یک بیماری مقاربتی (STD) ، که به عنوان عفونت مقاربتی (STI) یا بیماری مقاربتی نیز شناخته می شود ، می تواند از بی ضرر و درمان پذیر تا لاعلاج و بالقوه کشنده باشد. مهم است که بدانید چگونه علائم را تشخیص دهید و تحت درمان قرار بگیرید. علائم بیماریهای مقاربتی می تواند شامل ترشحات ، زخم ها ، تورم غدد ، تب و خستگی باشد. اما برخی از بیماریهای مقاربتی علائم قابل توجهی ندارند ، به همین دلیل است که اگر فعالیت جنسی دارید انجام آزمایش بسیار مهم است. اگر می آموزید که STD دارید ، رعایت دستورالعمل های پزشک برای درمان بیماری و انجام اقدامات لازم برای جلوگیری از گسترش STD ها نیز ضروری است.
مراحل
قسمت 1 از 2: شناسایی علائم
مرحله 1. برای معاینه با پزشک خود صحبت کنید یا به کلینیک بهداشت مراجعه کنید
برخی از بیماریهای مقاربتی هیچ علامتی ندارند و تنها با آزمایش قابل تشخیص و تشخیص هستند. اگر نگران بیماریهای مقاربتی هستید ، بهترین کار انجام آزمایش است. اکثر ایالت ها قوانینی دارند که به افراد بالای 13 سال اجازه می دهد بدون رضایت والدین از نظر STD مورد آزمایش قرار گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش برای STD ها ، می توانید با پزشک خانواده خود صحبت کنید یا از یک کلینیک بهداشتی مانند برنامه ریزی والدین دیدن کنید. برخی از انواع رایج آزمایش های STD عبارتند از:
- آزمایش ادرار. پزشک ممکن است نمونه ادرار را برای تعیین اینکه آیا شما مبتلا به کلامیدیا و سوزاک هستید ، دو شایعترین بیماری مقاربتی ، درخواست کند. شما در یک فنجان ادرار می کنید و سپس پزشک فنجان را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد.
- نمونه خون. یک نمونه خون می تواند نشان دهد که آیا شما مبتلا به عفونت سیفلیس ، تبخال ، HIV و هپاتیت هستید. یک کارمند مراقبت های بهداشتی شما را با سوزن سوزن می زند تا کمی خون گرفته و آزمایشات را انجام دهد.
- نمونه برداری از سلول های دهانه رحم. برای زنانی که علائم را نشان نمی دهند ، این تنها راه تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی است. اگر آزمایش پاپ اسمیر تغییرات غیرعادی نشان دهد ، آزمایش DNA می تواند HPV را نشان دهد. این آزمون فقط برای خانمها در دسترس است. در حال حاضر هیچ روش قابل اطمینان برای آزمایش HPV در مردان وجود ندارد.
- تست سواب. یک سواب از ناحیه آلوده می تواند تعیین کند که شما مبتلا به تریکومونیازیس هستید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک سواب پنبه می گیرد و آن را روی ناحیه آلوده می مالد و برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. از آنجایی که تنها 30 درصد از افراد مبتلا به تریکومونیازیس علائم را نشان می دهند ، انجام آزمایش اغلب تنها راهی است که می توانید از وجود آن مطلع شوید. تست سواب همچنین می تواند برای آزمایش کلامیدیا و سوزاک و همچنین تبخال استفاده شود.
مرحله 2. به هرگونه مشکل در دفع ادرار و ترشحات غیر معمول توجه کنید
رنگ ، بافت و بوی ترشحات می تواند به تشخیص STD منقبض شده و همچنین درد هنگام ادرار کمک کند. فقط شما بدن خود را می شناسید ، اما اگر فکر می کنید دچار ترشح یا ادرار غیرمعمول هستید ، این می تواند نشانه ای از موارد زیر باشد:
- سوزاک در زنان و مردان با افزایش ترشحات دستگاه تناسلی (معمولاً سفید ، زرد یا مایل به سبز) یا احساس سوزش در هنگام ادرار کردن. زنان همچنین ممکن است بی نظمی قاعدگی و تورم فرج را تجربه کنند. چهار نفر از هر پنج زن و یک نفر از هر 10 مرد مبتلا به سوزاک علائم ندارند.
- تریکومونیازیس ممکن است در زنان و مردان با سوزش ادرار یا در زنان با بو و ترشح غیرطبیعی واژن (شفاف ، سفید یا زرد رنگ) وجود داشته باشد. با این حال ، حدود 70 درصد از افراد آلوده هیچ نشانه یا علامتی ندارند.
