دریافت تشخیص سرطان نه تنها برای بیمار ، بلکه برای خانواده نیز دشوار است. اگرچه فرد مبتلا به سرطان به احتمال زیاد نمی خواهد اعضای خانواده به دلیل بیماری خود متحمل بار شوند یا تغییرات ناخواسته را تجربه کنند ، اما به احتمال زیاد این کار را خواهند کرد. از آنجا که فرد بیمار بیمار تحت درمان و عوارض جانبی سرطان قرار می گیرد ، عادت ها ، فعالیت ها و شیوه های عادی زندگی همه تحت تأثیر قرار می گیرد. اما با مدیریت احساسات خود پس از یادگیری اخبار ، سازگاری با تغییرات و پذیرش کمک ها به روشهای مثبت و مفید ، می توانید به عنوان یک خانواده از این مشکل عبور کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: اخبار را در نظر بگیرید
مرحله 1. انتظار داشته باشید همه طیف وسیعی از احساسات را احساس کنند
یادگیری اینکه فردی در خانواده دارای بیماری جدی است می تواند احساسات مختلفی را برانگیزد. برخی ممکن است احساس ترس و ناراحتی کنند ، در حالی که دیگران ممکن است احساس خشم و انکار کنند. بدانید که هیچ احساس درست یا غلطی وجود ندارد. به خود اجازه دهید احساساتی را که دارید احساس کنید. به عنوان مثال ، اگر احساس ناراحتی می کنید ، گریه کنید. اگر احساس عصبانیت می کنید ، به خودتان اجازه دهید عصبانی سالم نشان دهید. سرکوب احساسات تنش احساسی را با گذشت زمان بدتر می کند.
- کودکان ممکن است ندانند که چگونه واکنش نشان دهند و اغلب از والدین خود در مورد نحوه پاسخگویی نشانه می گیرند. بدانید که فرزندان شما ممکن است قبل از اینکه بدانند چه احساسی داشته باشند ، به دنبال شما باشند. اگرچه ممکن است دشوار باشد ، اما سعی کنید به گونه ای پاسخ ندهید که نمی خواهید فرزندان شما به آن پاسخ دهند.
- به عنوان مثال ، اگر می خواهید این پیام را ارسال کنید که گریه اشکالی ندارد ، سعی نکنید اشک یا غم خود را از همه پنهان کنید. وقتی گریه می کنید ، احساسات خود را برای فرزندان خود توضیح دهید و از آنها بخواهید تا احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند و آنها را ابراز کنند تا "غم از بین برود".
- با این حال ، ممکن است بخواهید این ایده را که فرزندان شما باید امیدوار باشند با در نظر گرفتن روش های درمانی و اتخاذ شیوه زندگی سالم ، تقویت کنید.
مرحله 2. در مورد احساسی که دارید با کسانی که از شما حمایت می کنند صحبت کنید
شنیدن اخبار تشخیص سرطان بسیار وحشتناک و ترسناک است. اگرچه هرکس به طرق مختلف با آن برخورد می کند ، اما نگه داشتن آن معمولاً اوضاع را بدتر می کند. با خانواده خود در مورد احساسات خود در مورد اخبار صحبت کنید ، خواه شما مبتلا به سرطان باشید یا شخص دیگری در خانواده باشید.
- نه تنها بیرون آمدن احساسات شما باعث می شود احساس بهتری داشته باشید ، بلکه می توانید بفهمید دیگران چه احساسی دارند ، که باعث می شود خانواده در یک صفحه قرار بگیرند.
- شخصیت های همه اعضای خانواده خود را در نظر بگیرید تا بدانید چگونه می توانید آنها را در معرض دید قرار دهید. برخی در تنظیمات یک به یک بهتر عمل می کنند ، در حالی که برخی دیگر در تنظیمات گروه پاسخگوتر هستند.
- شما ممکن است با گفتن این جمله شروع کنید: "خوب ، ما این هفته خبرهای مهمی داشتیم. در مورد آن چه احساسی دارید؟"
- علاوه بر حمایت عاطفی که از صحبت کردن در مورد وضعیت دریافت خواهید کرد ، توضیح تشخیص برای شخص دیگری می تواند به شما در درک بهتر آن کمک کند.
مرحله 3. اخبار را به کودکان متناسب با سن خود اعلام کنید
سن کودکان شما بحث های شما در مورد سرطان را هدایت می کند. می توانید در مورد نحوه به اشتراک گذاشتن اخبار با فرزندان خود با پزشک ، پرستار یا ارائه دهنده سلامت روان مشورت کنید. به طور کلی ، بهتر است همه چیز را یکجا به آنها نگویید ، بلکه کمی در یک زمان. سعی کنید قبل از به اشتراک گذاشتن اطلاعات کاملی از تشخیص و پیش آگهی بدست آورید تا بتوانید هر یک از نگرانی های آنها را برطرف کنید.
