تشخیص موتیسم انتخابی از اوتیسم در نگاه اول دشوار است ، زیرا ویژگی اصلی جهش گزینی انتخابی (مشکل در تعامل اجتماعی) نشانه اوتیسم نیز هست. با این حال ، اوتیسم یک بیماری طیفی است که بیشتر از اینکه آیا شخص می تواند صحبت کند یا نه تأثیر می گذارد. اگر متوجه شده اید که شما یا کودکی که می شناسید در موقعیت های اجتماعی مشکل دارد ، توجه به رفتار کلی فرد می تواند به شما کمک کند که یک بیماری را از حالت دیگر تشخیص داده و به دنبال تشخیص دقیق باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تجزیه و تحلیل ارتباطات
مرحله 1. درک کنید که چگونه شرایط می تواند شبیه به هم باشد
اوتیسم و جهش گزینشی هر دو می توانند ویژگی هایی مانند…
- درون گرایی
- گفتار محدود
- اجتناب از تماس چشمی
- عدم پاسخگویی به دیگران که آنها را مورد خطاب قرار می دهند
- مشکل در استفاده از ارتباطات غیرکلامی
- مشکل در بیان احساسات یا افکار
- "چسبیدن به" یا پیروی از افراد خاصی
- مشکل در ایجاد دوستی
- اضطراب اجتماعی
مرحله 2. زمانی را که فرد در دوران کودکی به مراحل اجتماعی رسیده است در نظر بگیرید
با بزرگ شدن ، انتظار می رود نوزادان و کودکان نوپا با سرعت خاصی به مقاطع اجتماعی خاصی برسند - مانند تماس چشمی ، لبخند زدن ، پوزخند زدن و صحبت کردن. در حالی که یک فرد مبتلا به جهش انتخابی با سرعت مورد انتظار به این مراحل می رسد ، ممکن است یک فرد اوتیسم زود ، دیر یا اصلاً به آنها نرسیده باشد.
- برای فکر کردن وقت بگذارید - چه زمانی کودک لبخند زد؟ تکان دادن؟ ایجاد صداها؟ پاسخ به نام آنها؟ آنها چگونه به دلداری دادن پاسخ دادند؟ آیا به نظر می رسید که آنها مهارت خود را از دست داده اند یا عقب نشینی کرده اند؟
- همه افراد مبتلا به اوتیسم دچار تاخیر در گفتار نمی شوند. برخی یاد می گیرند به موقع صحبت کنند ، یا حتی زود صحبت را شروع می کنند.
آیا میدانستید؟
در حالی که برخی از کودکان مبتلا به جهش انتخابی تاخیر در گفتار را تجربه می کنند ، آنها ارتباطی ندارند. تنها حدود 20 درصد از کودکان مبتلا به خاموش بودن انتخابی دارای تاخیر یا اختلالات گفتاری هستند.
مرحله 3. ببینید چقدر رفتار سازگار است
یک فرد مبتلا به جهش انتخابی می تواند نسبتاً عادی صحبت کند ، تا زمانی که در اطراف افرادی باشد که به آنها اعتماد دارند. با این حال ، آنها قادر نخواهند بود با دیگران صحبت کنند و در اطراف آنها احساس اضطراب خواهند کرد. افراد مبتلا به اوتیسم به طور معمول الگوهای گفتاری یکسانی را در اطراف همه نشان می دهند ، بنابراین ممکن است با هیچکس صحبت نکنند یا فقط کم صحبت کنند.
- افراد مبتلا به اوتیسم می توانند به طور موقت توانایی صحبت در شرایط استرس را از دست بدهند ، حتی اگر فرد به طور معمول بتواند به طور عادی صحبت کند. با این حال ، آنها هنگامی که استرس زا از بین رفت ، می توانند دوباره از این مهارت استفاده کنند.
- کسی که دارای جهش انتخابی است می تواند در مورد افراد "ایمن" خود بسیار پرحرف باشد و ممکن است به عنوان گپ و گفتار توصیف شود.
- برخی از افراد مبتلا به جهش انتخابی می توانند به طور عادی با چند نفر در خارج از خانواده خود ، مانند همسالان خود صحبت کنند. با این حال ، خارج از این "گروه امن" ، فرد قادر به صحبت نخواهد بود.
