس می توانند رطوبت را به دام اندازند و رشد مخمر را در داخل و اطراف واژن افزایش دهند. شلوارهای تنفسی و راحت یا دامن ها و لباس های زیر را از پنبه خالص انتخاب کنید.
از لباس های زیر که از پارچه های مصنوعی ساخته شده اند ، مانند Lycra یا Spandex خودداری کنید
مرحله 2. لباسهای مرطوب را در اسرع وقت عوض کنید
زمان زیادی را با لباس شنای مرطوب یا لباسهای ورزشی عرق نکنید. مخمر دوست دارد در محیط های گرم و مرطوب رشد کند. بلافاصله بعد از شنا یا ورزش دوش بگیرید و به چیزی خشک و قابل تنفس تبدیل کنید.
شستشو و تغییر پس از شنا در استخر بسیار مهم است ، زیرا مواد شیمیایی موجود در استخر می تواند باکتری های طبیعی در فرج و مهبل شما را دچار عدم تعادل کند. این عدم تعادل می تواند شما را مستعد ابتلا به عفونت های قارچی کند
مرحله 3. پس از دوش گرفتن ، دستگاه تناسلی خود را در یک محیط کم و سرد خشک کنید
خشک کردن خود می تواند به کاهش رطوبت و جلوگیری از رشد مخمر و باکتری در داخل و اطراف فرج کمک کند. اطمینان حاصل کنید که جریان هوا خنک و ملایم است تا پوست حساس ناحیه را نسوزانید یا تحریک نکنید.
اگر وقت دارید ، می توانید قبل از پوشیدن لباس زیر ، منتظر بمانید تا ناحیه تناسلی شما به طور کامل در هوا خشک شود
مرحله 4. بعد از رفتن به دستشویی از جلو به عقب پاک کنید
پاک کردن از جلو به عقب به جلوگیری از گسترش مخمر از ناحیه مقعد به داخل واژن کمک می کند. بهداشت خوب حمام همچنین می تواند از شما در برابر واژینوز باکتریایی و عفونت های دستگاه ادراری محافظت کند.
از استفاده مکرر bidet ها خودداری کنید. نشان داده شده است که استفاده منظم از bidet باعث ایجاد عدم تعادل در جمعیت باکتریایی طبیعی واژن می شود که می تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت های قارچی قرار دهد
مرحله 5. شکر را از رژیم غذایی خود حذف کنید
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خوردن بیش از حد قند-به ویژه گلوکز-می تواند باعث رشد بیش از حد مخمر در بدن شما شود. ممکن است بتوانید با کاهش مصرف غذاهای حاوی قند و کربوهیدراتهای تصفیه شده مانند موارد زیر خطر ابتلا به عفونت قارچی را کاهش دهید.
- آب نبات
- کوکی ، کیک و شیرینی
- نوشیدنی های شیرین مانند نوشابه ، نوشیدنی های میوه ای و نوشیدنی های ورزشی
- نان سفید ، برنج و ماکارونی
مرحله 6. از صابون های تند و محصولات بهداشتی که ممکن است واژن شما را تحریک کنند ، اجتناب کنید
عطرها و شوینده های تند می توانند تعادل pH واژن شما را بر هم بزنند و رشد مخمر را در آنجا راحت تر کند. از صابون های ملایم و ضد حساسیت و دستمال توالت عاری از عطر و رنگ استفاده کنید. از محصولاتی مانند:
- دوش و اسپری بهداشتی زنانه
- نوار بهداشتی و تامپون حاوی عطر یا دئودورانت
- صابون های معطر و حمام های حبابی
- دستمال توالت معطر یا رنگ شده
