ایشموفوبیا ترس از اشیاء تیز مانند چاقو ، سوزن یا مداد است. ایشوموفوبیا می تواند مانعی جدی بر کیفیت زندگی شما باشد و حتی ممکن است از اقدامات پزشکی مهم خودداری کنید زیرا از سوزن می ترسید. مقابله با این مشکل است ، اما خوشبختانه می توان با نظارت بر یک متخصص بهداشت روانی بر ایشوموفوبیا غلبه کرد. اگر در اطراف اجسام تیز احساس اضطراب یا وحشت شدید دارید ، باید با یک متخصص تماس بگیرید و درمان را شروع کنید. درمانگر شما مجموعه ای از تمرینات را انجام می دهد تا شما را نسبت به ترس از اشیاء تیز حساس کند. در خارج از مطب پزشک ، می توانید از تکنیک های زیادی برای غلبه بر ایشوموفوبیا استفاده کنید. مدیریت علائم ایشوموفوبیا می تواند بهبود چشمگیری در کیفیت زندگی شما ایجاد کند.
مراحل
روش 1 از 3: ارزیابی زمان درخواست کمک
مرحله 1. تعیین کنید که آیا هنگام اجسام نوک تیز احساس اضطراب می کنید
افراد مبتلا به ایشوموفوبیا در هنگام برخورد با اجسام تیز یا نوک تیز علائم اضطراب و استرس را نشان می دهند. برخی از افراد دارای چنین مورد شدید هستند که گوشه های میز واکنش نشان می دهد. احساسات خود را در اطراف اجسام تیز کنترل کنید. توجه کنید که آیا احساس ترس می کنید یا می خواهید از جسم تیز دور شوید. برخی افراد حتی دچار حملات پانیک می شوند. اینها نشانه های واضح آیکموفوبیا هستند.
- توجه داشته باشید که افراد مبتلا به ایشموفوبیا ممکن است هنگام برخورد با اجسام نوک تیز دچار حملات وحشت کامل نشوند. علائم می توانند ظریف تر باشند ، مانند افزایش ضربان قلب ، تنگی نفس یا لرزش.
- برخی از افراد مبتلا به ایشوموفوبیا فقط در مورد اجسام نوک تیز فکر می کنند. با مجبور کردن خود به فکر کردن در مورد این اشیاء ، یک آزمون به خود بدهید. ممکن است متوجه افزایش ضربان قلب و ضربان تنفس شده و احساس تنگی نفس کنید. اینها علائم افزایش اضطراب است.
مرحله 2. توجه داشته باشید که به طور مداوم از اجسام تیز اجتناب می کنید
بیماران ایشوموفوبیا معمولاً از چاقو ، سوزن ، چنگال و سایر اجسام تیز اجتناب می کنند. آنها ممکن است این کار را آگاهانه یا ناخودآگاه انجام دهند. به فعالیت های روزانه خود توجه کنید و ببینید آیا احساس می کنید نیاز به اجتناب از این اشیا دارید. اگر چنین است ، این یکی دیگر از علائم آیکموفوبی است.
اجتناب یک مکانیسم مقابله ای رایج برای افراد مبتلا به هراس است. این می تواند کیفیت زندگی شما را به طرق چشمگیری تحت تأثیر قرار دهد. به همه موقعیت هایی فکر کنید که ممکن است در اطراف اجسام تیز باشید. احتمالاً به دلیل ترس از اجتماعات اجتماعی و قرارهای پزشک اجتناب کرده اید
مرحله 3. در صورت حساسیت بیش از حد به درد را در نظر بگیرید
همچنین به عنوان سندرم درد مرکزی شناخته می شود ، حساسیت بیش از حد نشان می دهد که افراد درد را در سطوح بسیار بالاتر از حد معمول احساس می کنند. در برخی از افراد ، این افزایش حساسیت به درد علت اصلی ایشوموفوبیا است ، زیرا آنها به طور طبیعی از سوزن ، روشهای پزشکی یا بریده شدن تصادفی می ترسند. اگر درد را بیشتر از حد معمول احساس می کنید ، این می تواند پشت ترس شما از اجسام نوک تیز باشد.
- هیچ آزمایش خاصی برای حساسیت به درد وجود ندارد. برخی افراد در سراسر بدن خود دردی مبهم و کسل کننده را تجربه می کنند. برخی تا زمانی که آسیب نبینند خوب هستند. از آنجا که علائم می توانند غیر اختصاصی باشند ، در صورت مشکوک بودن به هر نوع اختلال درد از متخصص کمک بگیرید.
- اگر از شلیک یا سایر اقدامات پزشکی به دلیل درد اجتناب کرده اید ، از پزشک خود بخواهید قبل از وارد کردن سوزن ، یک اسپری ضد درد به پوست شما بمالد. این می تواند درد را کاهش دهد تا مجبور نباشید سلامتی خود را قربانی کنید.
