در حالی که به نظر می رسد برخی از افراد با اعتماد به نفس به دنیا آمده اند ، اعتماد به نفس تا حد زیادی یک مهارت اکتسابی است. این چیزی است که شما می توانید از آن الگو بگیرید و به دیگران آموزش دهید ، به ویژه کودکان. این امر برای والدین ، معلمان و مربیان مهم است زیرا آنها کودکان را به بزرگسالی راهنمایی می کنند. با تقویت عزت نفس ، تفکر مستقل و گفتگوی مثبت خود شروع کنید. به آنها نشان دهید که چگونه اهداف را تعیین کرده و به آنها دست یابید و چگونه با شکست مواجه شوید. با چنین درس هایی می توانید به اطرافیان خود بیاموزید که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند.
مراحل
روش 1 از 2: ایجاد عزت نفس
مرحله 1. الگوی رفتار مطمئن برای مردم
اگر در تلاش برای افزایش اعتماد به نفس هستید ، الگویی برای نحوه اعتماد به نفس او باشید. در اطراف آنها و در همه تعاملات بین فردی خود با اطمینان عمل کنید. اگر فرد ببیند که شما درسهایی را که سعی می کنید به آنها بدهید انجام می دهید ، به احتمال زیاد آنها را در زندگی خود امتحان می کند.
- به آنها روابط بین فردی مطمئن مانند تماس چشمی ، دست دادن و صحبت کردن را نشان دهید. این به آنها اجازه می دهد در محیطی امن تمرین کنند.
- اگر مرتکب اشتباهاتی شده اید یا در کاری شکست خورده اید ، بگذارید از پشت شما دور شود. به اطرافیان خود نشان دهید که شکست خوب است و می توانید پشتکار داشته باشید.
مرحله 2. دستاوردهای کوچک را برای ارتقاء ارزش فردی افراد تحسین کنید
اگر سعی می کنید اعتماد به نفس شخصی را تقویت کنید ، از کوچک شروع کنید. هر موفقیتی که انجام می دهند ، مایه جشن است ، حتی اگر کوچک به نظر برسد. برای دوستان ، بچه ها یا دانش آموزان خود شاد باشید. با گذشت زمان ، انرژی مثبت شما به آنها یاد می دهد که دستاوردهای خود را جشن بگیرند.
- به عنوان مثال ، اگر دخترتان در حین بازی سافت بال تنها به تک نفره ضربه می زند ، به همان اندازه به او تبریک بگویید که انگار در یک مسابقه خانگی بازی کرده است. این هنوز دستاوردی است که ارزش ستایش دارد و به تدریج اعتماد به نفس او بهبود می یابد.
- این برای تنظیمات مدرسه کار می کند. اگر دانش آموز شما از گرفتن امتحان B ناراحت است ، به او یادآوری کنید که در آخرین آزمون C+ گرفته است. این بدان معناست که آنها در حال پیشرفت هستند و در مسیر درستی قرار دارند.
- به خاطر داشته باشید که ستایش خود را واقعی نگه دارید. دروغ نگویید و بیش از حد مبالغه نکنید ، زیرا ممکن است شخص متوجه شود که شما جدی نمی گویید.
مرحله 3. تعریفهای خاصی را انجام دهید تا مردم بدانند چه کار خوبی انجام داده اند
یک تعریف خاص بهتر از یک جمله ساده است: "خوب کار کردی". در عوض ، دقیقاً به فرد بگویید که چه کار خوبی انجام داده است تا بداند در کجا قوی است. این باعث می شود تعارف شما واقعی تر شود و با نشان دادن نقاط قوت عزت نفس فرد بیشتر شود.
- به عنوان مثال ، اگر از مقاله دانشجویی راضی هستید ، فقط نگویید که گزارش خوب است. به آنها بگویید که بسیار دقیق و خوب نوشته شده است.
- اگر او نیز شکست خورد ، می توانید از کسی تعریف کنید. به عنوان مثال ، اگر پسرتان بهترین بازی فوتبال را نداشت ، می توانید بگویید "من افتخار می کنم که به راه خود ادامه دادید و تسلیم نشدید." این یک موقعیت منفی را به چیزی مثبت تبدیل می کند و درسی راجع به همیشه تلاش خوب ارائه می دهد.
