گانگرن خشک یک بیماری غیر معمول است که در آن برخی از نقاط بدن خشک می شوند و متعاقب آن به مرور زمان به دلیل عدم جریان خون سیاه می شوند. پوست و بافتها حتی در موارد شدید ممکن است از بین بروند. گانگرن خشک با سایر انواع گانگرن تفاوت دارد زیرا هیچ عفونت همراه با سوختگی یا ضربه دیگر که منجر به قطع بخشی از بدن از خون شود وجود ندارد و همچنین دفع چرک یا مایعات دیگر وجود ندارد. این بیماری معمولاً اندام ها ، به ویژه دست ها و پاها را تحت تأثیر قرار می دهد ، اگرچه می تواند اندام ، ماهیچه ها و حتی اندام های داخلی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. افرادی که دارای بیماری زمینه ای مانند دیابت ، بیماری شریانی محیطی یا بیماری خود ایمنی هستند ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به گانگرن خشک هستند.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. سیگار را ترک کنید
ترک این عادت می تواند به جلوگیری از گانگرن و تشدید آن کمک کند زیرا سیگار کشیدن به انسداد آهسته خونرسانی به رگ های خونی کمک می کند. هنگامی که جریان خون متوقف می شود ، بافت ها می میرند ، و در آن زمان است که می توان گانگرن ایجاد کرد. از هر چیزی که گردش خون را قطع می کند باید اجتناب شود ، و این قطعاً سیگار کشیدن را نیز شامل می شود.
- ماده فعال سیگار ، نیکوتین ، چیزی است که بر رگ های خونی تأثیر زیادی می گذارد. رگ های خونی را منقبض می کند ، بنابراین جریان خون کمتری را ایجاد می کند. اگر یک قسمت بدن جریان خون کمتری داشته باشد ، اکسیژن کمتری نیز خواهد داشت. کمبود اکسیژن طولانی مدت در بافتهای بدن باعث می شود که به بافت نکروز (بافت مرده) تبدیل شود که می تواند منجر به تشکیل گانگرن شود.
- سیگار کشیدن همچنین با تعدادی از اختلالات عروقی همراه است که می تواند باعث تنگی و سفت شدن عروق خونی شود.
- توصیه می شود به تدریج سیگار را ترک کنید تا ناگهان ، زیرا این امر می تواند منجر به علائم شدید ترک شود ، که به نوبه خود متعهد به ترک را دشوار می کند.
- از پزشک خود بخواهید در ترک سیگار به شما کمک کند.
مرحله 2. رژیم غذایی خود را اصلاح کنید
با گانگرن ، بافت و ماهیچه ها به دلیل گردش خون ضعیف آسیب می بینند. بنابراین ، توصیه می شود از غذاهای سرشار از پروتئین و کالری برای کمک به ترمیم عضلات و بافت ها استفاده کنید. پروتئین همچنین می تواند به بازسازی ماهیچه های آسیب دیده کمک کند ، در حالی که غنی از مواد مغذی (به جای کالری خالی غذاهای ناخواسته) به بدن شما انرژی می دهد تا فرایندهای مورد نیاز برای عملکرد خود را انجام دهد.
غذاهای سرشار از پروتئین اما چربی کم ، برای جلوگیری از گرفتگی عروق ، شامل بوقلمون ، ماهی ، پنیر ، گوشت خوک بدون چربی ، گوشت گاو بدون چربی ، توفو ، لوبیا ، تخم مرغ و بادام زمینی است. از خوردن غذاهای چرب مانند گوشت قرمز ، کره ، گوشت خوک ، پنیر سفت ، کیک و بیسکویت و غذاهای سرخ کرده خودداری کنید. سعی کنید در عوض سبزیجات سبز تیره و سبز را در رژیم غذایی خود بگنجانید
مرحله 3. غذاهای سرشار از ژرمانیوم و دیگر آنتی اکسیدان ها را در برنامه غذایی خود قرار دهید
ژرمانیوم یک آنتی اکسیدان است و اعتقاد بر این است که عملکرد اکسیژن را در بدن افزایش می دهد ، اگرچه بسیاری از شواهد در حال حاضر حکایتی نیست. همچنین سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و دارای خواص ضد سرطانی است.