روش 2 از 3: جستجوی کمک روانشناسی
مرحله 1. اگر فکر می کنید مبتلا به ایشموفوبی هستید ، به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنید
اگرچه ایشوموفوبیا ممکن است ترسناک باشد ، اما کاملاً قابل درمان است. اما بهبودی نیاز به مداخله متخصص دارد. اگر در اطراف اجسام نوک تیز دچار اضطراب یا هراس شده اید ، ملاقات با یک متخصص بهداشت روانی را به تأخیر نیندازید. آنها می توانند علائم شما را ارزیابی کنند ، شما را مبتلا به ایشوموفوبیا تشخیص دهند و درمانی را طراحی کنند که به شما کمک کند بر ترس خود غلبه کنید.
- حرفه ای را پیدا کنید که مناسب شما باشد. هنگام قرار ملاقات ، بپرسید که آیا این مشاور تجربه درمان ایشوموفوبیا را دارد یا خیر.
- اگر از گروه حمایتی محلی برای ترس شما متعلق است ، ببینید آیا اعضای آن توصیه هایی برای درمانگران دارند. یک توصیه شخصی می تواند راه زیادی را در اینجا پیش ببرد.
مرحله 2. به تدریج خود را در معرض اشیاء تیز قرار دهید
قرار گرفتن در معرض شایع ترین درمان برای ایشموفوبیا است. این شامل این است که خود را به آرامی در معرض هدف ترس های خود (در این مورد ، اشیاء تیز) قرار دهید تا زمانی که نسبت به ترس حساس نشوید. با رژیم قرار گرفتن در معرض ، درمانگر شما احتمالاً کار را با تجسم اجسام تیز و نحوه واکنش شما شروع می کند. هنگامی که می توانید این کار را بدون احساس اضطراب انجام دهید ، درمانگر عکس هایی از اجسام تیز را به شما نشان می دهد. در نهایت ، درمانگر در طول جلسات شما شروع به آوردن اشیاء تیز به اتاق می کند. با گذشت زمان ، می توانید به طور کامل بر ترس خود غلبه کنید.
- قرار گرفتن در معرض نیاز به کار مداوم دارد ، بنابراین از دستورالعمل های درمانگر خود پیروی کنید.
- اگر در منزل نور درمانی را امتحان می کنید بسیار مراقب باشید. افشای بیش از حد خود در معرض ترس خود قبل از آمادگی می تواند تأثیر عکس داشته باشد و اضطراب شما را بسیار بدتر کند. همیشه به آرامی کار کنید و دستورات درمانگر خود را دنبال کنید.
مرحله 3. ترس های خود را با درمان رفتاری شناختی صحبت کنید
CBT یک درمان رایج برای افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مانند ایشموفوبیا است. این شامل صحبت کردن از طریق ترس شما و کشف این است که چرا به اشیاء تیز با اضطراب پاسخ می دهید. مشاور شما احتمالاً از ترکیبی از قرار گرفتن در معرض و CBT برای کمک به شما در ایجاد مکانیسم های مقابله با دیدن اجسام تیز استفاده خواهد کرد. هدف بازآموزی مغز شما برای پاسخ مثبت تر به این محرک ها است.
- اگر تا به حال در گذشته دچار حادثه ای شده اید که شامل اجسام نوک تیز بوده است ، به مشاور خود اطلاع دهید. این می تواند علت اصلی برخی از افراد مبتلا به ایشوموفوبیا باشد و بر نحوه برخورد مشاور شما با شما تأثیر بگذارد.
- CBT م effectiveثر است اما نیاز به کار مداوم هم با درمانگر و هم در خانه دارد. اطمینان حاصل کنید که همه قرارهای خود را حفظ کرده و هرگونه تمرینات خارجی را که درمانگر به شما می گوید انجام دهید.
مرحله 4. در صورت داشتن حملات پانیک ، مصرف داروهای ضد اضطراب را در نظر بگیرید
از آنجا که ایشوموفوبیا یک واکنش اضطرابی است ، داروهای ضد اضطراب می تواند در درمان آن موثر باشد. درمانگر شما ممکن است دارویی مانند Xanax یا Klonopin برای کمک به شما در مقابله با اضطراب و حملات هراس تجویز کند.
- هر دارویی را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید.
- معمولاً این نوع داروها روزانه مصرف نمی شوند ، اما فقط زمانی که احساس می کنید یک حمله اضطرابی در حال بروز است.
- علائم حمله اضطرابی شامل افزایش ضربان قلب ، تعریق ، لرزش ، تنگی نفس ، حالت تهوع ، احساس ضعف یا سرگیجه و سطح بالای ترس یا پارانویا است. این علائم را بشناسید تا بتوانید با شروع حمله اضطرابی پاسخ مناسب را بدهید. وقتی علائم را متوجه شدید ، می توانید داروهای خود را مصرف کنید یا تمرینات آرام سازی را شروع کنید.
