اگر سطح فسفات شما بیش از حد بالا باشد ، ممکن است کمی نگران باشید. به طور معمول ، این وضعیت زمانی ایجاد می شود که کلیه های شما کاملاً درست کار نمی کنند. به طور خاص ، سطوح بالای فسفر خون می تواند نشانه آسیب وسیع کلیه باشد. پزشک ممکن است از شما بخواهد سطح فسفات خود را کاهش دهید ، که می توانید با مشاهده رژیم غذایی و تعویض برخی غذاها این کار را انجام دهید. اتصال دهنده های فسفات نیز می توانند کمک کنند. این داروها مانع جذب فسفات زیاد از رژیم غذایی شما می شوند.
مراحل
روش 1 از 3: مراقبت از رژیم غذایی خود
مرحله 1. سطح فسفات خود را توسط پزشک بررسی کنید
قبل از شروع تغییر در رژیم غذایی خود ، باید بدانید سطح شما در کجاست. بدن شما برای ساخت استخوان های قوی و کمک به حرکت ماهیچه ها و پیام رسانی عصبی به فسفات نیاز دارد. اگر شروع به حذف آن از رژیم غذایی خود کنید بدون اینکه بدانید میزان آن در کجاست ، می توانید فسفات خود را بیش از حد کاهش دهید.
پزشک آزمایش خون برای بررسی سطح فسفات شما انجام می دهد. محدوده طبیعی 2.4 تا 4.1 میلی گرم در دسی لیتر است
مرحله 2. با پزشک و متخصص تغذیه مشورت کنید تا رژیم غذایی ایمن برای شما تعیین شود
از پزشک خود بخواهید برای رژیم درمانی توصیه کند. یک متخصص تغذیه که در رژیم های کم فسفات تخصص دارد می تواند به شما در انتخاب بهتر غذاها کمک کند.
میزان مصرف فسفات به آزمایش خون و عملکرد کلیه بستگی دارد
مرحله 3. برای بررسی وجود فسفات یا اسید فسفریک ، برچسب ها را بخوانید
بسیاری از غذاهای فرآوری شده فسفات اضافه کرده اند ، بنابراین همیشه باید لیست مواد تشکیل دهنده را بررسی کنید. غذاهایی مانند مخلوط کیک ، ژامبون ، مخلوط سس و حتی نوشابه می توانند فسفات در آنها اضافه کنند.
-
به دنبال هر ماده ای باشید که با "pho" شروع می شود. نام فسفات می تواند شامل موارد زیر باشد:
- دی کلسیم فسفات
- دی سدیم فسفات
- مونوسدیم فسفات
- اسید فسفریک
- سدیم هگزامتا فسفات
- تری سدیم فسفات
- تری پلی فسفات سدیم
- تتراسدیم پیروفسفات
- از این غذاها در رژیم غذایی خود اجتناب کنید.
مرحله 4. از فست فودها و غذاهای فرآوری شده به طور کامل خودداری کنید
فست فودها بسیار پردازش می شوند و اغلب فسفات های اضافی دارند. بهتر است این غذاها را به طور کلی کنار بگذارید تا فسفات های اضافی از رژیم غذایی شما خارج شوند.
اگر واقعاً می خواهید فست فودی بخورید ، لیست مواد تشکیل دهنده را به صورت آنلاین بررسی کنید. اگر آنلاین نیست ، با شرکت تماس بگیرید تا مواد لازم را درخواست کنید
مرحله 5. کمتر از 5 تخم مرغ در هفته بخورید
تخم مرغ یک پروتئین کامل است ، اما حاوی مقداری فسفات است. شما هنوز هم می توانید آنها را بخورید ، اما باید میزان مصرف خود را محدود کنید. بیش از 4 تخم مرغ در هفته مصرف نکنید.
بیش از 1 تخم مرغ در روز نخورید
مرحله 6. پنیر را به 1 اونس (28 گرم) در روز محدود کنید
در حالی که برخی از پنیرها فسفات کمتری دارند ، مانند پنیر خامه ای ، بهتر است به هر حال میزان مصرف خود را محدود کنید. بیش از 1 اونس (28 گرم) پنیر در روز نخورید.
1 اونس (28 گرم) پنیر تقریباً به اندازه 2 تاس استاندارد است
مرحله 7. لبنیات دیگر خود را به یک وعده در روز کاهش دهید
به عنوان مثال ، می توانید 1 فنجان (240 میلی لیتر) شیر در روز بنوشید. از طرف دیگر ، می توانید جایگزین کنید 1⁄2 فنجان (120 میلی لیتر) از آن با 1 ماست ، 2 پیمانه کوچک بستنی یا یک کاسه کوچک پودینگ برنج.
