این احتمال وجود دارد که در برهه ای از زندگی خود با فردی مبتلا به تبخال ملاقات داشته باشید. تبخال شایع است: حدود 50 تا 80 درصد از بزرگسالان در معرض ویروس HSV-1 قرار گرفته اند ، در حالی که تقریباً از هر 6 نفر در محدوده سنی 14 تا 49 سال یک نفر تبخال تناسلی ایجاد می کند که ناشی از عفونت HSV-2 است. با این حال ، اکثر مردم علائم ندارند و حتی نمی دانند که مبتلا به تبخال هستند. اگر نگران عفونت هستید ، می توانید اقدامات احتیاطی ساده ای را انجام دهید تا شانس خود را کاهش دهید ، مانند اجتناب از تماس با زخم های سرد.
مراحل
قسمت 1 از 3: اطلاع رسانی
مرحله 1. دریابید که همسرتان چه نوع تبخال دارد
از دختری که با او ملاقات می کنید بپرسید آیا تبخال وی HSV-1 (که اغلب به صورت تبخال دهانی ظاهر می شود) یا HSV-2 (که بیشتر اوقات به صورت تبخال تناسلی ظاهر می شود) است. دانستن اینکه چه نوع ویروس تبخال دارد به شما کمک می کند تعیین کنید چه رفتارهایی می تواند خطر انتقال بیماری را کاهش دهد.
- HSV-1 که بیشتر با عنوان "زخم سرد" یا "تاول تب" شناخته می شود ، معمولاً در اطراف لب ظاهر می شود. آنها کوچک هستند و حاوی مایع هستند و ممکن است ترشح و پوسته شوند. تبخال با بوسه و رابطه جنسی دهانی منتقل می شود ، اما اشتراک چیزهایی مانند ظروف و حوله نیز می تواند شما را در معرض خطر قرار دهد.
- به احتمال زیاد شما HSV-1 را در اطراف دهان خود قرار می دهید. اگر در این ناحیه آلوده شده اید ، این بیماری مزمن در نظر گرفته می شود. HSV-1 همچنین می تواند به اندام تناسلی نیز سرایت کند ، اما بسیار خفیف است و بعید است پس از اولین شیوع مجدداً بازگردد.
- HSV-2 یا تبخال تناسلی تقریباً به طور انحصاری از طریق تماس تناسلی منتقل می شود. بسیار سخت است که از حوله یا ظروف مشترک استفاده کنید. HSV-2 به صورت برجستگی های قرمز یا سفید ظاهر می شود که ممکن است قبل از زخم شدن و بهبودی باز شده ، ترشح شده و زخم ایجاد کند. HSV-2 می تواند در هر مکانی از بدن پخش شود ، اما به احتمال زیاد روی اندام تناسلی ظاهر می شود. عود HSV-2 شایع است.
مرحله 2. خودتان را برای تبخال آزمایش کنید
اگر با شریک مبتلا به تبخال هستید ، مهم است بدانید که آیا خودتان ناقل ویروس هستید یا خیر. انجام آزمایشات بسیار مهم است ، زیرا بسیاری از افرادی که مبتلا به تبخال هستند نمی دانند که به آن مبتلا هستند. ممکن است یک نوع تبخال داشته باشید اما هیچ علامتی نداشته باشید ، به این معنی که شما نگران آلوده شدن به این گونه نباشید.
- اگر شما و دختری که ملاقات می کنید دارای تبخال یکسانی هستید ، نمی توانید یکدیگر را "آلوده مجدد" کنید زیرا هر دو ناقل هستید.
- اگر انواع مختلف تبخال دارید ، می توانید آن عفونت را منتقل کنید. به عنوان مثال ، اگر او HSV-2 دارد و شما HSV-1 دارید ، ممکن است هریک از شما با سویه دیگر آلوده شوید.
- یک آزمایش خون ساده می تواند به شما بگوید آیا ناقل هر دو ویروس تبخال هستید یا خیر. می توانید این آزمایش را در مرکز برنامه ریزی والدین ، سایر کلینیک های بهداشتی یا ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خصوصی (مانند پزشک عمومی یا پزشک عمومی) دریافت کنید.
مرحله 3. به یاد داشته باشید که تبخال خطرناک نیست
در حالی که تبخال می تواند ناراحت کننده باشد ، عفونت به طور کلی در بزرگسالان سالم خطرناک نیست. به ندرت اتفاق می افتد که بزرگسالان در نتیجه تبخال دچار مشکلات سلامتی جدی شوند.
- تبخال تناسلی ممکن است عوارض زایمان را برای مادران باردار ایجاد کند.
- در موارد بسیار نادر ، HSV-2 می تواند منجر به التهاب رکتوم ، مننژیت یا مشکلات مثانه شود.
- داشتن HSV-2 می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی را افزایش دهد.
