اختلالات هذیانی شامل داشتن باورهای ثابتی است که قطعاً غلط هستند اما برای فرد مبتلا محتمل به نظر می رسند. علاوه بر این ، فرد مبتلا به آنها بسیار قوی اعتقاد دارد. داشتن اختلال هذیانی نوعی اسکیزوفرنی نیست که اغلب با آن اشتباه گرفته می شود. در عوض ، هذیان ها شامل حالاتی می شود که در واقع می تواند حداقل برای یک ماه یا بیشتر در فرد رخ دهد و این باورها عموماً برای فرد مبتلا طبیعی به نظر می رسند. به طور کلی ، رفتارهای فرد به طور کلی عادی از عنصر توهم است. انواع مختلفی از اختلالات هذیانی وجود دارد ، از جمله اروتومانیک ، بزرگنمایی ، حسادت ، آزار و اذیت و جسمانی. همانطور که با این اختلالات بیشتر آشنا می شوید ، به یاد داشته باشید که ذهن یک نیروی باورنکردنی است و قادر به تصورات عجیب و غریب است که برای افراد تصور کننده آنها بسیار واقعی به نظر می رسد.
مراحل
روش 1 از 3: درک چگونگی تعریف هذیان ها
مرحله 1. بدانید توهم چیست
توهم یک باور ثابت است که حتی با شواهد متناقض تغییر نمی کند. این بدان معناست که ، حتی اگر شما از طریق توهم با فردی که دارای دلیل است ، سعی کنید عقل خود را تغییر ندهید. وقتی شواهد متنوعی برای مغایرت با توهم ارائه می دهید ، این شخص همچنان این باور را تأیید می کند.
- همسالان با زمینه های اجتماعی و فرهنگی یکسان این باور را بعید یا حتی قابل درک نمی دانند.
- یک مثال از توهم که عجیب تلقی می شود این باور است که اندام های داخلی یکی با اندام های داخلی دیگری بدون زخم های قابل مشاهده یا علائم جراحی دیگر جایگزین شده است. نمونه ای از یک توهم کمتر عجیب این است که این باور توسط پلیس یا مقامات دولتی در حال تماشا یا فیلمبرداری است.
مرحله 2. معیارهای اختلال هذیانی را بدانید
اختلال هذیانی واقعی یک اختلال خاص است که شامل توهم به مدت یک ماه یا بیشتر می شود. قطعاً در دوره اختلال روان پریشی دیگری مانند اسکیزوفرنی نیست. موارد زیر معیارهای یک اختلال هذیانی است:
- داشتن توهم به مدت یک ماه یا بیشتر.
- هذیان ها معیارهای اسکیزوفرنی را ندارند ، که مستلزم آن است که وجود هذیان ها با نشانگرهای دیگر اسکیزوفرنی مانند توهم ، گفتار نامنظم ، رفتار نامنظم ، رفتار کاتاتونیک یا کاهش بیان احساسی همراه باشد.
- به غیر از هذیان ها و جنبه های زندگی تحت تأثیر این توهم ، عملکرد تحت تأثیر قرار نمی گیرد. فرد هنوز می تواند نیازهای روزانه خود را برطرف کند. رفتار او عجیب و غریب تلقی نمی شود.
- هذیان ها از نظر طول مدت برجسته تر از علائم خلقی یا توهم های مرتبط با توهم هستند. این بدان معناست که تغییرات خلقی یا توهمات تمرکز اصلی یا برجسته ترین علامت نیستند.
- این توهم ناشی از یک ماده ، دارو یا شرایط پزشکی نیست.
مرحله 3. بدانید که برخی اختلالات می توانند دچار توهم شوند
چندین اختلال رسمی وجود دارد که می تواند توهم یا هذیان داشته باشد یا هر دو ، برخی از آنها شامل اسکیزوفرنی ، اختلال دوقطبی ، افسردگی ، هذیان و زوال عقل می شود.
مرحله 4. تفاوت بین توهم و توهم را درک کنید
توهم تجربیاتی است که شامل ادراک می شود و محرک خارجی ندارد. آنها همچنین معمولاً یک یا چند مورد از حواس پنجگانه را درگیر می کنند که اغلب شنوایی است. توهم همچنین می تواند بصری ، بویایی یا لامسه باشد.
مرحله 5. بین اختلال هذیانی و اسکیزوفرنی تفاوت قائل شوید
اختلالات هذیانی با معیارهای اسکیزوفرنی مطابقت ندارد. اسکیزوفرنی نیاز به نشانگرهای دیگری نیز دارد ، مانند توهم ، گفتار نامنظم ، رفتار نامنظم ، رفتار کاتاتونیک یا کاهش بیان احساسی.
مرحله 6. شيوع اختلالات هذياني را بشناسيد
اختلال هذیانی در هر زمان حدود 0.2 درصد از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجا که اختلال هذیانی اغلب بر عملکرد تأثیر نمی گذارد ، ممکن است سخت باشد که بگوییم شخص دچار اختلال هذیانی است ، زیرا عجیب و غریب به نظر نمی رسد.
