آسیب های رباطی ، به ویژه برای ورزشکاران ، تا حدودی شایع است. برخی از شایع ترین رباط هایی که افراد آسیب می بینند شامل مچ پا ، پا ، شانه و زانو است. در حالی که برخی از کشیدگی های رباط ها جزئی هستند و ممکن است طی چند روز یا چند هفته به خودی خود بهبود یابند ، سایر آسیب های رباط ممکن است نیاز به درمان تخصصی متخصصان آموزش دیده پزشکی داشته باشد. صرف نظر از این ، با مراقبت و راهنمایی متخصصان ، احتمالاً می توانید از آسیب رباط خود بهبود یابید.
مراحل
روش 1 از 3: درمان کشیدگی رباط های کوچک در خانه
مرحله 1. به رباط سرد بزنید
اطمینان حاصل کنید که تا جایی که می توانید یک کیسه یخ روی آسیب بزنید. این کار را با پوشاندن پوست خود با یک حوله و سپس قرار دادن یک کیسه یخ روی ناحیه آسیب دیده انجام دهید. هر 1 تا 2 ساعت 10 تا 30 دقیقه یخ را روی ناحیه آسیب دیده نگه دارید. به کار بردن یخ روی ناحیه به مدت 2 تا 3 روز ادامه دهید.
مرحله 2. اندام آسیب دیده را فشرده کنید
پس از یخ زدگی ناحیه ، باید آسیب را فشرده کنید. برای اعمال فشار به ناحیه از نوعی بانداژ الاستیک استفاده کنید. فشرده سازی آسیب به تثبیت آن و محدود کردن تورم کمک می کند.
مطمئن شوید که از هر وسیله فشاری که استفاده می کنید جریان خون در اندام را محدود نمی کند
مرحله 3. در صورت لزوم از عصا استفاده کنید
اگر نیاز به رفت و آمد دارید ، باید از عصا یا وسایل مشابه برای کمک به حرکت استفاده کنید. عصا باعث فشار بر اندام آسیب دیده می شود و روند بهبود را بدون فشار بیشتر بر رباط ادامه می دهد.
پزشک ممکن است به جای عصا ، زانو راه رفتن یا دستگاه دیگری را توصیه کند
مرحله 4. بریس را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید
بریس هایی که همراه با عصا یا راه رفتن زانو استفاده می شوند. هدف آنها تثبیت اندام آسیب دیده و جلوگیری از آسیب بیشتر است. بدون بریس ، ممکن است نتوانید راه بروید ، و اگر این کار را انجام دهید ، می توانید وضعیت خود را بدتر کنید.
- بریس های زانو یکی از رایج ترین انواع بریس ها هستند. آنها معمولاً برای درمان مشکلات ACL استفاده می شوند.
- بریس فقط برای برخی از افراد مبتلا به آسیب رباط م effectiveثر است.
مرحله 5. رباط آسیب دیده را بالا بیاورید
رباط فشرده را بالای قلب خود تا جایی که ممکن است بالا ببرید. این کار تورم را کاهش می دهد. مچ پا ، زانو یا پا را می توان روی بالش یا صندلی قرار داد. اگر مچ دست شما آسیب دیده است ، از کتاب یا بالش برای بالا نگه داشتن آن هنگام کار استفاده کنید.
مرحله 6. زمانی را برای درمان اختصاص دهید
شاید مهمترین عنصر بهبود رباط زمان باشد. متأسفانه ، ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا رباط به طور کامل بهبود یابد. اما این به میزان آسیب بستگی دارد.
- بهبود آسیب رباط درجه 1 ممکن است فقط چند روز طول بکشد تا بهبود یابد.
- آسیب رباط درجه 2 ممکن است نیاز به استفاده از عصا یا بریس برای چند روز داشته باشد. علاوه بر این ، ممکن است لازم باشد تا دو ماه ورزش یا ورزش را کنار بگذارید
- آسیب رباط درجه 3 می تواند بیش از یک ماه به بریس یا گچ نیاز داشته باشد و سلامتی کامل هفته ها یا ماه ها طول بکشد.
مرحله 7. رژیم خود را با ویتامین ها و مواد مغذی تکمیل کنید
چندین ویتامین وجود دارد که برای التیام رباط ها به موقع به آنها نیاز دارید. در نتیجه ، مطمئن شوید که روزانه ویتامین ها و مواد مغذی کافی دریافت می کنید. بهترین راه برای به دست آوردن اینها داشتن رژیم غذایی با مقدار زیادی میوه ، سبزیجات ، تخم کتان و ماهی است. همچنین می توانید مکمل مصرف کنید. اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی دریافت کنید:
- ویتامین سی
- ویتامین A
- اسیدهای چرب امگا 3
- فلز روی
- آنتی اکسیدان ها
- پروتئین
روش 2 از 3: مشاوره با متخصصان پزشکی
مرحله 1. با پزشک خود مشورت کنید
پزشک مراقبت های اولیه شما می تواند میزان آسیب شما را ارزیابی کند. آنها می توانند درمان و تسکین گونه های جزئی را ارائه دهند ، و اگر جدی تر است ، می توانند شما را به پزشک ارتوپد ارجاع دهند. در صورت نیاز ، حتی ممکن است نسخه داروهای ضد التهابی دریافت کنید.
