دیدن حمله ی وحشتناک دوستان می تواند نگران کننده باشد. در شرایطی که به نظر ساده می آید (اما اغلب اینطور نیست) احساس درماندگی می کنید. برای کمک به گذراندن هرچه سریعتر قسمت ، این دستورالعمل ها را دنبال کنید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص موقعیت
مرحله 1. درک کنید که آنها چه چیزی را پشت سر می گذارند
افراد مبتلا به اختلال هراس دچار حملات ناگهانی و مکرری از ترس می شوند که چند دقیقه تا یک ساعت طول می کشد ، اما به ندرت بیش از این طول می کشد ، زیرا بدن از نظر جسمی به اندازه کافی انرژی کافی برای وحشت در این مدت را ندارد. حملات پانیک با ترس از فاجعه یا از دست دادن کنترل مشخص می شود حتی زمانی که هیچ خطر واقعی وجود ندارد. حمله هراس می تواند بدون هشدار و بدون دلیل واضح رخ دهد. در موارد شدید ، علائم ممکن است با ترس شدید از مرگ همراه باشد. اگرچه آنها بسیار ناراحت کننده هستند و می توانند از 5 دقیقه تا جایی بیش از یک ساعت طول بکشد ، حملات وحشت به خودی خود تهدید کننده زندگی نیستند.
- حملات هراس بدن را به اوج هیجان می رساند که باعث می شود فرد احساس کند که کنترل خود را ندارد. ذهن در حال آماده شدن برای یک مبارزه نادرست یا حالت پرواز است ، بدن را مجبور می کند تا به کمک قربانی برود یا از خطر درک شده فرار کند ، واقعی یا نه.
- هورمون های کورتیزول و آدرنالین از غدد فوق کلیوی به جریان خون آزاد می شوند و روند شروع می شود - این قلب حمله وحشت را تشکیل می دهد. ذهن نمی تواند تفاوت بین یک خطر واقعی را از آن چیزی که در ذهن شماست تشخیص دهد. اگر آن را باور دارید ، پس تا آنجا که به ذهن شما مربوط می شود ، واقعی است. آنها ممکن است طوری رفتار کنند که گویی جانشان در خطر است و احساس می کنند که چنین است. سعی کنید آن را در چشم انداز قرار دهید ؛ اگر کسی چاقویی را روی گلوی شما نگه داشته بود و می گفت "من گلوی شما را می شکنم. اما من منتظر می مانم و شما را حدس می زنم که چه زمانی تصمیم می گیرم این کار را انجام دهم. ممکن است اکنون باشد."
- هیچ موردی ثبت نشده است که فردی در اثر حمله وحشت جان باخته باشد. آنها فقط در صورت همراه شدن با شرایط پزشکی قبلی مانند آسم یا در صورت بروز رفتارهای شدید (مانند پریدن از پنجره) می توانند کشنده باشند.
مرحله 2. مراقب علائم باشید
اگر فرد قبلاً هرگز حمله پانیک را تجربه نکرده باشد ، در دو سطح مختلف دچار وحشت می شود - مرحله دوم به دلیل ندانستن آنچه در جریان است. اگر می توانید به طور دقیق مشخص کنید که آنها دچار حمله وحشت می شوند ، این نیمی از مشکل را کاهش می دهد. علائم عبارتند از:
- تپش قلب یا درد قفسه سینه
- افزایش سرعت ضربان قلب (تپش سریع قلب)
- بیش از حد (تنفس بیش از حد)
- لرزش
- سرگیجه/سبکی سر/احساس ضعف (این معمولاً ناشی از تهویه بیش از حد است)
- سوزن سوزن شدن/بی حسی در انگشتان دست و پا
- زنگ در گوش ها یا از دست دادن یا شنوایی موقت
- تعریق
- حالت تهوع
- گرفتگی شکم
- گرگرفتگی یا لرز
- دهان خشک
- مشکل در بلع
- شخصی سازی (احساس قطع ارتباط)
- سردرد
مرحله 3. اگر برای اولین بار است که فرد چنین چیزی را تجربه می کند ، به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید
در صورت شک ، همیشه بهتر است به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید. اگر فرد مبتلا به دیابت ، آسم یا سایر مشکلات پزشکی باشد ، این امر دو چندان اهمیت دارد. توجه به این نکته ضروری است که علائم و نشانه های حمله پانیک می تواند شبیه علائم حمله قلبی باشد. هنگام ارزیابی وضعیت ، این را در نظر داشته باشید.
