ترومبوفیلی ، شرایطی که خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد ، تشخیص آن دشوار است ، زیرا اکثر افراد مبتلا به آن هیچ علامتی را تجربه نمی کنند مگر اینکه دچار لخته شوند. در صورت لخته شدن خون ، به پزشک نیاز دارید تا آزمایش انجام دهد تا تأیید شود که این لخته در نتیجه ترومبوفیلی ایجاد شده است. خوشبختانه وقتی لخته های خون زود گرفته شوند ، می توان از آسیب قلب جلوگیری کرد و راه های زیادی برای جلوگیری از لخته شدن خون وجود دارد. با تجویز داروی ضد انعقاد یا رقیق کننده خون و همچنین تغییر سبک زندگی ، می توانید لخته های خون را دور نگه دارید.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی علائم لخته خون ترومبوفیلیک
مرحله 1. به هر گونه تورم یا حساسیت در پای خود توجه کنید
لخته های خون معمولاً از پاها شروع می شود ، جایی که خون می تواند جمع شود. در صورت مشاهده تورم در یک نقطه خاص که از بین نمی رود یا درد عمیقی در پاهای شما مشاهده می شود ، باید در مورد احتمال لخته شدن خون به پزشک مراجعه کنید. این امر به ویژه در صورت درد یا تورم در یک پا صادق است.
- لخته در پاهای شما می تواند به جریان خون شما نفوذ کرده و به قلب و ریه های شما راه پیدا کند و باعث آمبولی ریه به طور بالقوه کشنده شود. گرفتن زودهنگام آنها بسیار مهم است.
- لخته های خون معمولاً در ساق پا ایجاد می شوند ، بنابراین باید توجه ویژه ای به تورم و دردهایی که در آنجا ایجاد می شود ، داشته باشید.
مرحله 2. در جایی که متوجه تورم می شوید ، پوست غیرمعمول را احساس کنید
اگر پوست شما در مناطقی که احساس درد می کنید داغ یا تب می کند ، این احتمال وجود دارد که به دلیل لخته شدن خون در رگ زیر سطح باشد. در حالی که همه تورم گرمتر از پوست غیر متورم است ، لخته خون می تواند منجر به داغ شدن غیرعادی پوست شود.
این علامت زمانی بیشتر احتمال دارد که لخته خون "سطحی" یا نزدیک به سطح باشد
مرحله 3. قرمزی پشت زانو را بررسی کنید
یکی از علائم قابل مشاهده که در بسیاری از لخته های خون رخ می دهد ، هر چند نه در همه موارد ، تغییر رنگ قرمز لکه دار است که روی ساق پا ظاهر می شود. این معمولاً در پشت زانو ظاهر می شود ، در همان سمتی که تورم و درد ناشی از لخته ایجاد می شود.
حتی اگر این علامت را ندارید ، برای علائم باقی مانده باید به پزشک مراجعه کنید. ممکن است شما زود لخته شده باشید یا پوست شما مستعد تغییر رنگ نباشد
مرحله 4. برای آزمایش توسط پزشک آماده شوید
اگر تورم ، درد ، پوست بیش از حد گرم و تغییر رنگ قرمز دارید ، احتمال لخته شدن خون زیاد است. هنگامی که به پزشک خود مراجعه می کنید ، آزمایشی را انجام می دهند که شامل اشعه ایکس ، سونوگرافی یا سایر روش های آزمایش است که به آنها امکان می دهد لخته در ورید را تشخیص دهند.
روش 2 از 3: استفاده از داروهای ضد انعقاد برای درمان ترومبوفیلی
مرحله 1. از پزشک خود در مورد داروهای ضد انعقاد برای شما سوال کنید
داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون با جلوگیری از چسبندگی سلول ها به کاهش میزان لخته شدن خون کمک می کند. در حال حاضر طیف گسترده ای از داروهای ضد انعقاد موجود است ، برخلاف وارفارین و هپارین ، اما این دو هنوز محبوب ترین هستند.