مرحله 4. به صدای شخص گوش دهید
فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است صدای غیرعادی داشته باشد یا در مقایسه با همسالان خود عجیب صحبت کند. آنها ممکن است یکنواخت یا آواز بخوانند ، با میزان "سرعت" نادرست ، سرعت یا صدای بلند صحبت کنند ، ضمایر معکوس یا مثل اینکه در حال خواندن یک خط هستند. شخص مبتلا به جهش انتخابی معمولاً این ویژگی ها را ندارد.
- برخی از افراد مبتلا به جهالت انتخابی ممکن است بتوانند برای دیگران نجوا کنند یا صداهایی کوتاه با صدایی "که متعلق به آنها نیست" ایجاد کنند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است نتوانند پاسخ های "صحیح" بدهند ، و ممکن است چیزهایی بگویند که با زمینه مکالمه مطابقت ندارد (مانند گفتن "توله سگ بیرون رفت" وقتی سگی در اتاق نبود).
- کسی که دچار جهش انتخابی است ممکن است دارای اختلال گفتاری یا زبانی مانند لکنت زبان باشد. (با این حال ، اختلالات گفتاری جزء اصلی جهش گزینی نیستند.)
مرحله 5. در نظر بگیرید که شخص در مورد چه چیزی صحبت می کند
وقتی شخص صحبت می کند ، موضوعات مکالمه او را در نظر بگیرید. افرادی که دارای جهش انتخابی هستند تمایل دارند در مورد موضوعات مختلف صحبت کرده و علایق مناسب رشد خود را داشته باشند ، در حالی که یک فرد اوتیستیک ممکن است فقط بر روی یک موضوع تمرکز کند و در مورد موضوعی دیگر مشکل داشته باشد.
- یک فرد اوتیسم ممکن است در مورد موضوعات خاصی "بحث کند" ، از جمله موضوعاتی که اکثر افراد هم سن و سال آنها علاقه ای به آن ندارند (به عنوان مثال یک کودک خردسال در مورد حذف کروموزومی "اطلاعاتی" ارائه نمی دهد). آنها ممکن است یک لیست طولانی از اطلاعات را بخوانند یا چیزهای بی اهمیتی در مورد آن ارائه دهند ، و متوجه نشوند که شنونده چه زمانی علاقه ای ندارد یا حوصله اش سر رفته است.
- اگرچه ممکن است در زمان راحتی کاملاً پرحرف باشند ، اما یک فرد مبتلا به بی اعتمادی گزینشی معمولاً می فهمد که مکالمات داده می شود. یک فرد اوتیسم ممکن است بدون این که متوجه شود شنونده می خواهد صحبت کند یا برای ادامه مکالمه تلاش کند بر مکالمه مسلط شود.
مرحله 6. نحوه یادگیری مهارت های اجتماعی فرد را تجزیه و تحلیل کنید
فردی که دارای جهش انتخابی است ، اغلب مهارتهای اجتماعی را با سرعت مشابه افراد عصبی توسعه می دهد. برای آنها بصری تر است و معمولاً نیازی به آموزش قوانین ناگفته اجتماعی ندارند (به عنوان مثال به افراد فضای شخصی می دهند). افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر با این مهارت ها مشکل دارند و ممکن است نیاز به آموزش صریح داشته باشند.
قوانین اجتماعی مانند نوبت دهی ، رفتار و "دروغ سفید" می تواند برای یک فرد مبتلا به اوتیسم گیج کننده باشد ، به خصوص اگر قوانین دلخواه به نظر برسند یا همیشه اعمال نشوند
آیا میدانستید؟
دختران اوتیستیک به احتمال زیاد مشکلات اجتماعی خود را پنهان می کنند و رفتار همسالان خود را تقلید می کنند.
مرحله 7. توجه کنید که آیا شخص نسبت به همسالان خود ابراز علاقه می کند یا خیر
به نظر می رسد یک فرد مبتلا به اوتیسم به همسالان خود علاقه ای ندارد یا ترجیح می دهد وقت خود را با افرادی در سنین متفاوت از آنها بگذراند. فرد مبتلا به جهش انتخابی می خواهد با دیگران ارتباط برقرار کند ، اما اضطراب آنها را از صحبت کردن یا پیوستن به فعالیت های گروهی باز می دارد.
