هرکسی روش خود را برای انجام کارها دارد و گاهی اوقات این می تواند در نحوه عملکرد دیگران اختلال ایجاد کند. بسیاری از ما قادر به یافتن زمینه های مشترک و سازش برای همکاری در روابط ، با دوستان یا در محل کار هستیم. با این حال ، ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که شخصی را بیابید ، یا شاید خود را نتوانید درک کنید که چرا شما یا کسی که می شناسید به نظر می رسد که کاملاً قادر به تغییر یا سازش نیست. این احتمال وجود دارد که این فرد دارای اختلال شخصیت وسواسی جبری (OCPD) باشد. فقط یک متخصص آموزش دیده روان می تواند OCPD را تشخیص دهد ، اما شما می توانید برخی از ویژگی های آن را تشخیص دهید.
مراحل
قسمت 1 از 5: شناخت ویژگی های مشترک OCPD
مرحله 1. به دنبال تأکید بر کارآمدی ، کمال گرایی و سختی باشید
افراد مبتلا به OCPD کمال گرا هستند. آنها بیش از حد منضبط و مشغول فرآیندها ، رویه ها و قوانین هستند. آنها زمان و انرژی زیادی را صرف برنامه ریزی می کنند ، اما کمال گرایی آنها ممکن است آنها را از انجام وظایف واقعی باز دارد.
- افراد مبتلا به OCPD به جزئیات توجه دارند و نیاز به کامل بودن در هر جنبه ای آنها را مجبور می کند تا همه جنبه های محیط خود را کنترل کنند. آنها می توانند علیرغم مقاومت افراد را ریزمدیریت کنند.
- آنها به شدت به کتاب معتقدند و همچنین معتقدند که قوانین ، فرایندها و رویه ها باید رعایت شوند و هرگونه انحراف از آنها منجر به تولید آثار ناقص می شود.
- این رفتار معیار تشخیصی 1 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 2. نحوه تصمیم گیری و انجام وظایف فرد را مشاهده کنید
بلاتکلیفی و ناتوانی در انجام وظایف از ویژگی های بارز افراد مبتلا به OCPD است. به دلیل کمال گرایی خود ، فرد مبتلا به OCPD تمایل زیادی دارد که در تصمیم گیری در مورد کارها ، زمان و چگونگی انجام کارها احتیاط کند. او غالباً بدون در نظر گرفتن ارتباط با تصمیمات مورد نظر ، جزئی ترین جزئیات را مورد تحقیق قرار می دهد. افراد مبتلا به OCPD از تکانشگری یا ریسک پذیری بیزار هستند.
- این مشکل در تصمیم گیری ها و وظایف حتی به چیزهای بسیار کوچک نیز کشیده می شود. زمان زیادی برای سنجش جوانب مثبت و منفی هر گزاره ، مهم نیست که چقدر جزئی است ، از دست می رود.
- تأکید بر کمال همچنین باعث می شود افراد مبتلا به OCPD وظایف خود را به طور مکرر انجام دهند. به عنوان مثال ، ممکن است شخصی 30 بار سند کاری را تصحیح کند و بنابراین در به موقع آن را دریافت نکند. این تکرار و استانداردهای نامعقول بالای فرد اغلب باعث اختلال در عملکرد آنها در محل کار می شود.
- این رفتار معیار تشخیصی 2 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 3. نحوه تعامل فرد در موقعیت های اجتماعی را در نظر بگیرید
افراد مبتلا به OCPD اغلب به دلیل تمرکز بر بهره وری و کمال ، بدون در نظر گرفتن مواردی مانند روابط اجتماعی و عاشقانه ، دیگران را "سرد" یا "بی روح" می بینند.
- هنگامی که فردی مبتلا به OCPD به یک گردش اجتماعی می رود ، عموماً به نظر نمی رسد از آن لذت می برد ، بلکه نگران این است که چگونه می توان این کار را بهتر انجام داد یا اینکه او در حال تفریح است "وقت تلف می کند"
- افراد مبتلا به OCPD همچنین ممکن است دیگران را در رویدادهای اجتماعی به دلیل تمرکز بر قوانین و کمال ناراحت کنند. به عنوان مثال ، یک فرد مبتلا به OCPD ممکن است از "قوانین خانه" در انحصار بسیار ناامید شود زیرا این قوانین "رسمی" نوشته شده نیستند. ممکن است فرد از بازی کردن امتناع کند یا زمان زیادی را صرف انتقاد از بازی دیگران کند یا به دنبال راهی برای بهبود آن باشد.