برخی از پزشکان و متخصصان رژیم غذایی ممکن است توصیه کنند که لبنیات را به طور کامل کنار بگذارید. همیشه بهتر است قبل از تصمیم گیری در مورد انتخاب رژیم غذایی با پزشک خود مشورت کنید
روش 2 از 3: تعویض غذاها
مرحله 1. شیر برنج غنی شده را از شیر و ماست انتخاب کنید
بیشتر محصولات لبنی سرشار از فسفات هستند ، از جمله شیر ، ماست و پودینگ. خامه های غیر لبنی ، شیر سویا و حتی شیر برنج غنی شده دارای غلظت بالاتری از فسفات نسبت به شیر برنج غنی شده هستند.
به طور مشابه ، به جای بستنی ، شربت ، شیرینی یا بستنی های میوه ای را امتحان کنید
مرحله 2. پنیر خامه ای ، بری یا سوئیسی را بر سایر پنیرها انتخاب کنید
ریکوتا ، پنیر خامه ای ، پنیرهای سفت و پنیرهای فرآوری شده همگی دارای فسفات بیشتری هستند. در عوض ، پنیر خامه ای کم چرب یا معمولی ، یا یک وعده کوچک بری یا سوئیس ، که میزان فسفات کمتری دارند ، انتخاب کنید.
همچنین باید از پخش پنیر خودداری کنید
مرحله 3. نوشابه لیموترش ، آبجو ریشه یا زنجبیل را روی نوشابه های تیره انتخاب کنید
بیشتر نوشابه های تیره یا نوشابه های نوع "فلفل" دارای فسفات هستند. نوشابه های سبک تر به احتمال زیاد فسفات در خود ندارند ، بنابراین آنها انتخاب بهتری هستند. برای بررسی وجود فسفات ، همیشه برچسب را بخوانید.
یک گزینه نوشیدنی بهتر ، آب معمولی یا چای است
مرحله 4. شیرینی های میوه ای را به جای شکلات یا کارامل انتخاب کنید
شکلات سرشار از فسفات است ، بنابراین محدود کردن آن یا قطع کامل آن توصیه می شود. در حقیقت ، اگر سعی می کنید مصرف فسفات خود را محدود کنید ، هر چیزی که حاوی شکلات یا کاکائو باشد به طور کلی ممنوع است. اگر احساس می کنید به کمی شکلات نیاز دارید ، انواع تیره را انتخاب کنید که حداقل 70 درصد کاکائو هستند و همیشه آن را در حد اعتدال میل کنید.
اگر هوس شکلات می کنید ، از متخصص تغذیه خود بپرسید که آیا می توانید یک شکلات تخته ای به اندازه یک لایه نازک شکلات در اطراف سایر مواد داشته باشید
مرحله 5. ماهی کنسرو شده تازه یا بدون استخوان را بر ماهی های دارای استخوان ترجیح دهید
ماهی های کنسرو شده با استخوان هنوز مانند ماهی قزل آلا یا ساردین دارای فسفات بیشتری هستند. کنسرو ماهی بدون استخوان ، مانند ماهی تن ، فسفات کمتری دارد.
ماهی تازه یا منجمد بدون استخوان نیز گزینه مناسبی است
مرحله 6. آجیل ، دانه ها و کره های آجیل را برای پاپ کورن ، ترشی و مربا جایگزین کنید
اگر به دنبال یک میان وعده هستید ، ذرت بوداده یا پاستیل یک گزینه خوب و ترد هستند که باید بتوانید آنها را تحمل کنید. اگر می خواهید پودر تهیه کنید ، مربا ، ژله یا عسل را انتخاب کنید.
تنقلات ذرت ، کیک برنج یا نان های ترد نیز گزینه های خوبی هستند
مرحله 7. به جای نان گندم کامل یا نان های سریع به سراغ نان ها و رولت های سفید بروید
غلات کامل فسفات بیشتری نسبت به غلات تصفیه شده دارند ، بنابراین نان سفید را بیشتر از گندم کامل انتخاب کنید. همچنین ، نان های مخمر مانند رول ، شیرینی یا مافین انگلیسی را بر نان های سریع مانند نان ذرت ، پنکیک یا مافین انتخاب کنید.
برچسب نان را از نظر افزودنی های فسفات بررسی کنید
مرحله 8. لوبیا سبز یا نخود سبز را به جای نخود یا عدس انتخاب کنید
نخود فرنگی ، لوبیا و عدس خشک فسفات بیشتری دارند. این شامل لوبیا گاربانزو ، عدس ، لوبیای لیما ، لوبیا سیاه ، لوبیا قرمز ، لوبیا چیتی و نخود چشم سیاه است.
