ما می دانیم که دریافت دوز روزانه ویتامین ها بسیار دشوار است ، اما اگر روزانه B12 کافی نداشته باشید ، ممکن است منجر به برخی از شرایط جدی درازمدت شود. B12 نقش مهمی در قلب و اعصاب شما ایفا می کند ، بنابراین دریافت دوز توصیه شده روزانه بسیار مهم است. خوشبختانه وقتی کمبود B12 را برطرف کردید ، درمان آن بسیار آسان است. ما همه چیز را که باید بدانید ، مانند علائم مورد مراقبت و نحوه درمان آنها را مرور می کنیم ، بنابراین می توانید شاد و سالم بمانید!
مراحل
سوال 1 از 8: زمینه
مرحله 1. برای ساخت گلبول های قرمز و عملکرد بدن به B12 نیاز دارید
B12 اعصاب و سلولهای خونی شما را سالم نگه می دارد و DNA را برای تمام سلولهای بدن شما می سازد. B12 همچنین تعداد گلبول های قرمز خون شما را بالا می برد تا احساس خستگی یا ضعف نکنید. اگر کمبود ویتامین B12 دارید ، انجام این وظایف ضروری برای بدن بسیار سخت تر است.
مرحله 2. بدن شما نمی تواند B12 بسازد ، بنابراین دریافت نکردن مقدار کافی بسیار معمول است
شما فقط می توانید ویتامین B12 را از طریق غذاها یا مکمل ها دریافت کنید ، بنابراین افراد زیادی هستند که هر روز به اندازه کافی از آن استفاده نمی کنند. افراد بالای 14 سال روزانه به 2.4 میکروگرم (میکروگرم) ویتامین B12 نیاز دارند ، بنابراین اگر نتوانید از رژیم غذایی خود دریافت کنید ممکن است دچار کمبود شوید.
سوال 2 از 8: علل
مرحله 1. برخی از کم خونی ها و مشکلات گوارشی باعث کمبود B12 می شود
کم خونی زمانی اتفاق می افتد که بدن شما به اندازه کافی سلول های خونی ندارد ، که جذب ویتامین B12 را برای شما دشوار می کند. همچنین اگر شرایطی که بر هضم شما تأثیر می گذارد ، مانند سلیاک ، بیماری کرون یا اگر بدن شما اسید معده کمتری تولید می کند ، نمی توانید B12 را به درستی دریافت کنید.
عمل جراحی روی معده یا روده نیز می تواند بر نحوه تولید پروتئین بدن شما با B12 تأثیر بگذارد و به درستی جذب شود
مرحله 2. برخی از داروها می توانند سطح B12 شما را کاهش دهند
برخی از داروهای رفلاکس اسید ، مانند امپرازول و لانسوپرازول ، میزان تولید اسید معده را در بدن شما محدود می کند ، که میزان دریافت B12 را نیز کاهش می دهد. داروهای دیگری که ممکن است بر جذب شما تأثیر بگذارند عبارتند از متفورمین برای دیابت. سایمتیدین ، فاموتیدین و رانیتیدین برای بیماری زخم و کلرامفنیکول در آنتی بیوتیک ها.
پزشکان شواهد متناقضی در مورد داروهای طولانی مدت و کمبود ویتامین B12 یافته اند ، بنابراین برای نظارت بر سطح ویتامین خود با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 3. اگر بیش از 60 سال سن دارید ، بیشتر در معرض ابتلا به کمبود هستید
با افزایش سن ، بدن شما به اندازه اسید معده تولید نمی کند ، بنابراین دریافت ویتامین B12 تنها از رژیم غذایی بسیار سخت تر است. حدود 6 درصد از افراد بالای 60 سال دچار کمبود B12 هستند.
مرحله 4. ممکن است در رژیم گیاهخواری یا گیاهخواری دچار کمبود شوید
از آنجا که B12 به طور طبیعی در محصولات حیوانی مانند گوشت ، تخم مرغ و لبنیات وجود دارد ، رژیم های غذایی دقیق میزان دریافت شما از غذاها را محدود می کند. ویتامین B12 در هیچ میوه یا سبزیجات یافت نمی شود ، بنابراین اگر این تنها چیزی است که در رژیم غذایی خود گنجانده اید ، ممکن است دچار کمبود شوید.
