اگر شما یک فرد بالغ هستید که در مورد مصرف مواد مخدر نوجوان اطلاعاتی کسب کرده اید ، ممکن است وسوسه شوید که از روی دست بلند شوید یا او را به شدت تنبیه کنید. این یک شرایط بسیار پیچیده است ، بنابراین مهم است که در واکنش خود عجله نکنید. بیاموزید که چگونه با نوجوانی که از مواد مخدر استفاده می کند ، مقابله کنید و نوجوان را به سمت آینده عاری از مواد راهنمایی کنید.
مراحل
روش 1 از 3: صحبت با نوجوان
مرحله 1. یک نفس بکشید
اولین واکنش شما پس از اطلاع از اینکه پسر/دختر ، خواهرزاده ، خواهرزاده ، دانش آموز یا ورزشکار شما از مواد مخدر استفاده می کند ، احتمالاً خشم یا ناامیدی است. شما به عنوان والدین ، خویشاوندان ، معلم یا مربی ، زمان و انرژی زیادی را صرف این کرده اید که این فرد جوان آینده درخشانی داشته باشد. مواد مخدر می تواند مانع بزرگی در مسیر رسیدن به بزرگی باشد ، بنابراین ناراحت شدن قابل درک است. فقط واکنش اولیه خود را به نوجوان نشان ندهید. یک لحظه وقت بگذارید اول آرام شوید.
- تنفس عمیق را می توان در هر زمان و هر زمان انجام داد. یک دست را روی شکم و دست دیگر را روی سینه قرار دهید. حدود 4 بار هوا را از طریق بینی خود بیرون بکشید. شکم شما باید در زیر دست شما بزرگ شود. نفس را به طور مختصر نگه دارید ، سپس 4 بار از طریق دهان بازدم کنید. شما باید احساس کنید که شکم شما مانند بادکنکی در زیر دست شما باد می شود.
- این چرخه را برای چند دقیقه تکرار کنید تا زمانی که احساس کنید واکنش طبیعی آرامش بدن شما شروع شده است.
مرحله 2. از زمان خنک شدن برای کسب اطلاعات بیشتر استفاده کنید
قبل از اینکه با نگرانی های خود به نوجوان خود نزدیک شوید ، ایده کمی است که کمی تحقیق کنید. با جستجوی سریع گوگل ، آمار استفاده از مواد مخدر در نوجوانان ، آخرین تحقیقات و حتی پیشنهاداتی برای حمایت از نوجوانان مبتلا به اعتیاد کشف می شود.
- کسب اطلاعات بیشتر در مورد مصرف مواد مخدر نوجوانان قبل از رویارویی می تواند به شما کمک کند تا دریابید که مشکل نوجوان شما چقدر بزرگ است و چگونه می توان به او کمک گرفت.
- حتماً از سایت های معتبر مانند موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر برای نوجوانان استفاده کنید. این وب سایت دارای صفحه منابع مخصوص والدین است.
مرحله 3. قرار بگذارید خصوصی با نوجوان خود صحبت کنید
به نوجوان خود بفهمانید که می خواهید با او صحبت کنید و با هم تصمیم بگیرید که در چه زمانی می تواند بدون وقفه اتفاق بیفتد. ممکن است مفید باشد که نوجوان خود را به جایی خارج از حد معمول ببرید ، مانند پارک عمومی یا بستنی فروشی ، به طوری که هر دو از محیط روزمره خود خارج شوید.
- صحبت در جمع ممکن است به شما در ایجاد محدودیت در بحث ، جلوگیری از جیغ زدن ، کوبیدن درها ، یا ساختن صحنه کمک کند.
- بحث را با به اشتراک گذاشتن آنچه می دانید شروع کنید. به حقایق پایبند باشید. سپس ، با نشان دادن نگرانی خود ، پیگیری کنید. نوجوان شما ممکن است در ابتدا حالت دفاعی داشته باشد و مشکل را انکار کند. شفاف سازی کنید که درباره مصرف مواد مخدر اطلاع دارید و فقط می خواهید زمینه را برای بحث باز کنید.
- ممکن است چیزی شبیه این را بگویید: "من شما را عمیقا دوست دارم. من در اتاق خواب شما مواد مخدر پیدا کردم و ناامید هستم زیرا به وضوح گفته ام که استفاده از مواد مخدر در خانواده ما قابل قبول نیست. مواد مخدر می تواند عواقب جدی را به دنبال داشته باشد. اما ، من اینجا می خواهم شما را مجازات کنم. من می خواهم شما با من همکاری کنید تا به شما در ترک مصرف کمک کنم."