- کودکان اوتیسم ممکن است بازی انفرادی یا موازی را ترجیح دهند. بازی با کودکان دیگر ممکن است برای آنها گیج کننده یا طاقت فرسا باشد. کودک مبتلا به جهش انتخابی ممکن است بازی انفرادی را انتخاب کند ، اما این به این دلیل است که آنها نمی توانند با همسالان خود صحبت کنند ، نه به این دلیل که با آنها گیج شده اند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است ترجیح دهند با افراد بزرگتر یا کوچکتر از آنها صحبت کنند - به عنوان مثال ، کودکی که با بزرگسال صحبت می کند یا نوجوانی که با بچه های کوچکتر وقت می گذراند. برای آنها ، این کار به اندازه صحبت با همسالان خود دشوار نیست. یک فرد مبتلا به جهالت انتخابی فقط با افراد "امن" خود صحبت می کند ، زیرا صحبت با شخص دیگری بسیار دشوار است.
- هم افراد مبتلا به اوتیسم و هم افراد مبتلا به بی اعتمادی انتخابی معمولاً دوست دارند. افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در دانستن نحوه دوست یابی مشکل داشته باشند. کسی که دچار جهش انتخابی است برای غلبه بر اضطراب خود در مورد این کار تلاش می کند.
آیا میدانستید؟
هم افراد مبتلا به اوتیسم و هم افراد مبتلا به بی اعتمادی انتخابی ممکن است یک "فرد امن" داشته باشند که در کنار او بمانند. این شخص ممکن است به او کمک کند احساس آرامش کند و/یا به او در برقراری ارتباط کمک کند.
مرحله 8. توجه کنید که آیا شخص سیگنال های غیر کلامی را درک می کند یا خیر
فرد مبتلا به جهش انتخابی تمایل دارد ارتباطات غیر کلامی مانند زبان بدن ، حالات صورت و لحن صدا را درک کند. فرد مبتلا به اوتیسم متوجه این موارد می شود ، اما ممکن است منظور آنها را درک نکند.
- یک فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است در فهمیدن احساسات دیگران یا آنچه که قرار است بعد از آن انجام دهد دچار مشکل شود و اگر کسی افکار یا نظرات مشابهی با آنها نداشته باشد دچار سردرگمی یا ناراحتی شود.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با کنایه و زبان تصویری دچار مشکل شوند و اغلب اوقات همه چیز را به معنای واقعی کلمه درک می کنند. به عنوان مثال ، ممکن است با عباراتی مانند "چه خبر؟" یا "گربه زبان شما را گرفت؟". این برای کسی که دچار بی اعتمادی انتخابی است مشکلی ایجاد نمی کند.
- کودکان مبتلا به جهش انتخابی معمولاً به نام آنها پاسخ می دهند و اگر کسی به چیزی اشاره کند در جهت درست نگاه می کند. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به نام خود پاسخ ندهند یا نگاه نکنند تا ببینند که شخص به چه چیزی اشاره می کند.
مرحله 9. به دنبال استفاده از ارتباطات غیرکلامی باشید
فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است از سیگنال های غیر کلامی استفاده نکند یا از آنها به طور غیرمعمول استفاده کند. فردی که دارای جهش انتخابی است نحوه برقراری ارتباط با سیگنال های غیر کلامی را می داند و ممکن است کارهایی مانند تکان دادن ، اشاره به اشیا یا افراد را انجام دهد یا با زبان بدن بخواند و ارتباط برقرار کند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است از تماس چشمی اجتناب کنند زیرا برای آنها دردناک است ، یا تماس چشمی بیش از حد برقرار کرده و "افراد را به پایین خیره کنند". حالت چهره یا لحن صدای آنها ممکن است با آنچه آنها فکر می کنند یا احساس می کنند مطابقت نداشته باشد.
- ممکن است شخصی با جهش انتخابی سفت و سخت به نظر برسد یا حرکات یا حالات "تند" داشته باشد. به نظر می رسد آنها پرتنش یا مضطرب هستند.
