اگر در حال سفر به یک شهر داخلی هستید یا از کوه بالا می روید ، بیماری ارتفاع می تواند مانع ماجراجویی شما شود. بیماری ارتفاع خفیف معمولاً زمانی شروع می شود که شما بیش از 8000 فوت (2 ، 400 متر) هستید ، اما ممکن است علائم را در ارتفاع پایین احساس کنید اگر بیشتر عمر خود را در مکانی گذرانده باشید که ارتفاع بسیار کمتری دارد یا نزدیک به سطح دریا بیماری ارتفاع می تواند باعث سرگیجه ، خستگی ، بی خوابی ، از دست دادن اشتها ، حالت تهوع یا تنگی نفس شود. در بیشتر موارد ، علائم بسیار خفیف هستند و پس از عادت کردن بدن در عرض 2 یا 3 روز از بین می روند.
مراحل
روش 1 از 3: مصرف دارو
مرحله 1. 600 میلی گرم ایبوپروفن را 6 ساعت قبل از پرواز یا کوهنوردی مصرف کنید
3 قرص 200 میلی گرم ایبوپروفن (Advil ، Motrin ، Nuprin) با 8 اونس مایع (240 میلی لیتر) آب 6 ساعت قبل از سوار شدن به هواپیما یا اگر کوهنورد هستید ، 6 ساعت قبل از شروع صعود خود مصرف کنید. هنگامی که آنجا هستید ، 24 ساعت دیگر آن را مصرف نکنید ، سپس هر 4 تا 6 ساعت 1 تا 2 کپسول مصرف کنید.
- بهتر است آن را بعد از غذا مصرف کنید تا معده شما ناراحت نشود.
- دوز اولیه اولیه به بدن شما کمک می کند تا سریعتر عادت کرده و هرگونه سردرد یا سستی که ممکن است از همان ابتدا احساس کنید را تسکین دهد.
- بیش از 2 ، 400 میلی گرم در روز مصرف نکنید یا ایبوپروفن را در دوزهای بالا بیش از 7 روز مصرف نکنید زیرا می تواند خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد.
- اگر بیماری قلبی دارید یا در معرض خطر هستید ، در مورد استفاده از ناپروکسن به جای آن با پزشک خود مشورت کنید.
نکته:
فقط در صورتی که سابقه بیماری ارتفاع دارید یا مجبور به صعود سریع برنامه ریزی شده به ارتفاع شدید ، از قبل دارو مصرف کنید. بهتر است ارتفاع خود را به تدریج افزایش دهید تا اینکه برای کمک به بیماری ارتفاع به دارو متکی باشید.
مرحله 2. با 1 تا 2 قرص پاراستامول ، سردرد را تسکین دهید
1 تا 2 قرص 500 میلی گرم پاراستامول (تیلنول ، اکسدرین ، کالپول ، پانادول) را هر 4 تا 6 ساعت قورت دهید تا به تسکین سردرد خفیف تا متوسط کمک کنید. اگر در حال پرواز به شهری هستید که ارتفاعی بالاتر از محلی است که از آنجا آمده اید ، اولین دوز را 1 ساعت قبل از سوار شدن به هواپیما مصرف کنید.
- شما می توانید پاراستامول را بدون نسخه از هیچ داروخانه یا خواربار فروشی خریداری کنید.
- پاراستامول می تواند باعث تهوع برخی افراد شود ، بنابراین اگر معده حساسی دارید ، بعد از غذا مصرف کنید.
- اگر مشروبات الکلی ، بیماری کبدی یا مشکلات کلیوی دارید ، پاراستامول مصرف نکنید.
مرحله 3. مصرف 125 میلی گرم استازولامید را 1 تا 2 روز قبل از سفر شروع کنید
اگر قصد سفر یا کوهنوردی دارید ، بدن خود را با مصرف استازولامید (دیاموکس) 1 یا 2 روز قبل آماده کنید و مصرف آن را یک بار تا 48 ساعت ادامه دهید. 125 میلی گرم تا 250 میلی گرم (که بسته به قدرت 1 یا 2 قرص است) دوبار در روز با 8 اونس مایع (240 میلی لیتر) آب قورت دهید.