سوال 3 از 8: علائم
مرحله 1. کمبود انرژی و خستگی شایع ترین علائم هستند
اگر ویتامین کافی دریافت نکنید ، زیرا B12 سطح انرژی شما را افزایش می دهد ، کمی بی حال تر خواهید شد. اگر به طور منظم احساس ضعف و خستگی می کنید ، ممکن است نشانه این باشد که B12 کافی در سیستم خود ندارید.
علائم اضافی می تواند شامل کاهش اشتها و کاهش وزن باشد
مرحله 2. همچنین ممکن است احساس سوزن سوزن شدن در دست و پای خود داشته باشید
از آنجا که کمبود B12 بر خون شما تأثیر می گذارد ، می تواند میزان جریان خون را در بدن شما محدود کند. وقتی جریان خون شما از اعصاب شما قطع شود ، ممکن است احساس "سوزن سوزن شدن" در انگشتان دست و پا داشته باشید. اگر کمبود شما واقعاً شدید شود ، ممکن است بر نحوه راه رفتن یا حرکت شما نیز تأثیر بگذارد.
مرحله 3. گاهی اوقات ، کمبود B12 بر حافظه و تعادل شما تأثیر می گذارد
در شدیدترین موارد ، ممکن است برای حفظ تعادل یا به خاطر سپردن چیزها مشکل داشته باشید. اگر آن را بدون درمان رها کنید ، ممکن است منجر به گیجی یا زوال عقل شود. خبر خوب این است که شما به راحتی می توانید این علائم را زود تشخیص دهید و بهبود پیدا کنید ، بنابراین اگر چیزی را تجربه کردید به پزشک خود اطلاع دهید تا بتواند سطح B12 شما را بررسی کند.
مرحله 4. علائم ممکن است به آهستگی ظاهر شده و شبیه سایر شرایط باشد
ممکن است علائم خود را بلافاصله تشخیص ندهید یا درصورتی که فقط یک نقص خفیف دارید ، اصلاً آنها را نداشته باشید. با این حال ، اگر میزان دریافت B12 را تغییر ندهید ، با گذشت زمان بدتر می شوند. از آنجا که علائم بسیار متنوع هستند ، به محض این که فکر می کنید چیزی اشتباه است با پزشک خود مشورت کنید تا بتوانید زودتر آن را تشخیص داده و علل دیگر را رد کنید.
سوال 4 از 8: تشخیص
مرحله 1. برای تأیید کمبود B12 به آزمایش خون نیاز دارید
هنگامی که به پزشک خود مراجعه می کنید ، ممکن است فقط بر اساس علائم شما بتواند شما را تشخیص دهد. با این حال ، تنها راهی که آنها واقعاً می توانند بفهمند علت آن B12 است یا خیر ، خون است. پزشک مقداری از خون شما را گرفته و آزمایشاتی را انجام می دهد تا ببیند آیا B12 کافی در سیستم خود دارید یا نیاز به درمان بیشتری دارید.
سوال 5 از 8: درمان
مرحله 1. تزریق B12 رایج ترین درمانی است که شما دریافت خواهید کرد
میزان دفعات تزریق بستگی به میزان کمبود شدید بدن شما دارد ، اما معمولاً باید هر 1 یا 2 روز یک بار به مدت حداقل 1 تا 2 هفته تزریق کنید. پس از آن ، ممکن است لازم باشد هر 1 تا 3 ماه دوزهای اضافی برای حفظ سطح B12 خود داشته باشید ، اما این بستگی به توصیه پزشک شما دارد.
تزریق می تواند گرانتر و دردناک تر از سایر روش های درمانی باشد ، اما سریع ترین تسکین را خواهید داشت
مرحله 2. ممکن است لازم باشد روزانه یک قرص مصرف کنید تا سطح B12 خود را افزایش دهید
اخیراً ، برخی از مطالعات نشان داده است که داروهای خوراکی B12 همان اثر تزریق را دارند. پزشک معمولاً قرص هایی با 1 ، 000–2 ، 000 میکروگرم B12 برای شما تجویز می کند که هر 1-2 روز برای چند هفته قبل از تغییر به دوز روزانه 1 ، 000 میکروگرم مصرف کنید.
- ممکن است دوزهای دارو بسیار زیاد به نظر برسد ، اما قرص های کمتر از 500 میکروگرم به درستی جذب بدن شما نمی شوند.