- غذاهای سرشار از ژرمانیوم شامل سیر ، پیاز ، قارچ شیتاک ، آرد گندم کامل ، سبوس ، جینسینگ ، سبزیجات برگ سبز و آلوئه ورا است.
- به دلیل فقدان شواهد علمی قوی در مورد ژرمانیوم به عنوان وسیله ای برای انتقال اکسیژن به بافت ها در هنگام ابتلا به گانگرن خشک ، هیچ دوز یا مقداری برای مصرف توصیه نمی شود. با پزشک خود مشورت کنید تا نظر او را در مورد اینکه آیا مصرف بیشتر ژرمانیوم در مورد خاص شما مفید است یا خیر ، مشورت کنید.
مرحله 4. مراقب میزان مصرف قند خود باشید
اگرچه تماشای میزان مصرف قند برای همه افراد مهم است ، اما به ویژه برای بیماران دیابتی بسیار مهم است. مبتلایان به دیابت باید میزان قند خود را کاهش دهند تا بر اساس برنامه غذایی ، برنامه ورزشی و زمان روز ، سطح خود را در سطح پیشنهادی نگه دارند. آنها همچنین باید اندام خود را از نظر علائم بریدگی ، قرمزی ، تورم یا عفونت به طور منظم بررسی کنند.
افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی باید هر روز خود را از نظر علائم بی حسی در بازوها ، پاها ، انگشتان دست و پا ارزیابی کنند ، زیرا اینها نشانه های ناکارآمد گردش خون است. مصرف زیاد قند با فشار خون بالا ارتباط دارد ، که بر جریان طبیعی خون در رگ های خونی تأثیر منفی می گذارد
مرحله 5. مصرف الکل را محدود کنید
نوشیدن زیاد نوشیدنی فراتر از حد مجاز روزانه می تواند باعث افزایش فشار خون و همچنین افزایش میزان کلسترول در خون شما شود که به نوبه خود می تواند منجر به انسداد جریان خون شود.
زنان باید خود را به یک نوشیدنی در روز و مردان به حداکثر دو نوشیدنی در روز محدود کنند. توجه داشته باشید که یک نوشیدنی یک آبجو (12 اونس) ، یک لیوان شراب (5 اونس) یا یک نوشیدنی مخلوط حاوی 1.5 اونس مشروب محسوب می شود
مرحله 6. ورزش کنید
اگرچه تأثیرات ورزش بر ایجاد و درمان گانگرن خشک دقیقاً مشخص نیست ، ورزش می تواند برخی از شرایط زمینه ای را که منجر به گانگرن خشک می شود ، کاهش دهد. به عنوان مثال ، یک مطالعه نشان داد که برنامه تمرینی پیاده روی تحت تردمیل به مدت 30 تا 40 دقیقه سه تا چهار بار در هفته علائم لنگش یا گرفتگی دردناک در پاها را به دلیل عدم جریان کافی ماهیچه های پا بهبود می بخشد.
انجام یک ورزش متوسط در خانه را در نظر بگیرید ، یا روی تردمیل قدم بزنید یا در همسایگی خود طبق دستور بالا. برای ثبت تمرینات و علائم یا احساساتی که ممکن است تجربه کنید ، یک دفتر خاطرات پیاده روی داشته باشید. در صورت داشتن هرگونه ناراحتی قلبی یا بیماری قبلی ، قبل از شروع هرگونه ورزش با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 7. تمرینات محدود اندام را انجام دهید
اگر نمی توانید به طور مستقل حرکت کنید ، تمرینات منفعلانه دامنه حرکتی را انجام دهید. این تمرینات به شخصی نیاز دارد که در حرکت منظم مفاصل به طور منظم به شما کمک کند تا از انقباض عضلات (کوتاه شدن دائمی مفاصل و ماهیچه ها) و بهبود خون رسانی در یک قسمت خاص بدن کمک کند. این تمرینات عبارتند از:
- تمرینات سر ، مانند چرخش سر ، کج شدن و حرکت چانه به سینه.
