ABA (تجزیه و تحلیل رفتار کاربردی) یک موضوع بحث برانگیز در جوامع اوتیسم و اوتیسم است. برخی از مردم می گویند آنها یا فرزندانشان مورد آزار قرار گرفته اند. دیگران می گویند این کار معجزه می کرد. به عنوان فردی که بهترین ها را برای عزیز شما می خواهد ، چگونه می توانید بین یک داستان موفقیت احتمالی و یک داستان ترسناک تفاوت قائل شوید؟ اگر می دانید چگونه آنها را جستجو کنید ، علائم وجود دارد. این مقاله با در نظر گرفتن عزیزان نوشته شده است ، اما نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم نیز می توانند از آن استفاده کنند.
توجه: این مقاله موضوعاتی از قبیل درمان و سوء استفاده را پوشش می دهد و ممکن است نگران کننده باشد ، به ویژه برای افرادی که دچار PTSD ناشی از درمان هستند. اگر از چنین موضوعاتی احساس ناراحتی می کنید یا در هر زمان با هرگونه محتوا ناراحت هستید ، پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را متوقف کنید.
مراحل
روش 1 از 4: در نظر گرفتن اهداف درمانی
اهداف درمانی باید بر کمک به معشوق شما برای کسب مهارت و زندگی شاد و راحت متمرکز باشد. از بین بردن ویژگی های اوتیسم یک هدف ارزشمند نیست.
مرحله 1. از خود بپرسید که آیا اهداف شامل اسکان یا جذب است
سازمان ملل متحد اعلام کرده است که کودکان معلول حق دارند هویت خود را حفظ کنند ، یعنی خودشان باشند ، حتی اگر به معنی اوتیسم به نظر برسند. تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به اوتیسم که سعی می کنند اوتیسم خود را "استتار" کنند ، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند. در حالی که برخی افراد تصمیم می گیرند کمی "جا بیفتند" ، اما نباید این کار را مجبور کرد ، به ویژه در خانه. یک درمانگر خوب با اجازه دادن و تشویق به متفاوت بودن ، به فردیت و سلامت روانی فرد اهمیت می دهد. آنها نباید سعی کنند رفتارها یا ویژگیهای اوتیسم مانند…
- تحریک کننده های غیر مضر مانند تکان دادن یا تکان دادن دست (ممکن است عباراتی مانند "دستان آرام" و "میز آماده" را برای سرکوب لک ها بشنوید.)
- پنجه راه رفتن
- اجتناب از تماس چشمی
- درون گرایی یا تمایل به یک زندگی اجتماعی آرام
- عجایب دیگر یا تفاوتهای بی ضرر
مرحله 2. در نظر بگیرید که آیا درمانگر تأثیرات مورد علاقه شما را کنترل می کند یا خیر
برخی از درمانگران افراد اوتیستیک را آموزش می دهند تا بدون توجه به احساسات واقعی خود ، حالات صورت یا زبان بدن را نشان دهند که نشان دهنده خوشبختی است. همه مردم باید بتوانند احساسات خود را بیان کنند.
- در صورتی که احساس خوشبختی نمی کند ، نباید کسی را مجبور به لبخند زدن یا رفتار شاد کرد.
- بوسیدن و بوسیدن نباید آموزش داده شود یا تحت فشار قرار گیرد ، حتی اگر به معنی آسیب رساندن به احساسات باشد. حق تعیین مرزها در مسلح كردن فرد مورد علاقه در برابر سوء استفاده جنسی و عاطفی بسیار مهم است.
آیا میدانستید؟
مربیان سگها سگهایی را که آموزش دیده اند غرغر نکنند و پرخاشگری نشان ندهند را "سگهای بمب ساعتی" می دانند که احتمالاً "از هیچ جا" حمله می کنند. این به این دلیل است که جلوگیری از بازیگری سگ ، ترس و اضطرابی را که باعث سگ به این شیوه شده است ، متوقف نمی کند. به طور مشابه ، آموزش کودک برای پر کردن ناراحتی های خود به احتمال زیاد او را به "بمب ساعتی" اضطراب و پرخاشگری تبدیل می کند. ممکن است فروپاشی آنها شدیدتر و غیرقابل پیش بینی باشد. نباید با بچه ها بدتر از سگ رفتار شود.
