Morgellons نام بیماری پوستی بدون دلیل است که اخیراً مورد توجه CDC قرار گرفته است. در حالی که بسیاری از پزشکان معتقدند مورگلون یک بیماری روانی است ، برخی دیگر معتقدند که ممکن است بیولوژیکی باشد. صرف نظر از این ، علت این بیماری ناشناخته است. اطلاعات ناکافی برای تعیین اینکه آیا افرادی که این بیماری را دارند علائم مشترکی دارند یا عوامل خطر مشترکی دارند ، وجود ندارد.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی علائم جسمی
مرحله 1. بثورات پوستی یا زخم ها را ثبت کنید
افراد مبتلا به مورژلون اغلب گزارش می دهند که بثورات پوستی مزمن دارند. این بثورات پوستی اغلب با خارش شدید همراه است. برخی از افراد مبتلا به Morgellons اغلب به جای بثورات زخم گزارش می دهند. اما صرف نظر از زخم یا بثورات پوستی ، هر دو یکی از علائم اولیه مورگلون ها هستند.
- اگر به دلایلی نامشخص دچار زخم یا بثورات شدید ، با یک متخصص پزشکی تماس بگیرید.
- از زخم های خود عکس بگیرید.
- زخم ها و بثورات خود را خراش ندهید و آن را نگیرید.
- مانند هر گونه بثورات یا ضایعات پوستی جدید ، با دقت به اولین مواردی که علائم را مشاهده کردید و هرگونه تغییر در برنامه معمول خود که ممکن است توضیح دهد ، فکر کنید. این ممکن است شامل غذا ، نوشیدنی ها ، فعالیت های خارج از منزل ، سرگرمی ها ، محصولات مراقبت شخصی و لباس ها باشد ، به عنوان چند مورد که ممکن است نوعی تحریک یا واکنش را ایجاد کند.
- اگر به مورگلون مشکوک هستید ، از هرگونه درمان هومیوپاتی اجتناب کنید و بلافاصله با یک متخصص پزشکی تماس بگیرید.
مرحله 2. خزیدن زیر پوست را توضیح دهید
بسیاری از افرادی که با Morgellons تشخیص داده شده اند گزارش می دهند که احساس خزیدن در زیر پوست خود می کنند. آنها می گویند این احساس مانند این است که حشرات یا کرم هایی در زیر پوست آنها حرکت می کنند.
- این اغلب با احساس گاز گرفتن یا سوزش در زیر پوست همراه است.
- این یکی از علائم بارز بیماری مورژلونز است.
- در صورت بروز این عارضه از خاراندن خودداری کنید.
مرحله 3. مراقب رشدهای عجیب روی یا زیر پوست باشید
اختلالات شایع پوستی مرتبط با مورژلون شامل مواد گرانول مانند ، نخ ، الیاف روی یا زیر پوست است. افرادی که با مورگلون برخورد می کنند اغلب الیاف یا نخ هایی ایجاد می کنند که از زخم روی پوست آنها رشد می کند. ظاهر الیاف گرانول مانند شاید مهمترین علامت Morgellons باشد. علت ایجاد الیاف هنوز مشخص نیست.
- اغلب الیاف از نظر ظاهری سیاه هستند.
- الیاف گاهی شفاف ، سفید ، آبی یا سیاه به نظر می رسند. به ندرت ، آنها قرمز ، صورتی ، سبز یا طلایی هستند.
- آنها ممکن است ظاهری فلزی به آنها داشته باشند.
- اطمینان حاصل کنید که الیاف Morgellons شما بقایای باندهای پزشکی ، لباس یا سایر پارچه های خانگی نیستند.