- تمرینات شانه و آرنج مانند خم شدن آرنج ، بالا و پایین ، حرکات پهلو به پهلو.
- تمرینات ساعد و مچ ، مانند خم شدن مچ ، و چرخش و بالا و پایین حرکت
- تمرینات دست و انگشتان مانند خم شدن انگشتان ، باز شدن انگشتان و چرخش انگشتان.
- تمرینات مفصل ران و زانو ، مانند خم شدن ران و زانو ، حرکات ساق به پهلو و چرخش پا.
- تمرینات مچ پا و پا ، مانند خم شدن مچ پا ، چرخش ، حرکات پهلو به پهلو ، خم شدن انگشتان پا و باز شدن انگشتان پا.
مرحله 8. هر گونه زخم را درمان کنید
زخم ها یا سوختگی ها باید فورا مورد توجه قرار گیرند ، به ویژه هنگامی که در افراد مبتلا به دیابت رخ می دهد ، زیرا می تواند منجر به بهبودی زخم نشود. صرف نظر از اینکه شما قبلاً مبتلا به بیماری گانگرن بوده اید یا نگران ایجاد آن هستید ، مهمترین چیز این است که زخم را تمیز و محافظت کنید در حالی که بدن سعی می کند یک بستر مویرگی را در زیر گال یا اسکار ایجاد کند. این مراحل را دنبال کنید:
- زخم را با بتادین یا پراکسید تمیز کنید و سپس از کرم آنتی بیوتیک تجویز شده استفاده کنید.
- پس از تمیز کردن کامل ، محل زخم را با باند گاز استریل و با جوراب نخی تمیز بپوشانید. پنبه می تواند با جذب رطوبت زخم را از بین ببرد و همچنین گردش هوا را افزایش داده و به بهبودی کمک کند.
مرحله 9. سرخ ، سیر ، عسل یا پیاز را در مناطق زخمی بمالید
تنتور کاین ، عصاره مایع ساخته شده از کاین ، به تسکین درد ، افزایش عملکرد سیستم گردش خون و کاهش خطر ابتلا به عفونت کمک می کند. شما می توانید تنتور کاین را از نزدیکترین داروخانه محلی خریداری کنید. آن را به مدت دو تا سه بار در روز یا طبق توصیه پزشک بر روی مناطق آسیب دیده بمالید.
- همچنین می توانید چند حبه سیر را خرد کرده و مستقیماً روی زخم بمالید. این یک درمان استاندارد در طول جنگهای جهانی اول و دوم بود زیرا سیر دارای خواص ضد میکروبی برای جلوگیری یا درمان عفونت ناشی از گانگرن و خواص ضد پلاکتی است که به تجزیه لخته های خون که باعث ایجاد گانگرن می شوند ، کمک می کند.
- از طرف دیگر ، یک باند پیاز خرد شده را در مناطق آسیب دیده بمالید. برای انجام این کار ، می توانید یک پیاز را خرد کرده و با استفاده از یک پارچه تمیز آن را در ناحیه آسیب دیده باند کنید. اجازه دهید پنج تا 10 دقیقه بماند و چندین بار در روز این کار را انجام دهید. این امر باعث بهبود گردش خون در ناحیه آسیب دیده می شود.
- سعی کنید عسل را روی زخم بمالید. از قدیم عسل برای سوختگی ، زخم و زخم استفاده می شد. تحقیقات در حال انجام است ، اما مشخص شده است که عسل دارای خواص ضد باکتریایی است. مطمئن شوید که از یک عسل استریل شده و آزمایش آزمایش شده استفاده می کنید. عسل را روی پانسمان یا بانداژ بمالید و سپس آن را مستقیماً روی زخم بمالید. همچنین می توانید پد هایی را که از قبل با عسل آغشته شده اند پیدا کنید.