مرحله 7. بدانید که دلایل توهم نامشخص است
تحقیقات و نظریه های گسترده ای در مورد علت و سیر توهمات وجود دارد ، با این حال محققان هنوز به یک علت مشخص و قطعی اشاره نکرده اند.
روش 2 از 3: درک انواع مختلف هذیان ها
مرحله 1. توهمات erotomanic را بشناسید
توهمات Erotomanic شامل موضوعاتی است که شخص دیگری عاشق فرد است. معمولاً شخصی که اعتقاد بر این است که عاشق فرد است ، از موقعیت بالاتری برخوردار است ، مانند یک شخص مشهور یا رئیس. اغلب ، این شخص سعی می کند با شخصی که معتقد است عاشق او است تماس برقرار کند. حتی می تواند باعث تعقیب یا خشونت شود.
- معمولاً توهمات اروتومنی شامل رفتار مسالمت آمیز است. اما گاهی افراد دچار توهم می توانند تحریک پذیر ، پرشور یا حسود شوند.
-
رفتارهای رایج برای مبتلایان به اروتومانیا عبارتند از:
- این اعتقاد که هدف توهم او تلاش برای ارسال پیام های رمزگذاری شده به او ، مانند انواع خاصی از زبان بدن یا کلمات است.
- او ممکن است در تعقیب و گریز یا برقراری ارتباط با شیطان دچار توهم شود ، مانند نوشتن نامه ، ارسال پیامک یا ایمیل. او ممکن است این کار را انجام دهد حتی اگر تماس ناخواسته باشد.
- این اعتقاد دائمی وجود دارد که شخص وهم هنوز عاشق او است حتی با شواهد متضاد مانند دستور منع تعقیب.
- این نوع هذیان خاص در زنان بیشتر از مردان شایع است.
مرحله 2. به دنبال توهمات بزرگی باشید
هذیان های بزرگ توهماتی با موضوع داشتن استعداد ، بینش یا کشف ناشناخته هستند. افرادی که دچار توهمات عظیمی هستند از ویژگی منحصر به فرد خود مانند داشتن نقش مهم یا سایر قدرتها یا تواناییها مطمئن هستند.
- آنها همچنین ممکن است خود را یک سلبریتی معروف بدانند یا تصور کنند که چیزی متعصب مانند ماشین زمان را اختراع کرده اند.
- برخی از رفتارهای رایج برای کسانی که دچار توهمات عظیمی هستند ممکن است شامل رفتارهای به ظاهر افتخارآمیز یا اغراق آمیز باشند و ممکن است به عنوان تحقیر آمیز جلوه کنند.
- علاوه بر این ، ممکن است این شخص در مورد اهداف یا رویاهایشان تکانشی و غیرواقعی به نظر برسد.
مرحله 3. به دنبال رفتار حسادت آمیز باشید که ممکن است نشانه توهم باشد
هذیان های حسود دارای موضوع مشترک خیانت همسر یا معشوق هستند. حتی اگر اینها شواهدی بر خلاف این باشد ، فرد مطمئن است که شریکش رابطه دارد. گاهی اوقات افرادی با این نوع توهمات ، رویدادها یا تجربیات خاصی را با هم جمع می کنند و به این نتیجه می رسند که شواهدی از خیانت است.
رفتارهای رایج در کسانی که دچار توهمات حسودی هستند شامل خشونت در رابطه ، تلاش برای محدود کردن فعالیت های شریک زندگی خود یا تلاش برای نگه داشتن شریک زندگی خود در خانه است. در حقیقت ، این نوع هذیان بیشتر با خشونت ارتباط دارد و اغلب یک انگیزه مشترک برای قتل است
مرحله 4. مراقب رفتارهایی باشید که نشان دهنده یک توهم آزار دهنده است
توهمات آزار و اذیت شامل موضوعاتی است که فرد علیه آن توطئه می شود یا علیه آن نقشه می کشد ، فریب می دهد ، جاسوسی می کند ، دنبال می کند یا مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. گاهی از این نوع هذیان به عنوان هذیان پارانوئید یاد می شود و شایع ترین نوع توهم است. گاهی اوقات افرادی که دچار هذیان های آزار و شکنجه می شوند ، بدون آگاهی از علت مشخص ، احساس آزار و اذیت می کنند.
- حتی توهین های کوچک را می توان مبالغه کرد و آن را تلاشی برای فریب یا آزار و اذیت دانست.
- رفتارهای افرادی که دچار توهم آزار و اذیت هستند ممکن است شامل عصبانیت ، محافظت ، کینه یا مشکوک بودن باشد.
مرحله 5. مراقب هذیان هایی باشید که شامل عملکردها یا احساسات بدن است
هذیان های جسمانی آنهایی هستند که بدن و حواس را درگیر می کنند. این می تواند شامل توهماتی در مورد ظاهر ، بیماری یا آلودگی باشد.
