آیا احساس ناراحتی ، خستگی یا ناامیدی می کنید؟ آیا بیشتر از قبل گوشه گیر ، احساسی و تحریک پذیر هستید؟ ممکن است افسردگی داشته باشید افسردگی فقط "بلوز" نیست بلکه یک بیماری جدی است و می تواند زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. گفتن والدین و خانواده اولین قدم اما سخت برای دریافت کمک مناسب است. با این حال ، به یاد داشته باشید که عزیزان شما بهترین چیز را برای شما می خواهند. مکالمه را آغاز کنید و لحظه ای را برای صحبت پیدا کنید و از آنها کمک و درک کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شروع مکالمه
مرحله 1. قبل از صحبت با خانواده خود به دنبال درمان باشید
درمان افسردگی اولویت شماست و لزوماً لازم نیست منتظر بمانید تا قبل از درمان به خانواده خود اطلاع دهید. در واقع ، یک مشاور یا درمانگر می تواند به شما کمک کند تا بهترین راه را برای صحبت با خانواده در مورد افسردگی خود تدوین کنید. اگر در مدرسه هستید ، از مشاور مدرسه خود دیدن کنید و به او بگویید چه اتفاقی می افتد. اگر شما یک فرد بالغ هستید ، به پزشک خود مراجعه کنید یا با یک درمانگر و/یا روان پزشک وقت بگیرید.
- یک روانپزشک توانایی تجویز داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی را دارد که به درمان افسردگی شما کمک می کند.
- بسیاری از کالج ها و دانشگاه ها خدمات بهداشت روانی را برای دانشجویان خود ارائه می دهند.
- ممکن است بخواهید جلسه ای با مشاور و خانواده خود ترتیب دهید تا بتوانید با حمایت او در مورد افسردگی خود به آنها بگویید. ممکن است مشاور بتواند به س questionsالات خانواده شما پاسخ دهد و در صورت واکنش غیرمعمول از شما حمایت کند.
مرحله 2. درخواست صحبت کنید
شکستن یخ می تواند سخت ترین قسمت باشد. اما حتی اگر مطمئن نیستید واکنش خانواده شما چگونه است ، باز هم ارزشش را دارد. با مادر ، پدر ، خواهر و برادر یا خویشاوندان خود تماس بگیرید و از آنها بخواهید صحبت کنند. نیازی نیست بگویید در این مرحله چه خبر است. فقط آنها را آگاه کنید که شما نیاز به قلب دارید.
- در حالت ایده آل ، خانواده شما متوجه می شوند که چیزی اشتباه است. اما تصور نکنید آنها می دانند که چیزی در این مورد است. غالباً افراد مشغول یا حواس پرت از زندگی خود هستند.
- سعی کنید چیزی شبیه این بگویید: "سلام مامان ، من می پرسم که آیا وقت دارید بعداً صحبت کنید. من یک چیز مهم دارم که باید به شما بگویم. " این ممکن است کار کند: "سلام لیزا ، وقت داری؟ چیزی است که باید درباره آن صحبت کنم."
- یخ شکن نیز ممکن است به طور طبیعی ایجاد شود. به عنوان مثال ، ممکن است یکی از اعضای خانواده شما را در حال گریه یا تحریک پذیری پیدا کند و بپرسد: "آیا مشکلی وجود دارد؟" از فرصت استفاده کنید.
مرحله 3. لحظه مناسب را پیدا کنید
بهتر است وقتی خانواده شما این زمان را دارند با آنها صحبت کنید - شما به توجه کامل آنها نیاز دارید ، و آنها باید مسائل را پردازش کنند. سعی کنید لحظه ای را پیدا کنید که در خانه باشند ، آرام باشند و درگیر کار دیگری نشوند. اگر فوری است ، موضوع را فوراً مطرح کنید.
- اگر تا به حال افکار خودکشی دارید ، نگران راحتی نباشید. به خانواده خود بگویید که این یک است اضطراری و اینکه تو نیاز برای صحبت با آنها فوراً کمک بگیرید.
