کمک به فردی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کند ، مهم نیست مشکل اصلی (مواد مخدر ، الکل ، قمار ، رابطه جنسی ، استفاده از اینترنت یا موارد دیگر) چیست ، مراقبت و تعهد دارد. اولویت شماره یک معمولاً ارتباط فرد با برنامه درمانی است ، اما بسته به مرحله اعتیاد وی می تواند متقاعد کننده باشد. فرد مبتلا به اعتیاد همچنین در طول دوران نقاهت نیاز به حمایت عاطفی مداوم دارد که می توانید با پاسخگویی به او ، پاسخگویی به نیازهای روزمره و فقط گوش دادن دوستانه به او ، از آن حمایت کنید. با این حال ، شما همچنین باید مطمئن شوید که از سلامت و رفاه خود محافظت می کنید-که گاهی اوقات به معنای تماس با مقامات یا پایان دادن به رابطه است.
مراحل
روش 1 از 3: کمک به آنها برای یافتن درمان
مرحله 1. تعیین کنید که اعتیاد آنها در چه مرحله ای است
اینکه فرد اعتیاد خود را تشخیص دهد یا خیر و مایل به دریافت کمک باشد بستگی به مرحله اعتیاد دارد. در مراحل خاصی ، ممکن است فرد تمایلی به انجام درمان نداشته باشد ، اما در مراحل دیگر ، درمان ممکن است مثرتر باشد.
- مرحله پیش از تأمل: آنها ممکن است مشکل خود ، پیامدهای آن یا تاثیری که بر دیگران دارد را نشناسند. بهتر است در مورد پیامدهای منفی اعتیاد آنها اطلاعاتی ارائه دهید و در مورد چگونگی بازداشتن آنها از اهداف خود با آنها صحبت کنید. حتی اگر مجبور به درمان شوند ، درمان ممکن است مثر نباشد.
- مرحله تامل: آنها ممکن است متوجه شوند که اعتیاد چگونه بر آنها تأثیر می گذارد. آنها ممکن است هنوز در اعتراف به اعتیاد خود تردید کنند. می توانید به آرامی آنها را تشویق کنید تا تحت درمان قرار گیرند. مداخله با عزیزان ممکن است مثر باشد.
- آمادگی و اقدام: آنها ممکن است آماده ایجاد تغییراتی در زندگی خود باشند. آنها ممکن است بخواهند به اعتیاد خود پایان دهند ، اما ممکن است همچنان در تلاش باشند. در این مرحله ، آنها نیاز به تشویق و حمایت دارند.
- نگهداری: آنها برای پایان دادن به اعتیاد خود تغییراتی ایجاد کرده اند یا ممکن است به رفتار خود پایان داده باشند. برای جلوگیری از عود ، آنها نیاز به تشویق و حمایت دارند.
مرحله 2. در مورد نحوه ایمن بودن برنامه های درمانی و میزان موفقیت ثابت صحبت کنید
تعیین میزان موفقیت در برنامه های مختلف درمان اعتیاد به سختی امکان پذیر است و به راحتی می توان دیدگاه های انتقادی را پیدا کرد که می گوید در مبارزه با اعتیاد "کار نمی کند" یا "بی فایده" است. اما ، می توانید اشاره کنید که میزان موفقیت عمومی با موارد بیماری مزمن مانند دیابت ، آسم و فشار خون بالا مطابقت دارد.
اگر آنها می ترسند زیرا اعتیاد آنها شامل نوعی فعالیت غیرقانونی است ، به آنها یادآوری کنید که قوانینی (در ایالات متحده و جاهای دیگر) وجود دارد که از افرادی که به دنبال درمان هستند محافظت می کند
مرحله 3. آنها را متقاعد کنید که به پزشک مراجعه کنند
فردی که از اعتیاد رنج می برد ممکن است از رفتن به یک مرکز توانبخشی مقاومت کند یا بترسد ، به ویژه اگر در حال انکار باشد. اگر چنین است ، به آنها بگویید که به جای یک پزشک ، فقط به عنوان یک بررسی سلامت ، به پزشک مراجعه کنند. به آنها یادآوری کنید که مواردی که با پزشک در میان می گذارند محرمانه هستند ، بنابراین می توانند بدون ترس صادق باشند.
