اختلال شخصیت اسکیزوئید (اسکیزوئید PD) و اوتیسم هر دو باعث کناره گیری اجتماعی می شوند ، در ظاهر شبیه به هم به نظر می رسند و به طور بالقوه باعث می شوند فردی را با یکی از این شرایط با دیگری با دیگری اشتباه بگیرید. در اینجا نحوه تفاوت و تعیین این است که کدام یک بهترین توصیف شما یا یکی از عزیزان را دارد.
مراحل
روش 1 از 2: درک شرایط
مرحله 1. تشابهات بین دو شرط را تشخیص دهید
هر دو اوتیسم و PD اسکیزوئید می توانند ویژگی های اجتماعی مشابهی داشته باشند و در ظاهر بسیار شبیه به هم باشند.
- کناره گیری اجتماعی
- دنیاهای عمیق درونی
- مشکل در مهارت های اجتماعی
- مشکل در ارتباط با دیگران
- ممکن است توسط دیگران "سرد" تلقی شود
- مشکل در بیان احساسات
- بعید است دوستان زیادی داشته باشد
- لذت از تنهایی
مرحله 2. به سابقه فردی و خانوادگی نگاه کنید
اعتقاد بر این است که ژنتیک هم در اوتیسم و هم در بیماری اسکیزوئید نقشی ایفا می کند ، بنابراین اگر فردی در خانواده دوید ، احتمال ابتلای فرد به آن بیشتر است. والدین سرد ، بی واکنش یا غفلت ، خطر شخصیت اسکیزوئید را افزایش می دهند. اوتیسم در رحم شروع می شود و هرگز به دلیل والدین نادرست ایجاد نمی شود.
- به طور خودکار فرض نکنید که تروما به این معنی است که فرد مبتلا به PD اسکیزوئید است. کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر در معرض سوء استفاده و PTSD هستند ، به ویژه اگر تحت درمان های خشونت آمیز یا مبتنی بر رعایت قرار گیرند.
- اگر فرزندشان دچار اسکیزوئید PD شود ، والدین نباید احساس بدی داشته باشند. در حالی که والدین بد شانس را افزایش می دهند ، والدین کاملاً خوب می توانند با فرزند مبتلا به اسکیزوئید PD مواجه شوند.
مرحله 3. توجه کنید که فرد چقدر به تعاملات اجتماعی علاقه دارد
افراد اسکیزوئید دوراندیش هستند و اهمیت زیادی به دیگران نمی دهند. افراد مبتلا به اوتیسم اغلب عمیقا اهمیت می دهند ، اما آن را متفاوت نشان می دهند و ممکن است به دلیل قریب به اتفاق بودن آن را کنار بگذارند.
- برخی از افراد مبتلا به اوتیسم خواهان روابط نزدیک هستند ، اما نمی دانند چگونه آنها را به دست آورند.
- افراد مبتلا به بیماری اسکیزوئید تمایل چندانی ندارند و یا تمایلی به یافتن عشق و ازدواج ندارند. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم از روابط عاشقانه لذت می برند و ممکن است ازدواج کنند.
مرحله 4. نحوه واکنش فرد در هنگام تحسین یا انتقاد را در نظر بگیرید
در حالی که افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است زبان بدن منحصر به فردی داشته باشند ، تقریباً همیشه واکنش نشان می دهند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید بی تفاوت به نظر می رسند.
به نظر می رسد برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در دنیای خود گم شده اند. آنها همه چیز را می بینند و می شنوند ، اما ممکن است پاسخ قابل مشاهده ای نشان ندهند. به طور کلی واکنش فرد به جهان را در نظر بگیرید
مرحله 5. در نظر بگیرید که آیا فرد از روابط نزدیک لذت می برد یا خیر
اکثر افراد مبتلا به اوتیسم با چند نفر از عزیزان خود مانند خانواده یا دوستان رابطه نزدیک دارند یا می خواهند. افراد مبتلا به PD اسکیزوئید بی تفاوت خواهند ماند.
یک فرد اوتیسم ممکن است نشانه های اجتماعی ظریفی مانند زبان بدن را تشخیص ندهد. شخصی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید است ممکن است این موارد را بیش از حد تفسیر کند ، اغلب به شکلی مشکوک
مرحله 6. به این فکر کنید که آیا فرد از تجربیات اجتماعی درس می گیرد و رشد می کند یا خیر
تفاوتهای اجتماعی در اسکیزوئید PD عمدتا در اثر عدم علاقه ایجاد می شود ، در حالی که در اوتیسم ، به دلیل سردرگمی و عدم مهارت ایجاد می شود. یک فرد مبتلا به اوتیسم از تجربیات جدید (به ویژه در زمینه مربیگری) درس می گیرد ، بنابراین مهارت های اجتماعی خود را بهبود می بخشد. کسی که مبتلا به PD اسکیزوئید است علاقه ای به یادگیری مهارت های اجتماعی بیشتر ندارد.