مرحله 5. اگر روشهای سنتی دیگر م workedثر نبود ، هیپنوتیزم درمانی را امتحان کنید
هیپنوتیزم برای فوبیایی مانند ایشموفوبیا تاثیری نشان داده است. برخلاف فیلم ها ، هیپنوتیزم شامل خواباندن و شستشوی مغزی نمی شود. یک هیپنوتراپیست فقط شما را به حالت آرامش هدایت می کند تا بتوانید درباره ترس های خود آشکارتر صحبت کنید. اگر روشهای سنتی برای شما کارساز نیست ، هیپنوتیزم ممکن است به شما کمک کند تا ترس خود را کنار بگذارید.
- برای درمان هیپنوتراپیست دارای مجوز و حرفه ای از درمانگر خود بخواهید.
- هر هیپنوتیزم درمانی که به آن مراجعه می کنید باید عضو انجمن هیپنوتیزم بالینی آمریکا یا انجمن هیپنوتیزم بالینی و تجربی باشد. این سازمانها دارای استانداردهای پذیرش هستند که تحصیلات ، صلاحیت ها و اخلاق اعضای آن را ارزیابی می کند.
روش 3 از 3: درمان Aichmophobia در خانه
مرحله 1. با ورزش با اضطراب مبارزه کنید و یوگا
ایشوموفوبیا می تواند به این دلیل رخ دهد که شما بیش از حد تحت فشار هستید و راهی برای پردازش اضطراب ندارید. فعالیت بدنی به کاهش استرس و اضطراب کمک می کند. اگر فرد فعالی نیستید ، شروع به ورزش کنید یا از کلاس محلی یوگا دیدن کنید. داشتن یک برنامه ورزشی منظم می تواند به کاهش اضطراب کلی شما کمک کند.
- اگر در گذشته زیاد ورزش نکرده اید ، برای جلوگیری از صدمه زدن ، آهسته شروع کنید. برای شروع 2 یا 3 روز در هفته یک جلسه 30 دقیقه ای تمرین کنید ، سپس در روزهای بیشتر به تدریج برای مدت طولانی تری ورزش کنید.
- برای بهره مندی از این مزایا نیازی نیست سخت تمرین کنید. پیاده روی چند بار در هفته می تواند استرس و اضطراب شما را نیز کاهش دهد.
مرحله 2. تکنیک های مدیتیشن را تمرین کنید
مدیتیشن یک راه عالی برای کاهش اضطراب و وحشت ناشی از ایشوموفوبیا است. سعی کنید یک رژیم مدیتیشن روزانه را چند دقیقه در روز شروع کنید. برای پاکسازی ذهن خود و تنفس عمیق تلاش کنید تا استرس شما کاهش یابد.
سپس می توانید از این تکنیک های مدیتیشن برای جلوگیری از حملات وحشت هنگام دیدن اشیاء تیز استفاده کنید. وقتی احساس کردید اضطراب به سراغ شما می آید ، متوقف شوید و روی تنفس خود تمرکز کنید. با تمرین کافی ، می توانید حملات اضطرابی را با تکنیک های مدیتیشن متوقف کنید
مرحله 3. از خوددرمانی با الکل یا مواد مخدر خودداری کنید
افراد مبتلا به فوبیا گاهی سعی می کنند ترس خود را با دارو یا الکل کنترل کنند. این یک مکانیسم مقابله ناسالم است که می تواند باعث مشکلات بیشتری مانند اعتیاد یا مشکلات سلامتی شود. از وسوسه این که ترس های خود را با مواد بی حس کنید ، اجتناب کنید و به جای آن با پزشک متخصص مشورت کنید.
علائم سوءمصرف مواد عبارتند از استفاده از مواد در مدرسه یا محل کار ، مخفی کردن میزان استفاده از دوستان و خانواده ، استفاده بیش از آنچه که قصد داشتید ، و عدم توانایی قطع آن حتی در صورت تلاش. اگر با مواد مشکلی داشته اید ، با شماره تلفن (844) 289-0879 (844) 289-0879 یا مراجعه به https://drughelpline.org/ با خط راهنمای ملی داروها تماس بگیرید
مرحله 4. اگر احساس می کنید علائم شما در حال بازگشت هستند ، به درمانگر خود مراجعه کنید
درمان فوبیا می تواند یک فرآیند طولانی باشد. گاهی اوقات بهبود را مشاهده خواهید کرد ، اما پس از آن اضطراب شما دوباره برمی گردد. اگر این اتفاق افتاد ، نگران نباشید. طبیعی است. با درمانگر خود در تماس باشید و اگر احساس می کنید به عقب بر می گردید ، یک قرار ملاقات دیگر تعیین کنید.