مرحله 4. قبول کنید که تبخال از بین نمی رود
درک این نکته ضروری است که هنوز هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد. با این حال ، این عفونت ویروسی را می توان با تجویز داروهای ضد ویروسی به طور م managedثر مدیریت کرد.
قسمت 2 از 3: اجتناب از عفونت
مرحله 1. از روابط جنسی قبل ، حین و بعد از شیوع بیماری خودداری کنید
اگر شریک زندگی شما احساس می کند علائم ظاهر می شود ، بهتر است از تماس در مناطق آسیب دیده اجتناب کنید. اگر در تاریخ شما HSV-2 وجود دارد ، از تماس با اندام تناسلی او خودداری کنید. اگر مبتلا به HSV-1 است ، از بوسیدن یا لمس ناحیه ای که دچار جراحت می شود خودداری کنید. تا هفت روز پس از بهبودی زخم از تماس در این مناطق خودداری کنید.
- همسرتان را تشویق کنید تا به محض احساس شیوع بیماری به شما بگوید. ممکن است بگویید: "حتی اگر کمی در شرایط آب و هوایی احساس می کنید ، به من اطلاع دهید! اگر همیشه به من بگویید چه موقع علائم دارید ، احساس امنیت بیشتری می کنم."
- شریک زندگی شما از زمان شیوع بیماری آگاه است زیرا علائم شبه آنفولانزا ، خستگی و سوزن سوزن شدن را تجربه خواهد کرد.
مرحله 2. هرگز هیچ زخم تبخال را لمس نکنید
هنگامی که شریک جنسی شما شیوع پیدا می کند ، از هر گونه تماس با زخم های خود اجتناب کنید. زخم ها مسری ترین قسمت های شیوع بیماری هستند ، اگرچه ویروس می تواند از پوستی که ظاهراً بی تاثیر نیست نیز بریزد.
- اگر به طور تصادفی یکی را لمس کردید ، فوراً دستان خود را با آب گرم و صابون بشویید.
- از به اشتراک گذاشتن عینک ، حوله و بالم لب در روزها ، قبل و بعد از شیوع بیماری خودداری کنید.
مرحله 3. کاندوم بپوشید
کاندوم به جلوگیری از انتقال ویروس تبخال بین شیوع بیماری کمک می کند. در حین شیوع فعال ، کاندوم پوشش کافی برای تضمین حفاظت را ارائه نمی دهد ، بنابراین در این مواقع از فعالیت جنسی خودداری کنید.
کاندوم زنانه نیز یک روش م effectiveثر برای محافظت در بین شیوع بیماری است
مرحله 4. برای محافظت از دستان خود در هنگام رابطه جنسی ، دستکش های لاتکس یا وینیل را در نظر بگیرید
در حالی که غیر معمول است ، ممکن است تبخال روی دستان شما ایجاد شود ، سپس می توانید آن را به سایر قسمت های بدن خود گسترش دهید. اگر نگران ابتلا به تبخال در دستان خود هستید ، استفاده از دستکش درجه یک بیمارستان را در نظر بگیرید. دستکش های لاتکس و وینیل مانع موثری در برابر انتقال تبخال هستند.
مرحله 5. شریک زندگی خود را به مصرف دارو تشویق کنید
از او بپرسید که آیا روزانه از داروهای سرکوب کننده که از شیوع تبخال جلوگیری می کند ، استفاده می کند یا خیر. این داروها فراوانی شیوع فعال را کاهش داده و خطر انتقال را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.
- این داروها عبارتند از Acyclovir ، Famciclovir ، Valacyclovir و Valtrex.
- برخی از داروها مانند NSAID ها ممکن است با داروهای تبخال تداخل داشته باشند.
- برای دریافت نسخه این داروها ، دختری که با او ملاقات می کنید باید به پزشک خانواده ، پزشک عمومی یا متخصص زنان مراجعه کند.
قسمت 3 از 3: ایجاد اعتماد با شریک خود
مرحله 1. اگر ترجیح می دهید به جای پرش به صمیمیت فیزیکی ، آهسته پیش بروید
به او بگویید که این برای شما تازگی دارد و به کمی زمان نیاز دارید تا در مورد خطر عفونت فکر کنید. به تاریخ هایی بروید که شامل تماس فیزیکی زیادی نمی شود. وقتی او را می شناسید ، به گزینه های خود فکر کنید.
- از خود بپرسید آیا مایل به پذیرش خطر انتقال هستید یا از ایده داشتن رابطه جنسی با فردی که دارای بیماری مقاربتی است ناراحت هستید.
- در نظر بگیرید که چه مدت با دختر خواهید بود: آیا می بینید که این مدت طولانی طول می کشد؟
- اگر بیشتر به موضوع کوتاه مدت مربوط است ، آیا هنوز هم با پذیرش خطر انتقال احساس راحتی می کنید؟
- به خود یادآوری کنید که هر دو HSV-1 و HSV-2 واقعاً رایج هستند.