مرحله 4. علت حمله را بیابید
با فرد صحبت کنید و تعیین کنید که آیا او دچار حمله پانیک شده است یا نه نوع دیگری از اورژانس پزشکی (مانند حمله قلبی یا آسم) که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. اگر آنها قبلاً آن را تجربه کرده اند ، ممکن است بتوانند شما را از آنچه در جریان است مطلع کنند.
بسیاری از حملات پانیک دلیلی ندارند یا حداقل فرد وحشت زده آگاهانه از علت آن آگاه نیست. به همین دلیل ، تعیین علت ممکن نیست. اگر فرد نمی داند چرا حرف خود را قبول کرده و دیگر س askingال نمی کند. همه چیز دلیل خوبی ندارد
روش 2 از 3: قرار دادن آنها در سهولت
مرحله 1. علت را برطرف کنید یا فرد را به منطقه ای آرام ببرید
احتمالاً فرد تمایل زیادی برای ترک جایی که در آن قرار دارد خواهد داشت (هرگز این کار را نکنید مگر اینکه از شما بخواهد. بردن او به جایی بدون گفتن او باعث وحشت بیشتر می شود زیرا وقتی کسی دچار حمله اضطرابی می شود ، احساس امنیت و آرامش نمی کند.) اگر می خواهید آنها را به جایی ببرید ، از آنها اجازه بگیرید و به آنها بگویید کجا را می برید). برای تسهیل این امر اما ایمن نگه داشتن آنها ، آنها را به منطقه دیگری ببرید - ترجیحاً در محلی باز و آرام. هرگز بدون درخواست و اخذ مجوز قطعی برای انجام این کار ، به فردی که دچار حمله پانیک است دست نزنید به در برخی موارد ، لمس کردن فرد بدون س askingال می تواند وحشت را افزایش داده و اوضاع را بدتر کند.
گاهی اوقات فرد مبتلا به اختلال هراس تکنیک ها یا داروهایی دارد که می داند به او در عبور از حمله کمک می کند ، بنابراین از او بپرسید که آیا می توانید کاری انجام دهید. آنها ممکن است جایی داشته باشند که ترجیح می دهند باشند
نکته متخصص
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist Lauren Urban is a licensed psychotherapist in Brooklyn, New York, with over 13 years of therapy experience working with children, families, couples, and individuals. She received her Masters in Social Work from Hunter College in 2006, and specializes in working with the LGBTQIA community and with clients in recovery or considering recovery for drug and alcohol use.
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist
Ask the person what they might need before trying to help
You can calmly offer the person a drink of water, some food, some space, a hand to hold, or some guided breathing. However, you should ask the person what would help them most first, then honor the answer they give you.
مرحله 2. با آنها به شیوه ای اطمینان بخش اما محکم صحبت کنید
برای احتمال تلاش فرد برای فرار آماده باشید. حتی اگر شما در یک نبرد سخت مشغول مبارزه هستید ، این بسیار مهم است که خودتان آرامش خود را حفظ کنید. از فرد بخواهید بی حرکت بماند ، اما هرگز او را نگیرید ، نگیرید و حتی به آرامی او را مهار نکنید. اگر می خواهند حرکت کنند ، به آنها پیشنهاد دهید که کشش کنند ، جک بپرند یا با شما برای پیاده روی سریع بروند.
