پسوریازیس یک بیماری پزشکی است که در آن سلول های پوست به سرعت می میرند و رشد می کنند. پسوریازیس لکه های لکه دار و پوسته پوسته ای روی پوست شما ایجاد می کند که ممکن است خارش داشته باشد یا احساس درد کند. این می تواند در هر نقطه از بدن ، از جمله در صورت رخ دهد. اگر پسوریازیس روی صورت دارید ، باید آن را با دقت درمان کنید ، زیرا پوست صورت شما بسیار حساس است. بسته به شدت پسوریازیس شما ، ممکن است بخواهید از درمان های موضعی ، فتوتراپی (یا نور درمانی) ، داروهای سیستمیک یا ترکیبی از چندین درمان استفاده کنید. همچنین شواهدی وجود دارد که تغییر شیوه زندگی می تواند علائم پسوریازیس را کاهش دهد.
مراحل
روش 1 از 4: مدیریت پسوریازیس با درمان موضعی
مرحله 1. از نرم کننده ها و مرطوب کننده ها استفاده کنید
نرم کننده یک پماد مرطوب کننده غنی است که پوست را نرم می کند. نرم کننده ها نه تنها تجمع پوست خشک مرتبط با پسوریازیس را کاهش می دهند ، بلکه ممکن است باعث پذیرش بیشتر پوست شما برای سایر درمان های موضعی شوند.
از پزشک خود بخواهید نرم کننده ای را توصیه کند که با نوع پوست شما خوب کار کند. ممکن است بتوانید یک نرم کننده م effectiveثر را بدون نسخه خریداری کنید ، یا پزشک یا متخصص پوست ممکن است آن را برای شما تجویز کند
مرحله 2. در مورد استفاده از کورتیکواستروئیدها از پزشک خود بپرسید
ممکن است پزشک از کرم یا پماد استروئیدی برای کاهش التهاب مرتبط با پسوریازیس استفاده کند. درمانهای موضعی استروئیدها همچنین می توانند خارش را کاهش داده و تولید سلولهای جدید پوست را کند کنند.
- از کورتیکواستروئیدها در پسوریازیس خود بدون توصیه پزشک استفاده نکنید.
- استروئیدهای موضعی می توانند عوارض جانبی مختلفی از جمله سوزش یا بثورات پوستی (درماتیت تماسی) ، نازک شدن پوست ، بروز آکنه ، رشد بیش از حد موها یا تغییر رنگ پوست را ایجاد کنند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، استفاده از استروئیدها را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 3. از ویتامین D مصنوعی استفاده کنید
این ویتامین رشد سلول های پوست را کند می کند و معمولاً به شکل موضعی استفاده می شود. با این حال ، آنالوگ های ویتامین D می توانند پوست را تحریک کنند ، بنابراین باید از آنها کم و با احتیاط استفاده کرد.
- در بسیاری از موارد ، ویتامین D در کرم با کورتیکواستروئیدها ترکیب می شود.
- اگر پوست شما به پمادهای ویتامین D حساس است ، کلسیتریول (Vectical) یک گزینه نسبتا ملایم است. با این حال ، کالسیتریول می تواند گران باشد.
مرحله 4. در مورد استفاده از مهار کننده های کلسینورین از پزشک خود سوال کنید
مهار کننده های کلسینورین ، مانند تاکرولیموس یا پیمکرولیموس ، با مهار فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن که می تواند منجر به التهاب و تجمع پلاک شود ، عمل می کنند. آنها به ویژه برای درمان مناطق حساس مانند صورت و پوست سر مفید هستند.
مهار کننده های کلسینورین باید با احتیاط و فقط با توصیه پزشک استفاده شوند. استفاده طولانی مدت می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست و لنفوم را افزایش دهد
مرحله 5. پسوریازیس خود را با قطران زغال سنگ درمان کنید
قیر زغال سنگ یک درمان بسیار قدیمی برای پسوریازیس است. التهاب را کاهش می دهد و تجمع پلاک و سلول های مرده پوست را کند می کند. اغلب در ترکیب با درمان ماوراء بنفش (UVB) استفاده می شود. با این حال ، تار ذغال سنگ بوی نامطبوعی می دهد ، می تواند لباس و ملافه شما را لکه دار کند و ممکن است باعث تحریک یا واکنش آلرژیک در برخی افراد شود.
- تار ذغال سنگ را می توان قبل از خواب بمالید و یک شب بگذارید ، یا صبح استفاده کنید و بعد از 10-15 دقیقه بشویید. اگر می خواهید قیر ذغال سنگ را یک شبه روی پوست خود بگذارید ، بگذارید 10-15 دقیقه قبل از خواب خشک شود تا لکه های روی ملافه شما به حداقل برسد.