مرحله 4. اطمینان بخش باشید
نوجوان خود را تشویق کنید تا صادقانه با شما صحبت کند ، و از تقلب در گناه خودداری کنید. به نوجوان خود ویژگی های مثبت او را یادآوری کنید و اعتماد به نفس خود را نشان دهید که معتقدید او می تواند از استفاده خود دست بکشد و به مسیر اصلی خود بازگردد.
- به عنوان مثال ، اطمینان خاطر شما ممکن است مانند "تیم ، شما یک جوان باهوش و با استعداد هستید. من و پدر شما همیشه از تمام زحماتی که برای مدرسه کشیده اید و برنامه های درسی فوق العاده شما قدردانی کرده ایم. می دانم که آن شخص هنوز جایی در آنجا است."
- ممکن است با به اشتراک گذاشتن برخی افکار خود در مورد دلیل انجام این کار (به عنوان مثال فشار همسالان ، بی حسی احساسی به دلیل فقدان ، و غیره) ، نوجوان خود را بیشتر باز کنید.
مرحله 5. بپرسید چه کاری می توانید انجام دهید
به نوجوان خود اطلاع دهید که شما مایل هستید هر کاری که لازم است انجام دهید تا به او در ترک مصرف مواد کمک کند. ببینید آیا نوجوان شما ایده ای در مورد کارهایی دارد که می توانید برای کمک به او انجام دهید. به طور فعال به صحبت های نوجوان خود گوش دهید و برای اقدام برنامه ریزی کنید.
- نوجوانان ممکن است از داروها برای عمل کردن ، جلب توجه و یا کمک به آنها برای مقابله با زندگی ناپایدار یا تحت فشار در خانه استفاده کنند. ببینید آیا می توانید نیازهای نوجوان خود را به نحوی برطرف کنید تا مصرف مواد بی ربط شود.
- به عنوان مثال ، اگر نوجوان شما از داروهای تجویز شده استفاده می کند زیرا سعی می کند تمرکز یا عملکرد خود را در کلاس بهبود بخشد ، ممکن است سعی کنید تا حدودی فشار تحصیلی او را از بین ببرید. می توانید به او پیشنهاد دهید که برخی از مسئولیت های خود را کاهش دهد یا سرگرمی ای پیدا کند که به او کمک می کند بخار خود را رها کند.
مرحله 6. قرار ملاقات بگذارید
نوجوان شما می تواند طیف وسیعی از احساسات مربوط به مصرف مواد مخدر خود را احساس کند. یک متخصص روان درمانی یا روانشناس محلی که در زمینه مصرف مواد مخدر در نوجوانان تخصص دارد پیدا کنید. این متخصص می تواند به نوجوان شما کمک کند آنچه را که در حال گذراندن است پردازش کند ، محرک رفتار را دریابد و روشهای مقابله سالم تری را توسعه دهد.
- تصور نکنید که قدرت یا مهارت کافی برای کمک به نوجوان خود را دارید. نوجوان شما باید به یک متخصص آموزش دیده مراجعه کند تا واقعاً مصرف مواد مخدر را متوقف کرده و به مشکل اساسی که باعث تحریک این رفتار می شود ، بپردازد.
-
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر ، نوجوان شما باید فوراً به متخصص مراجعه کند:
- از دست دادن علاقه به فعالیتهایی که قبلاً از آن لذت می برد
- دروغ در مورد اینکه کجا بوده یا با چه کسی بوده است
- توجه به چشم های شلیک شده از خون ، گشاد شدن مردمک چشم و استفاده از قطره های چشمی برای پنهان کردن علائم
- خود را از دوستان یا عزیزان منزوی کنید
- رفتار تحریک پذیر و عصبانی شدن به راحتی
- نادیده گرفتن مدرسه ؛ نداشتن نمرات ناکام ؛ یا مشکلات رفتاری را در مدرسه تجربه کنید
- توجه به ناپدید شدن پول ، اقلام با ارزش یا نسخه ها
مرحله 7. رفتارهای جایگزین را تشویق کنید
افراد یا مکانهایی که نوجوان شما در اطراف آنهاست ممکن است در مشکل مواد مخدر نقش داشته باشند. با نوجوان خود در مورد فعالیت های مثبت یا سرگرمی هایی صحبت کنید که می تواند با آنها مشارکت داشته باشد که به افزایش اعتماد به نفس کمک می کند و نوجوان شما را از جمعیت نامطلوب دور می کند.
- نوجوان شما ممکن است ایده پیوستن به یک باشگاه در مدرسه ، شرکت در ورزش ، داوطلب شدن یا گرفتن یک کار کوچک را دوست داشته باشد.
- همچنین ، مطمئن باشید که زمان باکیفیتی را با فرزند خود به تنهایی و به عنوان یک خانواده سپری می کنید. احساس پذیرش در خانواده می تواند به نظر برسد که مصرف مواد مخدر چندان مطلوب به نظر نمی رسد.