مرحله 3. در نظر بگیرید که آیا درمانگر در حال مبارزه با مغز اوتیستیک است یا با آن برخورد می کند
یک درمانگر بد ممکن است بیهوده تلاش کند تا مورد علاقه شما قرار نگیرد یا اوتیسم انجام ندهد. یک فرد خوب به دنبال همکاری با آنها است تا بتوانند به یک فرد بزرگسال شاد و توانمند تبدیل شوند. درمانگران باید بر کمک به فرد کمک کنند تا به یک فرد اوتیسم شاد تبدیل شود ، نه یک فرد غیر اوتیسم. اهداف درمانی خوب ممکن است شامل…
- ایجاد مهارت های تنظیم هیجان و کمک به شناسایی احساسات خود
- به جای از بین بردن هر نوع محرکی که "از نظر اجتماعی قابل قبول" نیست ، لکه های راحت و غیر مضر پیدا کنید.
- یافتن راه هایی برای تطبیق و کاهش مشکلات حسی
- به دست آوردن مهارت های اجتماعی در محیط دوستانه (توجه داشته باشید: اصطلاحاتی مانند "مهارت های اجتماعی" یا "زبان عمل گرایانه" همچنین می توانند به عنوان مفاهیمی برای آموزش اجتماعی شدن به روش های غیر اوتیسم ، مانند تقویت ارتباط چشمی یا خطوط اجتماعی محکم که ماسک زدن را تشویق می کند ، مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین ، توجه داشته باشید که فرزند شما به طور توافقی مهارت هایی را فرا می گیرد که در همه نوع عصبی مفید است ، که شامل قاطعیت و دفاع از خود و همچنین دوست یابی است.
- یادگیری مهارت های نگرش نگری و درک این موضوع که چرا افراد غیر اوتیستیک به شیوه ای رفتار می کنند
- در مورد اهداف شخصی خود مورد بحث و کار قرار بگیرید
مرحله 4. ارزیابی کنید که آیا یادگیری ارتباطات به عنوان یک مهارت اساسی در نظر گرفته می شود یا عملکردی برای رضایت بزرگسالان
ارتباط را باید مهمتر از گفتار کلامی (شامل رفتار و AAC) دانست. واژگان اولیه باید به جای احساسات والدین بر نیازهای اساسی تمرکز کنند.
- واژه هایی مانند "بله" ، "نه" ، "متوقف" ، "گرسنه" و "صدمه دیده" بیشتر از "دوستت دارم" یا "مامان" ضروری هستند.
- رفتار و ارتباطات غیرکلامی باید مورد احترام و احترام قرار گیرد ، حتی زمانی که فردی در حال یادگیری ارتباط از طریق AAC یا گفتار است.
روش 2 از 4: بررسی جلسات درمانی
یک درمانگر خوب ، بدون توجه به هر چیزی ، با عزیز شما خوب رفتار می کند. هیچ کس آنقدر اوتیسم یا "خیلی کم کار" نیست که بتواند با محبت و احترام با او رفتار شود.
مرحله 1. در نظر بگیرید که آیا درمانگر صلاحیت را فرض می کند
یک درمانگر خوب همیشه فرض می کند که عزیز می تواند گوش دهد (حتی اگر به نظر نمی رسد) ، و تصور می کند که تمام تلاش خود را می کند.
- یک معشوق ناتوان یا تا حدی بی صحبت قادر است عمیق تر از آنچه می تواند برقرار کند بیندیشد. بدن آنها ممکن است همیشه از آنها اطاعت نکند ، بنابراین ممکن است نتوانند به طور دقیق به مواردی که می خواهند اشاره کنند اشاره کنند.
- درمانگر باید به این نکته توجه داشته باشد که چرا دوست عزیز شما کاری را که او انجام می دهد ، انجام می دهد و هرگز تصور نکند که یک رفتار بی معنی است و همچنین نباید آنچه را که اوتیسم سعی در برقراری ارتباط دارد نادیده بگیرد.
- کارهای مدرسه ای که برای یک کودک چهار ساله طراحی شده است برای یک کودک شانزده ساله مناسب نیست.
مرحله 2. ارزیابی کنید که آیا درمان تیمی است یا نبرد
رضایت اهمیت دارد. یک درمانگر خوب سعی می کند با شخص مورد علاقه شما کار کند و با احترام در سطح آنها با آنها همکاری کند. درمان نباید نبرد باشد و افراد مبتلا به اوتیسم نباید از آن رنج ببرند.
- فکر کنید که آیا بهتر است به عنوان همکاری یا مطابقت توصیف شود.
- عزیز شما باید بتواند نگرانی ها ، نظرات و اهداف خود را بیان کند. آنها باید در درمان خود مشارکت داشته باشند.
- یک درمانگر باید به "نه" احترام بگذارد. اگر هنگام گفتن "نه" عزیزتان نادیده گرفته شود ، می آموزند که کلمه "نه" مهم نیست و نیازی به گوش دادن به آن ندارند.
