اگر متوجه شده اید که دوره های قاعدگی شما برای شما بسیار دشوارتر از دوستانتان است ، این مسئله ممکن است فراتر از گرفتگی های معمولی باشد. پریودهای دردناک کننده بسیار شناخته شده ترین علامت اندومتریوز است ، وضعیتی که در آن بافت رحم خارج از رحم رشد می کند. در حالی که هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد ، درمان هایی وجود دارد که می تواند درد و سایر علائم مرتبط را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. توجه و درمان فوری پزشکی ضروری است ، به خصوص اگر امیدوار هستید که باردار شوید ، زیرا اندومتریوز می تواند باروری شما را تهدید کند.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی علائم شایع
مرحله 1. به درد قابل توجه لگن قبل ، در طول و بعد از قاعدگی توجه کنید
گرفتگی عضلات طبیعی هر دوره ای است. با این حال ، اگر درد قابل توجه و ناتوان کننده ای دارید که به مسکن های بدون نسخه پاسخ نمی دهد ، ممکن است به اندومتریوز مبتلا باشید.
درد ناشی از آندومتریوز نیز بیشتر از گرفتگی های دوره قاعدگی طول می کشد. اگر گرفتگی های شما 2 یا 3 روز قبل از شروع قاعدگی شروع شود و 2 یا 3 روز پس از پایان دوره قاعدگی ادامه یابد ، ممکن است به اندومتریوز مبتلا باشید
مرحله 2. اگر در طول یا بعد از رابطه جنسی درد لگن دارید ، توجه کنید
اگر از نظر جنسی فعال هستید و می بینید که رابطه جنسی برای شما دردناک است ، به ویژه هنگامی که به دوران قاعدگی خود نزدیک می شوید ، این ممکن است نشانه ای از وجود آندومتریوز باشد.
درد هنگام رابطه جنسی نیز ممکن است با خونریزی همراه باشد. به طور معمول تشخیص این امر با برخوردهای جنسی که در طول قاعدگی شما یا بلافاصله پس از پایان آن رخ نمی دهد ، آسان تر است
نکته:
همچنین ممکن است بعد از معاینه لگن ، درد مشابهی را تجربه کنید. در صورت احساس درد هنگام معاینه لگن ، فوراً به پزشک یا متخصص زنان اطلاع دهید.
مرحله 3. جریان قاعدگی معمول خود را ارزیابی کنید
در صورت داشتن دوره قاعدگی شدیدتر از حد معمول برای مدت زمان طولانی ، احتمال ابتلا به آندومتریوز بیشتر است. به طور معمول ، دوره ای که به طور مداوم 7 روز یا بیشتر طول بکشد ، نشانه آندومتریوز است.
تشخیص اینکه آیا قاعدگی شما به میزان زیاد یا در محدوده "طبیعی" است ، دشوار است. به طور کلی ، اگر شما نیاز به تعویض نوار بهداشتی یا تامپون خود حداقل یک بار در ساعت دارید ، یا اگر به طور منظم از لخته های بزرگ خون عبور می کنید ، می توانید جریان خود را به طور غیر طبیعی سنگین در نظر بگیرید
مرحله 4. حرکات روده خود را از نظر درد یا خون کنترل کنید
بسته به محل رشد بافت رحم ، ممکن است در حرکات روده مشکل داشته باشید یا در مدفوع یا اطراف مقعد خون مشاهده کنید. این به احتمال زیاد بلافاصله قبل ، در طول یا بلافاصله پس از قاعدگی شما اتفاق می افتد.
سایر مشکلات گوارشی مانند تهوع ، اسهال یا یبوست نیز ممکن است از علائم اندومتریوز باشند ، به ویژه اگر این مشکلات را به طور مداوم در طول و بلافاصله پس از قاعدگی داشته باشید
مرحله 5. از خود بپرسید آیا علائم دیگر ممکن است مربوط به اندومتریوز باشد
خستگی ، نفخ ، کمردرد و علائم مشابه می تواند در هر دوره ای رایج باشد. با این حال ، اگر هر یک از این علائم شدید و مداوم باشد ، ممکن است نشان دهد که شما مبتلا به آندومتریوز هستید.
