سارکوم نوعی سرطان است که بر بافت های نرم بدن تأثیر می گذارد. تشخیص سارکوم ها دشوار است ، زیرا تومورها در ابتدا دردناک نیستند و ممکن است قبل از کشف یا تشخیص به میزان قابل توجهی رشد کنند. این بیماری باید توسط پزشک ، با استفاده از فناوری تصویربرداری (مانند اشعه ایکس) و بیوپسی (برداشتن و تجزیه و تحلیل بافت) تشخیص داده شود. چشم انداز سارکوم می تواند بسیار ترسناک باشد ، اما خوشبختانه این بیماری نادر ، قابل درمان و گاهی قابل درمان است.
مراحل
قسمت 1 از 4: تشخیص علائم سارکوم
مرحله 1. توده های جدید یا بدون دلیل را روی بدن خود بررسی کنید
یک توده می تواند کیست (خوش خیم) یا تومور (سرطان) باشد. حتی اگر این توده کوچک باشد و هنگام فشار دادن احساس درد نکند ، ممکن است سرطانی باشد. با پزشک خود ملاقات کرده و آن را بررسی کنید. در صورت وجود توده فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- درون یک ماهیچه.
- در شکمت
- در دهان ، بینی یا گلو.
- در مقعد شما
مرحله 2. به یک توده که اندازه آن افزایش یافته است توجه کنید
اگر یک توده موجود به میزان قابل توجهی بزرگ شده است یا باعث ایجاد درد در شما شده است ، برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید. این توده هنوز می تواند خوش خیم باشد ، اما بررسی آن مهم است. بیش از 50 درصد سارکوم ها در بازوها و پاها رخ می دهد ، بنابراین به احتمال زیاد تومور رو به رشدی در این نقاط پیدا می کنید.
اگر در گذشته توده ای برداشته اید و دوباره برداشته شده است ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید
مرحله 3. به درد مکرر شکم توجه کنید
همچنان که تومورهای بافت نرم به رشد خود ادامه می دهند و به بافت اطراف شکم شما فشار می آورند ، می توانند فشار دردناکی را بر اندام های اطراف وارد کنند. اگر درد شکمی یا ناراحتی گوارشی دیگری را تجربه می کنید که به راحتی بهبود نمی یابد یا با گذشت زمان بدتر می شود ، با پزشک خود تماس بگیرید. سایر علائم شکمی عبارتند از:
- احساس سیری.
- تهوع ، استفراغ یا اسهال.
- سوزش سردل.
- وجود خون در مدفوع یا استفراغ یا مدفوع سیاه.
- انسداد روده.
مرحله 4. ضایعات غیر معمول و واکنش های پوستی را گزارش دهید
ضایعات بنفش ، قرمز یا قهوه ای روی بدن یا سایر واکنش های عجیب پوستی می تواند نشانه ای از نوعی سارکوم به نام سارکوم کاپوسی باشد. به هر گونه جوش یا برآمدگی توجه داشته باشید و این موارد را به پزشک خود نشان دهید. علائم دیگر سارکوم کاپوسی عبارتند از:
- تجمع مایع در اندام شما.
- برآمدگی هایی در بینی ، گلو یا دهان شما ایجاد می شود.
- مشکل در تنفس.
قسمت 2 از 4: صحبت با پزشک
مرحله 1. در مورد ژنتیک و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی/اشعه به پزشک خود اطلاع دهید
هر دوی این عوامل ممکن است منجر به ایجاد سارکوم شوند. اگر والدین شما سابقه سندرم های ژنتیکی خاصی داشته باشند ، احتمال ابتلا به سارکوم در شما بیشتر است. عوامل خطر دیگر سارکوم شامل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی (مانند علف کش ها ، آرسنیک و دیوکسین) و قرار گرفتن در معرض تابش قبلی است.
سندرم های ژنتیکی با پیوندهای احتمالی با سارکوم عبارتند از: رتینوبلاستومای ارثی ، سندرم Li-Fraumeni ، پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی ، نوروفیبروماتوز ، اسکلروز سل و سندرم ورنر
مرحله 2. از متخصصان پزشکی که پزشک شما را به آنها ارجاع می دهد ، دیدن کنید
تشخیص سارکوم دشوار است و پزشک عمومی شما ممکن است تجربه زیادی در مورد آنها نداشته باشد. پزشک شما احتمالاً شما را به یک متخصص سرطان (متخصص سرطان) ارجاع می دهد. این پزشک به نوبه خود ممکن است شما را به متخصصان انکولوژیست تخصصی تری ارجاع دهد ، از جمله:
- متخصص انکولوژی تشعشع
- یک انکولوژیست پزشکی
- جراح انکولوژی.