- پزشک می تواند منابع بهداشت روانی و همچنین نسخه هایی را برای مدیریت علائم ترک هوس و هوس مصرفی ارائه دهد.
- حتی اگر تغییرات فیزیکی فوراً آشکار نشوند ، سوء مصرف مواد بر سلامت فرد تأثیر فیزیکی می گذارد.
مرحله 4. ترس خود را در مورد سم زدایی کاهش دهید
برخی معتادان ممکن است از اثرات جسمی و روحی سم زدایی که می تواند شدید باشد ، بترسند. اگر چنین است ، به آنها یادآوری کنید که داروها و متخصصان برای کمک به آنها در صورت مراجعه به یک مرکز درمانی وجود دارد.
مرحله 5. در مورد راههای مراقبت از هزینه های درمان بحث کنید
فرد را تشویق کنید تا در مورد گزینه های پرداخت با مراکز درمانی صحبت کند. در برخی موارد ، بیمه درمانی درمان اعتیاد را پوشش می دهد. بسیاری از ایالت ها و سازمان های خیریه نیز به پرداخت این لایحه کمک می کنند. اگر آنها مایل به درمان هستند ، احتمالاً راهی برای پرداخت هزینه آن وجود دارد.
- می توانید برخی از تحقیقات را برای آنها انجام دهید. با مراکز درمانی منطقه خود تماس بگیرید. با بیمه گر آنها تماس بگیرید (اگر می دانید کیست) و در مورد سیاست های کلی آنها در مورد درمان اعتیاد سوال کنید. به دنبال برنامه های دولتی و خیریه در منطقه خود باشید.
- می توانید مراکز درمانی ایالات متحده را به صورت آنلاین در https://findtreatment.samhsa.gov/ جستجو کنید.
مرحله 6. اگر نمی خواهند به دوره توانبخشی بروند ، درمان پیشنهاد دهید
درمان شناختی رفتاری (CBT) و مصاحبه انگیزشی دو نوع گفتاردرمانی هستند که می توانند به مبارزه با اعتیاد کمک کنند. مدیریت حوادث غیرمترقبه نوع دیگری از برنامه درمانی است (ارائه انگیزه برای دور ماندن از داروها).
این نوع برنامه های درمانی همیشه باید تحت هدایت یک متخصص بهداشت روانی مجاز انجام شود. پزشک فرد می تواند به درمانگر ارجاع دهد
مرحله 7. در مورد مراکز ترک اعتیاد برای دوست خود تحقیق کنید
فقط تصمیم گیری برای درمان در وهله اول می تواند برای یک معتاد سخت باشد. با مراجعه به مراکز درمانی ، با مراجعه ، تماس یا جستجو در وب سایت های آنها ، هر آنچه می توانید در مورد مراکز درمانی پیدا کنید به آنها کمک کنید. پیدا کنید:
- این مرکز در کجا قرار دارد؟ آیا این مکان مناسب است یا ترجیح داده می شود؟
- رویکرد مرکز چیست؟ آیا درمانی ، درمانی یا ترکیبی است؟ آیا راهنمایی معنوی ارائه می دهد؟
- آیا رویکرد مرکز شامل یک برنامه پشتیبانی 12 مرحله ای یا مشابه است؟
- این مرکز (بستری یا سرپایی) چگونه کار می کند؟
- آیا برنامه آن متناسب با هر فرد است؟
- آیا مرکز با تغییر نیازهای معتاد ، درمان را تطبیق می دهد؟
- برنامه چقدر طول می کشد؟ در اینجا هیچ پاسخ صحیح واحدی وجود ندارد ، اما در مورد برنامه های ترک اعتیاد تقریباً همیشه بهتر است.
- مراقبت های بعدی چگونه است؟ سعی کنید برنامه ای را پیدا کنید که مراقبت های سرپایی را پس از ترک فرد ارائه دهد.