- در صورت امکان یک درمان سرگرم کننده برای عزیز خود پیدا کنید. بسیاری از درمان های خوب مانند زمان بازی ساختارمند هستند.
مرحله 3. نحوه برخورد با مرزها را از نزدیک ببینید
عزیز شما باید بتواند نه بگوید و از درمانگر بخواهید به آنها گوش دهد. اگر فرد مبتلا به اوتیسم با چیزی راحت نیست ، درمانگر نباید فشار ، فشار ، اجبار یا تهدید به از دست دادن نشانه ها یا امتیازات را بدهد.
- هنگامی که دوست عزیز شما نه می گوید یا ناراحتی خود را بیان می کند (به صورت شفاهی یا خیر) باید او را جدی گرفت.
- نرخ قربانیان قلدری و سوء استفاده جنسی در کودکان اوتیسم (و بزرگسالان) زیاد است. درخواست کنید که آموزش قاطعیت بخشی از برنامه درمانی عزیزان شما باشد.
مرحله 4. توجه کنید که آیا بازیگری با همدلی مواجه می شود یا تلاش برای کنترل رفتار
بازیگری نشانه استرس است. یک درمانگر بد ممکن است به سادگی شخص را تنبیه یا نادیده بگیرد تا زمانی که او به شیوه ای که درمانگر ترجیح می دهد عمل کند. یک درمانگر خوب زمان می برد تا آنچه را که اشتباه است بررسی کند و به فرد کمک کند تا راه سازنده تری برای رفع مشکلاتی که او را آزار می دهد بیابد. این به فرد کمک می کند تا بیاموزد چگونه با نیازها یا احساسات دشواری که باعث این رفتار شده است کنار بیاید.
- بازی کردن معمولاً نشانه این است که کسی نمی داند چگونه با احساسات خود کنار بیاید. بهترین راه برای مقابله با این امر اجرای مجازات فوری نیست ، بلکه کمک به فرد برای نشان دادن احساس ، کنار آمدن و یافتن راهی سازنده برای اقدام است.
- به عنوان مثال ، اگر یک دختر بچه هنگام شکستن مداد شمعی گریه می کند ، ممکن است یک درمانگر بد سعی کند رفتار او را کنترل کند و او را از گریه باز دارد. یک درمانگر خوب ممکن است همدلی خود را نشان دهد ، به او کمک کند کلماتی را برای توصیف احساس خود پیدا کند و سپس به او نشان دهد که چه کاری می تواند انجام دهد (مانند درخواست از یک بزرگسال برای کمک به او برای چسباندن مداد رنگی به هم).
مرحله 5. استفاده از تقویت کننده ها را بررسی کنید
تقویت کننده ها می توانند م effectiveثر باشند ، اما می توانند بیش از حد مورد سوء استفاده یا سوء استفاده قرار گیرند. یک درمانگر بد ممکن است به شما بگوید از دسترسی فرد مورد علاقه خود به چیزهای مورد علاقه خود در خانه خودداری کنید تا بتوانید او را در درمان برای او کار کنید. آنها ممکن است سعی کنند از تقویت کننده ها به عنوان روش اجبار استفاده کنند. در صورت استفاده یا محدود کردن درمانگر ، توجه داشته باشید…
- غذا
- دسترسی به چیزهای مورد علاقه ، مانند علاقه خاص آنها یا خرس عروسکی آنها
- تقویت کننده های منفی ، معروف به "نفرت انگیز" یا تنبیه بدنی (مانند سیلی زدن ، سرکه زدن در دهان ، پاشیدن آب به صورت ، استنشاق اجباری آمونیاک ، شوک های الکتریکی)
- توانایی استراحت کردن
- بیش از حد تقویت کننده ؛ زندگی فرد اوتیستیک یک سری نشانه ها و مبادلات است ، یا آنها انگیزه داخلی خود را از دست می دهند
مرحله 6. توجه کنید که درمانگر چقدر فرد را نادیده می گیرد
"نادیده گرفتن برنامه ریزی شده" تکنیکی است که در آن درمانگر رفتار کسی را تا زمانی که از بین برود نادیده می گیرد. با این حال ، به ندرت به وضعیت کمک می کند ، زیرا علت رفتار نادیده گرفته می شود. خودداری مکرر از توجه و محبت ، به ویژه برای یک کودک در حال رشد مضر است.
- اغلب اوقات رفتار "بد" یا "عجیب" تلاشی است برای انتقال احساس یا نیاز. نادیده گرفتن تلاش های ارتباطی می تواند اعتماد را از بین ببرد و باعث شود که فرد احساس سرخوردگی و درماندگی کند.