- در برخی موارد ، جهش انتخابی می تواند باعث یخ زدن فرد شود. آنها ممکن است نتوانند از زبان بدن استفاده کنند یا تماس چشمی برقرار کنند ، اما همچنان می توانند آن را درک کنند.
- فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است از برخی از انواع ارتباطات غیرکلامی برای بیان خواسته یا نیاز خود مانند اشاره به چیزی استفاده کند.
مرحله 10 مهارت پردازش گفتار فرد را در نظر بگیرید
کسی که دارای جهش انتخابی است ، معمولاً می تواند گفتار را در سطح مناسب از نظر توسعه درک کرده و پردازش کند. یک فرد اوتیسم ممکن است برای پردازش یا درک گفتار دچار مشکل شود. آنها ممکن است واکنش ها را نسبت به گفتار به تأخیر انداخته باشند ، به کسی که با او صحبت می کند پاسخ ندهند یا به زمان بیشتری برای ایجاد پاسخ نیاز داشته باشند.
یک فرد اوتیستیک ممکن است با اختلال پردازش شنوایی دست و پنجه نرم کند و ممکن است نیاز داشته باشد صداهای دیگر (مانند خاموش کردن پنکه سقفی یا حرکت به اتاق ساکت تر) را خفه کرده یا "بی صدا" کند تا بر آنچه که به او می گوید تمرکز کرده و پردازش کند
مرحله 11. تکرار کلمات یا عبارات (اکولالیا) را در نظر بگیرید
یک فرد اوتیسم ممکن است از اکولالیا به عنوان راهی برای برقراری ارتباط ، تحریک یا آرامش استفاده کند. در مقابل ، بعید به نظر می رسد که فردی با جهش انتخابی از اکولالیا استفاده کند. اکولالیا می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تکرار آنچه که به آنها گفته شد
- تکرار عبارتی که هنگام احساس یک احساس خاص شنیدند (به عنوان مثال گفتن "تولدت مبارک" وقتی هیجان زده هستند)
- تکرار دستورالعمل ها در حین انجام کاری
- نقل قول از چیزی (به عنوان مثال کتاب یا فیلم) به طور تصادفی
قسمت 2 از 3: بررسی رفتارهای دیگر
جهش گزینی انتخاباتی تنها بر اجتماعی شدن تأثیر می گذارد ، در حالی که اوتیسم بر رشد نیز تأثیر می گذارد.
مرحله 1. به یک جدول زمانی غیرعادی توسعه توجه کنید
افراد مبتلا به اوتیسم تمایل دارند به نقاط عطف پیشرفت برسند و مهارتها را با سرعت نامنظم یا خارج از نظم بیاموزند. فردی که دارای جهش انتخابی است معمولاً با سرعت مورد انتظار به نقاط عطف می رسد.
- فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است زودتر یا دیرتر از آنچه انتظار می رود به نقاط عطف برسد. برخی از برنامه های زمانی معمول رشد پیروی می کنند و در سنین بالاتر تشخیص داده می شوند.
- هم مراحل عادی رشد (صدا زدن/صحبت کردن ، راه رفتن ، تمرینات کوچک) و مهارت آموزی (یادگیری خواندن ، بستن کفش ، مراقبت از خود ، رانندگی با ماشین) را در نظر بگیرید.
- بی اعتنایی انتخابی می تواند دستیابی به نقاط عطف بعدی در زندگی - مانند رفتن به کالج ، شغل یا کسب گواهینامه رانندگی - را به دلیل معاشرت لازم برای این افراد ، با مشکل مواجه کند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در مورد رسیدن به مراحل بعدی زندگی خود دچار اضطراب شوند ، زیرا استقلال مورد نیاز برای آنها دشوار است. آنها ممکن است سعی کنند در زمینه هایی که خوب هستند جبران خسارت کنند یا سعی کنند کارهایی را که هنوز نمی توانند "جبران" کنند.