مرحله 8. تنها در صورت آمادگی کامل ، مداخله ای را انجام دهید
برگزاری مداخله یک راه کلیشه ای برای کمک به معتاد است. با این حال ، کارشناسان اکنون بر این باورند که ارائه مشوق ها و تمرکز بر رفاه بسیار مفیدتر از آن است که آنها را متقاعد به دنبال درمان کنند. برخی معتقدند که مداخلات می تواند بیشتر از فایده آسیب برساند. اگر می خواهید مداخله ای را امتحان کنید:
- ابتدا با یک مشاور حرفه ای اعتیاد مشورت کنید.
- اطمینان حاصل کنید که دوستان و خانواده با این ایده همراه هستند.
- صبر کنید تا فرد تحت تأثیر قرار نگیرد تا مداخله را انجام دهد.
- آرام باشید و بدون قضاوت رفتار کنید.
- از به کار بردن عبارت "معتاد" خودداری کنید.
- موارد و نمونه های خاصی از مسائل ناشی از اعتیاد را ذکر کنید.
- از جمله های "من" به جای "شما" استفاده کنید ("من نگران سلامتی شما هستم" نه "شما زندگی خود را خراب می کنید").
- آماده باشید که فرد در برابر ادعاهای شما عقب نشینی کند.
- آماده ارائه ابزارهای پشتیبانی مشخص مانند مراکز درمانی و مشاوران باشید.
روش 2 از 3: اعطای وام در حین بهبود
مرحله 1. با برنامه درمانی یا درمانگر خود در مورد راه هایی که می توانید کمک کنید صحبت کنید
فرد مبتلا به اعتیاد ممکن است در طول درمان ، نه فقط قبل از آن ، به کمک شما نیاز داشته باشد. از مرکز درمان بپرسید که آیا برای شما مفید است که به عنوان مثال در طول درمان از فرد مبتلا به اعتیاد دیدن کنید. یا ، از درمانگر خود در مورد چگونگی ادامه حمایت از فرد رو به جلو (مثلاً اطمینان حاصل کنید که او به جلسات گروه درمانی می رود) ایده بگیرید.
به یاد داشته باشید که مرکز درمان یا درمانگر نمی تواند اطلاعاتی را در مورد عزیز شما منتشر کند مگر اینکه از بیمار اجازه کتبی گرفته باشد. می توانید سوالات کلی مانند "آیا مردم را تشویق می کنید تا از بیماران شما ملاقات کنند؟" یا "چگونه خانواده را برای حمایت از افراد مبتلا به اعتیاد توصیه می کنید؟"
مرحله 2. در دوران نقاهت به کارهای کوچک کمک کنید
تمرکز اصلی معتاد در دوران بهبود بر خودشان خواهد بود. اطمینان حاصل کنید که زندگی روزمره آنها با مراقبت از مواردی مانند کارهای خانه ، غرفه فروشی ، نگهداری از کودکان و غیره تا حد ممکن روان انجام می شود.
مرحله 3. از احساسات آنها بپرسید
بازیابی می تواند یک راه طولانی و سخت باشد با موانع زیادی در این راه. متوقف کردن س askال از احساسات فرد ، به او فرصت می دهد تا از حالت فشرده خارج شود و به او می گوید که شما فردی هستید که به او اهمیت می دهید و می خواهد او خوب کار کند. این حرکت کوچک می تواند معنای زیادی داشته باشد.
مرحله 4. از طریق عود کار کنید
بازیابی همیشه در یک خط مستقیم حرکت نمی کند. اگر فردی که می خواهید به او کمک کنید لغزیده و رفتارهای قدیمی (خواسته یا ناخواسته) را از دست می دهد ، این بدان معنا نیست که زمان کنار گذاشتن آنها رسیده است. حمایت خود را با تمرکز بر آینده و تجلیل از موفقیت های خود ادامه دهید.
- در مورد "زمانی" که آنها دوباره تحت درمان قرار می گیرند صحبت کنید ، نه "اگر" آنها.
- به عنوان مثال: "هنگامی که برای پایان برنامه درمانی خود باز می گردید ، ما سرانجام می توانیم آن سفر جاده ای را به Yellowstone انجام دهیم!"
