اختلال شخصیت اسکیزوئید (PD اسکیزوئید) یک خوشه یک اختلال شخصیتی است که با رفتارهای اجتماعی عجیب و غریب یا غیر عادی مشخص می شود و در طیف گسترده ای از روابط و موقعیت ها سازگار است. اکثر افرادی که از آن رنج می برند دارای عملکرد بالا هستند و بنابراین از هرگونه اختلال بی خبرند. با این حال ، عدم علاقه و توانایی حفظ روابط بین فردی می تواند بدون درمان ناراحت کننده باشد. دانستن علائم و نشانه های بیماری اسکیزوئید PD می تواند به شما در تشخیص این اختلال در خود یا افرادی که به آنها اهمیت می دهید کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی رفتار علائم
مرحله 1. به دنبال ترجیح شدید برای کار به تنهایی باشید
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید تمایل به کار انفرادی دارند. آنها اغلب زمینه های مکانیکی یا فنی ، مانند ریاضی یا برنامه نویسی کامپیوتر را انتخاب می کنند ، که می تواند به صورت جداگانه انجام شود.
- آنها معمولاً "پیروان" هستند و از نقش های رهبری دوری می کنند.
- مشاغل معمول شامل آزمایشگاه یا کتابخانه و مشاغل شبانه ، مانند امنیت است.
مرحله 2. فقدان شدید انگیزه را شناسایی کنید
یکی از علائم PD اسکیزوئید عدم تمایل به ایجاد یا دستیابی به اهداف است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در مدرسه یا محل کار ضعیف عمل کنند. آنها ممکن است به سادگی از مکانیک انجام یک کار یا تکلیف بدون هیچ گونه انتظار مشخص در مورد نتیجه یا عملکرد خود استفاده کنند.
- آنها نسبت به انتقاد از کار خود و تمجید از کاری که به خوبی انجام شده است ، بسیار بی تفاوت هستند.
- آنها به ندرت تلاشی برای ارتقاء یا عملکرد بهتر از دیگران نشان می دهند.
- اکثر آنها بسیار کاربردی تلقی می شوند زیرا قادر به حفظ شغل هستند ، اما در زمینه های تحصیلی/کاری خود برتری ندارند.
مرحله 3. تمایل به خیال پردازی بیش از حد را مشاهده کنید
مبتلایان به این اختلال اغلب زندگی فانتزی پیچیده ای را در ذهن خود ایجاد می کنند و زمان زیادی را صرف خیال پردازی می کنند. با این حال ، آنها تفاوت بین این زندگی فانتزی و زندگی واقعی خود را می دانند.
چنین رویا پردازی به احتمال زیاد بر تولید کار تأثیر می گذارد و به عملکرد ضعیف کمک می کند
مرحله 4. فعالیتهای تفریحی فرد را ارزیابی کنید
افراد مبتلا به این اختلال ممکن است تمام وقت آزاد خود را صرف فعالیت هایی کنند که می توانند به تنهایی انجام دهند ، مانند بازی های رایانه ای یا ساختن مدل. آنها همچنین ممکن است کارهایی را انجام دهند که اکثر مردم به صورت گروهی یا دو نفره انجام می دهند ، مانند رفتن به سینما یا یک بازی ورزشی.
- آنها معمولاً از فعالیت های گروهی مانند ورزش یا باشگاه های اجتماعی/حرفه ای اجتناب می کنند.
- اگر آنها در یک تیم باشند ، از نقش های رهبری اجتناب می کنند و ممکن است وظایفی را انتخاب کنند که بدون کمک انجام شود یا انجام شود.
مرحله پنجم
افراد مبتلا به اسکیزوئید PD معمولاً تحت هیچ شرایطی احساسات خود را ابراز نمی کنند و اغلب به نظر نمی رسد نظرات قوی در مورد هر موضوعی داشته باشند. آنها اغلب به عنوان کسل کننده یا سطحی توصیف می شوند.
- آنها حتی در شرایطی که نامناسب است ، مانند شرایط اضطراری یا فاجعه ، یا رویدادهایی که اکثر مردم از آنها خوشحال خواهند شد ، مانند تولد یک عضو جدید خانواده ، بی تفاوت به نظر می رسند.
- آنها به ابراز احساسات دیگران پاسخ نمی دهند و حتی ممکن است چنین احساساتی را تشخیص ندهند زیرا آنها را شخصاً تجربه نمی کنند.