اگر آندومتریوز دارید ، این علائم با هر دوره یا تقریباً در هر دوره عود می کنند و شدید هستند. اگر علائم به داروهای بدون نسخه پاسخ نمی دهند ، می توانید آنها را شدید تلقی کنید
مرحله 6. برای کمک به پزشک خود نمودار علائم خود را تهیه کنید
پایش و ثبت علائم شما در طول چند ماه می تواند به پزشک شما در تشخیص راحت تر اندومتریوز کمک کند. همچنین ممکن است به آنها کمک کند مشکلات دیگر شما را شناسایی کنند.
- می توانید نمودار خود را با استفاده از یک تقویم معمولی قالب بندی کنید. لیستی از علائم رایج که دارید را تهیه کنید. در روزهایی که یک علامت ظاهر می شود ، آن را همراه با مقدار 1 تا 10 که نشان دهنده شدت علامت است بنویسید. همچنین به روزهایی که در ماه پریود شده اید ، توجه داشته باشید.
- نمودارهای خود را برای چندین ماه نگه دارید تا بتوانید قوام و شدت علائم خود را در طول چرخه خود مقایسه کنید.
نکته:
از آنجا که اکثر درمان های مرتبط با اندومتریوز شامل تسکین یا از بین بردن علائم شما است ، دانستن اینکه چه علائمی دارید و کدام شدیدتر است می تواند به پزشک شما در ترسیم مسیر درمانی شما کمک کند.
روش 2 از 3: ارزیابی عوامل خطر
مرحله 1. مشخص کنید که آیا در خانواده شما کسی مبتلا به آندومتریوز تشخیص داده شده است
پزشکان هنوز دقیقاً مشخص نکرده اند که علت ایجاد آندومتریوز چیست. با این حال ، آنها می دانند که اگر شخص دیگری در خانواده شما مبتلا به این بیماری باشد ، به احتمال زیاد از آن رنج خواهید برد.
اگر یکی از بستگان درجه یک بیولوژیکی این بیماری را داشته باشد ، احتمال اینکه به اندومتریوز مبتلا شوید بسیار بیشتر است. اقوام درجه یک شامل والدین ، خواهر و برادر و فرزندان هستند
نکته:
در حالی که هیچ عامل خطر نژادی خاصی مشخص نشده است ، اندومتریوز در سفیدپوستان شایع تر است. با این حال ، داشتن سابقه ژنتیکی قفقازی یا اروپایی لزوماً خطر ابتلا به این بیماری را افزایش نمی دهد.
مرحله 2. سابقه بارداری خود را در نظر بگیرید
اگر زیر 30 سال سن دارید و برای اولین بار زایمان می کنید ، احتمال ابتلا به آندومتریوز بعد از بارداری افزایش می یابد. پریودهای خود را در ماه های بلافاصله پس از زایمان به دقت کنترل کنید.
در عین حال ، اگر هرگز زایمان نکرده اید ، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ایجاد آندومتریوز باشید
مرحله 3. طول چرخه قاعدگی خود را ارزیابی کنید
چرخه خود را با شمارش تعداد روزهای بین پریودها اندازه گیری می کنید. اگر چرخه قاعدگی شما کمتر از 27 روز باشد ، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به آندومتریوز باشید.
به همین ترتیب ، اگر پریودهای شما بیش از 7 روز طول بکشد ، شما نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آندومتریوز هستید
مرحله 4. به سلامت کلی و تناسب اندام خود نگاه کنید
چاقی می تواند شما را در معرض افزایش خطر ابتلا به آندومتریوز قرار دهد. کاهش وزن ممکن است این بیماری را از بین نبرد ، اما ممکن است علائم شما را کاهش دهد. ورزش منظم و تغذیه مناسب نیز ممکن است علائم اندومتریوز را کاهش دهد.