- گاهی اوقات نادیده گرفتن برنامه ریزی شده منجر به تشدید چشمگیری می شود زیرا کودک سعی می کند نیاز جسمی یا احساسی را برآورده کند.
آیا میدانستید؟
نادیده گرفتن برنامه ریزی شده اغلب دلیلی برای وقوع رفتار یا اینکه چرا شخص احساس می کند باید به شیوه خاصی عمل کند را برطرف نمی کند. مشکلات به ندرت با چشم پوشی از بین می روند. بررسی نیاز یا مشکل ایجاد کننده رفتار و سپس راهنمایی فرد در مورد چگونگی حل آن ، سازنده تر است.
مرحله 7. توانایی فرد مورد علاقه خود را برای استراحت برای آرامش یا تحریک در نظر بگیرید
یک درمان بد ممکن است فرد مبتلا به اوتیسم را مدت ها بعد از نیاز به استراحت تحت فشار قرار دهد و حتی از این روش برای شکستن اراده خود استفاده کند تا مطیع باشد. یک درمان خوب امکان استراحت فراوان را در صورت نیاز فراهم می کند.
- 40 ساعت در هفته درمان به اندازه یک کار تمام وقت سخت است. این می تواند خسته کننده باشد ، به ویژه برای کودکان خردسال.
- یک درمانگر خوب ، عزیز شما را تشویق می کند که نیاز به استراحت را اعلام کند و هر زمان که فرد مبتلا به اوتیسم یا درمانگر فکر می کند مورد نیاز است ، به او استراحت می دهد.
- یک درمانگر بد فقط در صورتی می تواند به فرد استراحت دهد که به عنوان پاداش "به دست آورده باشد".
مرحله 8. به سختی برنامه نگاه کنید
افراد مبتلا به اوتیسم متنوع هستند ، بنابراین درمان باید متناسب با نیازها و علایق فرد باشد. اگر چیزی کار نمی کند ، درمانگر نباید همان کار را بارها و بارها انجام دهد در حالی که عزیز شما بیشتر و بیشتر ناامید می شود. شکست مداوم علاوه بر بی فایده بودن ، می تواند به عزت نفس عزیز شما آسیب برساند و باعث شود از درمان متنفر شوند. ببینید آیا درمانگر مایل است انعطاف پذیر باشد و رویکرد جدید یا هدف جدیدی را امتحان کند.
- یک درمانگر بد ، دستورات و درس های یکسانی را بارها و بارها تحمیل می کند ، حتی اگر شخص به وضوح با این روش یاد نگیرد. در موارد شدید ، درمانگران بد سعی کرده اند کودکان را برای غلبه بر شرایط پزشکی خارج از کنترل کودک آموزش دهند.
- یک درمانگر خوب مایل است بگوید "این کار نمی کند." آنها یا راهی جدید برای آموزش پیدا می کنند یا تصمیم می گیرند در حال حاضر روی هدفی متفاوت تمرکز کنند.
- یک درمانگر خوب ممکن است علایق و مهارت های فرد را برای کمک به یادگیری در نظر بگیرد. به عنوان مثال ، کودکی که عاشق بازی های رومیزی است ، می تواند با یک بازی روی میز مهارت های شمارش و ریاضی را بیاموزد. کودکی که بلوک ها را دوست دارد می تواند با برچسب های چسبانده شده به بلوک ها چیزها را مرتب کند. کودکی که عاشق سگ است می تواند با نوشتن جملات در مورد سگها یاد بگیرد.
آیا میدانستید؟
درمانگران خوب مایلند انعطاف پذیر باشند تا نیازها و احساسات فرد را برآورده کنند. اگر متوجه شوند انتظارات آنها غیر واقعی است ، آنها را طوری تنظیم می کنند که فرد بتواند با سرعت خود حرکت کند. درمانگران بد ممکن است فقط به چارچوب زمانی اهمیت دهند و این که آیا می توانند فرد را به اندازه کافی سریع "پیشرفت" کنند ، صرف نظر از اینکه آیا شخص می تواند از عهده آن برآید.
مرحله 9. ببینید آیا درمانگر به احساسات فرد اوتیستیک اهمیت می دهد یا خیر
درمانهایی مانند ABA بر مدل ABC-پیشین ، رفتار ، پیامد تمرکز می کنند. اگرچه این می تواند مفید باشد ، اما اگر تجربیات داخلی (مانند احساسات و استرس) نادیده گرفته شوند ، خطرناک می شود. یک درمانگر خوب با معشوق شما همدردی می کند و سعی می کند جهان را از دیدگاه او ببیند.