- این رفتار معیار تشخیصی 3 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 4. حس اخلاقی و اخلاقی فرد را رعایت کنید
یک فرد مبتلا به OCPD بیش از حد نگران اخلاق ، اخلاق و درست و غلط است. او بیش از حد نگران انجام "کار درست" است و تعاریف بسیار سفت و سختی از معنای آن دارد ، بدون جایی برای نسبیت یا اشتباه. او دائماً نگران قوانینی است که ممکن است نقض کرده یا باید آنها را زیر پا بگذارد. او معمولاً نسبت به اقتدار بسیار مغایر است و از همه قوانین و مقررات پیروی می کند ، مهم نیست که چقدر بی اهمیت به نظر برسند.
- افراد مبتلا به OCPD مفاهیم اخلاقی و ارزشهای خود را به دیگران گسترش می دهند. بعید است که فردی مبتلا به OCPD بپذیرد که شخص دیگری ، به عنوان مثال از فرهنگ متفاوت ، اگر با اخلاق خود متفاوت باشد ، می تواند احساس اخلاق داشته باشد.
- افراد مبتلا به OCPD اغلب نسبت به خود و دیگران خشن هستند. آنها ممکن است حتی اشتباهات و تخلفات جزئی را شکست های اخلاقی بدانند. "شرایط تشدید کننده" برای افراد مبتلا به OCPD وجود ندارد.
- این رفتار معیار تشخیصی 4 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 5. به دنبال رفتار احتکار باشید
احتکار یک علامت کلاسیک اختلال وسواسی جبری است ، اما می تواند افراد مبتلا به OCPD را نیز تحت تاثیر قرار دهد. فرد مبتلا به OCPD ممکن است از دفع حتی مواردی که بی فایده هستند یا ارزش کمی دارند یا ارزش ندارند خودداری کند. او ممکن است به این منظور احتکار کند که هیچ چیز فایده ای ندارد: "شما هرگز نمی دانید که چه زمانی ممکن است مفید باشد!"
- این از غذای قدیمی و باقی مانده تا رسیدها به قاشق های پلاستیکی تا باتری های خالی می رسد. اگر فرد بتواند تصور کند که ممکن است دلیلی برای مفید بودن آن وجود داشته باشد ، باقی می ماند.
- احتکارکنندگان واقعاً برای "گنج" خود ارزش قائل هستند و هرگونه تلاش دیگران برای ایجاد مزاحمت در مجموعه آنها ، آنها را بسیار آزار می دهد. ناتوانی دیگران در درک مزایای احتکار آنها را شگفت زده می کند.
- احتکار با جمع آوری بسیار متفاوت است. گردآورندگان از چیزهایی که جمع آوری می کنند لذت می برند و از رهایی از وسایل فرسوده ، بی فایده و غیر ضروری احساس نگرانی نمی کنند. افراد احتکار کننده به طور کلی از دور ریختن هر چیزی احساس نگرانی می کنند ، حتی اگر دیگر کار نکند (مانند iPod شکسته).
- این رفتار معیار تشخیصی 5 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 6. در تفویض مسئولیت به دنبال مشکل باشید
افراد مبتلا به OCPD اغلب به عنوان "عجایب کنترل" تلقی می شوند. آنها به سختی می توانند مسئولیت یک کار را به دیگران واگذار کنند ، زیرا ممکن است وظیفه آنطور که آنها فکر می کنند انجام نشود. در صورت واگذاری وظایف ، اغلب فهرستی جامع از دستورالعمل ها در مورد نحوه انجام کارهای حتی ساده مانند بارگیری ماشین ظرفشویی ارائه می دهند.
