ممکن است از معاینه منظم زنان خود بترسید ، اما این تنها آزمایش غربالگری سرطان دهانه رحم است. متأسفانه ، هیچ آزمایشی برای سایر سرطان های زنان (مانند فرج ، واژن ، تخمدان ، لوله فالوپ و رحم) وجود ندارد. این امر آگاهی از خطر ابتلا به این سرطان ها و همکاری با پزشک را برای کاهش عوامل خطرزا از اهمیت بیشتری برخوردار می کند.
مراحل
قسمت 1 از 2: مشاوره با پزشک
مرحله 1. معاینات منظم زنان را انجام دهید
تست پاپ اسمیر یا تست پاپ اسمیر برای سرطان دهانه رحم و آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) تغییرات سلول هایی را که می توانند باعث سرطان شوند بررسی می کند. در طول آزمایش پاپ ، پزشک ابزار مخصوصی (اسپکولوم) را در داخل واژن شما قرار می دهد تا سلول ها را بکشید. این برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. اگر در دوران قاعدگی هستید ، رابطه جنسی داشته اید (یا از ژله های ضد بارداری یا کف استفاده کرده اید یا دوش گرفته اید ، حداقل دو روز قبل از انجام تست پاپ اسمیر منتظر بمانید. برنامه پاپ توصیه شده از سوی مراکز کنترل بیماری را دنبال کنید:
- اگر نتایج طبیعی است ، زنان بالای 21 سال باید هر سه سال یک بار آزمایش پاپ تست و HPV انجام دهند.
- در صورت طبیعی بودن نتایج ، زنان بالای 30 سال باید هر پنج سال یک بار آزمایش پاپ و HPV انجام دهند.
- زنان زیر 65 سال باید تا 65 سالگی یا تا انجام هیسترکتومی کامل برای شرایط غیر سرطانی به انجام آزمایش پاپ ادامه دهند.
مرحله 2. واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را دریافت کنید
HPV گروهی از ویروس ها است که مستقیماً با سرطان دهانه رحم ، واژن و فرج در ارتباط هستند. برای م effectiveثرتر شدن واکسن ، معمولاً به صورت مجموعه ای از سه تزریق به دختران از 9 سالگی و پسران از سن 11 یا 12 سالگی تزریق می شود. واکسن HPV برای موارد زیر توصیه می شود:
- دختران و زنان بین 13 تا 26 سال
- پسران و مردان بین 13 تا 21 سال
- مردانی که تا 26 سالگی با مردان رابطه جنسی دارند
- مردان دارای سیستم ایمنی ضعیف تا 26 سالگی
مرحله 3. در مورد رژیم غذایی خود با پزشک خود صحبت کنید
اگر اضافه وزن یا چاقی دارید و فعالیت بدنی زیادی انجام نمی دهید ، احتمال ابتلا به سرطان رحم بیشتر است. سعی کنید با داشتن یک رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی وزن خود را کاهش دهید. برای ایجاد رژیم غذایی شخصی با پزشک یا متخصص تغذیه ثبت شده مشورت کنید. از غذاهای فرآوری شده پرهیز کنید ، سبزیجات و میوه های بیشتری بخورید و منابع پروتئین بدون چربی را انتخاب کنید.
پزشک یا متخصص تغذیه ممکن است مصرف چربی حیوانی خود را کاهش دهد ، که به نظر می رسد خطر ابتلا به سرطان های زنان را افزایش می دهد
مرحله 4. در مورد ترک سیگار با پزشک خود مشورت کنید
سیگار کشیدن با سرطان دهانه رحم ، واژن و فرج همراه است. اگر در تلاش برای ترک یا حتی قطع غذا هستید ، با پزشک خود مشورت کنید ، زیرا او می تواند گروه های حمایتی یا کمک های ترک را توصیه کند.
می توانید از درمان های جایگزین نیکوتین (مانند لکه ها یا لثه) یا داروهای ترک سیگار استفاده کنید ، که ممکن است به ترک سیگار کمک کند
مرحله 5. درمان هورمونی انجام دهید
اگر به تنهایی از استروژن درمانی استفاده می کنید ، در واقع ممکن است خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهید (اگر رحم دارید). اما ، اگر استروژن به همراه پروژسترون را به عنوان درمان جایگزینی هورمون مصرف کنید ، می توانید خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهید ، اگرچه ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهید. شما همچنین می توانید با مصرف قرص های ضد بارداری خوراکی حاوی این هورمون ها ، خطر ابتلا به سرطان رحم یا سینه خود را کاهش دهید.