- اگر آنها در خانه خود هستند ، پیشنهاد دهید که کمد یا نظافت شدید دیگر را به عنوان یک فعالیت سازماندهی کنید. با بدن آنها برای مبارزه یا پرواز ، هدایت انرژی به سمت اجسام فیزیکی و یک کار محدود و سازنده می تواند به آنها در مقابله با اثرات فیزیولوژیکی کمک کند. دستاورد واقعی ممکن است خلق و خوی آنها را تغییر دهد ، در حالی که تمرکز بر فعالیت های مختلف ممکن است به شکستن اضطراب کمک کند.
- اگر آنها در خانه نیستند ، فعالیتی را پیشنهاد دهید که به تمرکز آنها کمک کند. این می تواند به سادگی بالا بردن بازوهای آنها باشد. هنگامی که آنها شروع به خسته شدن (یا حوصله تکرار) می کنند ، ذهن آنها کمتر روی وحشت متمرکز می شود.
نکته متخصص
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist Lauren Urban is a licensed psychotherapist in Brooklyn, New York, with over 13 years of therapy experience working with children, families, couples, and individuals. She received her Masters in Social Work from Hunter College in 2006, and specializes in working with the LGBTQIA community and with clients in recovery or considering recovery for drug and alcohol use.
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist
If the person cannot articulate what they need, just stay with them
The person may be unable to provide you with an answer as to what they need. In that case, let them know that you are there with them and stay with them, unless they ask you to leave them.
مرحله 3. ترس های خود را کنار نگذارید یا ننویسید
گفتن مواردی مانند "هیچ جای نگرانی وجود ندارد" ، یا "همه چیز در ذهن شماست" ، یا "بیش از حد واکنش نشان می دهید" مشکل را تشدید می کند. ترس در آن لحظه برای آنها بسیار واقعی است و بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به آنها کمک کنید تا کنار بیایند - به حداقل رساندن یا کنار گذاشتن ترس به هر طریقی می تواند حمله پانیک را بدتر کند. فقط بگویید "اشکالی ندارد" یا "خوب می شوی" و به تنفس ادامه دهید.
- تهدیدات احساسی به عنوان تهدیدهای مرگ و زندگی برای بدن واقعی هستند. به همین دلیل مهم است که ترس های آنها را جدی بگیریم. اگر ترس های آنها در واقعیت وجود نداشته باشد و نسبت به گذشته واکنش نشان دهند ، ارائه برخی از بررسی های خاص واقعیت می تواند کمک کننده باشد. "این دونی است که ما در مورد آن صحبت می کنیم ، او هرگز در اشتباهات مردم مانند گذشته استفاده نمی کند. او فقط مانند همیشه واکنش نشان می دهد و احتمالاً کمک می کند. به زودی تمام می شود و او نخواهد این را یک معامله بزرگ بدانید."
- پرسیدن س questionال به شیوه ای آرام و خنثی "آیا نسبت به آنچه در حال حاضر در حال وقوع است یا نسبت به چیزی در گذشته واکنش نشان می دهید؟" ممکن است به قربانی حمله پانیک کمک کند تا افکار خود را برای تشخیص فلاش بک در مقابل سیگنال های خطر فوری سازماندهی کند. هر پاسخی که داده می شود را بشنوید و بپذیرید - گاهی اوقات افرادی که قبلاً در موقعیت های سوء استفاده قرار گرفته اند ، واکنش های شدیدی به علائم هشداردهنده واقعی نشان می دهند. پرسیدن س questionsالات و اجازه دادن به آنها برای تشخیص اینکه به چه چیزی پاسخ می دهند ، بهترین راه برای حمایت از آنها است.
مرحله 4. نگویید "آرام باش" یا "هیچ چیز برای وحشت وجود ندارد
"حمایت از آنها فقط آنها را در معرض هوشیاری بیشتر قرار می دهد. علاوه بر این ، گفتن اینکه هیچ چیز برای وحشت وجود ندارد ممکن است فقط به آنها یادآوری کند که چگونه از واقعیت خارج شده اند ، و آنها را مجبور به وحشت بیشتر می کند. در عوض ، چیزی شبیه به این را امتحان کنید ،" من این را درک می کنم ناراحت شدی اشکالی نداره من اینجا هستم تا کمک کنم. "یا" به زودی تمام می شود ، من برای شما اینجا هستم. می دانم که می ترسی ، اما با من در امان هستی."