مرحله 2. مراقب باشید که آیا کودک از بازی تخیلی استفاده می کند یا خیر
ممکن است به نظر برسد که کودکان اوتیستیک هنگام بازی درگیر بازی های تخیلی نیستند. آنها ممکن است عروسک های خود را روی هم بچینند یا در صف قرار دهند نه اینکه آنها را وادار به تعامل کنند ، یا تمرکز بیشتری روی چرخاندن چرخ ها روی یک ماشین اسباب بازی داشته باشند تا اینکه آن را به جایی برسانند. کودکان مبتلا به جهش انتخابی بیشتر درگیر بازی های تخیلی هستند.
- این بدان معنا نیست که کودکان اوتیستیک تخیل ندارند. آنها اغلب چیزها را تصور می کنند و فقط آنها را اجرا نمی کنند.
- برخی از کودکان اوتیسم ممکن است صحنه هایی از کتاب ها ، فیلم ها و نمایشنامه هایی را که با آنها آشنا هستند ، بخوانند و اجرا کنند. ممکن است در نگاه اول یک بازی خیالی به نظر برسد ، اما آنها معمولاً مطالب اصلی را از نزدیک دنبال می کنند.
- اگر کودک اوتیستیک بتواند در بازی های تخیلی واضح تر مانند بازی در نقش شرکت کند ، اگر کودک دیگری پیش قدم شود.
مرحله 3. تجزیه و تحلیل تفاوت در پردازش حسی
در حالی که هم افراد مبتلا به اوتیسم و هم افراد مبتلا به جهش انتخابی می توانند واکنش های غیرمعمول به بازخورد حسی داشته باشند ، بیشتر در افراد مبتلا به اوتیسم مشکلات پردازش حسی وجود دارد. آنها ممکن است بسیار حساس (بیش از حد حساس) ، به اندازه کافی حساس (حساس به حساسیت بالا) نباشند ، یا هر دو حساسیت بیش از حد و بیش از حد را تجربه کنند. مسائل پردازش حسی می تواند بر هر پنج حس تأثیر بگذارد و همچنین ممکن است بر توانایی فرد در تشخیص یا احساس مواردی مانند گرسنگی ، درد یا نیاز به استفاده از حمام تأثیر بگذارد.
مرحله 4. به دنبال ترجیح یکسان بودن باشید
افراد مبتلا به اوتیسم اغلب ترجیح می دهند به روال عادی پایبند باشند و کارها را به طور مکرر انجام دهند. اگر برنامه معمول آنها قطع شود یا تغییر کند ، ممکن است از آن بسیار ناراحت شوند ، حتی اگر تغییر جزئی باشد. این در جهش انتخابی وجود ندارد.
- این امر همچنین می تواند در موارد غیر مرتبط با روال معمول اعمال شود. به عنوان مثال ، اگر یک فرد اوتیسم وسایل خود را روی میز کار یا اتاق خود بچرخاند ، ممکن است ناراحت شود.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است بیشتر تغییرات را دوست نداشته باشند یا از آنها مقاومت کنند ، حتی اگر این تغییر تأثیر کمی داشته باشد یا موقتی باشد (به عنوان مثال تمایل به بیرون رفتن از شام حتی اگر غذای رستوران را دوست دارند ، زیرا معمولاً در خانه غذا می خورند).
مرحله 5. علایق خاص پرشور را رعایت کنید
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم علائمی دارند که بر آنها تمرکز می کنند و در مورد آنها بسیار آگاه هستند. علایق خاص می تواند در مورد هر چیزی باشد ، از موضوعات بسیار گسترده (به عنوان مثال حیوانات) تا موضوعات بسیار طاقت فرسا (به عنوان مثال یک گروه خاص). در حالی که فردی با جهش انتخابی ممکن است علائمی داشته باشد ، به سرگرمی ها یا علاقه های افراد عصبی نزدیک تر است و نه به اندازه علایق خاص شدید یا متمرکز است.
