مفهوم "کودک درونی" این است که در اعماق هر یک از ما حافظه کودک بزرگ شده است. و این "کودک درونی" به زندگی و تعامل با زمان حال ادامه می دهد ، حتی اگر گذشته را بازتاب دهد. کودک درون منبع سرزندگی و خلاقیت فرد است. ایجاد رابطه با فرزند درونی شما همچنین می تواند مشکلات عاطفی ناشی از عدم احترام گذاشتن به آن قسمت از خودتان یا حتی آسیب ناشی از دوران کودکی آسیب زا را درمان کند. زندگی در دنیای بزرگسالان می تواند تهدید کننده خاموش شدن شعله کودک درونی شما باشد ، اما شما می توانید با در آغوش گرفتن و ارتباط مجدد با منبع دوران کودکی خود در برابر این فشارها مقابله کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: ملاقات با فرزند داخلی خود
مرحله 1. دوباره با دوران کودکی خود ارتباط برقرار کنید
یکی از راه های بازسازی رابطه با فرزند درونی شما این است که "زمان سفر" را به دوران کودکی خود بازگردانید. این کار را با تهیه لیستی از چیزهایی که باعث شادی شما در جوانی می شد انجام دهید. این خاطرات دوست داشتنی را کاوش کنید و سعی کنید آن شگفتی دوران کودکی را به یاد بیاورید. بازنگری در این فعالیتها نیز ایده خوبی است. چند ایده:
- ورزش ، چه فوتبال ، چه فوتبال ، چه بسکتبال ، بیسبال ، و یا چیزهای دیگر.
- گشت و گذار در جنگل ها. پیک نیک خوشمزه ایده خوبی است.
- تظاهر بازی کردن این می تواند لباس پوشیدن و جشن گرفتن چای یا حتی مبارزه با گروهی از دزدان دریایی بدقول و زیرک باشد.
- رنگ ، چه در کتاب رنگ آمیزی کودک و چه بزرگسالان.
- از خوردن غذای مورد علاقه دوران کودکی خود لذت ببرید ، خواه غلات مورد علاقه ، چیزی که مادرتان برای شما درست می کند ، یا یک نوع آب نبات خاص.
مرحله 2. فرزند درونی خود را مشخص کنید
هرچند که کودکی های متفاوتی برای همه وجود دارد ، اما الگوهایی برای اکثر مردم وجود دارد. اگر رابطه شما با فرزند درونی شما در طول سالها کم شده است ، سعی کنید مشخص کنید دوران کودکی شما در چه مرحله ای از رشد است. این به شما کمک می کند تا یک نقشه راه برای بازگشت فرزند درونی خود به زندگی خود ایجاد کنید. توجه داشته باشید که موضوعات مشترکی وجود دارد که "کودک درونی" او می تواند داشته باشد. این مثالها معمولاً همان چیزی است که فرزند درونی شما "بیشتر" است. برخی از نمونه ها عبارتند از:
- کودک رها شده. این کودک درونی اغلب در نتیجه طلاق والدین یا مشغله زیاد برای جلب توجه به دنیا می آید. یا می تواند شدید باشد ، در موارد سوء استفاده یا غفلت. برخی از سرنخ ها ترس از رها شدن و احساس تنهایی یا ناامنی است.
- کودک بازیگوش. این کودک جنبه ای سالم و اغلب نادیده گرفته شده از بزرگسالی است. کودک بازیگوش می خواهد خودسرانه سرگرم شود و بدون احساس گناه یا اضطراب زندگی کند.
- کودک ترسناک. این کودک احتمالاً در دوران کودکی انتقادات زیادی را دریافت می کند و هر زمان که نتواند تأیید کافی را داشته باشد ، اضطراب را تجربه می کند.
مرحله 3. برای فرزند درون خود نامه بنویسید
اگر احساس می کنید از فرزند درونی خود غافل شده اید و می خواهید این ارتباط را ترمیم کنید ، می تواند عذرخواهی شود. همچنین می تواند یک نامه ساده باشد که بیانگر تمایل شما برای تقویت دوستی است.
نامه خود را متناسب با نوع فرزند درونی خود داشته باشید. اگر او ترسناک است ، سعی کنید به او اطمینان دهید و این ترس ها را نرم کنید. اگر او نگران رها شدن است ، به او اطلاع دهید که تمام تلاش خود را می کنید تا همیشه در کنارش باشید. اگر او بازیگوش است ، به او بگویید که می خواهید به آن آزادی سبک دل احترام بگذارید
مرحله 4. یک فضای باز را پرورش دهید
فرزند درونی شما فردی آسیب پذیر است. ممکن است قبل از اینکه خودش را نشان دهد به یک فضای امن نیاز داشته باشد. بسیاری از مردم وجود کودک درونی را پنهان یا انکار می کنند زیرا فکر می کنند این کار باعث می شود ضعیف به نظر برسند. برای اینکه کودک درونی شما درخشان شود ، ملایم و تأییدکننده باشید. به آرامی به او نزدیک شوید ، مانند یک حیوان کوچک که می خواهید اعتماد او را جلب کنید.