- افراد مبتلا به OCPD اغلب از کسانی که وظیفه ای را انجام می دهند به نحوی که خودشان انجام می دهند ، انتقاد یا سعی می کنند "اصلاح" کنند ، حتی اگر تکنیک دیگر م effectiveثر باشد یا در نتیجه نهایی تفاوتی نداشته باشد. آنها دوست ندارند که دیگران روش های مختلف انجام کارها را پیشنهاد دهند و اگر این اتفاق بیفتد ممکن است با تعجب و عصبانیت واکنش نشان دهند.
- این رفتار معیار تشخیصی 6 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 7. رفتارهای مخارج فرد را مشاهده کنید
افراد مبتلا به OCPD نه تنها در رهایی از چیزهای بیهوده مشکل دارند ، بلکه دائماً "برای یک روز بارانی" صرفه جویی می کنند. آنها معمولاً تمایلی به خرج کردن پول حتی برای نیازهای ضروری ندارند زیرا نگران پس انداز برای یک فاجعه آینده هستند. آنها ممکن است در تلاش برای صرفه جویی در هزینه ، بسیار کمتر از امکانات خود یا حتی در سطح استاندارد زندگی پایین تر از سالم زندگی کنند.
- این بدان معناست که آنها حتی نمی توانند پول را با دادن آن به شخص نیازمند جدا کنند. آنها معمولاً سعی می کنند دیگران را از خرج کردن پول منصرف کنند.
- این رفتار معیار تشخیصی 7 برای OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
مرحله 8. در نظر بگیرید که فرد چقدر سرسخت است
افراد مبتلا به OCPD بسیار سرسخت و انعطاف پذیر نیستند. آنها دوست ندارند و نمی توانند افراد را از آنها ، نیت ها ، اقدامات ، رفتارها ، ایده ها و باورهایشان زیر سوال ببرند. برای آنها ، آنها همیشه در سمت راست هستند و هیچ جایگزینی برای آنچه آنها انجام می دهند و نحوه انجام کارها وجود ندارد.
- هرکسی که احساس می کند با آنها مخالف است و تسلیم تسلط آنها نمی شود ، مشارکت کننده و مسئول نیست.
- این سرسختی اغلب باعث می شود حتی دوستان نزدیک و خانواده از تعامل با فرد ناراضی باشند. فردی که OCPD دارد ، سingال یا پیشنهاد حتی از عزیزان را نمی پذیرد.
- این رفتار معیار تشخیصی OCPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) است.
قسمت 2 از 5: به رسمیت شناختن OCPD در روابط
مرحله 1. به دنبال اصطکاک باشید
افراد مبتلا به OCPD خود را از تحمیل ایده ها و دیدگاه های خود به دیگران منصرف نمی کنند ، حتی در شرایطی که اکثر افراد دیگر چنین رفتاری را نامناسب می دانند. این ایده که این نوع نگرش و رفتار می تواند افراد را ناراحت کند و منجر به اصطکاک در روابط شود ، اغلب به ذهن آنها خطور نمی کند و آنها را از انجام آنچه که قصد انجام آنها را دارند باز نمی دارد.
- فرد مبتلا به OCPD احتمالاً هنگام عبور از مرزها احساس گناه نمی کند ، حتی اگر به معنای نظارت ، کنترل ، دخالت و دخالت در زندگی دیگران باشد تا در همه چیز کمال و نظم وجود داشته باشد.
- اگر دیگران از دستورات آنها پیروی نکنند ، ناراحت ، عصبانی و افسرده می شوند. اگر به نظر برسد که مردم در تلاش برای کنترل همه چیز و کامل کردن همه چیز با آنها همسو نیستند ، ممکن است عصبانی یا سرخورده شوند.
مرحله 2. به دنبال عدم تعادل بین کار و زندگی باشید
افراد مبتلا به OCPD به طور کلی بخش قابل توجهی از ساعات بیداری خود را در محل کار سپری می کنند-و این کار را به دلخواه انجام می دهند. آنها به سختی زمانی برای اوقات فراغت خود می گذارند. اوقات فراغت آنها ، در صورت وجود ، صرف تلاش برای "بهبود" امور می شود. به همین دلیل ، ممکن است فرد دوستی زیادی (یا هیچ) نداشته باشد.