اگر در فکر شروع رژیم غذایی جدید یا رژیم ورزشی هستید ، با پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص زنان مشورت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تعیین کنید چه تمریناتی برای شما مناسب است و می توانند ایده هایی را برای خوردن غذاهای خاص که علائم اندومتریوز را کاهش می دهد به شما ارائه دهند
روش 3 از 3: به دنبال درمان پزشکی
مرحله 1. علائم خود را به پزشک خود اطلاع دهید
اگر نگران این هستید که ممکن است به اندومتریوز مبتلا باشید ، در این مورد با پزشک یا متخصص زنان خود مشورت کنید. آنها ممکن است بتوانند برخی از گزینه های درمانی را بر اساس علائم شما ارائه دهند.
- اگر نمودارهای علائم را تهیه کرده اید یا در غیر این صورت پریودهای خود و علائم همراه آنها را ثبت کرده اید ، پرونده های خود را به پزشک خود نشان دهید. این می تواند به آنها کمک کند درک بهتری از آنچه شما تجربه می کنید داشته باشند.
- همه علائم را جدی بگیرید. علائم نسبتاً خفیف لزوماً با یک مورد خفیف اندومتریوز برابر نیست. شدت علائم شما بستگی به جایی دارد که بافت رحم در حال رشد است و چگونه بر بقیه عملکردهای بدن شما تأثیر می گذارد.
نکته:
اگر پزشک علائم شما را رد کرد یا نگرانی های شما را جدی نگرفت ، پزشک دیگری پیدا کنید که به حرف شما گوش دهد و به احساسات و تجربیات شما احترام بگذارد.
مرحله 2. معاینه لگن را انجام دهید
وقتی نگرانی خود را درباره احتمال وجود اندومتریوز ابراز می کنید ، اولین کاری که احتمالاً پزشک شما انجام می دهد انجام معاینه لگن است. آنها نواحی مختلفی را در داخل و اطراف لگن شما از نظر وجود ناهنجاری ها ، از جمله کیست یا زخم ، که ممکن است شواهدی از اندومتریوز باشد ، احساس می کنند.
اگر مشکلات شما اخیراً ایجاد شده است ، پزشک شما ممکن است تنها بر اساس معاینه لگن نتواند تشخیص دهد که آیا شما مبتلا به اندومتریوز هستید. احساس رشد مقادیر کمی از بافت رحم در خارج از رحم مشکل است مگر اینکه باعث ایجاد کیست شده باشند
مرحله 3. اگر معاینه لگن قطعی نیست ، سونوگرافی یا MRI درخواست کنید
سونوگرافی و ام آر آی تصاویری را در داخل بدن شما ایجاد می کند تا ببینید پزشک در کجا نمی تواند. با استفاده از این تصاویر دقیق ، پزشک شما می تواند کیست های مرتبط با اندومتریوز را شناسایی کند. آنها همچنین قادر خواهند بود اندازه و محل بافت رحم که در خارج از رحم رشد می کند را مشخص کنند.
- بر اساس این تصاویر ، پزشک ممکن است جراحی را برای حذف رشد غیر طبیعی بافت توصیه کند. آنها همچنین ممکن است بخواهند این رشدها را برای احتمال سرطان آزمایش کنند.
- MRI می تواند تا 95 درصد موارد اندومتریوز را با دقت تشخیص دهد.
مرحله 4. برای تأیید تشخیص ، لاپاراسکوپی انجام دهید
لاپاراسکوپی یک جراحی کوچک است که می تواند اندومتریوز را به طور قطعی تشخیص دهد. از آنجا که هیچ درمان خاصی برای آندومتریوز وجود ندارد ، این روش ممکن است ضروری نباشد مگر اینکه وضعیت شما پیشرفته باشد. در طول لاپاراسکوپی ، جراح شما به دنبال علائم اندومتریوز مانند تغییر رنگ رنگ قرمز ، آبی ، مایل به سفید یا قهوه ای مایل به زرد و مناطق برجسته است.