- اگر در حال صعود هستید و صعود را در چند روز آینده ادامه می دهید ، در صورت نیاز به آن ادامه دهید.
- استازولامید به کاهش فشار در سر (به ویژه چشم) کمک می کند و از سردرد ، تورم ، سرگیجه و سایر علائم بیماری ارتفاع جلوگیری می کند.
- برای دریافت نسخه استازولامید باید حداقل 1 هفته قبل از سفر به پزشک مراجعه کنید.
- اگر سیزاپرید ، لیتیوم ، ممانتین ، متامین ، اورلیستات یا داروهای ضد تشنج مصرف می کنید ، قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
هشدار:
از آنجا که استازولامید نیز ادرارآور است ، می تواند باعث از دست رفتن مایعات در هنگام تکرر ادرار شود. مایعات فراوان بنوشید و خود را برای علائم کم آبی یا کاهش فشار خون تحت نظر داشته باشید.
مرحله 4. 4 میلی گرم دگزامتازون را 8 ساعت قبل از سفر قورت دهید
قبل از قورت دادن 1 یا 2 قرص (بسته به قدرت) با 8 اونس مایع (240 میلی لیتر) آب ، چیزی بخورید. هنگامی که به مقصد ارتفاع خود رسیدید ، هر 6 ساعت آن را با شکم پر مصرف کنید تا بیماری ارتفاع از بین برود. هر روز بیش از یک هفته آن را مصرف نکنید و در صورت تمایل بدن خود پس از 3 روز اول ، با خیال راحت دوز خود را کاهش دهید.
- Decadron ، Dexasone ، Hexadrol نام های تجاری دگزامتازون هستند. در صورت عدم تحمل استازولامید ، پزشک ممکن است دگزامتازون را برای شما تجویز کند.
- همچنین اگر نگران تماس اولیه با ارتفاع هستید ، می توانید دوز اولیه 8 میلی گرم را مصرف کنید و سپس هر 6 ساعت به 4 میلی گرم کاهش دهید.
- اگر مصرف دگزامتازون را در حین صعود متوقف کنید ، ممکن است متوجه شروع ناگهانی یا بدتر شدن علائم بیماری ارتفاع شوید. به همین دلیل ، مصرف استازولامید برای پیشگیری و دگزامتازون برای درمان بیماری ارتفاع بیشتر رایج است.
- الکل با دگزامتازون نخورید زیرا می تواند عوارض جانبی دارو مانند بی خوابی ، تغییرات خلقی ، خشکی پوست ، افزایش وزن ، تورم و تاری دید را تشدید کند. علاوه بر این ، آن را بیش از 7 روز مصرف نکنید زیرا خطر قند خون بالا ، سرکوب سیستم ایمنی و علائم روانی را افزایش می دهد.
مرحله 5. تهوع را با مصرف 25 تا 50 میلی گرم پرومتازین برطرف کنید
اگر قبلاً از ارتفاعات تهوع کرده اید ، 25 تا 50 میلی گرم (1 یا 2 قرص) پرومتازین (فنرگان ، فنادوز) هر 4 تا 6 ساعت می تواند کمک کند. 2 تا 4 بار در روز با یا بدون غذا مصرف کنید.
- برای دریافت نسخه باید 1 هفته قبل از سفر به پزشک مراجعه کنید.
- خواب آلودگی یک عارضه جانبی شایع پرومتازین است ، بنابراین اگر کوهنورد هستید یا انتظار دارید روزهای طولانی در سفر داشته باشید ، بهترین گزینه نیست.
روش 2 از 3: تغییر رژیم غذایی
مرحله 1. با نوشیدن حداقل 8 فنجان آب در روز هیدراته بمانید
در حالی که در ارتفاع بالاتری قرار دارید ، حداقل توصیه شده روزانه حداقل 64 اونس مایع (1 ، 900 میلی لیتر) آب را دنبال کنید. اگر نسبتاً فعال هستید ، یک قانون خوب این است که هر ساعت یا 2 لیوان 2 تا 3 میلی لیتر (240 میلی لیتر) آب بنوشید.