- اگر فرد مبتلا به OCPD سعی می کند اوقات فراغت خود را برای سرگرمی یا فعالیتهایی مانند نقاشی یا ورزشهایی مانند تنیس بگذراند ، برای سرگرمی نقاشی نمی کند یا بازی نمی کند. او دائماً در پی تسلط بر هنر یا بازی است. او تئوری مشابهی را در مورد اعضای خانواده اعمال می کند و از آنها انتظار می رود که به جای تلاش برای سرگرمی ، به دنبال تعالی باشند.
- این دخالت و دخالت اعصاب اطرافیان را درگیر می کند. این نه تنها اوقات فراغت را خراب می کند بلکه می تواند به روابط آسیب برساند.
مرحله 3. مشاهده کنید که چگونه شخص احساسات خود را به دیگران نشان می دهد
برای اکثر افراد مبتلا به OCPD ، احساسات اتلاف وقت ارزشمندی است که در غیر این صورت می تواند در جستجوی کمال استفاده شود. آنها به طور کلی هنگام بیان یا نمایش احساسات ، لب های تنگ دارند.
- این خودداری نیز ناشی از این نگرانی است که هرگونه ابراز احساس باید کامل باشد. یک فرد مبتلا به OCPD مدت زیادی منتظر می ماند تا در مورد احساسات خود چیزی بگوید تا مطمئن شود که "درست است".
- افراد مبتلا به OCPD ممکن است وقتی سعی می کنند احساسات خود را به نمایش بگذارند دچار حالت سست یا بیش از حد رسمی شوند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است سعی کنند وقتی طرف مقابل شما را در آغوش می گیرد ، دست بدهند ، یا در تلاش برای "درست" از زبان بیش از حد سفت استفاده کنند.
مرحله 4. نحوه واکنش فرد به احساسات دیگران را در نظر بگیرید
افراد مبتلا به OCPD نه تنها در ابراز احساسات مشکل دارند ، بلکه در تحمل حضور آن در دیگران نیز مشکل دارند. افراد مبتلا به OCPD ممکن است در شرایطی که افراد احساساتی هستند (مانند رویداد ورزشی یا گردهمایی خانوادگی) ناراحتی را به وضوح نشان دهند.
- برای مثال ، اکثر مردم به احتمال زیاد خوشامدگویی به دوستی را که مدتی است ندیده اند ، تجربه ای هیجان انگیز و احساسی تلقی می کنند. فرد مبتلا به OCPD ممکن است این حالت را تجربه نکند و حتی لبخند نزند یا بغلش نکند.
- ممکن است به نظر برسد که آنها احساسات "فراتر" دارند و به افرادی که آنها را "غیرمنطقی" یا حقیر نشان می دهند ، نگاه می کنند.
قسمت 3 از 5: به رسمیت شناختن OCPD در محل کار
مرحله 1. برنامه کاری فرد را در نظر بگیرید
جلب رضایت افراد مبتلا به OCPD از طریق کار آنها یک کار عادی است ، چه برسد به تحت تاثیر قرار دادن آنها. آنها تعریف معتادان به کار هستند ، اما معتادان به کار که کار را برای دیگران در محل کار دشوار می کنند. افراد مبتلا به OCPD خود را کارگران وفادار و مسئول می دانند و ساعات زیادی را در محل کار خود قرار می دهند ، حتی اگر این ساعات اغلب بی ثمر باشند.
- این رفتار برای آنها یک عمل معمول است و آنها انتظار دارند که همه کارکنان دیگر شرکت نیز از این روش پیروی کنند.
- به طور کلی ، افراد مبتلا به OCPD ساعت های زیادی را در محل کار خود می گذرانند اما الگوهای بسیار ضعیفی هستند. آنها نمی توانند سابقه خوبی را برای افرادی که زیر نظر آنها و با آنها کار می کنند ، ایجاد کنند. آنها بیشتر وظیفه گرا و افراد کمتری (رابطه) هستند. آنها نمی توانند بین وظایف و روابط تعادل ایجاد کنند. آنها اغلب در تشویق مردم به پیروی از آنها و دستورات آنها شکست می خورند.
- این مهم است که بپذیریم که برخی فرهنگ ها ارزش زیادی برای کار طولانی مدت یا گذراندن بیشتر وقت خود در محل کار قائل هستند. این همان OCPD نیست.