- برای انجام لاپاراسکوپی ، معمولاً تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرید. جراح یک ابزار باریک را از طریق یک برش نزدیک ناف شما وارد می کند تا علائم بافت آندومتر را در سراسر اندام های تناسلی شما جستجو کند.
- اگر درد مداوم لگن دارید که به درمان های پزشکی پاسخ نمی دهد یا اگر علائم شما به حدی شدید هستند که ممکن است در عملکرد شما اختلال ایجاد کند ، ممکن است کاندید مناسبی برای لاپاراسکوپی باشید.
- این جراحی همچنین می تواند برخی از تغییرات آناتومیکی که گاهی اوقات با آندومتریوز همراه است ، مانند ضایعات در مثانه را درمان کند.
مرحله 5. برای آندومتریوز خفیف از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنید
داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) اغلب اولین نوع درمانی هستند که پزشکان برای موارد خفیف اندومتریوز توصیه می کنند. این داروها ممکن است به کنترل درد و التهاب شما کمک کنند. NSAID های رایج بدون نسخه عبارتند از ایبوپروفن (Motrin ، Advil) و ناپروکسن (Aleve). از پزشک خود بپرسید که آیا NSAID ها گزینه مناسبی برای شما هستند.
- اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید ، نباید NSAID ها را مصرف کنید.
- اگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای کنترل علائم شما کافی نیستند ، پزشک ممکن است مصرف آنها را با نوع دیگری از درمان مانند هورمون درمانی توصیه کند.
مرحله 6. برای کاهش درد خود از روشهای پیشگیری از بارداری یا هورمون درمانی استفاده کنید
پیشگیری از بارداری هورمونی به کنترل هورمون های مسئول رشد بافت رحم کمک می کند و همچنین می تواند جریان قاعدگی شما را کاهش دهد. پیشگیری از بارداری همچنین می تواند دردی را که هر ماه با قاعدگی خود تجربه می کنید ، کاهش دهد.
- درمان با پروژستین می تواند قاعدگی را به طور کامل متوقف کند ، بنابراین رشد بافت رحم را از بین می برد و علائم اندومتریوز را کاهش داده یا از بین می برد.
- سایر درمانها ، از جمله مهار کننده های آروماتاز که میزان استروژن را در بدن شما کاهش می دهد ، نیز ممکن است توسط پزشک تجویز شود تا علائم اندومتریوز را تسکین دهد.
مرحله 7. اگر وضعیت شما بهبود نیافت ، گزینه های جراحی را در نظر بگیرید
اگر روش های پیشگیری از بارداری علائم شما را تسکین نمی دهد ، می توانید جراحی را برای برداشتن بافت رحم خارج از رحم انجام دهید. از آنجا که این گزینه محافظه کارانه رحم شما را حفظ می کند ، اگر هنوز قصد بارداری دارید ممکن است به شما کمک کند.
اگر فقط بافت غیرطبیعی رحم را برداشته اید ، ممکن است اندومتریوز شما دوباره برگردد. تنها راه تضمین اینکه در آینده با اندومتریوز هیچ مشکلی نخواهید داشت ، برداشتن رحم و تخمدان ها با برداشتن رحم کامل است. با این حال ، پس از این ، شما نمی توانید باردار شوید
نکات
- تغییر در شیوه زندگی ، مانند حفظ رژیم غذایی سالم و رژیم ورزشی متوسط ، ممکن است علائم شما را کاهش دهد.
- تکنیک های آرامش ، از جمله مدیتیشن ، تنفس عمیق و یوگا ، ممکن است به شما در تسکین درد ناشی از اندومتریوز کمک کند.