- بسته به شرایط خاص شما و همچنین شدت لخته ، پزشک یک رقیق کننده خون یا ترکیبی از آنها را تجویز می کند.
- اشکال عمده استفاده از داروهای ضد انعقاد برای جلوگیری از لخته شدن خون به جای درمان آنها این است که خونریزی قابل توجهی می تواند در اثر جراحات جزئی ایجاد شود.
- هپارین در بیمارستان از طریق تزریق IV یا تزریق عضلانی (IM) تجویز می شود.
- اگر از ایده مصرف وارفارین یا هپارین ناراضی هستید ، می توانید از پزشک خود در مورد اشکال مختلف خوراکی ، تزریقی و وریدی رقیق کننده های خون سوال کنید.
مرحله 2. قرص های وارفارین بخورید تا به تجزیه لخته کمک کرده و در آینده از آن جلوگیری کنید
رایج ترین روش درمان ترومبوفیلی توسط پزشکان ، تجویز وارفارین تحت نظارت دقیق است. وارفارین آنزیم های انعقادی را مسدود می کند تا روند لخته شدن را بسیار کند کند. این قرص ها به کندی عمل می کنند و کاهش لخته با وارفارین چند روز طول می کشد ، اما هنگامی که دارو در جریان خون شما قرار گرفت ، بسیار م effectiveثر و قوی است.
- در دوران بارداری نمی توانید وارفارین مصرف کنید.
- هنگامی که شروع به مصرف وارفارین می کنید ، باید به طور منظم آزمایش خون بین المللی نرمال (INR) را انجام دهید تا مطمئن شوید که دوز مناسب را مصرف می کنید و به تدریج به آزمایش های کمتری منتقل می شوید.
مرحله 3. هپارین را برای درمان فوری یا خطر بالای لخته شدن تزریق کنید
شایع ترین ضد انعقاد داخل وریدی هپارین است. هپارین یک رقیق کننده سریع خون است که می تواند به طور قابل توجهی باعث کاهش لخته های ایجاد شده و جلوگیری از لخته شدن در طول جراحی و بارداری شود. به پزشک خود اجازه دهید هپارین را از طریق تزریق IV یا IM تزریق کند ، که به احتمال زیاد در بیمارستان اتفاق می افتد.
هپارین به ندرت برای استفاده منظم و پیشگیرانه تجویز می شود ، مگر برای افراد باردار و افرادی که خطر بالایی دارند
روش 3 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی برای کاهش خطر لخته شدن
مرحله 1. در مورد عوامل خطر ابتلا به ترومبوفیلی با پزشک خود مشورت کنید
در حالی که هرکسی می تواند لخته شود ، عوامل خطر خاصی وجود دارد که شانس ابتلا به آنها را افزایش می دهد. با عوامل خطر خود آشنا شوید تا بتوانید انتخاب های سالم داشته باشید و علائم خود را تحت نظر داشته باشید. عوامل خطر زیر را با پزشک خود در میان بگذارید:
- عوامل خطر ارثی مانند جهش فاکتور V Leiden ، کمبود پروتئین S ، کمبود پروتئین C و کمبود آنتی تروموبین.
- بدخیمی
- بی حرکتی
- داروهای ضد بارداری خوراکی
- درمان جایگزینی هورمونی
- چاقی
- برخی از درمان های سرطان مانند تاموکسیفن ، تالیدومید ، لنالیدومید و آسپاراژیناز
- اختلالات میلوپرولیفراتیو ، مانند پلی سیتمی ورا و ترومبوسیتوپنی ضروری
مرحله 2. از رژیم غذایی سالم و متعادل و مغذی استفاده کنید
تغذیه مناسب به عملکرد بهتر سیستم گردش خون و همچنین کاهش کلسترول و سایر عوامل خطر انعقاد کمک می کند. اگر از وزن توصیه شده خود بالاتر هستید ، رژیم غذایی سالم نیز می تواند به کاهش آن کمک کند ، زیرا اضافه وزن یکی دیگر از عوامل خطر انعقاد خون است.