- ممکن است بگویید: "بابا در ریه اش بیماری دارد به نام سرطان. این زمانی اتفاق می افتد که سلولهای غیرطبیعی به سرعت رشد کرده و گسترش می یابند. بابا باید به پزشک مراجعه کرده و داروهای خاصی را مصرف کند تا به بهبود او کمک کند."
- همچنین ممکن است به خواندن کتابهای کودکان که داستان بیماری بیمار را نشان می دهد کمک کند تا به فرزند شما مرجع متنی برای پردازش اخبار ارائه شود.
مرحله 4. انتظار انواع واکنش ها را از کودکان و نوجوانان داشته باشید
وقتی با کودکان خود در مورد سرطان صحبت می کنید ، می توانید واکنش های گوناگونی را انتظار داشته باشید. آنها را تشویق کنید تا سوال بپرسند. و سعی کنید ترس های آنها را برطرف کنید. درک کنید که برخی از کودکان ممکن است به عنوان راهی برای نشان دادن ناراحتی یا سردرگمی خود عمل کنند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است "بی حس" عمل کنند یا انگار اصلاً برایشان اهمیتی ندارد. به طور کلی ، پس از اینکه کودک با اخبار آشنا شد ، چنین رفتاری متوقف می شود.
با این حال ، برخی از بچه ها ممکن است در کنار بیمار بودن یکی از اعضای خانواده مشکل داشته باشند. اگر فرزند شما در کنار آمدن با مشکل مواجه است ، از یک مشاور یا درمانگر کمک حرفه ای بگیرید
مرحله 5. خانواده را با خود به پزشک ببرید
خانواده شما به احتمال زیاد سوالات زیادی در مورد تشخیص شما دارند. دریافت مستقیم پاسخ ها از پزشک می تواند به آنها حمایت مورد نیاز را ارائه دهد. مشارکت آنها در برنامه تشخیص و درمان ممکن است به آنها کمک کند تا نسبت به آینده احساس خوش بینی بیشتری داشته باشند و شما را به یکدیگر نزدیک کند.
مرحله 6. اخبار مربوط به سرطان نهایی را پردازش کنید
اگر تشخیص سرطان نهایی یا مرحله پایانی باشد ، روند مقابله نیز فرآیند خداحافظی خواهد بود. هم بزرگسالان و هم کودکان راههای متفاوتی برای کنار آمدن با مرگ قریب الوقوع یکی از اعضای خانواده بیمار خواهند داشت. متخصصان غم چند مرحله را مشخص می کنند که خانواده ها در این مدت طی می کنند. در اینجا چیزی است که می توانید انتظار داشته باشید.
- بحران: این دوره ممکن است با اضطراب ، احساس گناه یا عصبانیت مشخص شود. ملاقات با درمانگر یا گروه حمایتی در این مدت برای پردازش احساسات پیرامون خبر عملی است.
- وحدت: همه گرد هم می آیند تا نقش خود را مشخص کرده و بر نیازهای اعضای بیمار خانواده تمرکز کنند. ممکن است در مورد خدمات پزشکی تصمیم بگیرید یا ترتیبات قانونی و دفن کنید.
- برآمدگی: اگر روند مرگ به مدت طولانی ادامه یابد ، وحدت از بین می رود. سبک زندگی همه افراد تغییرات عمده ای را تحمل می کند. ممکن است احساسات منفی دوباره ظاهر شوند. روابط خانوادگی ممکن است تیره شود.
- وضوح: اعضای خانواده شروع به تفکر در مورد خاطرات با شخص و جایگاه او در خانواده می کنند. مسائل حل نشده دوباره ظاهر می شوند و ممکن است نیاز به رسیدگی داشته باشند. در صورت استفاده مناسب و تسهیل مشاور غم انگیز ، خانواده ها می توانند از این زمان برای التیام زخم های قدیمی و صلح با گذشته استفاده کنند.
- بازسازی: پس از مرگ فرد ، آخرین مرحله غم با یادبود و جشن زندگی آغاز می شود. اعضای خانواده ممکن است احساس ناراحتی و تسکین کنند که عزیزشان دیگر رنج نمی برد.