قسمت 2 از 3: دریافت درمان پزشکی
مرحله 1. برای برداشتن بافت مرده تحت عمل جراحی قرار بگیرید
در صورتی که گانگرن به شدت پیشرفت کرده باشد و بافت مرده باید برداشته شود ، اقدامات جراحی انجام می شود. این که چقدر بافت مرده باید برداشته شود بستگی به میزان خون و ناحیه دارد. این درمان استاندارد برای گانگرن خشک است. روشهای جراحی که می تواند کمک کننده باشد موارد زیر است:
- دبریدمان پوست - این روش جراحی با برداشتن بافت آسیب دیده پوسیده شده توسط گانگرن انجام می شود. گاهی اوقات پوست با بافت سالم دیگر پوست (که پیوند پوست نامیده می شود) جایگزین می شود.
- قطع عضو - در صورت مرگ کلی بافت و سایر روشهای درمانی و جراحی دیگر نمی توانند ناحیه آسیب دیده را نجات دهند ، ممکن است مجبور شوید اندام یا قسمت دیگری از بدن را قطع کنید تا از گسترش گانگرن به مناطق مجاور و دیگر قسمت های بدن جلوگیری شود. این مداخله جراحی زمانی انجام می شود که دبریدمان پوست دیگر نمی تواند کمکی کند. توجه داشته باشید که در بیشتر موارد ، مگر اینکه زندگی شما در خطر باشد ، تصمیم قطع عضو تنها پس از مشورت کامل با پزشک شما گرفته می شود و در آنجا می توانید تمام اطلاعات مورد نیاز برای انتخاب آگاهانه را بدست آورید.
مرحله 2. سرنگ درمانی را در نظر بگیرید
به عنوان جایگزینی برای جراحی ، سرنگ درمانی نیز گزینه ای است که به طور مشابه برای از بین بردن بافت مرده عمل می کند. در این روش درمانی بدون جراحی ، تیره های لارو مگس در بالای ناحیه مبتلا به گانگرن قرار می گیرند و سپس با گاز پوشانده می شوند. حشرات از بافت مرده تغذیه می کنند و خوشبختانه بافت سالم را نادیده می گیرند. شاتوت ها در مبارزه با عفونت نیز مفید هستند زیرا موادی را ترشح می کنند که باکتری ها را از بین می برند.
برخی تحقیقات نشان می دهد که این درمان با ماگوتس ممکن است م thanثرتر از دبریدمان جراحی باشد. با این حال ، اکثر مردم به دلیل ماهیت "بد" آن ، بسیار ترسناک یا مردد هستند که از این روش غیر جراحی استفاده کنند
مرحله 3. تحت درمان با اکسیژن هیپرباریک قرار بگیرید
این یک درمان جایگزین است که در آن شما را در یک محفظه مخصوص پر از هوای تحت فشار قرار می دهید. سپس ، یک هود پلاستیکی روی سر شما قرار داده می شود تا اکسیژن خالص را استنشاق کنید. اگرچه ممکن است کمی ترسناک به نظر برسد ، اما یک درمان م effectiveثر است که سطح بالایی از اکسیژن را به خون شما می رساند ، اکسیژن را به مناطق آسیب دیده می رساند و جریان خون و جریان خون را بهبود می بخشد. خون حتی در بین بیماران با خونرسانی ضعیف به مناطق مبتلا به گانگرن می رسد.
- وقتی اکسیژن کافی به مناطق آسیب دیده برسد ، احتمال قطع عضو کاهش می یابد. تحقیقات در واقع اکسیژن درمانی فوق باربی را در درمان گانگرن پای مرتبط با دیابت و کاهش خطر قطع عضو م confirmedثر اعلام کرده است.
- حتماً در مورد اینکه آیا اکسیژن درمانی هایپرباریک برای شما مناسب است یا خیر بحث کنید.
مرحله 4. جریان خون را از طریق جراحی بازیابی کنید
جراحی های اصلی برای بازگرداندن جریان خون ، جراحی بای پس و آنژیوپلاستی است. مطالعات نشان داده اند که هر دو عمل جراحی به طور یکسان در بازگرداندن جریان خون و کاهش نیاز به قطع عضو مثر هستند. با این حال ، آنژیوپلاستی زمان بهبود کوتاهتری دارد ، اگرچه به نظر می رسد بای پس در بلند مدت موثرتر است. با پزشک خود مشورت کنید که کدام جراحی برای شرایط خاص و سابقه پزشکی شما مناسب تر است.