برای شما مهم است که به این مسئله به عنوان یک مشکل واقعی نگاه کنید ، مانند این که پای آنها به شدت بریده شده و خونریزی شدیدی داشته باشد. در حالی که نمی توانید ببینید واقعاً چه اتفاقی می افتد ، چیزی برای آنها بسیار ترسناک است. وضعیت از طرف حصار آنها واقعی است. برخورد با چنین روشی تنها راهی است که می توانید به آن کمک کنید
نکته متخصص
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist Lauren Urban is a licensed psychotherapist in Brooklyn, New York, with over 13 years of therapy experience working with children, families, couples, and individuals. She received her Masters in Social Work from Hunter College in 2006, and specializes in working with the LGBTQIA community and with clients in recovery or considering recovery for drug and alcohol use.
Lauren Urban, LCSW
Licensed Psychotherapist
First, take a moment to center yourself and make sure you are calm. You won’t be helpful to someone having a panic attack if you are noticeably anxious.
مرحله 5. به فرد فشار نیاورید
این زمان آن زمان نیست که فرد را مجبور به ارائه پاسخ یا انجام کارهایی کنید که اضطراب آنها را بدتر می کند. سطوح استرس را با یک تأثیر آرام بخش به حداقل برسانید و بگذارید آنها به حالت آرامش برسند. اصرار نکنید آنها بفهمند چه چیزی باعث حمله آنها شده است زیرا این فقط بدتر خواهد شد.
اگر به طور خودجوش سعی می کنند بفهمند که به چه چیزی واکنش نشان می دهند ، به طور حمایتی به آنها گوش دهید. قضاوت نکنید ، فقط گوش دهید و بگذارید آنها صحبت کنند
مرحله 6. آنها را تشویق کنید تا سعی کنند تنفس را کنترل کنند
کنترل مجدد تنفس آنها به از بین بردن علائم کمک می کند و به آرامش آنها کمک می کند. بسیاری از مردم هنگام وحشت زدگی نفس های کوتاه و سریع می کشند و برخی دیگر نفس خود را حبس می کنند. این باعث کاهش مصرف اکسیژن می شود که باعث تپش قلب می شود. از یکی از تکنیک های زیر برای کمک به بازگشت تنفس به حالت عادی استفاده کنید:
- سعی کنید تعداد نفس ها را بشمارید. یکی از راه های کمک به آنها در انجام این کار این است که از فرد بخواهید با توجه به تعداد شما نفس بکشد و بیرون دهد. با شمارش بلند شروع کنید ، فرد را تشویق کنید که برای دو نفر نفس بکشد و سپس دو نفر بیرون دهید ، در صورت امکان تعداد آنها را به چهار و سپس شش افزایش دهید تا زمانی که تنفس آنها کند شده و تنظیم شود.
-
آنها را مجبور کنید تا در کیسه کاغذی تنفس کنند. اگر فرد پذیراست ، یک کیسه کاغذی ارائه دهید. اما توجه داشته باشید که برای برخی از افراد ، کیسه کاغذی ممکن است محرک ترس باشد ، به ویژه اگر آنها در طول حملات پانیک قبلی تجربه رانندگی منفی داشته باشند.
از آنجایی که این کار برای جلوگیری از افزایش هوادهی انجام می شود ، ممکن است لازم نباشد اگر با فردی برخورد می کنید که نفس خود را حبس می کند یا هنگام وحشت او را کند می کند. در صورت لزوم ، این کار باید با تناوب ده بار تنفس داخل و خارج از کیسه انجام شود و به دنبال آن بدون کیسه به مدت 15 ثانیه تنفس شود. مهم است که در تنفس کیسه ای زیاده روی نکنید ، در صورتی که سطح دی اکسید کربن بیش از حد بالا برود و سطح اکسیژن خیلی پایین بیاید و مشکلات پزشکی جدی تری را ایجاد کند
- آنها را وادار کنید که از طریق بینی نفس بکشند و از طریق دهان بیرون دهند ، و بازدم را به شیوه ای دمنده مانند باد کردن بادکنک انجام دهید. این کار را با آنها انجام دهید.