- ممکن است پزشک شما استفاده از قطران زغال سنگ را همراه با درمانهای موضعی استروئیدی توصیه کند.
مرحله 6. از کرم های رتینوئید استفاده کنید
رتینوئیدها از ویتامین A مشتق شده اند و برای انواع بیماری های پوستی استفاده می شوند. آنها به طور مستقیم بر روی پوست به منظور از بین بردن پوسته ها و تسکین التهاب استفاده می شوند. یکی از انواع رایج رتینوئیدها که برای پسوریازیس صورت استفاده می شود ، acitretin است.
- در صورت بارداری یا شیردهی این دارو نباید مصرف شود.
- رتینوئیدها ممکن است حساسیت شما به نور خورشید را افزایش دهند. همیشه هنگام استفاده از کرم های رتینوئید قبل از بیرون رفتن از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
روش 2 از 4: انجام فتوتراپی
مرحله 1. پسوریازیس را با درمان با UVB درمان کنید
درمان با اشعه ماوراء بنفش B (UVB) تولید سلول های پوست را کند می کند و ممکن است مقیاس و تجمع پوست مرده را که اغلب با پسوریازیس همراه است کاهش دهد. این درمان شامل قرار دادن پوست آسیب دیده در معرض اشعه ماوراء بنفش برای مدت کوتاهی است. فراوانی این درمان ها ممکن است بستگی به وضعیت پوست شما یا نوع درمان با UVB داشته باشد. درمان UVB را می توان برای درمان پسوریازیس که در برابر سایر روش های درمانی مقاوم است ، استفاده کرد.
- انواع UVB درمانی شامل UVB درمان با پهنای باند ، UVB درمانی با باند محدود یا قرار گرفتن روزانه محدود در معرض نور طبیعی خورشید (طبق توصیه پزشک).
- هر نوع درمان با UVB ممکن است منجر به سوزش یا سوختگی پوست شود. پزشک شما ممکن است مرطوب کننده یا سایر درمانهای موضعی را برای کاهش شدت این عوارض جانبی توصیه کند.
مرحله 2. برای پسوریازیس شدید از پسورالن به علاوه ماوراء بنفش A (PUVA) استفاده کنید
برای پسوریازیس شدید یا درمان آن ، پزشک ممکن است درمان PUVA را که ترکیبی از دارو (پسورالن) و قرار گرفتن در معرض نور UVA است ، توصیه کند. پسورالن به نفوذ نور UVA به عمق پوست شما کمک می کند تا رشد سلول های جدید پوست را کند کند.
- پسورالن ممکن است به عنوان داروی خوراکی (به شکل قرص یا قرص) یا به عنوان یک درمان موضعی تجویز شود.
- درمان PUVA ممکن است عوارض جانبی شدیدتری نسبت به درمان با UVB داشته باشد ، از جمله تهوع ، سردرد و سوزش پوست. درمان PUVA همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست و آب مروارید را افزایش دهد.
مرحله 3. نور درمانی ترکیبی را انجام دهید
گاهی اوقات فتوتراپی با سایر روش های درمانی ترکیب می شود. به عنوان مثال ، پزشک ممکن است ترکیب UVB را با قطران زغال سنگ موضعی توصیه کند. قیر ذغال سنگ نه تنها به تسکین علائم پسوریازیس کمک می کند ، بلکه می تواند پوست شما را در برابر اشعه UVB بیشتر پذیرا کند.
روش 3 از 4: استفاده از داروهای سیستمیک
مرحله 1. پسوریازیس را با متوترکسات درمان کنید
علاوه بر درمان های موضعی ، پزشک ممکن است داروی خوراکی یا تزریقی تجویز کند ، به خصوص اگر پسوریازیس شما شدید باشد. یکی از داروهای رایج برای پسوریازیس متوترکسات است. این یک داروی ضد التهابی است که به صورت قرص یا تزریقی مصرف می شود. اکثر بیماران آن را بصورت قرص به صورت هفتگی مصرف می کنند.
- اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید از متوترکسات استفاده نکنید. متوترکسات می تواند به طور جدی به جنین در حال رشد آسیب برساند و همچنین به سلول های اسپرم آسیب برساند.
- استفاده طولانی مدت از متوترکسات می تواند به کبد شما آسیب برساند. در صورت بیماری کبدی از متوترکسات استفاده نکنید و هرگز آن را همراه با الکل استفاده نکنید.
مرحله 2. سیکلوسپورین مصرف کنید
این یک دارو است که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند و التهاب مرتبط با پسوریازیس را کاهش می دهد. معمولاً روزانه به صورت قرص مصرف می شود. سیکلوسپورین می تواند باعث آسیب کلیه شود و ممکن است خطر ابتلا به بیماری های عفونی و سرطان را افزایش دهد. فقط باید تحت نظارت دقیق پزشک ، در مدت زمان نسبتاً کوتاهی مصرف شود.