روش 2 از 3: انجام مداخله
مرحله 1. مزایای یک مداخله را بشناسید
مداخله می تواند رسمی یا غیر رسمی باشد. صرف نظر از ساختار ، هدف نهایی این است که با فردی که مشکل مواد مخدر دارد تماس بگیرید و به او کمک کنید تا متوجه مشکلاتی شود که او به دلیل مصرف مواد مخدر با آن روبرو است. دوستان و خانواده به منظور ارائه اطلاعات به نوجوان و ارائه حمایت و تشویق او برای دریافت کمک حرفه ای در آنجا شرکت می کنند.
مداخله را می توان تنها با خانواده و دوستان انجام داد. با این حال ، یک متخصص اعتیاد یا سایر ارائه دهندگان سلامت روان می تواند در برنامه ریزی و اجرای مداخله هم تجربه و هم راهنمایی ارائه دهد. موفق ترین مداخلات توسط یک متخصص تسهیل می شود
مرحله 2. در مورد ضرورت مداخله تصمیم بگیرید
به عنوان یک فرد بالغ که از نوجوان مراقبت می کند ، می خواهید از او کمک حرفه ای بگیرید. اعتیاد به مواد مخدر می تواند برای زندگی یک کاربر فاجعه بار باشد و امیدها و رویاهای آینده را به طور کامل تحت الشعاع قرار دهد. خوشبختانه ، مداخله دارویی می تواند کمک کننده باشد. اکثر معتادانی که تحت مداخله قرار می گیرند سرانجام تحت درمان قرار می گیرند.
- اگر نوجوان علیرغم علائم واضح مشکل اعتیاد به نفی یا دروغگویی در مورد مصرف مواد ادامه دهد ، ممکن است یک اقدام ضروری باشد.
- همچنین اگر نوجوان از نحوه تأثیر رفتار منفی او بر دیگران بی اطلاع باشد ، ممکن است مفید باشد.
مرحله 3. برنامه ریزی کنید
از آنجایی که مقابله با نوجوان در مورد مشکل مواد مخدر می تواند بسیار احساسی باشد ، باید برنامه ای برای هدایت دوره مداخله در نظر گرفته شود. ابتدا ، اعضای خانواده به وسعت مشکل مواد مخدر می پردازند و اطلاعات مربوط به برنامه های اعتیاد و درمان را جمع آوری می کنند. سپس ، با کمک متخصص ، نتیجه دلخواه را تعیین می کنید و تصمیم می گیرید چه کسی باید شرکت کند.
والدین ، پدربزرگ و مادربزرگ ، خواهر و برادر ، دوستان ، معلمان یا مربیان شرکت کننده معمولی در مداخله هستند. همه اینها باید افرادی باشند که نوجوان با آنها رابطه نزدیک دارد و افرادی که نگران رفاه او هستند
مرحله 4. دستورات فردی را تهیه کنید
وقتی برنامه و گروه آماده شد ، همه باید یک متن کوتاه درباره آنچه می گویند بسازند. یک مداخله حرفه ای همه شما را راهنمایی می کند که چه چیزی و چه چیزی را نگویید. به طور کلی ، هر فرد به نوبت در مورد چگونگی تأثیر داروهای نوجوان بر ما بر او (به عنوان مثال فشار روابط یا مشکلات مالی/حقوقی) بحث می کند. هر فرد همچنین عشق و نگرانی خود را به اشتراک می گذارد و همچنین امیدوار است که نوجوان بتواند با درمان بهتر شود.
- به عنوان یک قاعده کلی ، شرکت کنندگان باید تمرکز بیانیه خود را بر حقایق حفظ کنند. سپس ، پاسخ احساسی خود را دنبال کنید. از حمله به نوجوان یا مطرح کردن مسائل غیر مرتبط با مواد مخدر خودداری کنید.
- به عنوان مثال ، یکی از والدین ممکن است بگوید "من واقعاً نگران مصرف موادمخدر شما هستم. شما در اتومبیل تصادف کردید که می تواند جان شما را از دست بدهد. من نمی توانم شب بخوابم ، نگرانم اگر دفعه بعد این اتفاق بیفتد من دخترم را از دست خواهم داد."
مرحله 5. جلسه را برگزار کنید
در روز برنامه ریزی شده مداخله ، همه عزیزان با نوجوان ملاقات می کنند-او نباید از قبل از هدف از جلسه مطلع باشد. با راهنمایی ارائه دهنده سلامت روان ، هر فرد به نوبت بیانیه آماده شده خود را به اشتراک می گذارد و هرگونه عواقبی را که در صورت عدم همکاری نوجوان با درمان رخ می دهد ، ارائه می دهد.