مرحله 7. آنها را خنک نگه دارید
بسیاری از حملات هراس می توانند با احساس گرما ، به ویژه در اطراف گردن و صورت همراه باشند. یک جسم سرد ، در حالت ایده آل یک دستمال مرطوب ، اغلب می تواند این علائم را به حداقل برساند و در کاهش شدت حمله کمک می کند.
مرحله 8. آنها را تنها نگذارید
تا زمانی که آنها از حمله بهبود نیافتند ، با آنها بمانید. هرگز کسی را که برای نفس کشیدن مشکل دارد ترک نکنید. ممکن است به نظر برسد فردی که دچار حمله وحشت زده است ، دوستانه یا بی ادب نیست ، اما درک کنید که چه چیزی را پشت سر می گذارد و منتظر بمانید تا به حالت عادی برگردد. از آنها بپرسید که در گذشته چه کار کرده است و آیا و چه زمانی داروهای خود را مصرف کرده اند.
حتی اگر اینقدر مفید نیستید ، بدانید که برای آنها حواس پرت هستید. اگر آنها تنها می ماندند ، تنها چیزی که داشتند ، خودشان و افکارشان بود. حضور شما در آنجا برای ثابت نگه داشتن آنها در دنیای واقعی مفید است. تنها بودن هنگام حمله وحشتناک وحشتناک است. اما ، اگر در یک مکان عمومی هستید ، مطمئن شوید که مردم فاصله خوبی با هم دارند. ممکن است معنی آنها خوب باشد ، اما فقط بدتر خواهد شد
مرحله 9. منتظر بمانید
اگرچه ممکن است برای همیشه به نظر برسد (حتی برای شما - مخصوصاً برای آنها) ، این قسمت به پایان می رسد. حملات وحشت عمومی معمولاً در حدود ده دقیقه به اوج خود می رسد و با کاهش آهسته و مداوم از آنجا بهبود می یابد.
با این حال ، حملات پانیک کوچکتر بیشتر طول می کشد. با این اوصاف ، فرد در برخورد با آنها بهتر عمل می کند ، بنابراین طول مدت زمان مسئله کمتری است
روش 3 از 3: مقابله با حملات وحشتناک شدید
مرحله 1. به دنبال کمک پزشکی باشید
اگر علائم در عرض چند ساعت کاهش نیافت ، به دنبال مشاوره فوری پزشکی باشید. اگرچه وضعیت زندگی یا مرگ نیست ، تماس بگیرید ، حتی اگر فقط برای مشاوره باشد. پزشک ER به احتمال زیاد والیوم یا زاناکس و احتمالاً داروهای مسدود کننده بتا مانند آتنولول را به بیمار می دهد تا قلب و آدرنالین را در بدن آرام کند.
اگر این اولین بار است که آنها دچار حمله وحشت می شوند ، ممکن است بخواهند به دنبال مراقبت های پزشکی باشند زیرا از آنچه بر آنها می گذرد می ترسند. اگر آنها در گذشته دچار حملات وحشت شده بودند ، ممکن است بدانند که دریافت مراقبت های اورژانسی وضعیت آنها را بدتر می کند. از آنها بخواهید. این تصمیم در نهایت به تجربه فرد و تعاملات شما با او بستگی دارد
مرحله 2. به فرد کمک کنید تا درمان را بیابد
حملات پانیک نوعی اضطراب است که باید توسط پزشک متخصص درمان شود. یک درمانگر خوب باید بتواند محرک های حمله پانیک را دقیق مشخص کند یا حداقل به فرد کمک کند تا در زمینه فیزیولوژیکی موقعیت بهتر درک کند. اگر آنها این کار را شروع کردند ، به آنها اجازه دهید با سرعت خود پیش روند.