مرحله 6. عدم توانایی مداوم در ترکیب اجتماعی را ارزیابی کنید
افراد مبتلا به PD اسکیزوئید غالباً "عجیب" یا "متفاوت" توصیف می شوند ، زیرا به نشانه های اجتماعی عادی مانند اظهارات احساسی یا مسائل سیاسی بارز مانند اکثر مردم پاسخ نمی دهند. آنها در روابط روزمره با دیگران مشکل دارند و بنابراین ممکن است بسیار محفوظ باشند.
تفاوتهای شخصیتی آنها غالباً "غیرعادی" بیان می شود زیرا پاسخها با رفتارهای عادی اجتماعی ناسازگار است ، اما معمولاً کاملاً بی ربط نیستند
مرحله 7. هنگام ارزیابی علائم ، سن فرد را در نظر بگیرید
به احتمال زیاد بزرگسالان مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید تشخیص داده می شوند زیرا علائم آنها کاملاً مشخص است. با این حال ، اگر علائم بیش از یک سال طول بکشد ، ممکن است یک کودک یا نوجوان تشخیص داده شود.
همچنین ، به خاطر داشته باشید که حتی اگر اختلال شخصیت اسکیزوئید می تواند مردان و زنان را تحت تأثیر قرار دهد ، مردان بیشتر از زنان مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید تشخیص داده می شوند
روش 2 از 3: ارزیابی روابط بین فردی
مرحله 1. دوستی های فرد را ارزیابی کنید
افراد مبتلا به PD اسکیزوئید عموماً دوستان کمی دارند و به دنبال دوستی نیستند. هر گونه دوستی که آنها دارند عمدتا سطحی است و فاقد هر گونه ارتباط عاطفی است.
- به طور کلی ، افراد مبتلا به این اختلال علاقه ای به دوست یابی یا برقراری روابط نزدیک ندارند.
- نظریه های رقابتی نشان می دهد که برخی از مبتلایان به اسکیزوئید تمایل به روابط نزدیک دارند ، اما تنها ماندن را راحت تر از تلاش برای برآوردن انتظارات اجتماعی می دانند.
مرحله 2. به اجتناب از روابط عاشقانه توجه کنید
معمولاً افراد مبتلا به این اختلال ، به طور انحصاری ، ملاقات نمی کنند. آنها به ندرت ازدواج می کنند و هیچ علاقه ای برای به اشتراک گذاشتن زندگی خود با دیگران نشان نمی دهند.
- آنها تقریباً همیشه یا تنها زندگی می کنند یا در بزرگسالی با والدین خود زندگی می کنند.
- آنها علاقه کمی به روابط جنسی نشان می دهند و از آنها رضایت نمی گیرند.
مرحله 3. روابط خانوادگی را ارزیابی کنید
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید حتی با خانواده خود ، به جز برای اقوام درجه یک ، روابط نزدیکی برقرار نمی کنند. حتی این ارتباطات معمولاً ساختاری هستند و از نظر احساسی مشروط نیستند.
روش 3 از 3: تمایز از سایر اختلالات
مرحله 1. درک محکمی از واقعیت را تشخیص دهید
برخلاف اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید دچار توهم یا پارانویای غیرمعمول نمی شوند.
- در حالی که مبتلایان به اسکیزوئید PD تمایل دارند زندگی فانتزی مفصلی داشته باشند و در مورد آنها خیال پردازی کنند ، آنها کاملاً آگاه هستند که اینها تخیلات هستند.
- زندگی های فانتزی و زندگی واقعی مانند افرادی که دارای اشکال شدید اسکیزوفرنی هستند ، با یکدیگر ترکیب نمی شوند.
مرحله 2. توانایی انجام یک مکالمه منطقی را مشخص کنید
در حالی که افراد مبتلا به PD اسکیزوئید تمایل دارند با صراحت صحبت کنند ، اما با عدم بیان کامل احساسات ، می توانند مکالمه ای را که دیگران می توانند دنبال کنند ادامه دهند ، در حالی که اسکیزوفرنی ها اینطور نیستند.
- ساکت بودن نشانه احتمالی PD اسکیزوئید است ، اما گفتار نامنظم یا تجزیه ای ممکن است نشان دهنده شکل شدیدتری از اسکیزوفرنی باشد.
- رفتار "غیرعادی" کمی عجیب یا غیر معمول ، اغلب به شیوه ای طنز آمیز تعریف می شود.
- گفتار اسکیزوفرنی غیر منطقی است و درک جملات ممکن است دشوار باشد.