- جراحی بای پس - در این عمل جراحی ، جراح با "دور زدن" انسداد ، جریان خون را هدایت می کند. جراح با استفاده از تکنیک پیوند ، یکی از سیاهرگ های شما را به قسمت سالم یکی از شریان های شما متصل می کند.
- آنژیوپلاستی - آنژیوپلاستی شامل قرار دادن یک بادکنک کوچک در شریان بسیار باریک یا مسدود شده است. سپس بادکنک کوچک باد می شود تا رگ پهن و باز شود. در برخی موارد ، جراح ممکن است یک لوله فلزی به نام استنت را در شریان قرار دهد تا باز بماند.
مرحله 5. برای کاهش لخته شدن خون از دارو استفاده کنید
پزشک شما همچنین ممکن است بخواهد داروهای ضد انعقاد را برای کاهش لخته شدن خون و در نتیجه بهبود جریان خون برای شما تجویز کند. یکی از این داروهای ضد انعقاد وارفارین است که معمولاً به صورت خوراکی (2 تا 5 میلی گرم) یک بار در روز (در همان زمان هر روز) به شکل قرص مصرف می شود. وارفارین ویتامین K را مهار کرده و با آن تداخل ایجاد می کند که باعث لخته شدن خون می شود. این منجر به نازک شدن خون می شود و گردش خون را کارآمدتر می کند.
به خاطر داشته باشید که مصرف داروهای ضد انعقاد خون شما را بیشتر در معرض خونریزی قرار می دهد و اگر سابقه مشکلات خونریزی (مانند هموفیلی) ، سرطان ، بیماریهای کلیوی یا کبدی ، بیماری قلبی یا بالا بودن خون را دارید ، ممکن است نتوانید این داروها را مصرف کنید. فشار ، در میان دیگران همیشه قبل از مصرف هرگونه دارویی که بر توانایی جریان خون و لخته شدن خون شما تأثیر می گذارد ، با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 6. هرگونه عفونت را درمان کنید
آنتی بیوتیک ها معمولاً برای بیمارانی تجویز می شود که گانگرن آنها به دلیل عفونت ایجاد شده است یا به بیمارانی گفته می شود که به دلیل باز شدن یا بهبودی ضعیف زخم ، از ایجاد عفونت بیمناک هستند. اغلب ، پزشکان آنتی بیوتیک را به بیمار مبتلا به عمل جراحی برداشتن گانگرن خشک بعد از برداشتن بافت تجویز می کنند تا از عفونت بافت باقی مانده جلوگیری شود. داروهای رایج تجویز شده عبارتند از:
- پنی سیلین G - این برای مدت طولانی داروی آنتی بیوتیک انتخابی برای گانگرن بود. به طور معمول 10-24 میلیون واحد در هر دوز (معمولاً هر شش تا هشت ساعت) از طریق تزریق داخل وریدی (دسترسی به ورید) یا عضلانی (دسترسی به عضلات) تزریق می شود. پنی سیلین G دارای اثر باکتریواستاتیک است که از تولید مثل و رشد باکتری ها جلوگیری کرده یا از آنها جلوگیری می کند. تزریق عموماً برای عفونت شدید یا بیمارانی که تحت عمل جراحی هستند ترجیح داده می شود ، زیرا باعث می شود دوزهای بیشتری تجویز شود و سریعتر از انواع خوراکی به منطقه آسیب دیده برسد. در حال حاضر ، ترکیبی از پنی سیلین و کلیندامایسین ، یک مهار کننده پروتئین ، معمولاً تجویز می شود.
- کلیندامایسین - این دارو عفونت را از طریق اثر ضد باکتریایی خود درمان کرده و از آن جلوگیری می کند ، که با مسدود کردن روند تولید پروتئین در باکتری ها ، باکتری ها را از بین می برد. بدون این پروتئین ها ، باکتری ها نمی توانند زنده بمانند. دوز معمول 300-600 میلی گرم خوراکی هر شش تا هشت ساعت یا 1.2 گرم وریدی دو بار در روز است.