- مصرف بیش از حد B12 هیچ عوارض جانبی ندارد.
سوال 6 از 8: پیش آگهی
مرحله 1. علائم شما معمولاً پس از درمان برطرف می شوند
پس از چند روز ، باید متوجه بهبود علائم خود شوید. پس از آن ، تا زمانی که سطح B12 خود را حفظ کنید ، علائم شما عود نمی کند. اگر بیماری های مزمن دارید که مانع جذب ویتامین ها در بدن شما می شود ، ممکن است لازم باشد هر چند ماه یکبار تزریق منظم انجام دهید یا قرص های اضافی مصرف کنید.
مرحله 2. کمبودهای درمان نشده ممکن است منجر به مشکلات عصبی و قلبی شود
در موارد شدید ، کمبود B12 ممکن است به نخاع شما آسیب برساند یا منجر به شرایطی مانند عدم هماهنگی ، بی حسی در اندام ها ، آسیب عصبی یا زوال عقل در بدترین موارد شود. همچنین ممکن است خطر نارسایی قلبی و دیابت را افزایش دهد. مهم است که کمبودهای B12 را زود تشخیص دهید و به طور منظم با پزشک خود مشورت کنید تا این علائم شدید را بروز ندهید.
سوال 7 از 8: پیشگیری
مرحله 1. برای دریافت B12 گوشت ، تخم مرغ یا شیر را در وعده های غذایی خود قرار دهید
محصولات حیوانی تنها راهی است که می توانید به طور طبیعی B12 را در رژیم غذایی خود دریافت کنید ، بنابراین سعی کنید مقداری از آن را در هر وعده غذایی بگنجانید. مقداری شیر یا تخم مرغ همراه صبحانه ، گوشت ساندویچ و پنیر در وعده ناهار ، یا مقداری ماهی در وعده شام میل کنید. سعی کنید حداقل 2.4 میکروگرم B12 در روز دریافت کنید.
به عنوان مثال ، 1 فنجان (240 میلی لیتر) شیر حدود 1.2 میکروگرم B12 ، یک تخم مرغ 0.6 میکروگرم و یک وعده 3 گرم (85 گرم) ماهی قزل آلا حدود 4.8 میکروگرم دارد
مرحله 2. اگر گیاه خوار هستید ، مقداری غلات غنی شده به رژیم خود اضافه کنید
ما می دانیم اگر رژیم محدود کننده ای دارید بسیار سخت تر است ، اما بسیاری از نان ها و غلات حاوی B12 به آنها اضافه شده است. بسته بندی تمام غلات خریداری شده را بررسی کنید تا ببینید غنی شده است یا خیر ، بنابراین می توانید آنها را بیشتر در رژیم غذایی خود بگنجانید.
به عنوان مثال ، یک وعده غلات صبحانه غنی شده 25 درصد دارای 0.6 میکروگرم B12 است
مرحله 3. اگر B12 را از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید ، یک مکمل روزانه مصرف کنید
بسیاری از مولتی ویتامین ها بیش از مقدار کافی B12 دارند تا شما را در طول روز رها سازد. حتی یک مکمل با مقدار 6 میکروگرم به شما کمک می کند تا سطح B12 خود را در جایی که باید باشد نگه دارید تا دچار کمبود نشوید.
اگر بیش از 60 سال سن دارید ، بدن شما به اندازه اسید معده تولید نمی کند و دریافت B12 از رژیم غذایی شما سخت تر است ، بنابراین ممکن است لازم باشد بدون توجه به آنچه می خورید از مکمل استفاده کنید
سوال 8 از 8: اطلاعات اضافی
مرحله 1. B12 برای آلزایمر ، بیماری های قلبی یا بیماری های مزمن درمانی نیست
بسیاری از سایت ها و منابع مشکوک وجود دارد که ادعا می کنند B12 از بسیاری از مشکلات سلامتی جلوگیری می کند. در حالی که B12 برای عملکرد بدن شما مفید است ، هیچ مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد عملکرد آن مانند عملکرد شناختی ، اگزما ، خستگی یا ناباروری حتی در دوزهای بالاتر بهبود می یابد. اگر بیماری مزمن دیگری دارید ، به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید درمان مناسب را دریافت کنید.