- برای افراد مبتلا به OCPD ، اجبار به کار نیست ، بلکه تمایل به کار است.
مرحله 2. تماشای تعاملات با دیگران
افراد مبتلا به OCPD در نحوه برخورد با موقعیت ها ، از جمله مواردی که با همکاران یا کارمندان هستند ، سخت گیر و سرسخت هستند. آنها ممکن است در زندگی شخصی همکاران خود "بیش از حد دخیل" باشند و جایی برای فضای شخصی یا مرزها نگذارند. آنها همچنین فرض می کنند که نحوه رفتار آنها در محل کار همان شیوه ای است که همه باید رفتار کنند.
- به عنوان مثال ، مدیر OCPD ممکن است درخواست مرخصی شخصی کارمند را رد کند زیرا به دلایلی که گفته شد مرخصی نمی گیرد. او ممکن است معتقد باشد که اولین وفاداری کارمند باید به شرکت باشد نه هرگونه تعهد دیگر (از جمله خانواده).
- افراد مبتلا به OCPD فکر نمی کنند که ممکن است مشکلی در آنها و نحوه عملکرد آنها وجود داشته باشد. آنها خود را مظهر کمال و نظم می دانند. اگر این نگرش کسی را عصبانی می کند ، به این دلیل است که او قابل اعتماد نیست و اعتقادی به کار برای رفاه سازمان ندارد.
مرحله 3. مراقب علائم تداخل باشید
افراد مبتلا به OCPD احساس می کنند که دیگران از نحوه انجام کارها به شیوه بهتر آگاه نیستند. به گفته آنها ، راه آنها تنها راه و بهترین راه برای انجام امور است. همکاری و همکاری ارزشی ندارد.
- فرد مبتلا به OCPD به احتمال زیاد یک "مدیر کوچک" یا "بازیکن تیم" وحشتناک خواهد بود ، زیرا به طور کلی سعی می کند همه را مجبور به انجام کارهای خود کند.
- یک فرد مبتلا به OCPD راحت نیست که به دیگران اجازه دهد کار خود را به روش خود انجام دهند تا اشتباه نکنند. او عموماً از واگذاری مسئولیت ها خودداری می کند و اگر مجبور به تفویض وظایف خود باشد ، دیگران را تحت مدیریت کوچک قرار می دهد. نگرش و رفتار او این پیام را می رساند که به دیگران اعتماد ندارد و به آنها و توانایی های آنها اعتماد ندارد.
مرحله 4. به دنبال مهلت های از دست رفته باشید
اغلب اوقات ، افراد مبتلا به OCPD چنان در جستجوی کمال هستند که مهلت ها ، حتی مهلت های مهم را از دست می دهند. آنها به دلیل توجه اجباری به تک تک جزئیات جزئی ، در مدیریت زمان موثر مشکل دارند.
- در طول یک دوره زمانی ، ماهیت ، تثبیت و نگرش آنها منجر به درگیری های ناکارآمد می شود که آنها را به انزوا می کشاند زیرا افراد بیشتری تمایل دارند از کار با آنها ابراز نارضایتی کنند. نگرش و تصور غیرقابل کنترل آنها از خود کارها را پیچیده می کند و می تواند تا آنجا پیش برود که همسالان/زیردستان را از آنها دور کند.
- وقتی آنها سیستم حمایتی خود را از دست می دهند ، قاطعانه به این نتیجه می رسند که به دیگران ثابت کنند هیچ جایگزینی برای نحوه انجام کارها وجود ندارد. این می تواند آنها را بیشتر بیگانه کند.
قسمت 4 از 5: به دنبال درمان
مرحله 1. به یک متخصص بهداشت روانی مراجعه کنید
فقط یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده می تواند افراد مبتلا به OCPD را تشخیص داده و درمان کند. خوشبختانه ، درمان OCPD به طور کلی م thanثرتر از سایر اختلالات شخصیتی است. یک متخصص بهداشت روانی مناسب روانشناس یا روانپزشک خواهد بود. اکثر پزشکان خانواده و پزشکان عمومی آموزش تشخیص OCPD را ندارند.