مرحله 5. در دوران نقاهت از خود مراقبت کن
سرپرست بودن می تواند از نظر روحی و جسمی خسته کننده باشد. مطمئن شوید که به اندازه کافی استراحت می کنید و مراقبت از خود را خوب تمرین می کنید. اگر احساس ناخوشی می کنید ، به پزشک ، مشاور یا مربی معنوی مراجعه کنید تا بتوانید از کمک های مورد نیاز برای کمک به فرد برخوردار شوید.
روش 3 از 3: از خود محافظت کنید اگر آنها به دنبال درمان نیستند
مرحله 1. با فرد محدودیت ایجاد کنید
تا آنجا که ممکن است این شخص را دوست داشته باشید ، به یاد داشته باشید که مسئولیت شما برطرف کردن آن نیست. شما می توانید آنها را تشویق کنید تا تحت درمان قرار گیرند ، اما اگر از کمک به خودداری می کنند ، بار آنها را بر عهده نگیرید. شما باید به آنها اجازه دهید با عواقب اعمال خود روبرو شوند. در صورت لزوم بین خود فاصله ایجاد کنید.
- اگر این فرد یکی از اعضای خانواده یا دوست صمیمی است ، به یاد داشته باشید که اگر می خواهید به او کمک کنید باید برای مدت طولانی متعهد باشید. زودتر تعیین کنید که چه کاری هستید و نمی خواهید برای آنها انجام دهید.
- اگر این شخص یک دوست ، همکار یا دوست دور است ، ممکن است بخواهید مرزهای قوی تری ایجاد کنید. آنچه در مورد اعتیاد و رفتار آنها متوجه شده اید به آنها بگویید ، اما زیاد دخالت نکنید.
مرحله 2. برای "کمک" به آنها ریسک های احمقانه نکنید
کسی را که دارای اعتیاد است مخفی نکنید ، مخفی نکنید یا مواد مخدر را دور بریزید یا رفتارهای خطرناک او را بهانه نکنید. شما با "کمک" به این روش ها اعتیاد آنها را تشویق می کنید و مانع بهبود آنها می شوید. و اگر برای انجام کاری غیرقانونی (به عنوان مثال ، مخفی کردن داروهای آنها) دچار مشکل شوید ، نمی توانید به فرد مورد نظر نیز کمک کنید.
مرحله 3. از سرزنش خود بپرهیزید
شما "علت" اعتیاد آنها نیستید ، مهم نیست که آنها چه می گویند یا چه احساسی دارید. اجازه دهید فرد مبتلا به اعتیاد مسئولیت مشکل خود را بر عهده بگیرد. این یک مرحله مهم در بهبودی است.
اگر آنها شما را سرزنش می کنند ("من به دلیل نادیده گرفتن من نوشیدن را شروع کردم!") ، دلسوز و قاطع باشید: "متأسفم که همیشه برای شما نبوده ام ، اما شما تصمیم گرفتید این مسیر را طی کنید ، و اکنون من تصمیم گرفته ام تا جایی که می توانم به شما کمک کنم."
مرحله 4. اگر شرایط از کنترل خارج شد روابط خود را قطع کنید
فرد مبتلا به اعتیاد در نهایت باید مسئولیت بهبودی خود را بپذیرد. اگر سعی می کنید به فرد مبتلا به اعتیاد کمک کنید اما او از درمان امتناع می کند ، اطمینان حاصل کنید که سلامت و ایمنی شما محفوظ است. اگر آنها خشن یا خطرناک شوند ، یا شما را در موقعیت های خطرناک قرار دهند ، ممکن است مجبور شوید خود را از آنها جدا کنید.
- به عنوان مثال ، اگر آنها شما را تهدید جسمی می کنند یا احساس می کنید در معرض آسیب جسمی هستید ، با پلیس تماس بگیرید.
- یا اگر به رغم تلاش های مکرر شما به سادگی از درخواست کمک امتناع ورزید ، ممکن است مجبور شوید بگویید: "متأسفم ، اما من دیگر نمی توانم تماشای نابودی خودت را تحمل کنم ، بنابراین ما مجبوریم جدا شویم. راه ها."