مرحله 4. قبل از تصحیح چیزی ، با یک عبارت مثبت شروع کنید
در مقطعی ، ممکن است مجبور شوید به جایی اشاره کنید که شخص باید در آن پیشرفت کند. این امر به ویژه اگر والدین ، معلم یا مربی هستید بسیار مهم است. اگر مجبور به انتقاد یا اصلاح هستید ، همیشه ابتدا با گفتن یک نکته مثبت شروع کنید. این روحیه فرد را بالا می برد و دریافت بازخوردهای انتقادی را که برای آنها پیش می آید برای آنها آسان تر می کند.
- اگر مقاله تحقیقی دانشجویی را که نیاز به کار زیاد دارد تصحیح می کنید ، سعی کنید ابتدا چیزی را برای تعریف و تمجید پیدا کنید. با گفتن این جمله که "شما کار خوبی را انجام دادید و منابع مختلف زیادی را برای استفاده پیدا کردید ، کار خود را خوب انجام دادید." سپس به این جمله بپردازید: "اگر مقاله را بهبود بخشید و استدلال واضح تری ارائه دهید ، این مقاله بسیار بهتر خواهد بود."
- همیشه به این نکته اشاره کنید که آیا فرد بهبود یافته است یا خیر. اگر پسری که مربیگری می کرد در بازی های بیس بال 0-4 ضربه می زد اما اکنون 1-4 می زند ، بگویید: "عالی است که پیشرفت می کنید! بیایید کمی بیشتر روی نوسان خود کار کنیم تا حتی بهتر شود."
مرحله 5 به جای انتقادات ، بازخورد و پیشنهادات سازنده ارائه دهید
هر زمان که مجبور شدید از کسی انتقاد کنید ، همیشه آماده باشید تا آن را با داروهای پیشنهادی دنبال کنید. سپس ، به جای احساس انتقاد ، فرد احساس می کند که واقعاً سعی می کنید به او کمک کنید. در نهایت ، آنها اعتماد به نفس خود را برای نقد کار خود و رفع مشکلات خود به خود افزایش می دهند.
- سعی کنید انتقادات خود را با گفتن این جمله بیان کنید: "ممکن است شما مایل به شنیدن این انتقادات نباشید ، اما به یاد داشته باشید که من سعی می کنم به شما کمک کنم. ما می توانیم در مورد نحوه رفع این مشکلات بعداً صحبت کنیم."
- اگر نمی دانید چه بازخوردی باید ارائه دهید ، سعی کنید اسکریپت را ورق بزنید و بپرسید: "فکر می کنید برای بهبود چه کاری می توانید انجام دهید؟" این نشان می دهد که شما علاقمند به راهنمایی شخص هستید حتی اگر همه پاسخ ها را ندارید.
مرحله 6. از صحبت کردن با خود منفی خودداری کنید
خودگویی منفی زمانی است که فرد در مورد خود ضعیف صحبت می کند و بر نقاط ضعف خود تمرکز می کند. اگر می بینید که دوست ، فرزند یا هم تیمی شما در مورد خود اینگونه صحبت می کند ، او را متوقف کنید. به آنها بگویید که به جای رفع مشکل ، حال خود را بدتر می کنند. آنها را تشویق کنید تا به جنبه های مثبت موقعیت ها نگاه کنند و نیمه پر لیوان را ببینند.
- شاید لازم باشد به نقاط قوت شخصی اشاره کنید تا به او در دیدن جنبه های روشن کمک کند. اگر دوست شما از ضربه زدن عصبانی است ، به او یادآوری کنید که در بازی گذشته 3 ضربه دریافت کرده است.
- نمونه هایی از خودگویی منفی عبارتند از: "من هرگز در این کار خوب نخواهم بود" ، "من فقط احمق هستم" یا "همه بهتر از من هستند". اینها نگرشهای مخربی هستند که باعث می شوند فرد بدون ارائه هیچ چیز مثبت احساس بدتری داشته باشد.
- به یاد داشته باشید که بین صحبت های منفی و صحبت های واقع بینانه تفاوت وجود دارد. به عنوان مثال ، اگر دوست شما هرگز درس نمی خواند و برای گرفتن نمرات بد به خود سخت می گیرد ، بگویید: "شما درست می گویید ، شما در مدرسه تنبل هستید. اما شما می توانید آن را برطرف کنید. بیایید روی آن کار کنیم. " این راه حل های سازنده را بدون درگیر شدن در بحث منفی ارائه می دهد.