به آنها اطلاع دهید که درمان کوک ها نیست. این یک کمک مشروع است که میلیون ها نفر بخشی از آن هستند. علاوه بر این ، یک درمانگر ممکن است دارویی را تجویز کند که مشکل را در مسیر خود متوقف کند. این دارو ممکن است حملات را به طور کامل متوقف نکند ، اما مطمئناً میزان و دفعات وقوع آنها را کاهش می دهد
مرحله 3. مراقب خود باشید
شما ممکن است به طرز باورنکردنی احساس گناه کنید که در طول حمله وحشتناک یک دوست وحشتناک هستید ، اما این طبیعی است. بدانید که نگران بودن و کمی ترسیدن پاسخی سالم برای دیدن یکی از این قسمت ها است. اگر مفید بود ، از فرد مورد نظر بپرسید که آیا می توانید بعداً در مورد آن صحبت کنید ، تا بتوانید در آینده بهتر با آن برخورد کنید.
نکات
- اگر آنها فوبیایی دارند که باعث حمله شده است ، آنها را از ماشه دور کنید.
- اگر حمله وحشت آنها در مکانی شلوغ یا بلند شروع شد ، آنها را بیرون ببرید. آنها باید استراحت کنند و در فضای باز بیرون بروند.
- اگر آنها یک حیوان خانگی در نزدیکی خود دارند ، اجازه دهید آن را نوازش کنند. تحقیقات نشان داده است که نوازش سگ باعث کاهش فشار خون می شود.
- اگر کسی در نزدیکی شما دچار اختلال هراس است و حملات پانیک مکرر است ، ممکن است روابط شما را تیره کند. نحوه برخورد با تأثیرات اختلال هراس بر روابط شما خارج از حوصله این مقاله است ، اما باید با کمک متخصصان مورد بررسی قرار گیرد.
-
علائم کمتر مکرر عبارتند از:
- افکار مزاحم یا منفی
- افکار مسابقه ای
- احساس عدم واقعیت
- احساس عذاب قریب الوقوع
- احساس مرگ قریب الوقوع
- لکه بینی
- اگر فرد می خواهد تنها باشد ، یک قدم به عقب بردارید اما او را به تنهایی رها نکنید
- از آنها بخواهید چیزی زیبا مانند اقیانوس یا مرغزار سبز را تجسم کنند تا ذهن آنها آرام شود.
- اگر کیسه کاغذی در دسترس نیست ، سعی کنید فرد را با دستان خود به هم بچسباند. در سوراخ کوچک بین انگشتان شست نفس بکشید.
- دریغ نکنید برای کمک با اورژانس تماس بگیرید ، این کار آنهاست!
- پیشنهاد کنید مغز را روی رنگ ها ، الگوها و شمارش متمرکز کنید. مغز نمی تواند مانند حمله روی آن تمرکز کند. همچنین ، اگر این قسمت تکراری است ، به شخص اطمینان دهید که حالش خوب است. از آنها بخواهید تکرار کنند: "من خوب می شوم."
- آنها را تشویق کنید تا از سرویس بهداشتی استفاده کنند. تسکین خود به دفع سموم از بدن کمک می کند و همچنین به آنها کمک می کند تا روی چیز دیگری تمرکز کنند.
- قرار گرفتن در حالت کودک (موقعیت یوگا) به او کمک می کند تا آرام شود.
- سعی کنید فرد را ترک نکنید ، او احساس تنهایی می کند و او را بدتر می کند.
- در نظر داشته باشید که آنها را بیرون ببرید تا کمی هوای تازه خود را احساس کنند ، اما اجازه ندهید بدون پرداختن به این مسئله فرار کنند.
- اگر آنها می لرزند یا به نظر می رسد واقعاً وحشت زده شده اند ، مانند اجازه برای در آغوش گرفتن شخص با سر به سینه شما و شروع به زمزمه یا آواز خواندن. این کار به شما اطمینان می دهد و به فرد کمک می کند خودش را بفهمد ، و ارتعاشات آکورد های صوتی شما که توسط آواز خواندن یا زمزمه ایجاد می شود ، آنها را آرام می کند ، مانند اثرات صدای جیر جیر گربه.