افراد مبتلا به اوتیسم می توانند (و غالباً) اطلاعات زیادی در مورد علاقه (های) خاص خود به دلخواه ، که infodumping نامیده می شود ، بیان کنند
مرحله 6. مراقب محرک باشید
برانگیختن (اغلب بر اساس معیارهای تشخیصی "حرکات کلیشه ای یا تکراری" نامیده می شود) هر نوع رفتاری است که برای تحریک حواس انجام می شود. استیمینگ در افراد مبتلا به اوتیسم بسیار رایج است و اغلب برای تنظیم خود یا کمک به تمرکز مفید است. اگر کسی تحریک کننده است ، ممکن است:
- تکان دادن یا تکان دادن دست یا بازوهای آنها
- انگشتان آنها را تکان می دهد
- تکان خوردن به جلو و عقب
- در حال چرخش در حلقه ها
- تماشای حرکت وسایل (به عنوان مثال خیره شدن به پنکه سقفی)
- لمس کردن یا احساس کردن چیزهای بافت دار
- صدایی به طریقی (مانند زمزمه ، صداها ، جیغ زدن ، اکولالیا)
- بوی چیزها
- بازی با چیزی (به عنوان مثال اسباب بازی یا موهایشان)
- برخی افراد رفتارهای مضر را تحریک می کنند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است خود را خراشیده ، موهای خود را بکشند ، به سر خود ضربه بزنند یا چیزهایی را بشکنند. این لکه ها را می توان با روش های جایگزین جایگزین کرد تا آسیبی وارد نشود.
نکته:
کسانی که دارای جهش انتخابی هستند ممکن است برخی از این کارها را از روی اضطراب انجام دهند. در نظر بگیرید که آیا شخص این کارها را تنها در زمان اضطراب انجام می دهد یا در صورت احساس خنثی بودن یا خوشحالی آنها را انجام می دهد.
مرحله 7. به مهارتهای عملکرد اجرایی نگاه کنید
عملکرد اجرایی توانایی سازماندهی ، ترسیم نقشه و تکمیل وظایف است. در حالی که افراد دارای جهش انتخابی دارای مهارت های عملکردی معمولی هستند ، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با این مشکلات دست و پنجه نرم کنند. علائم اختلال عملکرد اجرایی عبارتند از:
- تثبیت یا پشتکار در فعالیتها
- مشکل در انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر
- مشکل در شروع یا پیگیری وظایف
- نیاز به کار فوری برای کار روی چیزی
- مشکل در کنترل واکنش های احساسی
- بی نظمی ؛ مشکل در سازماندهی (ممکن است موارد را در نتیجه اغلب از دست بدهد)
- کنترل ضربه ضعیف
آیا میدانستید؟
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است برای انجام کارها انرژی خود را از دست بدهند. به عنوان مثال ، اگر آنها روی یک پروژه بیش از حد کار کنند ، ممکن است در پیدا کردن انرژی برای رفتن به فروشگاه بعداً مشکل داشته باشند.
مرحله 8. برای مبارزه با کنترل موتور هوشیار باشید
افراد مبتلا به جهش انتخابی معمولاً دارای مهارتهای حرکتی متوسطی هستند (هرچند ممکن است در موقعیت اجتماعی ناهنجار به نظر برسند). با این حال ، معمول است که افراد مبتلا به اوتیسم به نوعی با کنترل حرکتی دست و پنجه نرم می کنند و دست و پا چلفتی یا بی دست و پا حرکت می کنند. آنها اغلب می دانند چگونه باید حرکت کنند ، اما بدن آنها همکاری نمی کند. مبارزه با کنترل موتور می تواند شبیه…
- هماهنگی ضعیف (ممکن است دائماً تعادل خود را از دست بدهند ، با چیزهایی برخورد کنند ، چیزها را رها کنند یا "روی پای خود حرکت کنند")
- مشکل در نوشتن یا تایپ کردن
- مشکل در لباس پوشیدن مستقل و/یا مشکل با زیپ ، دکمه و بستن کفش
- مشکل در صحبت کردن واضح ؛ ممکن است صدای غیرعادی داشته باشد
- مشکل در کنترل حرکت آنها (به عنوان مثال اشاره به چیز اشتباه)
مرحله نهم
هنگامی که فرد تحت تأثیر چیزی قرار می گیرد (مانند ورودی حسی ، تغییر در روال عادی یا به سادگی غلبه بر احساسات) ، یک فرد اوتیسم ممکن است دچار اختلال یا خاموشی شود. این که چقدر طول بکشد بستگی به شرایط دارد ، اما تنها راه حل برای خرابی یا تعطیلی ، مکانی آرام برای استراحت است. فروپاشی و خاموشی در جهش گزینشی اتفاق نمی افتد.