نخود فرنگی یا لوبیا سبز کنسرو شده ، تازه یا یخ زده خوب است ، به شرطی که فسفات اضافه نداشته باشند
مرحله 9. از خوردن گوشت های ناهار و هات داگ به نفع گوشت تازه تر خودداری کنید
گوشت های فرآوری شده ، مانند سایر غذاهای فرآوری شده ، اغلب دارای فسفات اضافی هستند. در عوض ، گوشت تازه یا منجمد مانند گوشت خوک ، گوشت گاو چرخ کرده ، مرغ یا ماهی را انتخاب کنید.
از خوردن گوشت هایی مانند ژامبون و بولونیا صرف نظر کنید. ممکن است بتوانید بیکن بی درمان بخورید ، اما برچسب فسفات ها را بررسی کنید
روش 3 از 3: استفاده از اتصال دهنده های فسفات
مرحله 1. کربنات کلسیم یا استات کلسیم را قبل از غذا بجوید
مصرف قرص 500 میلی گرم کربنات کلسیم قبل از غذا می تواند میزان جذب فسفات از رژیم غذایی شما را کاهش دهد. قرص را کاملاً بجوید و درست قبل از خوردن غذا قورت دهید.
- کربنات کلسیم ماده فعال در تعدادی از آنتی اسیدها مانند Tums یا Rolaids است. این نسبتاً بی خطر است مگر اینکه کلسیم شما از قبل بالا باشد ، که در صورت داشتن مشکلات کلیوی ممکن است اتفاق بیفتد. همیشه قبل از شروع رژیم دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
- این دارو می تواند عوارضی مانند ناراحتی معده ، خشکی دهان ، استفراغ و اسهال ایجاد کند.
- همچنین می توانید ترکیبی از کربنات کلسیم و کربنات منیزیم را امتحان کنید. این ترکیب سطح کلسیم کمتری دارد ، اگرچه هنوز حاوی کلسیم است.
مرحله 2. هیدروکلراید Sevelamer را برای گزینه ای بدون کلسیم امتحان کنید
اگر نمی توانید از گزینه های مبتنی بر کلسیم استفاده کنید ، احتمالاً این قرص توصیه بعدی پزشک شما خواهد بود. به طور معمول ، قبل از هر وعده غذایی ، 1-2 قرص 800 میلی گرم یا 2-4 قرص 400 میلی گرم مصرف می کنید.
- 2-3 لقمه از وعده غذایی خود را بخورید ، سپس این دارو را قورت دهید.
- این دارو می تواند مشکلات گوارشی مانند مشکل بلع ، سوء هاضمه ، اسهال و یبوست ایجاد کند.
- اگر بعد از مصرف این دارو درد معده دارید ، در مورد آنچه باید انجام دهید با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 3. کربنات لانتانیم را برای گزینه دیگری بدون کلسیم استفاده کنید
این دارو را به عنوان قرص جویدنی یا پودری که روی غذای خود می پاشید ، مصرف کنید. می توانید آن را با وعده غذایی خود یا بلافاصله بعد از آن میل کنید. این قرص ها در دوزهای 500 میلی گرم ، 700 میلی گرم و 1،000 میلی گرم وجود دارند. این پودر در حجم 700 میلی گرم یا 1 هزار میلی گرم پاکت پودر عرضه می شود.
- برای استفاده از پودر ، آن را روی کمی سیب یا غذای نرم دیگر بپاشید و بلافاصله همه را بخورید. در مایع حل نمی شود
- داروها و آنتی اسیدهای تیروئید را حداقل 2 ساعت قبل یا 2 ساعت پس از مصرف این دارو مصرف کنید. 1 ساعت قبل یا 4 ساعت پس از مصرف این دارو آنتی بیوتیک مصرف کنید.
- این دارو همچنین می تواند مشکلات گوارشی مانند یبوست ، اسهال ، تهوع و استفراغ را ایجاد کند. در صورت داشتن این علائم با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 4. به جای کربنات کلسیم از کربنات سولامر استفاده کنید
این دارو به شکل قرص یا پودر جویدنی ارائه می شود. به طور معمول ، شما 800 میلی گرم در هر وعده غذایی را شروع می کنید ، اگرچه ممکن است پزشک شما را با 1.6 گرم (0.06 اونس) شروع کند. قرص را با وعده غذایی خود بجوید یا پودر را در 2 اونس مایع (59 میلی لیتر) آب مخلوط کنید تا همراه غذا میل شود.