مرحله 4. از اشتباه گرفتن مورگلون با سایر شرایط خودداری کنید
تعداد قابل توجهی بیماری دیگر وجود دارد که می تواند باعث خارش و بثورات یا زخم شود که قبل از مورگلون ها مورد توجه قرار می گرفت. این به این دلیل است که علائم مورگلون نسبتاً شایع و عمومی است. در نتیجه ، به منظور کمک به تشخیص اینکه آیا مورگلون دارید ، باید شرایط دیگری را که علائم مشابهی دارند ، در نظر بگیرید. در نظر بگیرید که علائم جسمانی شما ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:
- توکسوپلاسموز
- عفونت کرم سوزنی
- سایر عفونت های انگلی
- فیبرومیالژیا
- سایر قارچ ها و باکتری ها باعث بیماری های پوستی می شوند
قسمت 2 از 3: تشخیص علائم عصبی و روانی
مرحله 1. در صورت احساس خستگی به پزشک خود اطلاع دهید
افراد مبتلا به مورژلون اغلب احساس خستگی شدید می کنند. این احساس خستگی شدید از جمله مواردی نیست که می توان با استراحت و تغذیه از بین برد ، بلکه مزمن و مداوم است. بنابراین خستگی شاید یکی از ناتوان کننده ترین جنبه های بیماری مورژلونز باشد.
مرحله 2. در صورت بروز اختلالات بینایی یا شنوایی با پزشک خود تماس بگیرید
بسیاری از قربانیان مورگلون گزارش می دهند که دچار اختلالات بینایی یا شنوایی شده اند. اختلالات بینایی ممکن است شامل تاری دید یا سایر مشکلات با وضوح دید باشد. اختلالات شنوایی شامل وزوز گوش یا زنگ در گوش است. این اختلالات بینایی یا شنوایی ممکن است به طور مستقیم با مورژلون ها مرتبط باشد یا نباشد. اگر مشکوک هستید که آنها در واقع توسط Morgellons ایجاد شده اند ، با پزشک خود مشورت کنید.
- اختلالات بینایی و شنوایی به تنهایی علائم مورگلون نیستند.
- اختلالات بینایی و شنوایی باید با علائم جسمی دیگر همراه باشد تا نشانه مورگلون باشد.
- قبل از مشکوک شدن به مورگلون ، سعی کنید سایر علل بالقوه تهدید کننده زندگی را رد کنید.
مرحله 3. اضطراب را گزارش دهید
در صورت احساس ناگهانی اضطراب یا مستعد حملات پانیک با پزشک خود تماس بگیرید. برخی از افرادی که مبتلا به مورگلون تشخیص داده شده اند ، اضطراب خود را افزایش داده و مستعد حملات پانیک هستند. مشخص نیست که آیا این اضطراب علامت مستقیم مورگلون است یا نتیجه اثرات ناتوان کننده بر افرادی است که با آن دست و پنجه نرم می کنند.
مرحله 4. اگر از کاهش توانایی های فکری رنج می برید ، به پزشک خود اطلاع دهید
افرادی که علائم جسمانی مورگلون را گزارش می دهند ، همچنین از کاهش ظرفیت فکری نیز خبر می دهند. بنابراین ، مبتلایان به مورگلونها به سادگی با تظاهرات فیزیکی این بیماری فلج نمی شوند ، بلکه از علائم عقلانی آن نیز آسیب می بینند. در نظر گرفتن:
- قربانیان مورگلون اغلب احساس سردرگمی می کنند.
- قربانیان مورگلون از دست دادن حافظه کوتاه مدت را گزارش می دهند.
- قربانیان مورگلون گاهی اوقات در تمرکز مشکل دارند.
گام پنجم: اگر دچار افسردگی شدید کمک بگیرید
بسیاری از قربانیان مورگلون نیز از افسردگی رنج می برند. در حال حاضر ، مشخص نیست که آیا افسردگی به دلیل اثرات مورگلون ها ایجاد می شود یا مورگلون ها مظهر افسردگی و سایر مشکلات روانی هستند. اگر فکر می کنید افسردگی شما به نحوی با مورژلون ارتباط دارد ، حتماً به متخصص سلامت روان خود مراجعه کنید.
قسمت 3 از 3: درک Morgellons
مرحله 1. بدانید که Morgellons یک بیماری بحث برانگیز است
از زمان ظاهر شدن نسبتاً اخیر آن در کمتر از دو دهه پیش ، بحث بین پزشکان و جامعه علمی در مورد اینکه آیا مورگلونز یک بیماری جسمی است یا یک بیماری روانی به راه افتاده است. در حالی که برخی از پزشکان بر این باورند که مبتلایان به مورگلون در واقع دچار یک بیماری جسمی واقعی هستند ، برخی دیگر معتقدند که مورگلون یک توهم است. طرفداران ایده مورگلونز به عنوان یک بیماری روانی به موارد زیر اشاره می کنند:
- این واقعیت که زخم ها و سایر علائم جسمی در نتیجه چیدن ، خاراندن و عموماً خود زخمی هستند.