- در حالی که هیچ غذای خاصی وجود ندارد که شما را از لخته شدن خون در امان نگه دارد ، اجتناب از غذاهای چرب و دریافت چندین وعده سبزیجات برگ دار به طور کلی برای سلامت گردش خون مفید است.
- اگر وارفارین مصرف می کنید ، غذاهای خاصی وجود دارد که ممکن است سطح وارفارین شما را مختل کند. در مورد این غذاها با پزشک خود مشورت کنید و مطمئن شوید که مصرف آنها منظم است تا وارفارین شما تحت تأثیر قرار نگیرد. به طور خاص ، غذاهایی که سرشار از ویتامین K هستند ، مانند جگر گاو ، کلم بروکلی ، جوانه بروکسل ، سبزیجات ، سویا ، شاهی آب ، مارچوبه ، ترشی شوید ، آووکادو و نخود فرنگی ، باید تحت نظارت باشند. علاوه بر این ، مراقب کرن بری ، انبه ، گریپ فروت و انار باشید.
مرحله 3. به طور منظم ورزش کنید
اگر رژیم ورزشی منظمی ندارید ، ایده خوبی است که 2-3 بار در هفته به مدت حداقل 20-30 دقیقه ورزش کنید. می توانید با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید میزان فعالیت توصیه شده برای کنترل شرایط شما چقدر است.
- تمرین بیش از حد می تواند منجر به مشکلات قلبی نیز شود ، بنابراین مهم است که فعالیت بدنی خود را با استراحت متعادل کنید
- اگر از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می کنید ، ورزش می تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای ایجاد بریدگی و خونریزی قابل توجه قرار دهد. اقدامات احتیاطی بیشتری را برای حفظ امنیت خود انجام دهید ، مانند پوشیدن پیراهن یا دستکش آستین بلند.
مرحله 4. سیگار را با حمایت پزشک ترک کنید
سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری های قلبی و لخته شدن خون را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. سیگار کشیدن هنگام مصرف داروهای ضد انعقاد خون نیز می تواند فاجعه بار باشد ، بنابراین بهتر است این عادت را کاملاً ترک کنید. ممکن است پزشک شما بتواند منابع و پشتیبانی لازم برای ترک سیگار را در اختیار شما قرار دهد.
مرحله 5. پس از نشستن بیش از 2 ساعت بلند شوید و حرکت کنید
در صورت ترومبوفیلی ، نشستن طولانی مدت یکی از رایج ترین راه های لخته شدن خون است. اگر شما مشغول کار روی میز هستید یا در پرواز طولانی هستید ، لازم است هر چند ساعت یکبار قدم بزنید تا به جریان خون در پاها کمک کند.
برای گردش خون فقط باید 3 تا 5 دقیقه در اطراف قدم بزنید ، اما بیدار ماندن طولانی مدت می تواند مثرتر باشد
مرحله 6. از مصرف داروهای مبتنی بر استروژن خودداری کنید
داروهایی مانند داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی و استرادیول برای درمان جایگزینی هورمون به دلیل ارتباط سطح بالای استروژن با عروق خونی ، خطر لخته شدن خون را افزایش می دهند. در صورت تشخیص ترومبوفیلی ، باید جایگزین هایی برای این درمان ها پیدا کنید.
- اشکال غیر هورمونی جلوگیری از بارداری مانند کلاه های دهانه رحم و دستگاههای داخل رحمی مسی (IUD) وجود دارد.
- هورمونهای مصرف شده برای یائسگی را می توان با درمان هر علامت ، داروی گرگرفتگی و روان کننده برای خشکی واژن جایگزین کرد. با پزشک خود در مورد درمان هایی که برای شما مفید است مشورت کنید.