- یک درمانگر خوب مراقب خواهد بود که شخص مورد علاقه شما را زیاد تحت فشار قرار ندهد. اگر فرد تحت فشار است ، درمانگر با او همدلی می کند و به او آرامش می دهد یا اجازه می دهد استراحت کند.
- اگر یک درمانگر بد باعث ایجاد ناراحتی شود ، متوقف نخواهد شد یا ممکن است فشار بیشتری را وارد کند. آنها ممکن است باعث فروپاشی شوند. آنها ممکن است عزیز شما را به اطاعت از دستورات و رعایت قوانین حتی در شرایط استرس زا آموزش دهند.
مرحله 10 در نظر بگیرید که درمانگر در صورت گریه یا ناراحتی معشوق چگونه واکنش نشان می دهد
یک درمانگر خوب بلافاصله تنش را کاهش داده و نسبت به این وضعیت ابراز نگرانی (یا پشیمانی) می کند. یک فرد بد ممکن است فشار بیشتری بیاورد ، آنها را محکم کند ، یا سعی کند فرد مبتلا به اوتیسم را "خرد" کند و آن را به نبرد اراده ها تبدیل کند.
- یک درمانگر خوب در مورد آنچه اتفاق افتاده صادق خواهد بود و برای جلوگیری از تکرار آن اقدامات لازم را انجام می دهد. آنها به درد عاطفی معشوق شما اهمیت می دهند.
- برخی از درمانگران بد اینها را به عنوان "عصبانیت" توضیح می دهند و اصرار دارند که باید با آنها برخورد شدیدی کرد.
- هفته ها ، ماهها یا سالهای زیاد اشک و سرخوردگی ممکن است کودکان پیش از این خشونت آمیز را به پرخاشگری سوق دهد.
مرحله 11 - مراقب مداخلات فیزیکی باشید
اگر یک فرد مبتلا به اوتیسم آنچه را که می خواهد انجام ندهد ، برخی از درمانگران به طور فیزیکی رعایت می کنند. از آنجا که یک درمانگر بد ممکن است هرگونه تخلفی را انکار کرده و شخص مورد علاقه شما را سرزنش کند ، ممکن است لازم باشد برای اطلاع از آنچه واقعاً اتفاق می افتد ، یک دوربین مدار بسته پرستاری برپا کنید. به دنبال…
- بدخواهان ، مانند پاشیدن سرکه در دهان یا مجبور کردن آنها به خوردن وسابی
- چنگ زدن و جابجا کردن شخص برخلاف میل او (از جمله دست روی دست قرار دادن شخص ناخواسته)
- خویشتن داری اجباری (زدن دست روی میز ، چسباندن آنها به زمین به جای کاهش تنش ، با استفاده از مهار مستعد/مهار رو به پایین/مهار طولانی مدت حتی اگر این امر کشنده باشد و بوده باشد)
- به دام انداختن آنها (اتاق ها را آرام کنید) درهای قفل شده ، صندلی هایی با بند برای نگه داشتن آنها)
- علائم قرمز ، کبودی یا بریدگی بر روی دوست عزیز شما
مرحله 12. در نظر بگیرید که آیا با فردی غیر اوتیسم که با او اینگونه رفتار می شود ، مشکلی ندارید
هیچ کس "خیلی کم کار" نیست تا بتوان با او خوب رفتار کرد ، و این می تواند به تجسم یک کودک غیر اوتیستیک مانند رفتار مورد علاقه شما کمک کند. یک دقیقه وقت بگذارید تا آن را تصور کنید. آیا این باعث ناراحتی شما می شود؟
- اگر دیدید خواهر یا برادر غیر اوتیستیک با او اینگونه رفتار می کند ، دست بردارید یا مداخله کنید؟
- تصور کنید خودتان هم سن اوتیسم هستید. اگر این راه را پشت سر بگذارید احساس حقارت می کند؟
- اگر والدین با کودک غیر اوتیستیک اینگونه رفتار می کردند ، آیا با خدمات حفاظت از کودکان تماس می گرفتید؟
روش 3 از 4: توجه به کودک
مرحله 1. در مورد نحوه پاسخگویی عزیز خود در زمان شروع درمان فکر کنید
وقتی جلسه شروع می شود یا وقتی استراحت به پایان می رسد چگونه عمل می کنند؟ در حالی که افراد ممکن است همیشه برای شروع درمان هیجان زده نباشند ، رفتارهای مضطربانه یا مقاومت عمده نشانه این است که چیزی اشتباه است. به رفتارهای مربوط به ترس توجه کنید مانند:
- فرار از درمانگر
- گریه یا فریاد
- اعتراض (مانند گفتن "ازت متنفرم" یا "نه!")