آرام بنشینید و به فرزند درونی خود بگویید که می خواهید درباره او بیشتر بدانید ، برای صحبت کردن آماده هستید و می خواهید او احساس امنیت کند. این ممکن است احمقانه به نظر برسد ، اما کاری که شما انجام می دهید دسترسی به بخش دیگری از خود و ضمیر ناخودآگاه شما است
مرحله 5. به احساسات خود گوش دهید
یکی از راههای مهم برای برقراری ارتباط با فرزند درون خود توجه دقیق به احساساتی است که در زندگی روزمره شما ظاهر می شود. اینها را می توان در بسیاری از تجربیات شگفت انگیز و دردناک دوران کودکی در جوانی و تأثیرپذیری جستجو کرد. ترس ها و ناامنی های کودک درونی ، و همچنین شادی ها و احساسات شگفت انگیز او ، اغلب در الگوهای احساسی زندگی بزرگسالان ما نمایان می شود.
در طول روز ، خودتان را چک کنید. بپرسید "در حال حاضر چه احساسی دارم؟" سعی کنید کلمات را برای این احساسات بیان کنید
مرحله 6. مراقب منتقد درونی خود باشید
یکی از بزرگترین موانع برای توجه و مراقبت از کودک درونی ، صدای انتقادی است. این صدا می تواند به شما بگوید که شما برای داشتن ناامنی های کودکانه یا پذیرفتن حماقت دوران کودکی خیلی بزرگ شده اید.
- منتقد درونی در دوران کودکی شروع به رشد می کند. این واکنش به خفه شدن کودک درونی است. به منتقد درونی خود به عنوان قسمتی از کودک درونی خود که دلخور شده یا صدمه دیده است احترام بگذارید ، اما از خرید و گفتگوی منفی خودداری کنید.
- به منتقد درونی خود پاسخ دهید و بگویید "من می دانم از کجا آمده ای. می فهمم که تو آسیب دیده ای. من اینجا به خاطر تو هستم."
- عبارات مفید دیگر: "بله ، این کمی احمقانه است. اما این کاری است که من قرار است در حال حاضر انجام دهم. آیا می توانید لطفاً کمی استراحت کنید و اجازه دهید این کار را انجام دهم؟"
قسمت 2 از 3: پرورش فرزند درون خود
مرحله 1. کودک درون خود را جدی بگیرید
ممکن است وسوسه شوید که فرزند درونی خود را کنار بگذارید زیرا مشکلات او برای زندگی شما در بزرگسالی بی اهمیت به نظر می رسد. با این حال ، این درست نیست ، زیرا بسیاری از عمیق ترین احساسات ما توسط کودک درونی منتقل می شود. از وسوسه نادیده گرفتن یا نادیده گرفتن فرزند درونی خود اجتناب کنید. نمی توان او را کنار گذاشت
به حرفهای او گوش دهید مانند یک کودک واقعی در مقابل شما. او به همان اندازه واقعی است و احساسات او نیز به همان اندازه اهمیت دارد
مرحله 2. احساسات درون کودک خود را بپذیرید
اگر احساس عصبانیت یا ناامنی در وجود شما ظاهر شود ممکن است ناامید شوید. این مهم است که به خود اجازه دهید این انرژی را احساس کند ، زیرا این کودک درونی است که با شما صحبت می کند.
او ممکن است عصبانی شود یا غمگین شود. شما می توانید این احساسات را بدون "تسلیم شدن" در برابر آنها بپذیرید. آنها را به رسمیت بشناسید و سپس بدون اجازه دادن به آنها اقدامات شما را پیش ببرید
مرحله 3. برای بهبودی از فرزندپروری مجدد استفاده کنید
فرزندپروری مجدد مبتنی بر این ایده است که شما در بزرگسالی اکنون از دانش و منابع لازم برخوردار هستید تا به فرزند درونی خود آنچه را که او نیاز دارد ، ارائه دهید. اگر احساس می کنید کودک درونی شما نیاز به شفا دارد تا بتواند در بهترین حالت خود را در زندگی شما نشان دهد ، این می تواند رویکرد خوبی برای تلاش باشد. شما بر اساس تجربیات رنج آور در گذشته خود و نحوه کمک به او بهتر از هر کس می دانید.
- به عنوان مثال ، اگر والدین شما هرگز به شما جشن تولد ندادند ، برای خودتان جشن بگیرید. دوستان خود را دعوت کنید و به آنها بگویید که این قسمت از دوران کودکی خود را جبران می کنید.
- برای مثال دیگر ، زمانی که می دانید کاری را انجام داده اید که می توانید به آن افتخار کنید ، خود را تأیید کنید. بگویید "من به خودم و دستاوردهایم افتخار می کنم."
مرحله 4. از فرزند درونی خود محافظت کنید
اگرچه می خواهید از مهار ترس های دوران کودکی خودداری کنید ، اما ایده خوبی است که به نیازهای فرزند درونی خود نیز حساس باشید. اگر ناامنی های خاصی دارید که به طور کامل بر آنها غلبه نکرده اید ، به آنها احترام بگذارید. ممکن است از ارتفاعات ترس داشته باشید که اولین بار در دوران کودکی خود را نشان داد. با قسمتی از خود که هنوز در مورد تخته های غواصی بالا یا کوهنوردی مطمئن نیستید مهربان باشید.