- سعی کنید دوست خود را تشویق کنید تا به جای آن نقاط قوت خود را یادآوری کند. گفتن نقاط قوت آنها با صدای بلند ، حتی اگر هنوز آنها را کاملاً باور ندارند ، می تواند به آنها در افزایش اعتماد به نفس در طول زمان کمک کند.
روش 2 از 2: راهنمایی افراد برای دستیابی به اهداف
مرحله 1. اهداف قابل دستیابی برای آنها تعیین کنید
داشتن اهداف بلند پروازانه چیز خوبی است ، اما تعیین اهداف بسیار بالا برای ایجاد اعتماد به نفس در افراد مفید نیست. وقتی آنها به آن هدف عالی نرسند ، آنها را ناامید می کند. در عوض ، یک هدف قابل مدیریت طراحی کنید که بدانید فرد می تواند با تلاش بیشتر به آن برسد. پیروزی های کوچک مانند این اعتماد به نفس فرد را در طول زمان تقویت می کند.
- به عنوان مثال ، اگر معلم هستید ، امتحان کردن دانش آموز با معدل D در آزمون بعدی 99 درصد غیر واقعی است. یک هدف بسیار واقعی تر 80 است. این میزان به اندازه ای است که دانش آموز را مجبور به کار می کند ، اما به اندازه کافی پایین است که با تلاش عادی قابل دستیابی است.
- پس از چند موفقیت کوچک ، می توانید شخص را تشویق کنید تا با اهداف دشوارتری روبرو شود. پس از چند پیروزی کوچک ، اعتماد به نفس آنها آنقدر بالا خواهد بود که بتوانند فشار اضافی را تحمل کنند.
- اطمینان حاصل کنید که اهداف بستگی به خود شخص دارد و نه دیگران. نگویید ، "من می خواهم تو بهترین ضربه زن تیم باشی." این بستگی به این دارد که شخص دیگری بهتر نباشد. در عوض ، بگویید: "من می خواهم که شما به طور متوسط .300 ضربه بزنید." این بر اساس تلاش فردی فرد است.
مرحله 2. یک قدم به عقب بردارید و اجازه دهید دیگران تصمیم بگیرند
اگر شما همیشه برای آنها تصمیم بگیرید مردم نمی توانند اعتماد به نفس ایجاد کنند. آنها را تشویق کنید تا مستقل فکر کنند و به نتیجه گیری خود برسند. این به آنها کمک می کند تا بدون نیاز به کمک توانایی های حل مسئله خود را توسعه داده و به آنها اعتماد کنند.
- این می تواند به سادگی شروع شود. اگر به پسرتان در انجام تکالیف کمک می کنید ، مشکل را برای او حل نکنید. از او بپرسید که پاسخ به نظر او چیست. سپس ، اگر او نمی داند ، او را در این روند دنبال کنید تا جواب را دریافت کنید.
- شما می توانید این کار را به عنوان معلم نیز انجام دهید. به جای اینکه فقط به آنها بگویید کلاس را به پاسخ صحیح راهنمایی کنید. اگر دانش آموزی به جای پاسخ دادن سریع ، سوالی می پرسد ، از کلاس بپرسید که آیا کسی می تواند به آن پاسخ دهد.
- برای بچه های کوچکتر ، می توانید آموزش استقلال را با کارهای کوچکی مانند اجازه دادن به آنها در انتخاب لباس روزانه خود شروع کنید.
مرحله 3. به جای تصاحب پیشنهادات خود را ارائه دهید
حتی افراد با اعتماد به نفس گاهی اوقات به کمک احتیاج دارند و شما همچنان می توانید ضمن ایجاد اعتماد به نفس ، به آنها کمک کنید. ترفند این نیست که همه کارها را خودتان انجام دهید. با توجه به نیازهای شخص ، آنها را مشاهده کرده و پیشنهادات خود را ارائه دهید. این که آیا آنها از توصیه هایی که ارائه می دهید استفاده می کنند یا نه ، به عهده خودشان بگذارید. به این ترتیب ، آنها عمدتا مستقل کار می کنند و اعتماد به نفس خود را ایجاد می کنند.
- اگر دخترتان در یک پروژه نمایشگاه علم کمک می خواهد ، کل کار را برای او بسازید. با او کار کنید و اجازه دهید بیشتر کارها را انجام دهد. اگر او به کمک نیاز دارد ، مداخله کنید تا او را در مسیر درست سوق دهد.