مرحله 3. قبل از انجام آزمایشهای دیگر از پزشک خود بخواهید اشعه ایکس را انجام دهد
اولین قدم در تشخیص سارکوم معمولاً اشعه ایکس است. این سریع و بدون درد است. این شامل یک لحظه بی حرکت در زیر دستگاه اشعه ایکس می شود. اشعه ایکس به پزشکان این امکان را می دهد تا تصویری از قسمت داخلی بدن شما داشته باشند تا در صورت و محل انتشار سرطان سنجش کنند.
- اشعه ایکس را می توان در مطب پزشک انجام داد. بعید است که برای انجام این عمل نیاز به مراجعه به بیمارستان داشته باشید.
- ممکن است بعداً اشعه ایکس اضافی قفسه سینه انجام شود تا بررسی شود که آیا سارکوم به ریه ها سرایت کرده است یا خیر.
قسمت 3 از 4: انجام آزمایش های تشخیصی
مرحله 1. تحت سی تی اسکن قرار بگیرید
اسکن توموگرافی کامپیوتری (یا سی تی اسکن) به پزشکان اجازه می دهد شکم و ریه های شما را بهتر ببینند. سی تی اسکن شبیه به اشعه ایکس عمل می کند ، فقط به جای گرفتن 1 عکس در یک زمان ، سی تی اسکن تعداد زیادی طول می کشد. این روش چند دقیقه طول می کشد ، در حالی که شما در داخل یک دستگاه دونات شکل قرار دارید. ممکن است از شما خواسته شود قبل از اسکن مایعی بنام "کنتراست دهانی" بنوشید تا پزشک روده های شما را واضح تر ببیند.
- سی تی اسکن کاملاً بدون درد است ، اگرچه برخی از افراد ممکن است در داخل دستگاه مضطرب شوند.
- ممکن است به شما تزریق IV با رنگ کنتراست داده شود تا سیستم قلبی عروقی شما بهتر مشخص شود.
مرحله 2. برای اطلاع از جزئیات تومور ، MRI انجام دهید
از MRI می توان برای تشخیص محل ، اندازه و شکل تومور و همچنین نوع بافت آسیب دیده استفاده کرد. MRI شبیه سی تی اسکن است ، اما می تواند بین 15 تا 90 دقیقه طول بکشد.
- MRI بدون درد است ، اما دراز کشیدن در داخل دستگاه به مدت طولانی ممکن است برای برخی از افراد کمی اضطراب ایجاد کند.
- ممکن است پزشک به شما اجازه دهد در حین اسکن از هدفون ، بالش و پتو یا سایر وسایل آرامش بخش استفاده کنید.
مرحله 3. سونوگرافی انجام دهید تا بین کیست و تومور تمایز قائل شوید
سونوگرافی یک روش سریع و بدون درد است که شامل اشعه نمی شود. پوست شما با ژل چرب می شود و سپس یک مبدل کوچک روی سطح بدن شما منتقل می شود.
- سونوگرافی می تواند به پزشک شما بگوید که توده پر از مایع (کیست خوش خیم) یا جامد (تومور) است.
- سونوگرافی اغلب قبل از انجام بیوپسی انجام می شود.
مرحله 4. تحت توموگرافی گسیل پوزیترون قرار بگیرید
برای این روش ، گلوکز رادیواکتیو به شما تزریق می شود. این ماده به پزشکان نشان می دهد که سلول های سرطانی در بدن شما در کجا قرار دارند. همچنین ، اگر سرطان گسترش یافته باشد ، نتایج توموگرافی گسیل پوزیترون به پزشکان اجازه می دهد ببینند سارکوم به کجا منتقل شده است.
- به غیر از یک سوزن کوچک ، این روش دردناک نیست.
- این کار اغلب همراه با سی تی اسکن انجام می شود.
مرحله 5. در صورت نیاز به نمونه کوچک ، نمونه برداری سوزنی اصلی دریافت کنید
بیوپسی سوزنی اصلی شامل قرار دادن سوزنی است که مقدار کمی از بافت آسیب دیده را بیرون می آورد. این روش "تهاجمی متوسط" در نظر گرفته می شود و کمی درد ایجاد می کند. پزشک به شما یک بی حسی موضعی می دهد تا در این مورد کمک کند.
- برای تشخیص قطعی سارکوم ، پزشک بیوپسی لازم است.
- این روش را می توان در مطب پزشک یا بیمارستان محلی انجام داد.
مرحله 6. تحت بیوپسی جراحی قرار بگیرید
در بیوپسی جراحی ، پزشک نمونه ای از بافت بدخیم را برداشته یا سعی می کند تومور را به طور کامل استخراج کند. برای انجام این عمل تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرید و ممکن است لازم باشد یک شب را در بیمارستان بمانید. ناحیه ای که بیوپسی انجام می شود ممکن است بعد از بیدار شدن شما زخم شود.
- قبل از بیوپسی ، جزئیات این روش را با پزشک خود در میان بگذارید.