- فروپاشی می تواند شامل فریاد ، گریه ، افتادن روی زمین و در برخی موارد ، صدمه به خود باشد. (اگر فرد رفتار پرخاشگرانه را آموخته باشد ، ممکن است کارهایی مانند ضربه زدن ، لگد زدن یا گاز گرفتن اشیاء یا افراد را انجام دهد ، اما اکثر افراد اوتیسم خشن نیستند.) ممکن است در ظاهر شبیه بداخلاق های مزاحم به نظر برسند ، اما برخلاف عصبانیت ، فروپاشی نمی تواند باشد. متوقف شد
- خاموشی ها اساساً یک بحران داخلی است. ممکن است فرد برای صحبت کردن یا متوقف کردن صحبت کردن دچار مشکل شود ، به طور موقت مهارت خود را از دست بدهد و از چیزهایی که معمولاً قادر به تحمل آنها هستند احساس خستگی کند. آنها اغلب "با بخار" کار می کنند ، و در موارد شدید ، ممکن است در هنگام تعطیلی برای مراقبت از خود مشکل داشته باشند.
- کودکان مبتلا به جهش گزینشی ممکن است در تلاش برای اجتناب از موقعیت های اجتماعی عصبانیت کنند ، اما این عصبانیت ها تحت کنترل کودک است و محدود به کودکان است. فروپاشی ها و تعطیلی ها قابل کنترل نیستند و می توانند در هر سنی رخ دهند.
مرحله 10. به سن شروع توجه کنید
اوتیسم مادام العمر است و در رحم ایجاد می شود ، اگرچه اغلب در اوایل دوران کودکی یا بعد از آن تشخیص داده می شود. جهش انتخابی اغلب در اوایل دوران کودکی ، اغلب بین دو تا چهار سالگی ایجاد می شود ، اگرچه ممکن است تا زمانی که کودک وارد مدرسه نمی شود تشخیص داده نشود.
جهش گزینشی نمی تواند بزرگ شود ، اما می توان با درمان در دوران کودکی و بزرگسالی بر آن غلبه کرد. اوتیسم دائمی است و از بین نمی رود ، اگرچه فرد مبتلا به اوتیسم می تواند روشهای جایگزین برای برقراری ارتباط و مدیریت محیط خود را بیاموزد
قسمت 3 از 3: به دنبال تشخیص
مرحله 1. درباره اوتیسم و جهش انتخابی تحقیق کنید
در حالی که معیارهای تشخیصی شروع خوبی است ، اما همیشه توضیح نمی دهد که شرایط در زندگی واقعی چگونه به نظر می رسد. برای تحقیق و مطالعه درباره اوتیسم و جهش گزینی وقت بگذارید. اگر به اوتیسم مشکوک هستید ، مقالات wikiHow مکان خوبی برای شروع است.
- از افراد مختلف اوتیسم و افرادی که دچار جهش گزینشی یا مبتلا به آن هستند بخوانید. اوتیسم یک طیف وسیع است (و در دختران و افراد رنگین پوست قابل چشم پوشی است) و جهش گزینی انتخابی در هرکسی متفاوت به نظر می رسد. شما یا فرزندتان ممکن است با فردی بهتر از شخص دیگر رابطه داشته باشید.
- سعی کنید شرح رفتارهای خود یا فرزندتان را در #AskAnAutistic یا #AkkingAutistics ارسال کنید.در حالی که آنها نمی توانند تشخیص رسمی ارائه دهند ، افراد مبتلا به اوتیسم اغلب می توانند تشخیص دهند که آیا شخص دیگری اوتیستیک است یا ممکن است شخص دیگری داشته باشد. (اگر نگران حریم خصوصی هستید می توانید از نام جعلی استفاده کنید.)
- از سازمان های ترسناک مانند اوتیسم صحبت می کند خودداری کنید. نه اوتیسم و نه جهش گزینی زندگی را از بین می برد و "صحبت نکردن" به معنای "باهوش نبودن" نیست.