اگر مرد هستید ، سعی کنید روزانه 125 اونس مایع (3 ، 700 میلی لیتر) آب بنوشید. اگر زن هستید ، سعی کنید حدود 96 اونس مایع (2 ، 800 میلی لیتر) دریافت کنید
مرحله 2. از نوشیدن الکل قبل و در حالی که در ارتفاع بالاتری هستید اجتناب کنید
به آب ، آب میوه ، قهوه بدون کافئین و چای گیاهی پایبند باشید تا از آب بدن شما جلوگیری شود. نوشیدن بیش از حد الکل می تواند باعث کندی شود و هرگونه علائمی را که از ارتفاع بالاتر احساس می کنید تشدید کند.
اگر در تعطیلات هستید و قصد دارید به هر حال مشروب بخورید ، حتماً به ازای هر 1 نوشیدنی الکلی 8 اونس مایع (240 میلی لیتر) آب بنوشید
مرحله 3. غذاهای سرشار از پتاسیم بخورید تا بدن شما سریعتر تطابق پیدا کند
در چند روز اول سفر از موز ، سبزیجات ، آووکادو ، میوه های خشک ، گوجه فرنگی و سیب زمینی استفاده کنید. مقدار زیاد پتاسیم به تعادل میزان آب بدن شما کمک می کند و علائم بیماری ارتفاع را کمی ملایم تر می کند.
- میزان توصیه شده پتاسیم 3 ، 500 تا 4 ، 700 میلی گرم در روز است.
- نوشیدنی های ورزشی ، آب الکترولیت و آب نارگیل نیز برای دریافت دوز روزانه پتاسیم ، جرعه های عالی هستند.
مرحله 4. غذاها و میان وعده های بیش از حد شور را محدود کرده یا از آنها اجتناب کنید
اطمینان حاصل کنید که بیش از 2 ، 300 میلی گرم سدیم در روز مصرف نمی کنید ، که معادل حدود 1 قاشق چایخوری (4.2 گرم) نمک است. اگر در بیرون غذا می خورید ، در برابر میل به نمک خوردن غذایتان سر میز مقاومت کنید. اگر در سفر مشغول آشپزی هستید از حداقل مقدار استفاده کنید.
همیشه برچسب غذاهای یخ زده ، سبزیجات کنسرو شده ، چاشنی ها و سس ها را بررسی کنید و در صورت امکان انواع کم سدیم بخرید
مرحله 5. برای حفظ انرژی ، کربوهیدراتهای پیچیده را بارگیری کنید
بیماری ارتفاع می تواند شما را دچار تنبلی و خستگی کند ، اما خوردن جو دوسر ، برنج قهوه ای ، ماکارونی سبوس دار ، نان سبوس دار ، کینوا یا جو می تواند شما را تقویت کرده و در طول روز سوخت شما را حفظ کند. از مصرف کربوهیدراتهای ساده مانند برنج سفید ، نان سفید ، ماکارونی معمولی و شیرینی اجتناب کنید زیرا بدن شما سوخت را به سرعت مصرف می کند و قند خون شما را افزایش می دهد و هرگونه سردرد یا خستگی را که ممکن است احساس کنید تشدید می کند.
سیب زمینی (سفید و شیرین) ، لوبیا قرمز ، کدو تنبل ، کوسکوس و غلات صبحانه چند دانه ای نیز غذاهای فوق العاده ای هستند که می توانند در طول سفر شما تأمین کنند
مرحله 6. برای تسکین حالت تهوع چای زنجبیل بنوشید یا نوشیدنی های زنجبیلی بجوید
8 اونس مایع (240 میلی لیتر) آب جوش یا داغ را روی یک کیسه چای زنجبیل بریزید و بگذارید 3 تا 5 دقیقه دم بکشد. همچنین عاقلانه است که برای رفع حالت تهوع مقداری آبمیوه زنجبیل را در کیسه روزانه خود قرار دهید.