- صحبت درباره افسردگی یک گفتگوی مهم است ، گفتگویی که نباید در آن عجله کنید. شما به زمان زیادی نیاز دارید و باید سعی کنید خانواده خود را هنگامی که آزاد هستند و هیچ تعهد دیگری ندارند ، جلب کنید.
- بعد از شام یا عصر ممکن است زمان خوبی باشد. آن وقت عزیزان شما روی ذهن خود کار نمی کنند. اگر اخیراً با خانواده خود دعوا کرده اید ، زمانی را انتخاب کنید که مشاجره نکنید.
- در صورت امکان در خانه به دنبال یک مکالمه آرام باشید. شما در حال باز شدن هستید و می خواهید حریم خصوصی شما را صادقانه بیان کند.
- اگر مطمئن نیستید که شخص وقت دارد یا خیر ، فقط بپرسید. به عنوان مثال بگویید: "مادر ، آیا این زمان خوبی برای صحبت کردن است؟" یا سعی کنید: "هی دیوید ، من هنوز دوست دارم اگر وقت داری با تو صحبت کنم."
مرحله 4. نامه بنویسید
اگر وضعیت اضطراری نیست و با خانواده خود کنار نمی آیید یا احساس باز شدن عجیبی دارید ، احساسات خود را در نامه ای به آنها بنویسید. شما به همان نکات می رسید و می توانید درب را بعداً برای گفتگوی رو در رو باز بگذارید. نکته کلیدی در حال حاضر شروع یک گفتگو است.
- هرگونه اطلاعاتی که فکر می کنید نامه به آن نیاز دارد را درج کنید.
- نامه شما می تواند کوتاه یا طولانی باشد. ممکن است آنقدر کوتاه باشد که شما نیاز دارید تا نکته اساسی را بیان کنید ، یعنی "ماریا ، من اخیراً احساس ناراحتی و افسردگی کرده ام. شاید لازم باشد با کسی صحبت کنم."
- نامه را در جایی که یکی از اعضای خانواده آن را پیدا می کند قرار دهید ، مانند میز آشپزخانه یا پیشخوان نزدیک محل نگهداری کلیدهای ماشین. همچنین می توانید آن را به صورت حضوری تحویل دهید. بگویید: "سلام پدر ، می توانی این را بخوانی؟ این چیز مهمی است که می خواهم بدانید."
قسمت 2 از 3: باز شدن
مرحله 1. خودتان را توضیح دهید
افسردگی سخت است. اما به تنهایی حتی سخت تر است. شما فقط می توانید احساس بهتری داشته باشید که بدانید افرادی را در کنار خود دارید که به شما اهمیت می دهند. این فرصتی است که می توانید در مورد افسردگی خود با آنها صحبت کنید.
- اولین قدم این است که توضیح دهید چه اتفاقی می افتد. بدانید که تقاضای کمک مطلقاً اشکالی ندارد.
- همه چیز را به وضوح بیان کنید ، یعنی "مامان ، من اخیراً احساس ناراحتی و ناراحتی می کنم. من فکر می کنم ممکن است جدی باشد. " یا ، "الکس ، ممکن است افسرده باشم. اوضاع اخیراً سخت شده است. " گفتن "من ممکن است افسردگی داشته باشم" نیز مفید خواهد بود.
مرحله 2. واضح باشید
ممکن است احساسات متناقض زیادی داشته باشید. شما می خواهید خانواده شما از افسردگی شما باخبر شوند ، اما ممکن است نگران نگرانی آنها نیز باشید یا اینکه آنها عصبانی شوند یا شما را جدی نگیرند. سعی کنید بر آنچه مهم است تمرکز کنید: رساندن نقطه نظر خود. با آنها صادق باشید.
- بگو چی شده اگر از کار و مدرسه منحرف شده اید یا بدون انرژی هستید به آنها بگویید. بگویید: "من احساس خستگی می کنم و نمی خواهم بعد از مدرسه کاری انجام دهم. من همیشه ناراحت هستم و درست به نظر نمی رسد."
- شاید گفتن بیش از این برای شما سخت باشد. لازم نیست وارد جزئیات شوید. با این وجود ، چیزها را با شکر نپوشانید. به آنها اطلاع دهید که افسردگی بر توانایی شما در عملکرد تأثیر می گذارد.