قسمت 2 از 3: تنظیم تغییرات
مرحله 1. یک دوره درمانی را با هم تصمیم بگیرید
گاهی اوقات عزیزان در مورد گزینه های درمان سرطان اختلاف نظر دارند. این که آیا شما دو والدین هستید که اهداف متضادی برای درمان کودک دارید ، یا چند خواهر یا برادر در برخورد با والدین با هم اختلاف دارند ، اختلاف نظر فقط این روند را سخت تر می کند. در صورت امکان ، همیشه بهتر است خواسته های فرد بیمار را تا حدی در نظر بگیریم.
- گزینه هایی مانند "مادر ، می توانی شیمی درمانی را بگذرانی یا می توانی با یک داروی جدید برای آزمایش بالینی ثبت نام کنی. می خواهی چه کار کنی؟" دادن صدا به شخص می تواند به او کمک کند تا احساس قدرت کند و بار انتخاب را از دوش خود بگیرد.
- بهرحال که شما انتخاب می کنید ، همه باید در کشتی شرکت کنند تا در درمان شرکت کنند تا حدی در تصمیم گیری هماهنگی ایجاد شود. تغییر رژیم غذایی برای کل خانواده یا مهاجرت به سراسر کشور برای دسترسی بهتر به درمان تخصصی ، مشارکت همه را می طلبد.
- یک جلسه خانوادگی با یک ارائه دهنده سلامت روان داشته باشید که تجربه مراقبت های آخر عمر را دارد تا به شما در بحث با عزیزانتان کمک کند.
مرحله 2. انتظار تغییر نقش را داشته باشید
بسته به اینکه چه کسی در خانواده به سرطان مبتلا شده است ، احتمالاً شاهد تغییر نقش در واحد خانواده خواهید بود. سرپرست اصلی خانواده ممکن است اکنون فردی شود که بیشترین کمک را نیاز دارد. فرزندان خانواده همچنین ممکن است نیاز به افزایش حجم کار خود در مورد مسئولیت های خانه داشته باشند. داشتن یکی از اعضای خانواده مبتلا به سرطان یک سازگاری است ، اما شدنی است.
روابط بین همسران نیز ممکن است تغییر کند. صمیمیت ممکن است به یک مشکل تبدیل شود و ازدواج ها دچار تشنج شوند. اگر پس از آگاهی از تشخیص سرطان ، در روابط خود با مشکل روبرو هستید ، برای شرکت در یک جلسه درمانی صحبت کنید تا با یک مشاور صحبت کنید
مرحله 3. مثبت بمانید
شاید تمرکز نکردن بر ترس و عظمت شرایط دشوار باشد ، اما مثبت اندیشی به نفع همه است. به احتمال زیاد ، فرد مبتلا به سرطان از آنچه در پیش است نگران است و می ترسد ، و تمرکز بر جنبه "عذاب و تیره" بیماری کمکی نمی کند. پوشیدن چهره ای شجاعانه می تواند به دیگران در خانواده شما نیز الهام دهد که همین کار را انجام دهند و می تواند زندگی با شرایط را بسیار تحمل پذیرتر کند.
هنگامی که فرد روز "خوبی" را سپری می کند ، برای رفت و آمد خانوادگی یا شب بازی برنامه ریزی کنید. سعی کنید تا آنجا که می توانید عادی و زمان معمول خانواده را حفظ کنید
مرحله 4. بر احساسات همه نظارت کنید
احساس ناراحتی پس از تشخیص اولیه طبیعی است ، اما در این دوران دشوار مراقب علائم افسردگی اعضای خانواده باشید. فرد مبتلا به سرطان تنها کسی نیست که می تواند از افسردگی رنج ببرد. اطرافیانشان نیز می توانند افسردگی یک موضوع جدی است که اگر به آن توجه نشود می تواند عواقب طولانی مدت یا حتی غم انگیزی داشته باشد.
علائم افسردگی شامل یک احساس غم انگیز است که هفته ها طول می کشد و به نظر نمی رسد بهتر شود ، باعث ایجاد مشکلی در فعالیت های روزمره می شود و فرد را ناامید یا بی ارزش می کند
مرحله 5. زندگی خود را تا حد ممکن عادی نگه دارید
گاهی اوقات ، بهترین کار پس از تشخیص سرطان این است که همه چیز را تا حد ممکن روتین نگه دارید. اگر می توانید به محل کار و ورزش خود ادامه دهید. به فرزندان خود اجازه دهید در فعالیتهای مشابه قبلی شرکت کنند. سازگاری با سرطان در حال حاضر دشوار است ، و تغییر کامل روش عادی زندگی ممکن است بیش از حد قابل کنترل باشد.