مرحله 7. مراقبت های حمایتی را شروع کنید
مراقبت از زخم جراحی معمولاً توسط برنامه بیمار شما پس از جراحی ارائه می شود. این اساساً درمان توانبخشی برای بازیابی عملکرد طبیعی انگشت ، انگشتان پا ، بازو یا پا است. بخشی از درمان توانبخشی انجام تمرینات ایزوتونیک به منظور حفظ عملکرد ناحیه آسیب دیده است. این تمرینات مفاصل را همراه با ماهیچه های بازوها و پاها حرکت می دهد. ورزش ایزوتونیک شامل موارد زیر است:
- پیاده روی سریع یا اوقات فراغت
- دوچرخه سواري
- رقصیدن
- پرش کردن
قسمت 3 از 3: درک بیماری
مرحله 1. علل گانگرن خشک را بشناسید
گانگرن خشک ممکن است نتیجه عوامل زیر باشد:
- دیابت - این وضعیت جریان خون را به ویژه در اندام تحتانی مختل می کند و می تواند منجر به بهبودی زخم نشود.
- مشکلات عروقی - مشکلات عروقی ، مانند بیماری شریانی محیطی (PAD) ، می تواند جریان خون را در بدن کاهش دهد. به عنوان مثال ، PAD زمانی رخ می دهد که شریان های قلب یا بدن عمدتا به دلیل تصلب شرایین تنگ می شوند ، که باعث سخت شدن عروق و عروق خونی می شود.
- واسکولیت - واسکولیت به تعدادی از شرایط خود ایمنی اشاره دارد که باعث ملتهب شدن رگ های خونی می شود ، مانند پدیده رینود. در این بیماری خود ایمنی ، رگ های خونی عمدتا به انگشتان دست و پا به طور موقت دچار اسپاسم می شوند (که اسپاسم عروقی نامیده می شود) ، که به نوبه خود باعث انقباض عروقی یا تنگ شدن رگ های خونی می شود. محرک های رینود شامل قرار گرفتن در معرض سرما و استرس احساسی است.
- اعتیاد به دخانیات - می تواند باعث انسداد عروق شود و در نتیجه جریان خون را مختل کند.
- آسیب های خارجی - سوختگی ، تصادف ، زخم و جراحی می تواند به سلول های خاصی از بدن آسیب برساند که بعداً جریان خون را کند می کند. اگر زخم ها به طور مناسب درمان نشوند و یک رگ خونی اصلی آسیب ببیند یا دچار آسیب شود ، رگ دیگر نمی تواند خون کافی را به بافت های اطراف برساند. این امر منجر به اکسیژن رسانی ناکافی به قسمت آسیب دیده بدن می شود و در نتیجه بافت های اطراف آن می میرند.
- سرمازدگی - قرار گرفتن اندام ها در دمای بسیار سرد ممکن است جریان معمول خون را مسدود کند. در دمای هوای یخبندان ، یخ زدگی در کمتر از 15 دقیقه رخ می دهد. سرمازدگی عمدتا انگشتان دست و پا را تحت تاثیر قرار می دهد. برای پیشگیری ، می توانید از دستکش و کفش مناسب برای پوشیدن گرما و محافظت در برابر رطوبت استفاده کنید.
- عفونت - در نتیجه یک عفونت باکتریایی درمان نشده ممکن است بافت آسیب دیده را درگیر کرده و منجر به مرگ آن شود و منجر به گانگرن شود. این امر در گانگرن مرطوب شایع تر است.
مرحله 2. انواع گانگرن را بشناسید
گانگرن را می توان به دسته های مختلفی طبقه بندی کرد ، از جمله:
- گانگرن خشک - این نوع با پوست خشک و پژمرده با رنگ قهوه ای تا ارغوانی -آبی تا سیاه مشخص می شود. معمولاً به آرامی رشد می کند و بافت در نهایت از بین می رود. گانگرن خشک در صورت عفونی شدن می تواند منجر به گانگرن مرطوب شود.
- گانگرن مرطوب - ویژگی های رایج گانگرن مرطوب شامل تورم ، تاول و ظاهر مرطوب در بافت آسیب دیده به دلیل آزاد شدن ترشحات است. گانگرن مرطوب پس از عفونت در بافت های آسیب دیده ایجاد می شود. این نوع گانگرن نیاز به درمان فوری دارد زیرا به سرعت تکثیر می شود و می تواند بسیار مضر باشد.