مرحله 2. در درمان شرکت کنید
گفتگوی درمانی و به ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT) معمولاً به عنوان یک درمان بسیار م forثر برای افراد مبتلا به OCPD در نظر گرفته می شود. CBT توسط یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده انجام می شود و شامل آموزش نحوه تشخیص و تغییر شیوه های غیر مفید فکری و رفتاری است.
مرحله 3. در مورد داروها از پزشک خود بپرسید
در بیشتر موارد ، درمان برای درمان OCPD کافی است. در برخی موارد ، پزشک یا روانپزشک شما ممکن است دارویی مانند Prozac ، یک مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) را توصیه کند.
قسمت 5 از 5: درک اختلال
مرحله 1. بیاموزید OCPD چیست
OCPD همچنین اختلال شخصیت anankastic (بسته به محل زندگی شما در جهان) نامیده می شود. همانطور که از نامش پیداست ، این اختلال شخصیت است. اختلال شخصیت جایی است که الگوهای ناسازگارانه ای از تفکر ، رفتارها و تجربیات وجود دارد که از زمینه های مختلف فراتر رفته و به طور قابل توجهی بر زندگی فرد تأثیر می گذارد.
- در مورد OCPD ، دغدغه نیاز به قدرت و کنترل بر محیط خود وجود دارد. این علائم باید شامل الگوی فراگیر اشتغال به نظم ، کمال گرایی ، کنترل بین فردی و روانی باشد.
- چنین کنترلی باید به بهای کارآیی ، باز بودن و انعطاف پذیری باشد ، زیرا در باورهای شخص از سختی بالائی برخوردار است که اغلب با توانایی انجام وظایف تداخل دارد.
مرحله 2. بین OCPD و اختلال وسواس جبری تمایز قائل شوید
OCPD یک تشخیص کاملاً متفاوت از وسواس (OCD) است ، اگرچه علائم مشابهی دارد.
- وسواس ، همانطور که از نامش پیداست ، به این معنی است که افکار و احساسات فرد کاملاً تحت سلطه یک ایده مداوم است. به عنوان مثال ، این می تواند نظافت ، امنیت یا بسیاری چیزهای دیگر باشد که برای فرد معنای قابل توجهی دارد.
- اجبار شامل انجام یک عمل مکرر و مداوم بدون منجر به پاداش یا لذت می شود. این اقدامات اغلب برای از بین بردن وسواس ها انجام می شود ، مانند شستن مکرر دست ها به دلیل وسواس در نظافت یا چک کردن مکرر درب 32 بار به دلیل وسواس که اگر این اتفاق نیفتد ، ممکن است فردی به خانه نفوذ کند.
- وسواس یک اختلال اضطرابی است که شامل وسواس های مزاحم می شود که باید با اعمال رفتارهای اجباری برطرف شود. افرادی که از OCD رنج می برند اغلب تشخیص می دهند که وسواس هایشان غیرمنطقی یا غیرمنطقی هستند اما احساس می کنند نمی توانند از آنها اجتناب کنند. افراد مبتلا به OCPD ، که یک اختلال شخصیت است ، اغلب افکار یا نیاز فراگیر خود را برای کنترل غیر قابل انعطاف بر همه زمینه های زندگی خود غیرمنطقی یا مشکل ساز نمی دانند.