- التماس یا بهانه جویی
- به زمین افتاده و از بلند شدن پس از مکث خودداری کرده و به او دست بدهید
- قایم شدن
- هنگام گرفتن یا کشیدن به اتاق درمان مقاومت کنید
- پرخاشگری
مرحله 2. به علائم خستگی یا ناراحتی کودک در حین درمان توجه کنید
وظایف در درمان ABA (مانند زیاد صحبت کردن یا انجام فعالیت های چالش برانگیز مهارت های حرکتی) می تواند خسته کننده باشد و سایر فعالیت ها مانند مدرسه باعث خستگی کودکان اوتیسم می شود. کودک خسته ، کودک بدبختی است که خوب یاد نمی گیرد. نگاه کنید که آیا درمانگر به علائم فرسودگی کودک توجه می کند یا به آنها پاسخ می دهد.
- آیا دوست عزیز شما چشم های خود را می مالید ، روی می گرداند ، از خواسته ها اجتناب می کند یا از آنها امتناع می ورزد ، به آرامی حرکت می کند ، یا زیاد ناله و ناله می کند؟
- آیا درمانگر اینها را نشانه های خستگی می داند یا درمانگر این را "رفتار مشکل ساز" یا "نافرمانی" می داند؟
- هنگامی که فرد علائم فرسودگی یا ناراحتی را نشان می دهد ، آیا درمانگر به او اجازه می دهد استراحت کند یا به فعالیتی آسان تر روی آورد؟ یا آیا درمانگر به فشار آوردن خود ادامه می دهد تا زمانی که کودک یا تسلیم شود و یا دچار حمله شدید یا وحشت شود؟
مرحله 3. ارزیابی کنید که آیا عزیز شما در درمان احساس امنیت می کند یا خیر
کودکان نیاز به عشق و توجه در محیطی امن دارند ، چه اوتیستیک باشند و چه نباشند. درمان خوب به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا احساس آرامش و امنیت کنند. اگر شامل فریاد ، گریه یا نبردهای ارادی منظم باشد ، این یک مشکل جدی است.
روزهای بدی اتفاق می افتد و عزیز شما ممکن است در درمان گریه کند. اگر این اتفاق افتاد ، در نظر بگیرید که درمانگر چه نقشی در ایجاد ناراحتی ایفا کرده است و چگونه آنها واکنش نشان داده اند
مرحله 4. اگر به نظر می رسد که عزیز شما در حال عقب نشینی است یا می ترسد ، محتاط باشید
یک درمان مضر ممکن است استرس شدیدی را روی فرد مورد علاقه شما ایجاد کند و باعث فرسودگی اوتیسم ، علائم ضربه یا علائم سوءاستفاده شود. عزیز شما ممکن است در طول درمان یا با افرادی که درگیر درمان هستند یا حتی در تمام مدت "مانند یک فرد متفاوت" رفتار کند. در حالی که درمان ممکن است علت آن نباشد ، آن را جدی بگیرید ، به خصوص اگر علائم دیگری از اشتباه مشاهده می کنید. مراقب باشید برای…
- فروپاشی ها افزایش یافته است
- افزایش اضطراب ؛ کاهش اعتماد بزرگسالان
- از دست دادن مهارت
- رفتار افراطی: سخت گیر ، پرخاشگر ، بسیار سازگار ، گوشه گیر ، بی احساس
- افکار خودکشی
- افزایش اضطراب قبل ، حین یا بعد از درمان
- پرخاشگری ، اگر قبلاً هرگز مشکلی جدی نبوده است
- سایر تغییرات در خلق و خو ، مهارت یا رفتار
روش 4 از 4: بررسی رابطه خود با درمانگر
اگر با درمانگر ارتباط برقرار کنید ، این بخش اعمال می شود.
مرحله 1. مراقب وعده های دروغین و لفاظی های فاجعه باشید
یک درمانگر بد ممکن است با شما بی صداقت باشد ، شما را دستکاری کند یا وعده هایی بدهد که به آنها عمل نمی کند. اگر اوضاع آنطور که می گویند پیش نرود ، ممکن است نگرانی ها را از بین ببرند ، شما را سرزنش کنند ، یا عزیزتان را سرزنش کنند. به دنبال این مسائل باشید:
-
اوتیسم مادام العمر است.