- نمونه های رایج هذیان های جسمانی شامل این باور است که بدن بوی بد می دهد یا بدن از حشرات پوستی آلوده شده است. توهمات جسمانی همچنین می تواند شامل این باور باشد که ظاهر بدنی فرد زشت است یا بخشی از بدن به درستی کار نمی کند.
- رفتارهای کسانی که دچار هذیان های جسمانی می شوند ، معمولاً مختص این توهم است. به عنوان مثال ، کسی که از هجوم حشرات متقاعد شده است ممکن است به طور مداوم با متخصص پوست مشورت کرده و از مراقبت های روانپزشکی امتناع ورزد زیرا نیازی به آن نمی بیند.
روش 3 از 3: جستجوی کمک برای اختلالات هذیانی
مرحله 1. با فردی مشکوک به اختلال هذیانی صحبت کنید
ممکن است یک باور هذیانی شناخته نشود تا زمانی که فرد شروع به بحث درباره باورهای خود یا نحوه تأثیر باورهایش بر روابط یا کار خود نکند.
- گاهی اوقات ، ممکن است رفتارهای غیرمعمول را تشخیص دهید که نشان دهنده یک توهم است. به عنوان مثال ، یک توهم ممکن است به دلیل انتخاب های غیر معمول روزانه مانند عدم تمایل به همراه داشتن تلفن همراه در صورتی که اعتقاد دارند تحت نظارت دولت هستند ، آشکار شود.
- از به چالش کشیدن فرد در توهمات خود بپرهیزید. این می تواند در واقع آنها را تشدید کند یا احتمال درمان آنها را کمتر کند.
مرحله 2. توسط متخصص بهداشت روانی تشخیص دهید
اختلالات هذیانی شرایط جدی هستند که نیاز به درمان متخصصان سلامت روان دارند. اگر فکر می کنید یکی از عزیزان دچار هذیان می شود ، ممکن است به دلیل انواع مختلف اختلالات باشد ، بنابراین مهم است که بلافاصله او را نزد متخصص ببرید.
- مهم است که به خاطر داشته باشید که فقط یک متخصص دارای مجوز می تواند فرد مبتلا به اختلال هذیان را تشخیص دهد. حتی متخصصان دارای مجوز مصاحبه ای گسترده شامل بررسی علائم ، سابقه پزشکی و روانپزشکی و سوابق پزشکی به منظور تشخیص دقیق اختلال هذیانی انجام می دهند.
- تشخیص اختلال هذیان می تواند دشوار باشد زیرا متخصص بهداشت روانی باید ثابت کند چیزهایی که بیمار تجربه می کند واقعاً اتفاق نمی افتد. داشتن دوستان یا خانواده ای که بتوانند وارد عمل شوند و مسائل را روشن کنند می تواند بسیار مفید باشد ، اما هنوز هم چالش برانگیز است.
مرحله 3. به فرد کمک کنید تا از رفتار درمانی و روان درمانی استفاده کند
روان درمانی برای اختلالات هذیانی شامل ایجاد یک رابطه قابل اعتماد با یک درمانگر است که بر اساس آن می توان تغییرات رفتاری را ایجاد کرد ، مانند بهبود روابط یا مشکلات کاری که تحت تاثیر هذیان ها قرار گرفته است. علاوه بر این ، هنگامی که تغییرات رفتاری پیشرفت کردند ، درمانگر به چالش کشیدن توهمات کمک می کند و از کوچکترین و کم اهمیت ترین برای فرد شروع می کند.
درمان از این نوع می تواند طولانی باشد و 6 ماه تا یک سال طول بکشد تا شاهد پیشرفت باشید
مرحله 4. در مورد داروهای ضد روان پریشی از روانپزشک فرد سوال کنید
درمان اختلال هذیانی معمولاً شامل استفاده از داروهای ضد روان پریشی است. نشان داده شده است که داروهای ضد روان پریشی به بیماران در دستیابی به رهایی از علائم در 50 time مواقع کمک می کند ، در حالی که 90 at حداقل علائم را بهبود می بخشد.
- رایج ترین داروهای ضد روان پریشی که برای درمان اختلالات هذیانی استفاده می شود شامل پیموزید و کلوزاپین است. از اولانزاپین و ریسپریدون نیز استفاده شده است.
- گاهی اوقات واداشتن بیماران به مصرف داروهایشان چالش برانگیز است. از آنجا که آنها معتقدند تجربیات آنها واقعی است ، اغلب در برابر درمان بسیار مقاوم هستند ، به ویژه به صورت سرپایی.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
هشدارها
- نه ریسک پذیری و نه رفتار خشونت آمیز را در فرد مبتلا نادیده بگیرید و نه آن را فعال کنید.
- فشار روانی خود و سایر مراقبین را نادیده نگیرید. استرس می تواند برای شما قابل توجه باشد. سوار شدن به یاران دیگر می تواند به شما در مقابله با استرس کمک کند.