- کلامیدیا ممکن است در زنان و مردان با ترشح یا ادرار دردناک وجود داشته باشد. زنان همچنین ممکن است درد شکم و نیاز به ادرار کردن بیش از حد معمول را تجربه کنند. فقط به خاطر داشته باشید که 70-95 of از زنان و 90 men مردان مبتلا به کلامیدیا علائم را نشان نمی دهند.
- واژینوز باکتریایی در زنان با ترشحات شیری و بوی ماهی.
مرحله 3. به بثورات و زخم ها توجه کنید
بثورات و زخم ها در قسمتهای خاصی از بدن ممکن است نشان دهنده ابتلا به STD باشد. به هر گونه جوش یا زخم در ناحیه تناسلی یا دهان خود توجه بیشتری داشته باشید ، زیرا این موارد بیشتر با STD ها مرتبط هستند. در صورت بروز نوعی شیوع ، به پزشک مراجعه کنید یا در اسرع وقت برای دریافت تشخیص به کلینیک بهداشت مراجعه کنید.
- زخم های بدون درد ممکن است نشان دهد که مرد یا زن در مرحله اولیه خود به سفلیس مبتلا شده اند. این زخم ها (که شانکر نامیده می شوند) معمولاً در نزدیکی نواحی تناسلی ظاهر می شوند و حدود سه هفته تا 90 روز پس از عفونت می توانند ظاهر شوند.
- تاول یا زخم های دردناک در نواحی تناسلی یا دهان ممکن است نشان دهنده ابتلا به تبخال باشد. این تاولها می توانند دو روز پس از انقباض ظاهر شوند و یک تا دو هفته طول بکشد.
- زگیل تناسلی می تواند نشان دهد که مرد یا زن به ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا شده اند. آنها معمولاً به صورت یک برآمدگی کوچک یا گروهی برآمدگی در ناحیه تناسلی ظاهر می شوند. آنها می توانند کوچک یا بزرگ ، برجسته یا مسطح یا شکل گل کلم باشند. HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است و تقریباً همه افراد فعال جنسی در مقطعی از زندگی خود به HPV آلوده می شوند. در بیشتر موارد ، HPV به خودی خود از بین می رود ، اما در صورت عدم وجود ، انواع خاصی از HPV می توانند باعث ایجاد سرطان دهانه رحم در زنان شوند.
مرحله 4. علائم شبیه آنفولانزا را مشاهده کنید
تشخیص برخی از بیماریهای مقاربتی دشوار است زیرا علائم مشابه آنفولانزای معمولی است. این موارد عبارتند از: سرفه یا گلودرد ، آبریزش یا گرفتگی بینی ، لرز ، خستگی ، تهوع و/یا اسهال ، سردرد یا تب. اگر علائم شبه آنفولانزا را تجربه می کنید ، با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید آیا به آنفولانزا مبتلا هستید یا ممکن است به STD مبتلا باشید.
به عنوان مثال ، نشان دادن علائم شبه آنفولانزا بعد از رابطه جنسی می تواند نشان دهنده سفلیس یا HIV در مردان یا زنان باشد
مرحله 5. تورم غدد و تب را بررسی کنید
گاهی اوقات بیماریهای مقاربتی می توانند باعث تورم غدد و تب شوند. به عنوان مثال ، اگر غدد شما با فشار روی آنها احساس درد می کنند و احساس تب می کنید ، ممکن است نشانه ای از ویروس تبخال باشد. غالباً غدد در نزدیکی محل عفونت متورم می شوند و غدد در ناحیه کشاله ران اغلب با عفونت های دستگاه تناسلی متورم می شوند.
اگر مبتلا به تبخال هستید ، علائم شما دو تا 20 روز پس از عفونت ظاهر می شود
مرحله 6. تعیین کنید که آیا دچار خستگی هستید
دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است شما را با خستگی مواجه کند. با این حال ، اگر همراه با از دست دادن اشتها ، درد مفاصل ، شکم ، تهوع یا زردی احساس خستگی می کنید ، ممکن است نشانه ابتلا به هپاتیت B باشد.