مرحله 3. مشخصات خاصی را ارائه دهید
اگر خانواده شما آن را خوب نپذیرند چطور؟ عزیزان می توانند مشکلات خاص خود را داشته باشند و ممکن است به شما واکنش مثبتی نشان ندهند. آنها می توانند عصبانی شوند ، نادیده گرفتن هر چیزی را انکار کنند یا اوضاع را به حداقل برسانند. سعی کنید عصبانی نشوید - آنها ممکن است هنوز آن را دریافت نکنند. اگر چنین شد ، در مورد تأثیر افسردگی بر شما دقیق باشید - و در صورت نیاز دوباره امتحان کنید.
- نمونه های مشخصی از تأثیر افسردگی بر زندگی شما ارائه دهید. اگر از طریق مثال "اثبات" به آنها ارائه دهید ، خانواده شما متقاعد می شوند.
- به عنوان مثال ، بگویید: "وقتی من بلافاصله بعد از کار به خواب می روم و وقتی صبح به سختی از خواب بلند می شوم ، ناراحت می شوید و از این که نمی خواهم بیرون بروم و ببینم ناراحت شده اید. دوستان ما. این افسردگی است. " یا ، "آیا متوجه نشده اید که معدل من امسال از A به D رفته است؟ من واقعاً با تمرکز روی مدرسه مشکل دارم."
مرحله 4. سعی کنید صبور باشید
پشتکار داشته باشید و به تلاش خود ادامه دهید ، حتی اگر خانواده شما در پذیرش یا باور شما در ابتدا مشکل داشته باشند. دریافت پشتیبانی بسیار مهم است. موضوع را دوباره مطرح کنید ، درخواست های خود را برای کمک تکرار کنید و مهمتر از همه تسلیم نشوید.
- افسردگی یک بیماری است و گاهی نیاز به درمان دارد. ممکن است خانواده شما این را ندانند و فکر می کنند شما "فقط می توانید از آن خارج شوید".
- اگر مجبور هستید دوباره خود را تکرار کنید ، یعنی "نه ، بابا ، واقعاً چیزی اشتباه است. من به کمک نیاز دارم." اگر آنها می گویند که هر از گاهی احساس ناراحتی می کنید ، به آنها بگویید که فکر می کنید این موضوع متفاوت است: "نه ، جین ، من واقعاً فکر می کنم چیزی به طور جدی اشتباه است."
- به یاد داشته باشید که در حالی که حمایت خانواده شما می تواند برای افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند بسیار مفید باشد ، شما برای شروع درمان به آن نیاز ندارید. اگر همسرتان اصرار دارد که فقط یک مورد بلوز دارید و خوب می شوید ، ممکن است لازم باشد که درمان را بدون برکت او ادامه دهید. اگر موضوع پول یا بیمه است ، به دنبال یک مشاور یا درمانگر باشید که در مقیاس کشویی کار می کند. مهمترین چیز این است که کمک بگیرید
مرحله 5. با بزرگسال مورد اعتماد دیگر صحبت کنید
اگر شما یک نوجوان هستید و اعضای خانواده نمی توانند یا نمی توانند کمک کنند ، باز هم باید سعی کنید فردی را پیدا کنید که به حرف شما گوش دهد. به سایر بزرگسالانی که به آنها اعتماد دارید و به آنها اعتماد دارید فکر کنید - کسی که می توانید به او اعتماد کنید. این می تواند معلم ، مشاور مدرسه ، دوست یا مربی باشد. مهمترین چیز کمک گرفتن است.
- می توانید به یک معلم مورد اعتماد مراجعه کنید. به عنوان مثال ، شما می توانید یک مکالمه را با صحبت در مورد مشکلات مدرسه ، یعنی "آقای گیبز ، شاید متوجه شده باشید که من مثل همیشه خوب عمل نکرده ام. آیا امروز وقت دارید که صحبت کنید؟"
- مشاور مدرسه گزینه دیگری است. مشاوران آموزش دیده اند تا به شما گوش دهند و به شما کمک کنند. آنها شما را جدی می گیرند و به شما در یافتن راه حل کمک می کنند - این کار آنهاست.