عزیز شما را نمی توان از اوتیسم "درمان" کرد. "از دست دادن تشخیص" لزوماً یک نتیجه مطلوب نیست ، به خصوص اگر به این معنی باشد که فرد دائماً احساسات و خواسته های خود را سرکوب می کند.
-
افراد مبتلا به اوتیسم بسیار متنوع هستند.
یک ضرب المثل رایج در جامعه اوتیسم وجود دارد: "اگر با یک فرد اوتیسم ملاقات کرده اید ، با یک فرد اوتیسم ملاقات کرده اید." اوتیسم یک طیف است ، به این معنی که افراد را به طرق مختلف تحت تأثیر قرار می دهد.بعید است که یک رویکرد همه جانبه بتواند نیازهای فردی مورد علاقه شما را برآورده کند.
-
درمانهای خوب دیگری نیز وجود دارد.
اگر یک درمان ادعا می کند که "شیمی درمانی اوتیسم" است یا همه درمانهای دیگر ساختگی هستند ، درمانگر شما صادق نیست. ترک ABA به معنای محکومیت فرزند شما نیست.
-
ABA برخی از وظایف را بهتر از بقیه آموزش می دهد.
آموزش مهارت های بدنی مانند لباس پوشیدن یا ضربه زدن روی شانه ها برای جلب توجه دیگران می تواند مفید باشد. از آنجا که مبتنی بر داده است ، برای آموزش گفتار یا مهارت هایی که باعث قطع ارتباط ذهن و بدن می شود (به عنوان مثال تلاش برای اشاره به کارت صحیح) به خوبی عمل نمی کند.
-
افراد مبتلا به اوتیسم احساسات واقعی دارند.
اگر معشوق شما ترسیده یا دردناک عمل می کند ، احتمالاً به این دلیل است. آنها نیاز به همدلی دارند نه تنبیه.
-
اوتیسم و شادی متقابلاً منحصر به فرد نیستند.
عزیز شما می تواند یک زندگی شاد و موفق داشته باشد و در عین حال اوتیسم داشته باشد.
مرحله 2. توجه کنید که چگونه درمانگر درباره اوتیسم و فرد مورد علاقه شما صحبت می کند
حتی اگر عزیز شما صحبت نمی کند و به نظر می رسد که واکنش نشان نمی دهد ، آنها می توانند سخنان یا نگرش درمانگر را درک کنند. نگرش بسیار منفی می تواند به عزت نفس افراد مبتلا به اوتیسم آسیب برساند و همچنین ممکن است نشان دهد که درمانگر مایل است با آنها بدرفتاری کند.
- اوتیسم را یک تراژدی ، بار وحشتناک ، هیولا ویران کننده زندگی و غیره نامید.
- دوست عزیز خود را "دستکاری کننده" خطاب کنید یا آنها را در مورد هرگونه مشکلی که پیش می آید سرزنش کنید
- از شما می خواهد که شخص مورد علاقه خود را به شدت مجازات کنید
مرحله 3. توجه کنید که آیا درمانگر به شما می گوید به اوتیسم آرامش ندهید
رفتارگرایی رادیکال شامل همیشه پاسخ منفی به رفتارهای "بد" است. درمانگر ممکن است به شما بگوید رفتارهایی مانند گریه ، ناله ، افتادن روی زمین یا هر چیز دیگری که ناراحتی را نشان می دهد را نادیده بگیرید. با این حال ، این اغلب اوقات است که عزیز شما بیشترین نیاز را به شما دارد.
اگر بخواهید به خودتان صدمه بزنید و بگویید "اوه" ، قسم بخورید یا گریه کنید ، معمولاً افراد دیگر کارهایی را که برای بررسی یا آرامش شما انجام می دادند ، متوقف می کردند. طبق رفتارگرایی رادیکال ، این "پاداش دادن به رفتار است" با مراقبت از شما به جای نادیده گرفتن درد شما. اما آیا واقعاً اینقدر بد است که به کسی آموزش دهیم که وقتی ناراحتی خود را ابراز می کند ، افراد دیگر به کمک او بیایند و او را دلداری دهند؟
مرحله 4. در نظر بگیرید که آیا درمانگر به شما اجازه می دهد که اصلاً جلسات را مشاهده کنید
اگر درمانگر به شخص مورد علاقه شما (از نظر احساسی یا جسمی) صدمه می زند ، ممکن است سعی کند شما را از یافتن این موضوع باز دارد.
- درمانگر ممکن است به شما بگوید که حضور شما باعث حواس پرتی می شود یا شما مداخله خواهید کرد. این یک پرچم قرمز جدی است.