در طول جلسه مداخله ، شرکت کنندگان همچنین برنامه پیشنهادی برای کمک ، مانند ثبت نام در برنامه درمان دارویی را توضیح می دهند
مرحله 6. محکم بایستید
اگر نوجوان با درمان همکاری نکند ، اعضای خانواده و دوستان باید پیامدهای تعیین شده در طول جلسه را پیگیری کنند.
- پیامدهای بیان شده در طول مداخله ممکن است شامل از دست دادن دسترسی به وسیله نقلیه یا قطع کمک هزینه باشد. اگر نوجوان با دریافت درمان مورد نیاز موافقت نمی کند ، شما باید این پیامدها را پیگیری کنید ، هر چقدر هم که سخت باشد.
- نکته این نیست که نوجوان را تنبیه کنید ، بلکه به او نشان دهید که مشکل مواد مخدر غیرقابل قبول است و شما در مورد درمان حرفه ای او جدی هستید.
روش 3 از 3: اجتناب از اشتباهات رایج
مرحله 1. فکر نکنید مصرف مواد مخدر نوجوانان فقط "آزمایش" است
والدین ممکن است علائم اولیه استفاده از مواد مخدر را با برچسب زدن رفتار نوجوان خود به عنوان "آزمایش" رد کنند. متأسفانه ، حتی مصرف بی رویه مواد مخدر می تواند منجر به اعتیاد شود. مداخله اولیه بسیار مهم است.
بسیاری از والدین از رویارویی با نوجوانان خود دریغ می کنند زیرا آنها نیز تجربه مشابهی را تجربه کرده اند. حتی اگر شما در جوانی همان کار را بدون هیچ گونه تأثیر منفی انجام داده اید ، این بدان معنا نیست که در مورد پسر یا دخترتان نیز چنین خواهد بود
مرحله 2. محیط خود را بررسی کنید
شما باید یک بررسی کامل از محیط خانه خود انجام دهید تا مطمئن شوید که رفتار مصرف مواد مخدر را تقویت نمی کنید. والدین ممکن است گهگاه از مشروبات الکلی استفاده کنند ، اما می گویند که مشروبات الکلی برای کودکان ممنوع است. علاوه بر این ، بسیاری از والدین خود به قرص های تجویز شده وابسته می شوند ، که می تواند احتمال معتاد شدن فرزندان شما را افزایش دهد.
اگر دو والدین در خانه وجود دارد ، باید به دقت ارزیابی و بحث کنید که مواد مخدر و الکل به آسانی در خانه شما چگونه موجود است. بسیار محتمل است که گرایش شما به مصرف مواد مخدر بر نوجوان شما تأثیر بگذارد
مرحله 3. با مدرسه و دوستان نوجوان خود درگیر باشید
وقتی والدین با زندگی نوجوانان خود ارتباط ندارند ، فرصتی را برای دریافت کمک و حمایت از دست می دهند. اگر از رفتار نوجوان خود در مدرسه مطلع نیستید ، شانس مداخله در رفتارهای مشکل ساز را از دست می دهید.
- با معلمان و مشاوران راهنمایی نوجوان خود تماس بگیرید تا آنها شما را بشناسند و از نگرانی های شما مطلع شوند.
- همین امر در مورد افرادی که بچه شما با آنها در حال ملاقات است نیز صدق می کند. سعی کنید با والدین دوستان پسر یا دخترتان ملاقات کرده و به گفتگو بپردازید تا در جریان باشید.
مرحله 4. به علائم هشداردهنده بیماری روانی توجه کنید
همزمانی یا همزیستی اعتیاد و اختلال روانی در بزرگسالان و نوجوانان بسیار شایع است. بسیاری از والدین ممکن است علائم اختلالات روانی مانند افسردگی ، اضطراب ، اختلال دوقطبی و اختلالات خوردن را که ممکن است بر نوجوانان تأثیر بگذارد نادیده بگیرند. چنین اختلالات می تواند منجر به خوددرمانی نوجوان شما با دارو برای تسکین درد عاطفی شود.
-
بیماریهای روانی همه دارای علائم و نشانه های متمایزی هستند. با این حال ، برخی علائم وجود دارد که بین اختلالات همپوشانی دارد. در زیر برخی از علائم هشداردهنده بیماری روانی آورده شده است:
- نگرانی بیش از حد
- مشاهده تغییرات در عادات غذایی-خوردن زیاد یا خیلی کم
- مشاهده تغییرات در عادات خواب-خواب زیاد یا خیلی کم
- تجربه طیف وسیعی از شکایات جسمی (مانند سردرد ، معده درد و غیره)
- احساس عصبانیت یا تحریک پذیری اغلب
- داشتن مشکل در تمرکز یا تمرکز
- داشتن افکار آسیب رساندن به خود
- احساس بسیار غمگین یا "آبی"