- هرگونه دستورالعمل پیش از عمل که توسط پزشک ارائه شده است ، مانند پرهیز از غذا یا برخی از داروها را دنبال کنید.
مرحله 7. نمونه بیوپسی خود را توسط آسیب شناس تجزیه و تحلیل کنید
یک آسیب شناس ، پزشکی که در تجزیه و تحلیل بافت های بدن آموزش دیده است ، نمونه بافت شما را از نظر علائم سرطان با دقت بررسی می کند. پاتولوژیست همچنین ممکن است بتواند تشخیص دهد که این سرطان چه نوع است و آیا تهاجمی است یا خیر.
تشخیص سارکوم بافت نرم دشوار است. درخواست کنید که نمونه های بافتی شما توسط یک آسیب شناس با تجربه تخصصی سارکوم بررسی شود
قسمت 4 از 4: درمان سارکوم
مرحله 1. با پزشک خود کار کنید تا برنامه درمانی را مشخص کنید
انواع مختلفی از سارکوم وجود دارد و عوامل زیادی را هنگام تعیین برنامه درمانی باید در نظر گرفت. پزشک به شما کمک می کند تا بهترین روش عمل را تعیین کنید. برخی از عواملی که بر نوع درمان شما تأثیر می گذارد عبارتند از:
- نوع سارکوم بافت نرم.
- اندازه ، درجه و مرحله هر تومور.
- سرعت رشد سلول های سرطانی
- محل تومور در بدن.
- این که آیا می توان تمام تومور را از طریق جراحی برداشت یا خیر.
- سن شما.
- سلامت عمومی شما
- آیا این یک سرطان مکرر است.
مرحله 2. تومور را در اسرع وقت بردارید
اگر تومور در محلی باشد که قابل برداشتن باشد و اگر سرطان در مراحل پایانی نباشد ، جراحی یک گزینه درمانی م effectiveثر است. یک جراح سرطان و برخی بافتهای سالم اطراف آن را برمی دارد. ماهیت دقیق این عمل جراحی حذف سرطان بسته به محل ، اندازه و نوع تومور برداشته شده می تواند بسیار متفاوت باشد.
- جراحی حذف سرطان به احتمال زیاد شامل بیهوشی عمومی (رفتن به خواب) است ، به این معنی که شما هیچ چیزی را احساس نخواهید کرد.
- به احتمال زیاد شما 1 شب در بیمارستان می مانید.
مرحله 3. همراه با جراحی تحت پرتودرمانی قرار بگیرید
پرتودرمانی از پرتوهای انرژی قوی برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. این اغلب به عنوان یک اقدام اضافی همراه با جراحی حذف سرطان انجام می شود. پرتودرمانی دردناک نیست ، اما عوارض جانبی دارد. اینها عبارتند از: تهوع ، استفراغ یا اسهال. درد هنگام بلع ؛ و واکنش های پوستی تابش ممکن است انجام شود:
- قبل از جراحی برای کاهش اندازه تومور.
- در طول عمل جراحی ، که اجازه می دهد مقدار بیشتری از اشعه به ناحیه سرطانی برسد.
- پس از جراحی برای تابش سلول های سرطانی باقی مانده.
مرحله 4. اگر سارکوم شما گسترش یافته است شیمی درمانی دریافت کنید
شیمی درمانی نوعی درمان سرطان است که با استفاده از مواد شیمیایی سلول های سرطانی را از بین می برد. مواد شیمیایی شیمیایی گاهی به صورت خوراکی (از طریق قرص) و گاهی به صورت داخل وریدی تجویز می شوند. شیمی درمانی ممکن است طی چند هفته یا چند ماه تجویز شود.
- برخی از سارکومها نسبت به سایر سارکومها بیشتر به شیمی درمانی پاسخ می دهند. به عنوان مثال ، شیمی درمانی در درمان رابدومیوسارکوم م effectivelyثر است.
- شیمی درمانی دردناک نیست ، اما عوارض جانبی مانند تهوع ، استفراغ ، ریزش مو ، کاهش اشتها و خستگی را به دنبال دارد.
مرحله 5. درمان دارویی هدفمند برای سارکوم خود را آزمایش کنید
برخی از سارکومهای بافت نرم را می توان با دارو به طور موثر درمان کرد. درمانهای دارویی هدفمند مانند شیمی درمانی به سرطان حمله می کنند ، اما آنها به اندازه سمی نیستند.
- به عنوان مثال ، داروهای هدفمند در درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GIST) مفید بوده است.
- داروهای درمانی متعددی وجود دارد که دارای عوارض جانبی متفاوتی هستند. برخی از این عوارض جانبی عبارتند از: تهوع و استفراغ ، ضعف در دست و پا ، سردرد ، ریزش مو ، مشکل در بهبود ، درد عضلانی ، بثورات پوستی و مشکلات کبدی.