- اگر دوستان خود را از قبل نمی دانند ، آنها را نیز در جریان بگذارید. فقط داشتن حمایت آنها می تواند منبع قدرت زیادی باشد.
مرحله 6. هنگام صحبت با کودکان مراقب باشید
کودکان بصیر هستند و حتی اگر بخواهید پنهان کنید که چیزی اشتباه است ، ممکن است بتوانند بگویند که چیزی "خاموش" است. از آنجا که افسردگی اغلب برطرف نمی شود ، فرزندان شما ممکن است پاسخ های خود را برای این که چرا همیشه گریه می کنید یا چرا نمی خواهید بازی کنید ، ارائه دهند و این پاسخ ها ممکن است ترسناک تر از حقیقت باشند. هنگام صحبت با فرزندان خود در مورد افسردگی خود ، سن آنها را در نظر بگیرید و فکر می کنید آنها چقدر می توانند اطلاعات را درک کرده و مدیریت کنند.
- ممکن است بخواهید توضیح دهید افسردگی چیست و این باعث می شود مغز شما متفاوت کار کند و بر احساس ، فکر و عمل شما تأثیر بگذارد. این می تواند باعث شود که شما به گونه ای رفتار کنید که در حالت عادی انجام نمی دهید.
- روشن کنید که فرزندان شما عامل افسردگی شما نیستند. به آنها بگویید که دلایل زیادی برای افسردگی وجود دارد ، اما آنها همیشه روشن نیستند.
- به فرزندان خود اطلاع دهید که آنها مسئول رفع افسردگی شما نیستند ، اما عشق و حمایت آنها می تواند واقعاً مفید باشد.
- فرزندان خود را تشویق کنید تا از شما س askالات بپرسند و در مورد احساسات خود ، نگرانی ها و نگرانی های خود و غیره صحبت کنید. به آنها اطلاع دهید که شما می خواهید خوب و بد را بشنوید - اگر احساس عصبانیت یا ناراحتی می کنند نباید پنهان شوند. آنها می ترسند که چگونه ممکن است بر شما تأثیر بگذارد.
قسمت 3 از 3: درخواست درک یا راهنمایی
مرحله 1. اگر در گذشته اخیر به آنها صدمه زده اید عذرخواهی کنید
با خانواده خود هوا را تمیز کنید ، به خصوص اگر اخیراً با مشکل روبرو شده اید. افسردگی باعث می شود رفتار افراد تغییر کند - شما می توانید تحریک پذیرتر باشید ، تغییرات خلقی یا طغیان های احساسی داشته باشید و فقط "خود معمول خود نباشید". اغلب این امر منجر به مشاجره یا مشاجره می شود.
- در صورت نیاز عذرخواهی خود را اضافه کنید ، به عنوان مثال ، "متاسفم که اخیراً با شما بی ادبی کردم. من فقط مثل خودم احساس نمی کنم "یا" من معذرت می خواهم که اخیراً اینقدر سخت بودم."
- به وضوح بیان کنید که به آنها اهمیت می دهید و قصد رنجاندن ندارید.
- درک آنها را نیز بخواهید. بگویید ، "من می خواهم شما بدانید که اگر من بی ادب هستم ، به این دلیل نیست که شما را دوست ندارم. صحبت از افسردگی است نه من."
مرحله 2. بگویید که کمک می خواهید
به خانواده خود توضیح دهید که می خواهید برای درمان افسردگی خود کمک کنید. باز هم ، نیازی به وارد شدن به جزئیات عمیق یا تلاش برای تجزیه و تحلیل همه چیزهایی که احساس می کنید ، نیست. فقط به قسمت مهم برسید: شما کمک می خواهید.
- به عنوان مثال ، ممکن است چیزی شبیه این را بگویید: "من فقط می خواهم با کسی صحبت کنم که بتواند به من کمک کند احساس عادی کنم." یا ، سعی کنید "من برای یافتن یک مشاور یا فردی که با افسردگی کار می کند به کمک شما احتیاج دارم."