همچنین از موقعیت های سمی خودداری کنید. اگر بودن در کنار افراد خاص ، اضطراب های دوران کودکی را تقویت می کند ، تماس با آن افراد را محدود کنید. به عنوان مثال ، اگر برادری دارید که شما را انتخاب می کند و باعث می شود احساس بدی نسبت به خودتان داشته باشید ، از گذراندن وقت بیشتر از حد ضروری با او اجتناب کنید
مرحله 5. منطقه زندگی خود را سازماندهی کنید
خانه خود را برای بازیگوشی دوران کودکی بازتر کنید. تغییر محیط شما احساس شما را تغییر خواهد داد ، بنابراین خودانگیختگی و خلاقیت کودکانه را به زندگی خود تزریق کنید. تحقیقات نشان می دهد که چیزهای ساده به عنوان رنگهای مختلف می توانند بر خلق و خو تأثیر بگذارند. اشیای آشنا مانند غنائم یا حیوانات پر شده را روی گوشته خود قرار دهید. تصاویر قدیمی خود و خانواده خود را بچرخانید تا در خانه قرار دهید. سعی کنید رنگ دیوارهای خود را با رنگ آمیزی یا آویختن آثار هنری سبک و روشن بکشید.
قسمت 3 از 3: پرورش حس سرگرمی
مرحله 1. مخفی کاری کنید
اگر فرزند یا خواهرزاده/برادرزاده دارید ، آنها را وادار کنید تا با شما بازی کنند. مشارکت دوستان بزرگسال شما نیز می تواند سرگرم کننده باشد. یک روانشناسی کامل در پشت پنهان کاری وجود دارد که می گوید این یک بازی اکتشافی و دوست داشتنی برای زندگی است.
مرحله 2. ترامپولین بخرید یا از وسیله شخص دیگری استفاده کنید
حتی می توانید یک خانه شیک را برای یک روز اجاره کنید و همه دوستان خود را دعوت کنید. فعالیت بدنی به شما کمک می کند تا استرس را از بین ببرید و این تجربه به شما یادآوری می کند که در دوران کودکی چقدر از تندرستی لذت برده اید.
مرحله 3. کتاب رنگ آمیزی را با انگشت بکشید ، بکشید یا بخرید
این فعالیت ها به شما کمک می کند تا از خلاقیت دوران کودکی خود استفاده کنید ، جایی که اشیایی که ترسیم می کنید فقط چیزهای یک صفحه نیستند ، بلکه کل دنیای احساسی را باز می کنند. تحقیقات نشان می دهد که نقاشی به کودکان کمک می کند تا احساسات خود را بیان کنند ، در حالی که آنها هنوز به همان شیوه ای که بزرگترها می دانند از آن آگاه نیستند. طراحی و سایر هنرهای تجسمی می تواند به کودک درون شما کمک کند تا خود را بیان کند.
مرحله 4. یک جشن رقص برپا کنید
رقص می تواند به شما کمک کند تا استرس را مانند دیگر فعالیت های بدنی از بین ببرید و همچنین راهی خلاقانه برای بیان گروه های سنی مختلف است. همه عاشق رقص هستند ، از دوران کودکی گرفته تا پیری. برای برقراری ارتباط با فرزند درونی خود از رقص استفاده کنید تا به خواسته ها و علایق بزرگسالی شما نیز احترام بگذارد.
اطمینان حاصل کنید که آهنگهای دوران کودکی خود را در لیست پخش قرار دهید
مرحله 5. نوشتن رایگان یا طراحی رایگان را امتحان کنید
این شامل استراحت دادن به ذهن آگاه شما می شود در حالی که قسمت های دیگر شما کنترل خود را بر عهده می گیرند. این می تواند منبع قدرتمندی برای خلاقیت و سرگرمی باشد ، به ویژه اگر قصد دارید اجازه دهید کودک درونی خود را هر طور که مناسب می داند بیان کند.
از مداد رنگی ، مداد رنگی یا کاغذ رنگی برای سرگرم کننده تر شدن کارها استفاده کنید
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر فرزند خودتان دارید ، سعی کنید دنیا را از چشم آنها ببینید. وقتی کارهای سرگرم کننده ای را با هم انجام می دهید ، این نگرش بی دغدغه را در پیش بگیرید.
- شما می توانید در هر کجا سرگرمی ایجاد کنید. در حین انجام کارهای خانه و انجام سایر مسئولیت ها از کودک درون خود کمک بگیرید. همه چیز را به یک بازی تبدیل کنید.
هشدارها
- از افرادی که فکر می کنند احمق بودن نابالغ است دوری کنید. این افراد احتمالاً دارای یک منتقد درونی بیش فعال هستند و اهمیت فرزند درونی خود را تشخیص نمی دهند.
- از رفتن آنقدر به حالت کودک خودداری کنید که از مسئولیت های بزرگسالان خود غافل شوید. تعادلی را پیدا کنید که برای شما مناسب است.