- گانگرن گازی - این نوع گانگرن زیرگونه ای از گانگرن مرطوب است. در این حالت ، سطح پوست افراد مبتلا در درجه اول طبیعی به نظر می رسد ، اما با پیشرفت این وضعیت ، ممکن است رنگ پریده ، سپس خاکستری به رنگ مایل به قرمز متمایل به قرمز شود. ظاهر حباب دار روی پوست نیز ممکن است محسوس شود و هنگام فشار دادن ناحیه آسیب دیده صدای ترک خوردگی شنیده شود. این به دلیل عفونت موجودات تولید کننده گاز ، Clostridium perfringens است که باعث مرگ بافت از طریق گاز می شود.
- Noma gangrene - این بیماری یک شکل سریع پیشرونده از گانگرن است که عمدتا دهان و صورت را درگیر می کند. این نوع گانگرن عمدتا در کودکان سوء تغذیه که در شرایط بهداشتی نامناسب زندگی می کنند ایجاد می شود.
- گانگرن داخلی - این زمانی رخ می دهد که جریان خون به اندام های داخلی مانند روده ، کیسه صفرا یا آپاندیس مسدود شده است. اغلب منجر به تب و درد شدید و شدید می شود. در صورت عدم درمان ، می تواند کشنده باشد.
- گانگرن فورنیر - این بسیار نادر است زیرا اندام های تناسلی و مجاری ادراری را درگیر می کند. در مردان شایع تر از زنان است.
- گانگرن پیشرونده باکتریایی یا گانگرن ملنی - این یک نوع نادر گانگرن است که پس از عمل رخ می دهد و همراه با ضایعات پوستی دردناک است که بعد از یک تا دو هفته پس از عمل ظاهر می شود. درد شدید و خارش دار است.
مرحله 3. علائم گانگرن خشک را بشناسید
گانگرن خشک یک بیماری جدی است که نیاز به درمان فوری و مثر دارد. هر فردی که علائم زیر را تجربه کرد ، باید برای جلوگیری از عوارض بعدی فوراً به پزشک مراجعه کند:
- بی حسی و سردی در ناحیه آسیب دیده و ظاهر چروکیده روی پوست
- لنگیدن یا گرفتگی عضلات (مانند پاها هنگام راه رفتن)
- احساس "سوزن سوزن شدن" ، درد سوزش ، سوزن سوزن شدن یا خارش
- تغییر رنگ ناحیه آسیب دیده (ناحیه ممکن است قرمز ، کم رنگ ، بنفش و در صورت عدم درمان به سیاه تبدیل شود)
- خشکی ناحیه آسیب دیده
- درد
- شوک سپتیک (فشار خون پایین ، تب احتمالی ، گیجی ، سبکی سر ، تنگی نفس). شوک سپتیک یک فوریت پزشکی محسوب می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. این با گانگرن خشک نادر است ، اما در صورت عدم درمان مناسب ممکن است رخ دهد.
مرحله 4. به دنبال درمان فوری پزشکی باشید
این شرطی نیست که منتظر بمانیم. اگر در اسرع وقت به دنبال درمان نباشید ، ممکن است با قطع عضو یا اندام آسیب دیده مواجه شوید. بلافاصله با پزشک خود ملاقات کنید تا مشکل را کاهش دهید.
- توجه داشته باشید که برخی از افراد ممکن است با گانگرن خشک خود هیچ دردی را تجربه نکنند و بنابراین تا زمانی که قسمت انتهایی سیاه نشده است با پزشک خود مشورت نکنند. مراقب باشید و در صورت مشاهده هر یک از موارد فوق به پزشک خود اطلاع دهید. منتظر تشدید اوضاع نباشید.
- در حالی که داروهای خانگی همه خوب و خوب هستند ، اما به احتمال زیاد برای درمان م gangثر گانگرن خشک کافی نیستند. درمان را زودتر از دیر شروع کنید تا علائم شما سریعتر محو شوند.