همه یادگیری ها سازنده نیستند. به عنوان مثال ، یک فرد اوتیسم ممکن است بیاموزد که محرک طبیعی خود را سرکوب کند ، که می تواند منجر به مشکلات عاطفی شود
مرحله 7. جدول زمانی رشد فرد را در نظر بگیرید
کودکان مبتلا به اوتیسم با سرعت خود رشد می کنند و مراحل آهسته تر ، سریعتر و یا خارج از نظم را برآورده می کنند. مگر اینکه ناتوانی دیگری وجود داشته باشد ، افراد دارای ویژگی های اسکیزوئید از جدول زمانی مورد انتظار پیروی می کنند.
به نقاط عطف بعدی و همچنین دوران کودکی توجه کنید: چه زمانی فرد شنا ، دوچرخه سواری ، آشپزی ، لباسشویی ، رانندگی را یاد گرفت؟
مرحله 8. علایق فرد را بررسی کنید
کسی که مبتلا به PD اسکیزوئید است علاقه چندانی به سرگرمی ها و سایر فعالیت ها نشان نمی دهد و هیچ فعالیتی ندارد یا بسیار کمی از آنها لذت می برد. افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً دارای چند "علاقه خاص" هستند که محدود ، شدید و بسیار پرشور هستند.
- سعی کنید مکالمه ای را در مورد موضوع مورد علاقه شخص شروع کنید. اگر در کنار شما احساس راحتی می کنند ، یک فرد اوتیسم دوست دارد در مورد احساسات خود صحبت کند. کسی که مبتلا به اسکیزوئید PD است ، چندان مشتاق نخواهد بود.
- شرایط می تواند بر علایق خاص افراد مبتلا به اوتیسم تأثیر بگذارد. بیماری هایی مانند افسردگی ، یا به سادگی قرار گرفتن در بین علایق ، ممکن است آنها را بدون علاقه رها کند. درمان های مبتنی بر انطباق ، قلدری یا بازخورد منفی ممکن است یک فرد اوتیسم را از به اشتراک گذاشتن علایق خود با دیگران بترساند. این می تواند شناسایی را سخت تر کند.
مرحله 9. به تفاوت های رفتاری توجه کنید
اوتیسم یک ناتوانی فراگیر است و بر بسیاری از زمینه های زندگی تأثیر می گذارد. اختلال شخصیت اسکیزوئید محدودتر است. یک فرد اوتیسم بیشتر یا همه این ویژگی ها را تجربه می کند:
- تحریک کننده
- علایق خاص عمیق و باریک
- مسائل حسی (حساسیت کم یا زیاد)
- تکیه بر روال عادی
- فروپاشی یا خاموشی تحت استرس
مرحله 10. به شروع نگاه کنید
اوتیسم در دوران کودکی نمایان می شود ، در حالی که اسکیزوئید PD معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می شود (اگرچه برخی از ویژگی ها ممکن است در دوران کودکی مورد توجه قرار گیرند).
- برخی از افراد مبتلا به اوتیسم تا سن نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص داده نمی شوند. با این حال ، در گذشته ، آنها می توانند ویژگی های اوتیسم را در دوران کودکی خود تشخیص دهند.
- اوتیسم ژنتیکی است ، در حالی که اختلال شخصیت اسکیزوئید اغلب از تجربیات دوران کودکی ایجاد می شود.
روش 2 از 2: حرکت به جلو
مرحله 1. شرایط مربوط را در نظر بگیرید
این احتمال وجود دارد که فرد به جای PD اسکیزوئید یا اوتیسم چیز دیگری داشته باشد ، یا علاوه بر یک یا هر دو چیز دیگری داشته باشد. در نظر بگیرید که آیا ویژگی های فرد با…
- افسردگی
- PTSD
- الکسیتیمیا
- اضطراب اجتماعی
- پیوست واکنشی
- اختلال شخصیت اجتنابی
- آگورافوبیا
- درون گرایی (یک ویژگی شخصیتی ، نه یک اختلال)
- بی جنسیتی (گرایش جنسی ، نه اختلال)
مرحله 2. امکان هر دو شرط را در نظر بگیرید
ممکن است فردی هم اوتیسم داشته باشد و هم مبتلا به PD اسکیزوئید باشد.
مرحله 3. به پزشک عمومی خود مراجعه کنید
پزشک به احتمال زیاد شما را به یک متخصص ارجاع می دهد تا به تشخیص دقیق کمک کند.
- نوشتن لیستی از نشانه هایی که متوجه شده اید ممکن است مفید باشد.
- با خیال راحت هر مقاله ای که به شما کمک کرده است ، از جمله این مقاله را چاپ کنید.
- در صورت نگرانی در مورد تشخیص اشتباه با متخصص مشورت کنید.