- الیافی که روی قربانیان مورگلون ظاهر می شود ، پنبه و سایر محصولات پزشکی هستند که توسط بیماران مبتلا به مورگلونز در تلاش برای مراقبت از زخم های خودزنی معرفی شده اند.
- پزشکان نمی توانند منبع بیماری را شناسایی کرده یا باکتری ها ، قارچ ها یا عوامل ویروسی مسئول را جدا کنند.
مرحله 2. ارتباط با مسائل روانی را درک کنید
بسیاری از محققان به این نتیجه رسیده اند که مورگلون ارتباط تنگاتنگی با شرایط روانی دارد. با این حال ، مشخص نیست که آیا علائم جسمانی مورگلون را می توان به طور کامل به علل روانی نسبت داد. اگر مشکوک هستید علائم Morgellons شما مربوط به ضربه روانی یا مسائل دیگر است ، با متخصص بهداشت روانی خود مشورت کنید. علائم Morgellons می تواند مربوط به موارد زیر باشد:
- سندرم خستگی مزمن
- سندرم جنگ خلیج فارس
- سندرم استرس پس از سانحه
مرحله 3. با پارازیتوز هذیانی آشنا شوید
برخی از پزشکان مورگلون ها را با پارازیتوز هذیانی مرتبط کرده اند. پارازیتوز هذیانی زمانی است که شخصی به اشتباه تصور می کند بدن او آلوده به انگل است. پارازیتوز هذیانی تعداد زیادی از علائم گزارش شده توسط بیماران Morgellons را توضیح می دهد. در نتیجه ، هر فردی که سعی می کند به تشخیص مناسب برسد ، هنگام ارزیابی یک مورد مورگلون ، باید انگل هذیانی را در نظر بگیرد.
- پارازیتوز هذیانی می تواند ناشی از مشکلات روانی باشد که شامل هذیان انگل نمی شود.
- انگل هذیانی با اختلال وسواس اجباری (OCD) همراه بوده است.
- انگل هذیانی مرتبط با OCD می تواند علائم روانی و جسمی مورگلون ها را توضیح دهد ، به ویژه وسواس در احساس خارش یا حرکت در زیر پوست.
مرحله 4. اگر از نظر جمعیت شناسی مناسب هستید ، مشخص کنید
برخی از جمعیت شناسی ، افرادی از مناطق خاص و افرادی که دارای پیشینه پزشکی و روانشناختی خاصی هستند با نرخ بالاتری نسبت به سایرین مورد مورگلون قرار می گیرند. در نتیجه ، هنگام ارزیابی اینکه آیا علائم بیماری را نشان می دهید ، باید سن ، قومیت ، منطقه و سایر عوامل خود را در نظر بگیرید.
- در ابتدا در کودکان و اخیراً در زنان شرح داده شد.
- زنان 35 تا 50 ساله تمایل به رشد Morgellons با نرخ بالاتری نسبت به سایر گروه ها دارند.
- بسیاری از موارد مورگلون در تگزاس ، فلوریدا و کالیفرنیا گزارش شده است.
- نیمی از قربانیان مورگلون سابقه افسردگی یا سوء مصرف مواد دارند.
نکات
- توجه داشته باشید که معلوم نیست آیا بیماری مسری است ، بیماری از کجا نشأت می گیرد یا چگونه گسترش می یابد. علت احتمالی انگلی یا روانپزشکی هنوز در حال تعیین است.
- اگر فکر می کنید ممکن است از این بیماری رنج ببرید ، برای ارزیابی و مراقبت با یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی تماس بگیرید
- کسانی که به اطلاعات بیشتری در مورد Morgellons نیاز دارند می توانند به [email protected] ایمیل بزنند یا با شماره 404-718-1199 تماس بگیرند
- قربانی وب سایت هایی نشوید که ادعا می کنند می توانند Morgellons شما را درمان کنند. با CDC یا پزشک خود تماس بگیرید.
- سعی نکنید علائم شبه مورگلون را به تنهایی درمان کنید.
- به یاد داشته باشید که Morgellons تهدید کننده حیات یا پایانی نیست.