- بگذارید عزیزان شما نیز بدانند که شما از آنها چه چیزی نیاز دارید. اعضای مشتاق خانواده می توانند شما را مسئول دانسته ، در انجام وظایف مدرسه به شما کمک کنند ، معلم پیدا کنید یا مطمئن شوید که به اندازه کافی غذا ، ورزش و خواب دارید. آنها همچنین می توانند حمایت اخلاقی زیادی را ارائه دهند.
مرحله 3. آماده پاسخگویی به سوالات باشید
خوشبختانه خانواده ها اغلب در مواقع ضروری به شما پاسخ نمی دهند. اما ممکن است س questionsالاتی داشته باشند. بازم صبور باش سعی کنید تا آنجا که می توانید پاسخ دهید ، زیرا اگر آنها بیشتر بدانند ، می توانند از شما کمک بهتری بگیرند.
- ممکن است خانواده شما بپرسند: "این چه مدت است که ادامه دارد؟" گفتن این که افسردگی از کجا شروع می شود اغلب سخت است ، اما سعی کنید صادقانه پاسخ دهید.
- شما همچنین ممکن است بشنوید: "آیا این کاری است که ما انجام دادیم؟" یا "چرا قبلاً چیزی نگفتی؟" همچنین اگر عزیزانتان می پرسند چگونه می توانند به شما کمک کنند ، پیش قدم باشید.
مرحله 4. صادق باشید
باز هم ، با نیازهای خود پیش قدم باشید. این احتمال وجود دارد که خانواده شما بخواهند به شما کمک کنند اما باید بدانند چگونه این کار را به بهترین نحو انجام دهند ، بنابراین با آنها صادق باشید. افسردگی یک بیماری جدی است. از ترس اینکه مزاحم آنها نشوید ، آن را به حداقل نرسانید.
- واضح باشید که مشکلی وجود دارد. این که آیا احساس ناراحتی ، تحریک پذیری یا ناامیدی می کنید ، یا فقط دیگر میل و انرژی ندارید ، احساس عادی نمی کنید و این بر زندگی شما تأثیر می گذارد.
- تمایل خود را برای بهتر شدن بیان کنید - یا با مشاور صحبت کنید یا با مراجعه به پزشک.
- هرگونه افکار خودکشی را در نظر بگیرید به طور جدی به خانواده شما باید درباره آنها بدانند ، اما منتظر نمانید. اگر فکر می کنید ممکن است اقدام به خودکشی کنید ، همین حالا کمک بگیرید. با 911 یا یک خط تلفن ویژه ، مانند (در ایالات متحده) 800-273-TALK (800-273-8255) تماس بگیرید.
مرحله 5. دنبال کنید
اکنون که اولین قدم را برداشته اید ، حتماً با خانواده خود پیش بروید و برنامه ای تدوین کنید. شما باید اقدامات مشخصی را انجام دهید ، خواه شامل یافتن مشاور یا درمانگر ، صحبت با پزشک در مورد افسردگی یا مشخص کردن آنچه خانواده شما می توانند برای کمک به شما انجام دهند. سخت است که وقتی افسرده هستید انگیزه خود را حفظ کنید ، اما این مهم است - شما و خانواده تان باید از آنها پیروی کنید!
- برای شروع می توانید از خانواده خود در مورد موارد خاص بپرسید ، به عنوان مثال "آیا به من کمک می کنید تا یک مشاور پیدا کنم؟" ، "آیا می توانید برای من با دکتر وقت بگیرید؟"
- از نظر زمان نیز صحبت کنید. قرار دادن یک چارچوب زمانی در مکالمه باعث می شود عمل کمتر انتزاعی شود ، به عنوان مثال "آیا می توانید به من کمک کنید فردا به دنبال درمانگر باشم؟" ، "آیا در صورت امکان می توانید برای این هفته با پزشک وقت بگذارید؟"
- از خانواده خود نیز بخواهید تا شما را در مسیر درست نگه دارند. در آینده ، این می تواند شامل اطمینان از قرار ملاقات های بعدی با پزشک ، ادامه ملاقات با مشاور و استفاده از داروهای تجویز شده باشد.