- این می تواند تا حدودی به تشخیص اسکیزوئید PD از اوتیسم کمک کند. افراد مبتلا به اوتیسم در توانایی های ارتباطی متفاوت هستند و ممکن است ناجور به نظر برسند و در یافتن کلمات مشکل داشته باشند (اگرچه این بین افراد متفاوت است). آنها ممکن است در مورد موضوعات مورد علاقه خود زیاد صحبت کنند. آنها همچنین تمایل به برقراری ارتباط غیر کلامی غیرمعمول دارند ، مانند برقراری تماس چشمی ، ظاهراً غیر عادی احساسی یا کم عاطفی و تحریک کننده.
مرحله 3. هوش هیجانی را ارزیابی کنید
افراد مبتلا به PD اسکیزوئید هیچ احساسی مثبت یا منفی نشان نمی دهند. آنها ممکن است احساسات را در دیگران تشخیص دهند ، اما نمی توانند با آنها ارتباط برقرار کنند و نمی دانند چگونه به شیوه ای اجتماعی قابل قبول پاسخ دهند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در تشخیص آنچه دیگران فکر می کنند و چه احساسی دارند مشکل باشند ، اما می توانند عمیقا احساسی باشند ، به ویژه در مورد اینکه به راحتی تحت فشار قرار می گیرند.
- مبتلایان به PD ضداجتماعی ، که اغلب آنها را جامعه شناختی نیز می نامند ، در واقع احساساتی را احساس نمی کنند ، اما قادرند آنها را تقلید کرده و حتی واکنش های نامناسب را منطقی کنند.
مرحله 4. تعیین کنید که شخص به طور کلی چگونه عمل می کند
افراد مبتلا به PD اسکیزوئید بر خلاف افرادی که دارای اختلالات هذیانی مانند اسکیزوفرنی و اختلالات خوشه B مانند اختلال شخصیت ضداجتماعی هستند ، می توانند شغل ثابت خود را حفظ کنند. آنها تمایل دارند مشاغلی را انتخاب کنند که به تنهایی کار می کنند ، اما عموماً به اندازه کافی قابل اعتماد هستند تا در محل کار حاضر شوند و حداقل کار مورد نیاز را انجام دهند.
- افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی نمی توانند شغلی را کنار بگذارند زیرا از قوانین پیروی نمی کنند و اغلب خود را در مشکلات قانونی می بینند.
- برخی از افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل تمایل به تحریک بیش از حد ، مشکل در سازماندهی و کاهش توانایی در کنترل احساسات خاص ، به ویژه سرخوردگی ، در حفظ شغل ثابت مشکل دارند.
مرحله 5. شروع و ثبات علائم را ارزیابی کنید
اسکیزوئید PD معمولاً خود را تا اوایل بزرگسالی نشان نمی دهد ، در حالی که افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً علائم اوتیسم را در دوران کودکی نشان می دهند ، حتی گاهی در سن 2 سالگی. رفتارهای معمولی به منظور دستکاری دیگران
علائم PD اسکیزوئید ممکن است علائم اولیه اسکیزوفرنی باشد و با گذشت زمان بدتر شود
نکات
- اگر شما یا کسی که می شناسید علائم متعددی از بیماری اسکیزوئید PD را نشان می دهد ، با روانپزشک متخصص اختلالات شخصیت مشورت کنید. درمان شناختی ("صحبت") م effectiveثرترین شکل درمان است.
- افراد مبتلا به PD اسکیزوئید می توانند در روابطی که مبتنی بر صمیمیت عاطفی نیستند به خوبی عمل کنند. اگر با فردی مبتلا به این اختلال درگیر هستید ، تقاضای کمتری از او برای حمایت احساسی و نزدیکی اغلب مفید است.
هشدارها
- بسیاری از روانشناسان/روانپزشکان تا هجده سالگی اختلال شخصیت را در هیچ فردی تشخیص نمی دهند مگر اینکه این اختلال به طور قابل توجهی مختل شود.
- درونگرایی را با اختلال شخصیت اشتباه نگیرید. افراد درون گرا ممکن است به دلیل ترس ، عشق به زمان آرام یا عدم اعتماد به نفس از برخی روابط اجتماعی اجتناب کنند ، در حالی که افراد مبتلا به بیماری اسکیزوئید به دلیل بی تفاوتی از همه روابط اجتماعی اجتناب می کنند.
- فقط یک متخصص بهداشت روانی واجد شرایط می تواند فرد مبتلا به اختلال شخصیت را تشخیص دهد. این دستورالعمل ها فقط برای مرجع است.