- اگر اجازه ندارید جلسات را ببینید ، اما درمانگر به شما گزارش می دهد ، آگاه باشید که این احتمال وجود دارد که آنها حقیقت را تحریف کنند یا از تعبیرهای اهلی برای چیزهای زشت استفاده کنند.
مرحله 5. اگر درمانگر به شما می گوید از برنامه های دیگر برای عزیز خود اجتناب کنید توجه کنید
آنها ممکن است به شما بگویند دیگر درمان ها را کنار بگذارید یا اجازه ندهید فرزندتان به گروه های بازی یا برنامه های آموزشی بپیوندد. به حرف کسی که می خواهد شما و عزیزتان را از بقیه جهان منزوی کند ، گوش ندهید.
کودکان و نوجوانان باید بتوانند با همسالان خود معاشرت کنند (در صورت لزوم با نظارت کافی) ، و شما باید بتوانید با سایر والدین و مراقبین صحبت کنید
مرحله 6. به این فکر کنید که آیا درمانگر به نگرانی های شما گوش می دهد یا خیر
غریزه شما به عنوان یک والدین ، مراقب یا دوست عزیز اهمیت دارد. معمولاً می توانید بفهمید که چه اتفاقی برای عزیز شما افتاده است. یک درمانگر خوب به هر گونه شک و تردید گوش می دهد و آنها را جدی می گیرد ، در حالی که یک درمانگر بد می تواند تدافعی عمل کند ، آنها را کنار بگذارد یا رتبه خود را از دست بدهد.
- یک درمانگر بد ممکن است به شما بگوید به قضاوت خود اعتماد نکنید. این یک پرچم قرمز بزرگ است. آنها ممکن است متخصص باشند ، اما این بدان معنا نیست که افکار شما هیچ معنایی ندارند.
- اگر اختلاف نظر دائمی را بیان می کنید ، یک درمانگر بد ممکن است سعی کند افراد دیگر را علیه شما بچرخاند.
مرحله 7. به شهود خود اعتماد کنید
اگر احساس می کنید که چیزی درست نیست ، این احساس مهمی است که ارزش بررسی دارد. اگر اشتباه به نظر می رسد ، از راه رفتن نترسید. درمانگران دیگری هم در ABA و هم در سایر درمانها وجود دارد. به چیزی کمتر از خوشبختی معشوق خود بسنده نکنید.
برخی از والدین گزارش می دهند که فرزندانشان با ترک ABA یا کاهش تعداد ساعات درمان شادتر و مضطرب تر هستند
نکات
- اینکه درمان برای برخی از افراد م worksثر است به این معنا نیست که برای همه افراد مفید است. اگر عزیز خود را از ABA خارج کنید ، والدین/مراقبان بدی نیستید. نگرانی ها و انتخاب های شما معتبر است.
- برخی از افراد مبتلا به اوتیسم بسیار گریه می کنند ، به ویژه کسانی که هنوز نمی توانند به طور موثقی ارتباط برقرار کنند یا دارای مشکلاتی مانند اضطراب یا افسردگی هستند. بنابراین ، گریه در درمان به طور خودکار پرچم قرمز نیست. در عوض در نظر بگیرید که آیا عزیزتان بیش از حد معمول گریه می کند و چرا؟ (توجه داشته باشید که صحبت درباره احساسات و مشکلات فرد می تواند منجر به گریه شود ، بنابراین اگر بخشی از درمان باشد ممکن است این اتفاق بیفتد.)
- بسیاری از بزرگسالان اوتیسم درمان ABA را خوب یا بد تجربه کرده اند. آنها می توانند به شما بگویند چه چیزی کار کرده و چه چیزی موثر نبوده است.
- درمانگران بد ممکن است ظاهر خوبی داشته باشند. خود را سرزنش نکنید که بلافاصله توجه نکرده اید.
- وقتی سوالات یک درمانگر باعث ناراحتی شدید مراجعه کننده می شود ، این یک علامت هشدار دهنده است که می گوید درمانگر به حریم شخصی شخصی مراجعه کننده اهمیت نمی دهد. استثنا در این مورد زمانی است که یک درمانگر دلیلی دارد که معتقد است مراجعه کننده در معرض آسیب خود یا صدمه به دیگران است.
هشدارها
- حداقل یک مورد وجود داشته است که یک درمانگر ABA با خدمات حفاظتی کودکان تماس می گیرد زیرا یکی از والدین ABA را متوقف کرده است (حتی اگر ABA تنها درمان اوتیسم نباشد). ممکن است بخواهید تظاهر کنید که در حال تغییر ارائه دهنده هستید.
- همه درمانگران ABA به خوبی آموزش دیده نیستند.