مرحله 2. در مورد تجربه خود به عنوان ناقل تبخال س herالاتی از او بپرسید
آرام و م politدبانه بپرسید و از گفتن هرگونه توهین یا نمایشی خودداری کنید. سوالات شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- هر چند وقت یکبار شیوع بیماری را تجربه می کنید؟
- چقدر از اولین شیوع بیماری شما گذشته است؟
- آیا می توانید بگویید چه زمانی در معرض شیوع بیماری هستید؟ این حس شبیه چیه؟
- با شرکای قبلی برای مدیریت خطر عفونت چه کرده اید؟
مرحله 3. در مورد نگرانی های خود با یک متخصص یا شخصی که به او اعتماد دارید صحبت کنید
با یک متخصص پزشکی یا دوستان خود که ممکن است در این زمینه تجربه داشته باشند صحبت کنید. از آنجا که HSV-1 و HSV-2 بسیار رایج هستند ، احتمالاً بسیاری از افراد را می شناسید که با آنها زندگی می کنند. صحبت کردن با فردی آگاه و منطقی به شما کمک می کند تا بهترین روش خود را انتخاب کنید.
- در نظر بگیرید با یک خط تلفن مستقیم ، مانند برنامه ریزی والدین: (800) 230-PLAN تماس بگیرید.
- حتماً به حریم خصوصی تاریخ خود احترام بگذارید. با کسی که او را نمی شناسد صحبت کنید ، یا کسی که می شناسید مکالمه شما را تکرار نمی کند.
مرحله 4. در مورد برخی از محدودیت ها با قرار خود توافق کنید تا هر دو احساس امنیت کنید
وقتی در مورد ویروس تبخال به درستی مسلح هستید ، نحوه تأثیر آن بر زنی که با او ملاقات می کنید و چگونه بر تجربه قرار ملاقات شما تأثیر می گذارد ، آمادگی بیشتری برای تصمیم گیری در مورد ادامه رابطه دارید. از او بپرسید که در آینده به چه چیزی نیاز دارد و به او بگویید که شما به چه چیزی نیاز دارید.
- شما حق دارید احساسات خود را داشته باشید ، اما بسیار مهم است که این احساسات را به روشنی و با ملاحظه با قرار خود در میان بگذارید تا او بداند در رابطه شما کجا هستید.
- به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "من دوست دارم با هم رابطه داشته باشیم ، اما برای من بسیار مهم است که همیشه وقتی احساس می کنید شیوع بیماری در حال بروز است به من بگویید."
مرحله 5. از شریک زندگی خود برای ارتباط باز او تشکر کنید
از آنجا که تبخال دارای یک انگ اجتماعی اغراق آمیز است ، اعتراف به این امر گاهی اوقات بسیار شرم آور است. با اعتراف به اینکه او تبخال دارد ، شریک زندگی شما نشان می دهد که چقدر ملاحظه و مراقبت می کند. قدردانی خود را از اینکه او در رابطه با بیماری مقاربتی جنسی با شما صادق و صادق بود ، ابراز کنید.
- اگر او بلافاصله این کار را انجام داد ، چیزی شبیه به این بگویید: "ممنون که اینطور مستقیم به من گفتی. شما صحبت کردن را آسان کردید."
- اگر برای او مشکل بود که به شما بگوید ، می توانید به جای آن بگویید: "من می بینم که برای شما سخت بود که در مورد HSV-2 به من بگویید. من واقعاً از این که این کار را کردید بسیار خوشحالم. شما شجاع بودید!"
مرحله 6. با او همانطور رفتار کنید که با هر دختر دیگری که با او ملاقات می کنید رفتار کنید
قرار گذاشتن با یک دختر مبتلا به تبخال در زندگی دوستانه شما خارج از صمیمیت جنسی و به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی تاثیری نخواهد داشت. شما نیز باید مانند یک زن دیگر با یک زن مبتلا به تبخال رفتار کنید. او را در قرارهای خاص بیرون ببرید ، با گلهای مورد علاقه اش او را غافلگیر کنید و به او بفهمانید که چقدر برای شما خاص است.
مرحله 7. هنگام شیوع بیماری از صمیمیت ایمن لذت ببرید
اجازه ندهید شیوع بین شما رخ دهد. هنگامی که او از شیوع بیماری احساس بیماری می کند ، شما هنوز هم می توانید از زمان با کیفیتی در کنار هم لذت ببرید. فیلم تماشا کنید ، از یک غذای خوب لذت ببرید و خود را در آغوش بگیرید. حتی در زمان شیوع بیماری ، می توانید دراز بکشید ، ماساژ دهید و زمان با کیفیت را به اشتراک بگذارید.
کمک به برقراری ارتباط در مورد تبخال
گفتگو با دختری درباره نگرانی های تبخال
اگر همسرتان مبتلا به تبخال است ، سوالاتی را مطرح کنید