هنگامی که از این دارو استفاده می کنید ، فشار خون و عملکرد کلیه شما باید تحت نظر قرار گیرد
مرحله 3. برای پسوریازیس شدید از داروی رتینوئید خوراکی استفاده کنید
رتینوئیدهای خوراکی ، مانند استریتین ، ممکن است در برابر پسوریازیس شدید که به سایر انواع درمان پاسخ نمی دهد ، مثر باشد. با این حال ، رتینوئیدها می توانند عوارض جانبی ناخوشایندی مانند ترک خوردن و ملتهب شدن لب ها ، ریزش مو یا (در موارد نادر) آسیب کبدی ایجاد کنند. آنها همچنین برای جنین در حال رشد بسیار مضر هستند.
- اگر قصد باردار شدن دارید ، باید حداقل سه سال پس از مصرف رتینوئید خوراکی صبر کنید تا اقدام به بارداری کنید.
- نشان داده نشده است که رتینوئیدهای خوراکی باعث جهش در سلول های اسپرم می شوند ، بنابراین می توان در حین مصرف رتینوئیدها ، فرزنددار شد.
مرحله 4. از یک عامل بیولوژیکی استفاده کنید
این داروها از مواد طبیعی مانند گیاهان یا میکروارگانیسم ها ساخته شده اند و گاهی اوقات به عنوان اصلاح کننده پاسخ بیولوژیکی یا درمان های هدفمند شناخته می شوند. آنها با قسمتهای خاصی از سیستم ایمنی بدن در تعامل هستند و مانع از حمله آن به پوست و ایجاد التهاب می شوند. در حالی که این داروها می توانند در برابر پسوریازیس شدید یا سرسخت م beثر باشند ، همچنین می توانند شما را در معرض خطر جدی ابتلا به عفونت های تهدید کننده زندگی قرار دهند. برخی از عوامل بیولوژیکی رایج که برای پسوریازیس صورت تجویز می شوند عبارتند از:
- Infliximab (Remicade)
- Etanercept (Enbrel)
- آدالیموماب (حمیرا)
- اوستکینوماب (استلارا)
- سکوکینوماب (Cosentxy)
روش 4 از 4: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. هر روز صورت خود را بشویید
شستشوی منظم می تواند به آرامش پوست شما کمک کند و خارش ، خشکی و التهاب ناشی از پسوریازیس را تسکین دهد. صورت خود را با آب ولرم بشویید و از پاک کننده ملایم مخصوص پوستهای خشک یا حساس مانند Cetaphil یا Cerave استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که پس از اتمام کار با یک نرم کننده یا مرطوب کننده غنی و مرطوب کننده مرطوب شوید.
مرحله 2. از مواردی که باعث ایجاد علائم پسوریازیس می شود اجتناب کنید
موارد مختلف باعث بروز بیماری پسوریازیس در افراد مختلف می شود. در صورت امکان از هر چیزی که ممکن است علائم پسوریازیس را تشدید کند خودداری کنید. محرک های رایج عبارتند از:
- فشار
- سیگار کشیدن
- قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب
- هر چیزی که ممکن است باعث آسیب یا تحریک پوست شما شود
مرحله 3. مصرف الکل را کاهش دهید
مصرف الکل باعث کاهش آب بدن می شود و الکل می تواند اثر بسیاری از درمان های پسوریازیس را کاهش دهد. الکل همچنین می تواند به طور خطرناکی با برخی از داروهایی که برای درمان پسوریازیس استفاده می شوند تداخل داشته باشد. سعی کنید مصرف الکل خود را به حداقل برسانید ، یا در صورت مصرف دارویی مانند متوترکسات ، الکل را به طور کامل حذف کنید.
مرحله 4. رژیم غذایی سالم را اتخاذ کنید
شواهدی وجود دارد که علائم پسوریازیس را می توان با مدیریت وزن و رژیم غذایی سالم کاهش داد. این امکان وجود دارد که رژیم های کم کالری یا رژیم های سرشار از میوه ، سبزیجات و پروتئین های بدون چربی ، مانند رژیم مدیترانه ای ، بتوانند علائم پسوریازیس را به حداقل برسانند.
پسوریازیس همچنین ممکن است به برخی مکمل های غذایی مانند روغن ماهی و ویتامین D پاسخ دهد
مرحله 5. فعال بمانید
فعالیت بدنی همچنین ممکن است به کاهش علائم پسوریازیس کمک کند ، اگرچه دلیل آن دقیقاً مشخص نیست. قرار گرفتن در معرض نور خورشید و کنترل وزن می تواند اثرات پسوریازیس را به حداقل برساند ، بنابراین ورزش در خارج از منزل ممکن است به کاهش برخی از علائم شما کمک کند.