- اگر در طول حمله به هیچ س questionsالی پاسخ نمی دهند ، انجام ندهید به پرسیدن ادامه دهید این می تواند وحشت را بدتر کند.
- دوست خوب باشید. آخرین چیزی که آنها نیاز دارند این است که کسی بخندد که آنها را مسخره کند. کاری را که به شما می گویند انجام دهید ، حتی اگر این بدان معناست که آنها را تنها بگذارید.
- یک راه خوب برای حواس پرتی فرد مبتلا به حمله پانیک این است که به او بگویید حساب کند ، اما نه به ترتیب. سعی کنید اعداد تصادفی را بگویید و از فرد بخواهید آنها را برای شما تکرار کند. به ترتیب پیش نروید ، زیرا مغز شما به این الگو عادت کرده است و فوراً بدون فکر زیاد وارد آن می شود و باعث می شود این فکر همه با هم ناپدید شود. شمارش غیر منظم غیر معمول است و فرد را ملزم می کند که قبل از پاسخ دادن به شماره فکر کند و او را از وحشت خود منحرف کند.
هشدارها
- حملات پانیک ، به ویژه برای افرادی که قبلاً چنین حمله ای نداشته اند ، اغلب شبیه حمله قلبی به نظر می رسند. اما حملات قلبی می تواند کشنده باشد ، و اگر س asالی در مورد کدام یک وجود دارد ، بهتر است با اورژانس تماس بگیرید.
- در طول یک حمله پانیک ، یک فرد مبتلا به آسم ممکن است احساس کند که به دلیل گرفتگی قفسه سینه و تنگی نفس نیاز به دستگاه استنشاقی خود دارد. مطمئن شوید که آنها واقعاً دچار حمله پانیک شده اند و نه حمله آسم ، زیرا مصرف یک دستگاه استنشاقی در صورت عدم نیاز می تواند حمله پانیک را بدتر کند ، زیرا این دارو به منظور افزایش ضربان قلب است.
- تنفس در کیسه کاغذی باعث استنشاق دی اکسید کربن می شود که می تواند منجر به اسیدوز تنفسی شود. اسیدوز تنفسی یک بیماری خطرناک است که اتصال اکسیژن به هموگلوبین (خون) را مختل می کند. هرگونه تلاش برای کنترل حملات وحشت با استفاده از یک کیسه کاغذی باید به دقت تحت نظارت باشد یا اصلاً استفاده نشود.
- اگرچه بیشتر حملات پانیک کشنده نیستند ، اما اگر حمله پانیک به دلایل زمینه ای مانند تاکی کاردی یا آریتمی ، آسم و/یا فرایندهای فیزیولوژیکی سیستم عصبی خود مختار هماهنگ نباشد ، ممکن است مرگ رخ دهد. تاکی کاردی کنترل نشده می تواند منجر به مرگ شود.
- بررسی کنید که علت تنفس ضعیف آسم نیست ، زیرا آسم یک وضعیت کاملاً متفاوت است و نیاز به درمان های مختلف دارد.
- در صورت استفاده از روش کیسه کاغذی ، کیسه باید فقط به اندازه کافی در اطراف بینی و دهان قرار گیرد تا از تنفس مجدد تنفس اطمینان حاصل شود. هرگز کیسه را روی سر و کیسه های پلاستیکی قرار ندهید هرگز استفاده شود
- لازم به ذکر است که بسیاری از مبتلایان به آسم دچار حملات پانیک می شوند. بسیار مهم است که این افراد دوباره کنترل تنفس خود را برقرار کنند. اگر فردی نتواند تنفس خود را به حالت طبیعی تنفس بازگرداند و فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی فوری نباشد ، حمله آسم ناشی از آن می تواند عواقب ناگواری داشته باشد و در برخی موارد ممکن است منجر به مرگ شود.