- اگر کسی پیشنهادات شما را نپذیرفت عصبانی نشوید. به یاد داشته باشید که اجازه دهید آنها خودشان تصمیم بگیرند.
مرحله 4. اجازه دهید مردم اشتباهات کوچک را بدون اصلاح آنها مرتکب شوند
اگر هرگز به فرزندان ، دانش آموزان ، دوستان یا هم تیمی های خود اجازه ندهید که گاهی اوقات به هم بخورند ، بر اعتماد به نفس آنها تأثیر منفی می گذارد. افرادی که مجاز به انجام اشتباهات نیستند ، به سختی می توانند با رد و شکست روبرو شوند ، که بخشهای عادی زندگی هستند. همیشه برای افراد تصمیم نگیرید تا آنها را از شکست نجات دهند. بگذارید آنها خودشان تصمیم بگیرند و اگر شکست خوردند ، به آنها توضیح دهید که چرا به هم ریختند و دفعه بعد چه کارهایی می توانند بهتر انجام دهند.
- اگر دخترتان همیشه تکالیفش را دور تا دور خانه می گذارد و از شما انتظار دارد که آن را برای او آماده کنید ، این کار را متوقف کنید. اگر فراموش کرد که تکالیفش را بیاورد و دچار مشکل شود ، به او بگویید وقتی بی نظم می شود این اتفاق می افتد.
- البته ، این در مورد اشتباهات جدی یا خطرناک صدق نمی کند. اگر گمان می کنید شخصی قصد دارد کاری را که برای زندگی او بسیار منفی است انجام دهد ، درنگ نکنید و به او اطلاع دهید که این ایده بدی است.
مرحله 5. به شخص نشان دهید که کمال هدف نیست
تلاش برای کمال یک هدف غیرواقعی است زیرا مردم کامل نیستند. به شخصی که با او کار می کنید بگویید که تلاش برای کامل بودن ، تنها در صورتی او را تحت فشار و اضطراب قرار می دهد که نتواند به آن سطح برسد. در عوض ، آنها را تشویق کنید تا آنقدر خوب باشند که بتوانند خود را راضی کنند. این باعث می شود که اعتماد به نفس به مراتب بیشتر از خواستار کمال باشد.
- سعی کنید از به کار بردن کلمه کامل خودداری کنید. این می تواند ایده غلطی را به فرد بدهد و فکر کند که شما به او می گویید کامل باشد.
- اگر کسی به سختی می پذیرد که نمی تواند کامل باشد ، سعی کنید چند فیلم از نوازندگان حرفه ای ، ستاره های ورزشی یا ورزشکاران را نشان دهید که در حال اشتباه هستند. به آنها بگویید که این افراد هنوز بعد از سالها کار کردن به هم می ریزند و هنوز کامل نیستند ، بنابراین نباید انتظار داشته باشند.
مرحله 6. شخص را تشویق کنید که از منطقه راحتی خود خارج شود
ماندن در منطقه راحتی شما اعتماد به نفس ایجاد نمی کند. افراد برای ایجاد اعتماد به نفس باید کارهایی را انجام دهند که عادت ندارند. فرد را تشویق کنید تا سرگرمی های جدید را امتحان کند ، به مکان های جدید برود ، غذاهای جدید را امتحان کند ، به موسیقی جدید گوش دهد و در کل کارهای روزمره خود را زیر پا بگذارد. همانطور که فرد در امتحان چیزهای جدید راحت تر می شود ، اعتماد به نفس او برای مدیریت شرایط مختلف افزایش می یابد.
- اگر دوست شما مشکل اعتماد به نفس دارد ، سعی کنید او را تشویق کنید تا در باشگاه به شما بپیوندد یا سرگرمی دیگری را انجام دهید که به آن عادت ندارند. ممکن است کمی پشتکار لازم باشد ، اما تلاش برای انجام فعالیتهای جدید به تدریج افراد را از محدوده راحتی خود خارج می کند.
- یک راه ساده برای خروج از منطقه راحتی شما این است که متعهد شوید هر بار که به رستوران می روید چیز جدیدی سفارش دهید. این کم خطر است ، باعث می شود چیزهای جدیدی را امتحان کنید و به طور بالقوه شما را با غذاهای عالی آشنا می کند.