مرحله 2. شرایط مشابه را بررسی کنید
اگر به نظر می رسد که نه جهش گرایی انتخابی و نه اوتیسم کاملاً مناسب است ، ممکن است شرایط دیگری وجود داشته باشد که بهتر توضیح دهد چه اتفاقی در مورد شما یا فرزند شما می افتد. از تحقیق درباره سایر شرایط و درخواست مشاوره تخصصی نترسید. برخی از شرایطی که شبیه به هم هستند عبارتند از:
- اضطراب اجتماعی
- ناتوانی یادگیری غیر کلامی
- اختلال دلبستگی واکنشی (در صورت غفلت از کودک در دوران کودکی)
- اختلال استرس پس از سانحه (در صورت بروز ضربه)
- اختلال ارتباطات اجتماعی
- ناشنوایی یا کم شنوایی
- محدود بودن دانش زبان (اگر فرد چند زبانه باشد)
- خجالتی بودن (اگر فرد یکبار راحت شروع به صحبت کرد)
مرحله 3. توجه داشته باشید که شرایط را نمی توان با هم تشخیص داد
بر اساس معیارهای DSM-V و ICD-10 ، جهش و اوتیسم انتخابی شرایط همراه محسوب نمی شوند و نمی توان با هر دو تشخیص داد. با این حال ، برخی از افراد اوتیستیک گزارش می دهند که دچار جهش انتخابی نیز هستند. ممکن است فرد هر دو را داشته باشد ، اما نمی توان این دو را با هم تشخیص داد.
مرحله 4. با افرادی که در زندگی کودک دخیل هستند صحبت کنید
اگر مشکوک به کودکی هستید که می دانید اوتیسم دارد یا دچار اختلال خلقی انتخابی است ، با افرادی که به طور مرتب با او ارتباط برقرار می کنند (مانند معلم ، پرستار بچه یا والدین) تماس بگیرید. از رفتار کودک در محیط های دیگر مانند مدرسه بپرسید و از به اشتراک گذاشتن نگرانی های خود نترسید.
- به عنوان مثال ، ممکن است از معلم فرزند خود بپرسید: "دیانا چطور با همکلاسی هایش کنار می آید؟"
- به نظرات مربوط به تعامل اجتماعی توجه کنید (به عنوان مثال "او یک کودک بسیار باهوش است ، اما در بحث های گروهی شرکت نمی کند ؛ آیا در خانه صحبت می کند؟" یا "به نظر نمی رسد که آنها با همسالان خود وقت می گذرانند. آیا آنها وقت خود را با همسالان خود در مدرسه بگذرانید؟ ").
مرحله 5. برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید
در حالی که تحقیقات می تواند به شما در درک آنچه در مورد شما یا فرزند شما اتفاق می افتد کمک کند ، تنها یک متخصص می تواند اوتیسم یا جهش انتخابی را تشخیص دهد. آنچه را که شما یا فرزندتان تجربه می کنید بنویسید و با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. آنها باید بتوانند شما را به شخصی که می تواند در تشخیص کمک کند ارجاع دهند.
نکته:
اگر شما یا فرزندتان در استفاده از گفتار مشکل دارید ، سعی کنید نوعی AAC را برای کمک به برقراری ارتباط با خود به همراه داشته باشید. برای مثال ، شما یا فرزندتان ممکن است بتوانید به جای صحبت کردن بنویسید یا تایپ کنید.
نکات
- ارتباط جایگزین و تقویتی برای افرادی که نمی توانند صحبت کنند در دسترس است. آنها اغلب برای افراد مبتلا به اوتیسم غیر گویا یا تا حدی غیر صحبت کننده طراحی شده اند ، اما می توانند برای افراد مبتلا به جهش انتخابی نیز مفید باشد.
- در حالی که بسیاری از مردم می گویند که جهش انتخابی در محیط کلاس درس ظاهر می شود ، اما در خارج از کلاس نیز وجود دارد. ممکن است فردی با جهش انتخابی در کلاس ارتباط خوبی برقرار کند ، اما در موقعیت های دیگر (به عنوان مثال در پزشک یا خانواده بزرگ) سکوت کند.
- کسی که دارای جهش انتخابی است سعی نمی کند مخالف یا دستکاری کننده باشد. آنها به سادگی قادر به صحبت نیستند.