درمان پروژسترون می تواند برای درمان سرطان رحم در برخی موارد استفاده شود
مرحله 6: آزمایش ژنتیک را در نظر بگیرید
با اعضای زن خانواده خود در مورد سابقه پزشکی آنها ، به ویژه اقوام نزدیک مانند مادر ، خواهران ، خاله ها و مادربزرگ های خود صحبت کنید. برخی از سرطان ها با جهش های ژنی مرتبط هستند. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به سرطان ناشی از جهش ژنی (مانند سرطان تخمدان یا سینه) باشد ، ممکن است از آزمایش و مشاوره ژنتیکی سود ببرید.
وقتی با خانواده خود در مورد سابقه پزشکی آنها صحبت می کنید ، از سن آنها هنگام تشخیص سرطان مطلع شوید. به خاطر داشته باشید که اطلاعات را از هر دو طرف خانواده خود دریافت کنید
قسمت 2 از 2: شناخت عوامل خطر
مرحله 1. خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را در نظر بگیرید
سرطان دهانه رحم در زنان بالای 30 سال شایع تر است و معمولاً توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. اگر سیگار می کشید ، مبتلا به HIV/ایدز هستید یا سیستم ایمنی بدن شما سرکوب شده است ، عوامل خطر شما بیشتر است. استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی به مدت پنج سال یا بیشتر ، به دنیا آوردن سه فرزند یا بیشتر یا داشتن چندین شریک جنسی می تواند خطر شما را نیز افزایش دهد.
سرطان دهانه رحم اولیه اغلب هیچ علامتی ندارد ، اما سرطان دهانه رحم پیشرفته می تواند باعث خونریزی واژن یا ترشح غیرطبیعی شود
مرحله 2. خطر ابتلا به سرطان تخمدان را تعیین کنید
با خانواده خود صحبت کنید تا بفهمید بستگان نزدیک زن سابقه سرطان تخمدان دارند یا خیر ، زیرا ممکن است خطر شما را افزایش دهد. اگر میانسال یا بزرگتر هستید ، جهش ژنتیکی مانند BRCA1 یا BRCA2 (یا دارای سابقه یهودیان اشکنازی است که با این جهش ها مرتبط است) یا سابقه سینه ، روده بزرگ ، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید. سرطان رکتوم ، دهانه رحم یا پوست. اندومتریوز و سابقه مصرف استروژن (بدون پروژسترون) نیز ممکن است از عوامل خطر باشند. مراقب علائم سرطان تخمدان باشید که شامل موارد زیر است:
- خونریزی یا ترشح غیر طبیعی
- درد در قسمت تحتانی شکم
- کمردرد
- نفخ
- احساس سیری بعد از خوردن فقط مقدار کمی غذا
- تغییر در دفعات ادرار کردن
مرحله 3. خطر ابتلا به سرطان رحم را تشخیص دهید
بدانید آیا یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به سرطان رحم ، روده بزرگ یا تخمدان بوده است زیرا این می تواند خطر شما را افزایش دهد. اگر بالای 50 سال سن دارید ، چاق هستید ، از درمان جایگزینی استروژن به تنهایی (بدون پروژسترون) استفاده می کنید ، یا قاعدگی های نامنظم یا مشکل در بارداری دارید ، خطر ابتلا به سرطان رحم نیز بیشتر است. خطر ابتلا به این نوع سرطان در زنانی که هرگز از طریق انتخاب یا ناباروری باردار نشده اند بیشتر است. زنانی که از دارویی به نام تاموکسیفن برای درمان برخی از انواع سرطان سینه استفاده کرده اند نیز در معرض خطر بیشتری برای سرطان رحم هستند.
علائم سرطان رحم خونریزی غیرطبیعی یا ترشحات غیرطبیعی ، به ویژه در زنان یائسه است. زنان مبتلا به سرطان رحم پیشرفته ممکن است درد یا احساس فشار در قسمت تحتانی شکم را تجربه کنند ، اما این مورد نادر است
مرحله 4. خطر ابتلا به سرطان های واژن و فرج را در نظر بگیرید
سرطان های واژن (مجرای زایمان) و فرج (قسمت بیرونی دستگاه تناسلی) بسیار نادر است. اگر مبتلا به HPV هستید ، سابقه ناهنجاری های دهانه رحم یا سرطان دهانه رحم ، سیگار کشیدن یا خارش یا سوزش مزمن در اطراف فرج دارید ، عوامل خطرساز شما برای این سرطان ها بیشتر است. در صورت مشاهده علائم این سرطان ها که شامل موارد زیر است ، به پزشک مراجعه کنید.
- خونریزی یا ترشح غیر طبیعی
- وجود خون در مدفوع یا ادرار
- ادرار مکرر
- درد در ناحیه زیر شکم (به ویژه در هنگام رابطه جنسی)
- خارش یا احساس سوزش در اطراف فرج شما
- بثورات یا تغییرات فیزیکی (مانند زگیل) در اطراف فرج شما