مرحله 3. معیارهای تشخیصی OCPD را بشناسید
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش 5 (DSM-V) بیان می کند که برای تشخیص OCPD ، بیمار باید چهار یا چند مورد از علائم زیر را در زمینه های مختلف که با علائم فرد تداخل دارد ، داشته باشد. زندگی:
- مشغول جزئیات ، قوانین ، لیست ها ، نظم ، سازمان یا برنامه ها به حدی است که نقطه اصلی فعالیت از بین می رود
- کمال گرایی را نشان می دهد که در اتمام کار اختلال ایجاد می کند (به عنوان مثال ، قادر به تکمیل یک پروژه نیست زیرا استانداردهای بیش از حد سختگیرانه خود را رعایت نمی کند)
- بیش از حد به کار و بهره وری اختصاص داده و فعالیتهای اوقات فراغت و دوستی را کنار گذاشته است (به دلیل ضرورت آشکار اقتصادی محاسبه نمی شود)
- در مسائل اخلاقی ، اخلاقی یا ارزشها بیش از حد وجدان ، دقیق و غیرقابل انعطاف است (با شناسایی فرهنگی یا دینی به حساب نیامده است)
- قادر به دور ریختن اشیاء فرسوده یا بی ارزش نیست حتی وقتی که ارزش احساسی ندارند
- از واگذاری وظایف یا همکاری با دیگران اکراه دارد مگر اینکه آنها دقیقاً از شیوه انجام کارهای او تبعیت کنند
- اتخاذ یک شیوه خرج خساست نسبت به خود و دیگران ؛ پول به عنوان چیزی که باید برای فجایع آینده ذخیره شود ، در نظر گرفته می شود
- سفتی و سرسختی قابل توجهی را نشان می دهد
مرحله 4. معیارهای اختلال شخصیت anankastic را بشناسید
به طور مشابه ، طبقه بندی بین المللی بیماری های سازمان بهداشت جهانی 10 تصریح می کند که بیمار باید معیارهای تشخیص عمومی اختلال شخصیت را (همانطور که در بالا ذکر شد) رعایت کند و سه مورد از علائم زیر را برای تشخیص اختلال شخصیت آنانکاستیک داشته باشد:
- احساس تردید و احتیاط بیش از حد ؛
- مشغله با جزئیات ، قوانین ، لیست ها ، سفارش ، سازمان یا برنامه ؛
- کمال گرایی که در اتمام کار اختلال ایجاد می کند.
- وظیفه شناسی بیش از حد ، دقیق بودن و مشغله بیجا با بهره وری بدون در نظر گرفتن لذت و روابط بین فردی ؛
- تعصب بیش از حد و پایبندی به قراردادهای اجتماعی ؛
- سفتی و سرسختی ؛
- اصرار نامعقول توسط فرد مبنی بر اینکه دیگران دقیقاً مطابق شیوه انجام کارهای خود عمل می کنند ، یا عدم تمایل بی دلیل به اجازه دادن به دیگران برای انجام کارها.
- نفوذ افکار یا تکانه های پافشاری و ناخواسته.
مرحله 5. برخی از عوامل خطر OCPD را بشناسید
OCPD یکی از شایع ترین اختلالات شخصیت است. DSM-V تخمین می زند که بین 2.1-7.9 of از جمعیت عمومی از OCPD رنج می برند. همچنین به نظر می رسد که در خانواده ها اجرا می شود ، بنابراین OCPD ممکن است یک جزء ژنتیکی داشته باشد.
- مردان تقریباً دو برابر زنان به OCPD مبتلا می شوند.
- کودکانی که در خانه ها یا محیط های کنترل کننده و سفت و سخت بزرگ شده اند ، احتمال بیشتری دارد که به OCPD مبتلا شوند.
- کودکانی که با والدینی که بسیار سخت گیر و مخالف هستند یا بیش از حد محافظ هستند بزرگ شده اند ، احتمال بیشتری دارد که به OCPD مبتلا شوند.
- 70 درصد افراد مبتلا به OCPD نیز از افسردگی رنج می برند.
- حدود 25-50 درصد از افراد مبتلا به OCD نیز OCPD دارند.
نکات
- توجه به این نکته ضروری است که فقط یک متخصص بهداشت واجد شرایط می تواند فرد مبتلا به این اختلال را تشخیص دهد.
- شما یا شخصی که می شناسید ممکن است 3 یا بیشتر از معیارهای اختلال شخصیت آنانکاستیک یا 4+ علائم/علائم مربوط به OCPD را داشته باشید ، اما این لزوما به این معنی نیست که شما این بیماری را دارید. حمایت مشاوره ای ممکن است هنوز برای این گروه از افراد مفید باشد.
- از اطلاعات فوق به عنوان راهنما استفاده کنید تا ببینید آیا شما یا کسی که می شناسید باید از او کمک بگیرید.
- WHO و APA (انجمن روانپزشکان آمریکا) بر روی دو متن جداگانه ، DSM و ICD کار می کنند. آنها باید در ارتباط با یکدیگر مشاهده شوند.