می توانید از اکثر فروشگاه های مواد غذایی و داروخانه ها انواع زنجبیل تهیه کنید
روش 3 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. قبل از صعود برنامه ریزی شده ، خود را در ارتفاعات بیشتر اقامت کنید
اگر خود را با سرعت دنبال کنید احتمال ابتلا به بیماری ارتفاع کمتر است. یک راه برای انجام این کار این است که قبل از صعود برنامه ریزی شده خود را در ارتفاع بالاتری قرار دهید یا قبل از رفتن به ارتفاع جزئی در ارتفاع بیشتری وقت بگذارید.
به عنوان مثال ، شما ممکن است 24 تا 48 ساعت در دنور ، کلرادو ، قبل از رفتن به کوه بگذرانید
مرحله 2. در 24 تا 48 ساعت اول حضور در ارتفاع بیشتر ورزش نکنید
هیچگونه فعالیت بدنی که عرق می کند یا باعث تپش قلب شما می شود انجام ندهید. پیاده روی سبک مشکلی ندارد ، فقط مطمئن شوید که هر ساعت یا بیشتر استراحت کنید اگر احساس تنگی نفس ، خستگی یا سرگیجه می کنید.
- تنگی نفس خفیف یکی از علائم رایج بیماری ارتفاع است ، بنابراین چند روز اول را کمی آرام کنید تا بدن شما به ارتفاع بالاتر عادت کند.
- اگر در حین راه رفتن احساس سفتی شدید در قفسه سینه می کنید ، راه رفتن را متوقف کرده و در اسرع وقت به اورژانس مراجعه کنید.
مرحله 3. در صورت سیگار کشیدن از کشیدن سیگار خودداری کنید
سیگار کشیدن به طور مستقیم بر ظرفیت ریه شما تأثیر می گذارد ، بنابراین عاقلانه است که این عادت را بدون توجه به ارتفاع شما ترک کنید. بدن شما ممکن است در ارتفاع کمی کمی از اکسیژن محروم باشد و سیگار کشیدن فقط میزان اکسیژن را در بدن شما کاهش می دهد (که به معنی سردرد بیشتر است).
اگر آمادگی ترک سیگار را ندارید ، تعداد سیگارهای روزانه خود را به نصف یا تا آنجا که می توانید در سفر خود کاهش دهید. ریه های شما از شما تشکر می کنند که حتی کمی آن را کاهش داده اید
مرحله 4. اگر از کوهی بالا می روید یا از شهری به شهر دیگر سفر می کنید ، به خودتان قدم بزنید
اگر کوهنورد هستید بیش از 300 تا 500 متر در روز صعود نکنید زیرا تغییرات سریع ارتفاع می تواند بیماری ارتفاع را بدتر کند. همچنین مهم است که هر 3 تا 4 روز یا 600 تا 900 متر یک روز کامل استراحت کنید.
- از واحد GPS یا برنامه GPS برای اندازه گیری چند متر صعود استفاده کنید. برخی از مسیرهای محبوب صعود ممکن است نشانگرهای ارتفاع را به عنوان ایست بازرسی ارسال کنند.
- اگر مسافری هستید که از جایی به مکان دیگر می پرید ، سعی کنید بین شهرهایی که از نظر ارتفاع نزدیک هستند حرکت کنید. به عنوان مثال ، از رفتن از بمبئی ، هند به کاتماندو ، نپال خودداری کنید زیرا اختلاف ارتفاع آنها 4 ، 153 فوت (1 ، 266 متر) است.
نکات
- در صورت گم شدن یا تاخیر چمدان چک شده ، همه داروهای خود را در کیف دستی خود نگه دارید تا در صورت نیاز آنها را مصرف کنید.
- اگر کوهنورد مشتاق هستید ، یک قوطی اکسیژن اضافی را در بسته خود حمل کنید تا به بدن شما کمک کند تا به ارتفاع بسیار بالا برسد.
هشدارها
- اگر در حال صعود هستید و به نظر می رسد علائم شما بدتر شده است ، بیشتر پیش نروید و به ارتفاع پایین تر بروید و در صورت نیاز استراحت کنید.
- در صورت احساس سفتی شدید در قفسه سینه ، کبود شدن لب ها یا ناخن ها ، سرفه مرطوب ، تب ، خستگی مفرط ، سردرد شدید و یا تکان خوردن هنگام تنفس ، فوراً به اورژانس مراجعه کنید.