حفظ احساس عادی می تواند به همه کمک کند تا در این زمان گیج کننده و ناراحت کننده آن را کنار هم نگه دارند. داشتن یک برنامه معمول مجموعه ای را ایجاد می کند که می تواند در مواقعی که اتفاق غیرقابل پیش بینی با بیماری عزیز شما رخ می دهد ، مفید باشد
مرحله 6. مراقب یکدیگر باشید
ارائه مراقبت از شخص دیگری اغلب بسیار مالیاتی است. مهمترین کاری که مراقبین می توانند انجام دهند مراقبت از خود است. در مورد خانواده ها ، مراقبت و مراقبت از یکدیگر مهم است. اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی می خوابید ، غذاهای سالم می خورید و در فعالیت هایی که از آنها لذت می برید ، شرکت می کنید. احساس خوب خود می تواند به بهبود سلامت روانی شما کمک کند و به شما این امکان را می دهد که بهتر از دیگران مراقبت کنید.
- سعی کنید به طور مرتب با اعضای خانواده تماس بگیرید و از آنها بپرسید که برای احساس حمایت به چه چیزی نیاز دارند. این شامل شخص بیمار می شود.
- مراقب علائم انزوا در اعضای خانواده باشید. گاهی اوقات وقتی خانواده ها اخبار بدی دریافت می کنند ، مردم شروع به دوری از فرد بیمار می کنند. گاهی اوقات کودکان یا نوجوانان این کار را به عنوان راهی برای "تمرین" نداشتن فرد بیمار دیگر انجام می دهند.
- انزوا از بقیه اعضای خانواده می تواند نه تنها برای فردی که دور است ، بلکه برای فردی که بیمار است و نمی داند چرا فرد منزوی وقت خود را با آنها نمی گذراند ، استرس زا باشد. علل انزوا را زودتر از آنکه مشکل ساز شود برطرف کنید.
قسمت 3 از 3: پذیرش راهنما
مرحله 1. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
مبتلایان به سرطان و کسانی که از آنها حمایت می کنند می توانند به گروه های حمایتی مراجعه کنند تا در مورد آنچه که تجربه می کنند با دیگران صحبت کنند. اگرچه می خواهید به عنوان یک خانواده با تشخیص کنار بیایید ، اما گاهی اوقات نمی توانید در مورد همه چیز با خانواده خود صحبت کنید. بیماران ممکن است مایل نباشند که خانواده آنها همه نگرانی های آنها را بشنوند و خانواده ها نیز مایل نباشند که بیماران ترس های آنها را بشنوند. گروه های حمایتی مکان های امنی هستند که در آنها می توان همه مسائل را بدون ترس مورد بحث قرار داد.
- از پزشک خود در مورد گروه های حمایتی در منطقه خود بپرسید یا برای کسب اطلاعات با بیمارستان محلی خود تماس بگیرید. اگر نمی توانید خانه را ترک کنید ، یا اگر در منطقه خود پیدا نکردید ، گروه های پشتیبانی آنلاین نیز در دسترس هستند.
- همچنین می توانید منابع حمایتی عاطفی را از بنیادهایی که برای یافتن درمان یا درمان آن نوع خاص سرطان ایجاد شده اند ، جستجو کنید.
مرحله 2. به دیگران اجازه دهید در کارهای خانه به شما کمک کنند
هنگامی که دوستان شما پیشنهاد می دهند که چمن را برای شما بریده یا بچه های اطراف را با هم کارپول کنند ، به آنها اجازه دهید. پذیرش کمک ممکن است در ابتدا به غرور شما آسیب برساند ، اما احتمالاً در دراز مدت بسیار مفید خواهید بود. همچنین ، احساس نکنید که خانواده و دوستان خود را با درخواست کمک کنار گذاشته اید-آنها احتمالاً از مشارکت در خانواده شما بسیار خوشحال هستند.
اگر به کمک احتیاج دارید اما کسی را که ارائه می دهد ندارید ، به صورت آنلاین به دنبال خدمات صنایع دستی یا شخصی باشید که در هر چیزی که به آن نیاز دارید کمک کند. گاهی اوقات ، صرف کمی پول ارزش کمک را دارد
مرحله 3. از كودكان كمك رواني حرفه اي بخواهيد
سرطان احتمالاً قلمرو جدیدی برای شما و خانواده شما ، به ویژه فرزندان شما است. آنها ممکن است این خبر را سخت تر از هر کسی بگیرند ، و شما ممکن است احساس نکنید که می دانید برای آنها چه کار کنید. ممکن است بردن فرزندتان به درمانگر چیزی باشد که او باید در مورد احساسات خود صحبت کند و یاد بگیرد که چگونه با این تغییر اساسی سازگار شود.