مرحله 2. به متخصص روماتولوژی یا پزشک ارتوپد مراجعه کنید
این پزشکان در سیستم عضلانی اسکلتی تخصص دارند و قادر خواهند بود قضاوت صحیحی در مورد نحوه درمان صحیح آسیب رباط داشته باشند. آنها از شما در مورد علت آسیب ، علائم شما سوال می کنند و سپس در مورد مناسب ترین درمان به شما توصیه می کنند.
یک متخصص (مانند روماتولوژیست یا پزشک ارتوپدی) ممکن است جراحی یا روش دیگری را توصیه کند
مرحله 3. با یک مربی شخصی صحبت کنید
بسته به شدت آسیب دیدگی ، می خواهید در مورد اقداماتی که می توانید برای بهبود رباط انجام دهید با مربی شخصی مشورت کنید. در نهایت ، یک مربی شخصی احتمالاً توصیه می کند که هنگام تمرین عضلات اطراف رباط آسیب دیده ، استرس را به اندام آسیب دیده محدود کنید.
از پزشک خود بپرسید که آیا می تواند مربی شخصی را توصیه کند
مرحله 4. از پزشک خود بخواهید که تشخیص را انجام دهد
چندین تشخیص وجود دارد که به پزشک شما اطلاعاتی در مورد شدت آسیب رباط شما می دهد. بدون انجام این روش های تشخیصی ، پزشک ممکن است از میزان و میزان آسیب آن بر سایر رباط ها ، تاندون ها یا استخوان ها مطمئن نباشد.
- پزشک شما احتمالاً با اشعه ایکس شروع می کند. اگرچه اشعه ایکس آسیب رباط را تشخیص نمی دهد ، اما در صورت وجود شکستگی یا شکستگی استخوان ، پزشک را مطلع می کند.
- پس از انجام اشعه ایکس ، پزشک احتمالاً MRI تجویز می کند. MRI تصویری از سیستم اسکلتی-عضلانی شما ایجاد می کند-از جمله آسیب رباط.
روش 3 از 3: درمان جراحت با جراحی
مرحله 1. برای جراح مراجعه کنید
اگر دو هفته پس از درمان اولیه فشار درمان نشده باشد ، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. از پزشک خود بخواهید به متخصص اسکلتی عضلانی یا جراح ماهر در جراحی رباط مراجعه کند.
مرحله 2. جراحی ترمیمی انجام دهید
برخی از آسیب های رباط ، به ویژه مشکلات ACL ، تنها با جراحی قابل درمان یا اصلاح هستند. اگر آسیب شما به اندازه کافی شدید باشد ، پزشک احتمالاً جراحی را توصیه می کند. هنگامی که تحت عمل جراحی رباط قرار می گیرید ، جراح احتمالاً رباط آسیب دیده شما را با تاندون مجاور جایگزین می کند.
- جراحی ترمیمی رباط در 95 درصد مواقع موفقیت آمیز است.
- رباط ترمیمی به احتمال زیاد به خوبی رباط قبلی عمل خواهد کرد. همچنین تا آخر عمر برای شما دوام خواهد آورد.
مرحله 3. از دستگاه حرکت منفعل پیوسته (CPM) استفاده کنید
پزشک شما احتمالاً یک دستگاه CPM برای شما تجویز می کند تا بعد از عمل جراحی از آن استفاده کنید. دستگاه اندام شما (اغلب پای شما) را با طیف وسیعی از حرکات حرکت می دهد. به آرامی و با حرکت محدود شروع می شود و به تدریج سرعت و شدت را افزایش می دهد.
مرحله 4. متعهد به درمان فیزیکی باشید
برای اکثر مردم ، تنها راه برای به پایان رساندن روند بهبودی که توسط جراحی ترمیمی آغاز شده است ، انجام فیزیوتراپی است. در فیزیوتراپی ، یک درمانگر با شما همکاری می کند تا دامنه کامل حرکت خود را به شیوه ای آهسته و اندازه گیری شده به دست آورد.
- پزشک شما احتمالاً توصیه می کند که سه روز در هفته به فیزیوتراپی مراجعه کنید.
- شما باید هر روز تمرینات فیزیوتراپی خود را در خانه انجام دهید.
- برای بهبود کامل ، ممکن است به روزها ، هفته ها یا حتی ماه ها فیزیوتراپی نیاز داشته باشید.