تقریباً از هر دو فرد بالغی که هپاتیت دارند ، یک نفر هیچ علائمی ندارد ، اما اگر ظاهر شود ، بین 6 هفته تا 6 ماه پس از عفونت بروز می کند
مرحله 7. خارش غیرطبیعی را شناسایی کنید
برخی از بیماریهای مقاربتی ممکن است باعث احساس خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی شما شوند ، بنابراین اگر این علامت را تجربه کردید توجه کنید. به عنوان مثال ، خارش یا سوزش در آلت تناسلی می تواند نشانه تریکومونیازیس در مردان یا واژینوز باکتریایی در زنان باشد. کلامیدیا همچنین می تواند باعث خارش شود ، به ویژه در ناحیه مقعد.
- در صورت بروز علائم تریکومونیازیس ، طی سه تا 28 روز ظاهر می شود.
- اگر علائم واژینوز باکتریایی ایجاد شود ، از 12 ساعت تا پنج روز در همه جا ظاهر می شود. واژینوز باکتریایی همچنین می تواند از طریق راه های دیگر به غیر از تماس جنسی (مانند استفاده از کویل مسی به عنوان وسیله پیشگیری از بارداری ، سیگار کشیدن یا حمام کردن با حباب مکرر) منتقل شود ، بنابراین بحث در مورد اینکه آیا باید به عنوان STD طبقه بندی شود وجود دارد.
قسمت 2 از 2: درمان و پیشگیری از بیماریهای مقاربتی
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
اگر مشکوک به بیماری مقاربتی هستید ، بلافاصله با پزشک خود ملاقات کنید یا به کلینیک بهداشت مراجعه کنید. درمان سریع STD ها برای جلوگیری از عوارض طولانی مدت بیماری و سرایت آن به دیگران بسیار مهم است. در صورت عدم درمان ، برخی از STDS می توانند باعث مشکلات طولانی مدت سلامتی از جمله ریزش مو ، آرتریت ، ناباروری ، نقایص مادرزادی ، سرطان و به ندرت حتی مرگ شوند.
مرحله 2. دستورالعمل های درمان عفونت خود را دنبال کنید
برخی از بیماریهای مقاربتی را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد در حالی که برخی دیگر اصلا قابل درمان نیستند. صرف نظر از شرایط شما ، مهم است که دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نحوه درمان یا مدیریت بیماری خود دنبال کنید. در صورت تشخیص بیماری مقاربتی ، پزشک شما را در مورد گزینه های درمانی شما راهنمایی می کند و اطلاعاتی در مورد نحوه جلوگیری از انتقال بیماری مقاربتی به سایر افراد به شما می دهد.
- ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است داروهایی برای درمان بیماری شما یا حداقل برای کاهش شدت علائم شما تجویز کند.
- هیچ درمانی برای HIV/AIDS ، هپاتیت B یا تبخال وجود ندارد. با این حال ، درمان هایی وجود دارد که به کاهش علائم کمک می کند.
مرحله 3. برای جلوگیری از شیوع بیماریهای مقاربتی هر کاری که می توانید انجام دهید
روش های مختلفی برای کاهش شانس ابتلا به عفونت STD وجود دارد. اطمینان حاصل کنید که روشی را انتخاب کرده اید که با سبک زندگی شما بهتر کار می کند. روش هایی که می توانید برای جلوگیری از انقباض STD استفاده کنید عبارتند از:
- خودداری کنید. تنها راه مطمئن برای اطمینان از عدم ابتلا به بیماری مقاربتی ، پرهیز از رابطه جنسی دهانی ، واژینال و مقعدی است.
- از محافظت استفاده کنید. در صورت انجام فعالیت های جنسی ، از کاندوم لاتکس استفاده کنید تا احتمال ابتلا به STD را به حداقل برسانید.
- تک همسری باشید. یکی از معتبرترین راههای جلوگیری از بیماریهای مقاربتی ، داشتن رابطه متقابل تک همسری است. قبل از مشارکت در هرگونه فعالیت ، با هر شریکی در مورد اینکه آیا او مورد آزمایش قرار گرفته است یا خیر صحبت کنید.
- واکسن بزن برای هپاتیت B و HPV ، می توانید واکسینه شوید. این امر به شما اطمینان می دهد که حتی اگر در طول رابطه جنسی با آنها تماس پیدا کنید به این بیماری مبتلا نخواهید شد. واکسیناسیون هپاتیت B معمولاً در نوزادان هنگام تولد تجویز می شود ، اما حتماً آن را بررسی کنید. واکسیناسیون HPV شامل 3 سری تزریق است و از شایع ترین اشکال HPV محافظت می کند.
