دختران نوجوان به دلیل فشارهای جامعه و رسانه ها بر دختران برای رسیدن به اندامی ایده آل ، مستعد ابتلا به اختلالات خوردن هستند. در نتیجه ، هشت برابر مردان نسبت به مردان دچار اختلالات خوردن می شوند که بیشتر آنها نوجوانان را مبتلا می کند. پرخوری عصبی ، بی اشتهایی و بی اشتهایی می توانند خطرات جدی برای سلامتی به همراه داشته باشند و تشخیص این اختلالات برای هر کسی که بر دختران نوجوان به عنوان والدین ، معلمان ، مشاوران و اقوام تأثیر می گذارد بسیار مهم است.
مراحل
روش 1 از 2: به دنبال علائم اختلال خوردن باشید
مرحله 1. به دنبال تغییرات چشمگیر وزن باشید
کاهش وزن با اختلالات خوردن ، به ویژه بی اشتهایی و پرخوری شایع است. وزن ممکن است از نقطه شروع به طور چشمگیری کاهش یابد یا به زیر وزن سالم کاهش یابد. برعکس ، افراد مبتلا به اختلال پرخوری به سرعت وزن خود را افزایش می دهند. عدم تغییر چشمگیر وزن نباید به عنوان شواهدی مبنی بر وجود مشکلی در نظر گرفته شود.
- اختلالات خوردن یک شبه ایجاد نمی شود. هر فرد بالغ مسئول باید قبل از اینکه نوجوان دچار کمبود یا اضافه وزن خطرناک شود ، مشکلی را شناسایی کند. تغییرات فزاینده ای در وزن در طول یک دوره طولانی نیز ممکن است رخ دهد ، که می تواند تشخیص مشکل را در زمانی که نوجوان را خوب می شناسید و مکرراً او را ملاقات می کنید ، مشکل سازد.
- هر تغییر وزن با اختلال خوردن ارتباط ندارد. با رشد نوجوانان ، ممکن است وزن خود را کاهش داده یا افزایش دهند. اگر کاهش وزن چشمگیری همراه با علائم دیگر مشاهده کردید ، دختر نوجوان را با نگرانی های خود مواجه کنید.
- وقتی یک دختر نوجوان 15 درصد یا بیشتر از وزن طبیعی خود خارج شود ، ممکن است دچار اختلال خوردن شود.
مرحله 2. مراقب زوال فیزیکی باشید
اختلالات خوردن باعث تخریب کل بدن می شود. هر اختلال خوردن علائم جسمی متفاوتی را بروز می دهد. علاوه بر کاهش شدید وزن ، افرادی که دچار کاهش شدید وزن می شوند ممکن است علائم فیزیکی دیگری را نیز مشاهده کنند ، مانند:
- موها و ناخن های شکننده
- پوست خشک و زرد رنگ
- تحلیل رفتن عضلات ، بی حالی و از دست دادن کلی انرژی
- سرد بودن در لمس
- افزایش موهای بدن
مرحله 3. به دنبال شواهدی مبنی بر پاکسازی باشید
دختران نوجوان مبتلا به بولیمیا از طریق استفراغ (پاکسازی) غذا را از معده خود خارج می کنند. اگر والدین شما در خانه هستید و می شنوید یا می بینید دخترتان در حال دویدن است یا بوی استفراغ را در حمام بعد از حضور در حمام تشخیص داده اید ، ممکن است از بولیمیا رنج می برد.
- در صورت تشخیص ، ممکن است استفراغ را به عنوان یک بیماری ، مانند آنفولانزای معده و نه پاکسازی ناشی از خود ، توجیه کند. اگر عطسه ، گرفتگی ، سرفه و/یا درجه حرارت دارد ، صادق است. اما به یاد داشته باشید ، آنفولانزا همیشه با استفراغ همراه نیست. اگر دلیلی برای استفراغ مانند مسمومیت غذایی وجود نداشته باشد ، ممکن است او دچار اختلال خوردن شود.
- یک دختر نوجوان که پاکسازی می کند ، ممکن است هر روز دوش های متعدد بگیرد تا استفراغ را از طریق فاضلاب شستشو دهد و بو را به حداقل برساند.
مرحله 4. مراقب ملین ها یا قرص های رژیمی باشید
قرص های رژیمی مانع جذب چربی در بدن می شوند یا اشتها را مهار می کنند ، در حالی که ملین ها باعث دفع مدفوع می شوند. هر دو ممکن است توسط افراد مبتلا به اختلالات خوردن به کار گرفته شوند تا غذا را از بدن خود دور کرده و جذب کالری را محدود کنند.
مرحله 5. به دنبال عادات غذایی شدید باشید
یک دختر نوجوان مبتلا به اختلال خوردن ممکن است در یک زمان مقدار زیادی غذا بخورد ، اما در زمان های دیگر از خوردن طولانی مدت امتناع می کند. او ممکن است بسیار کم غذا بخورد ، یا قوانین بسیار سختگیرانه ای در مورد غذا خوردن خود اعمال کند ، مانند غذا خوردن در زمان های خاص یا فقط خوردن انواع خاصی از غذا. روزه گرفتن یا حذف منظم وعده های غذایی نیز می تواند نشان دهنده اختلال خوردن باشد.
- متناوبا ، دختری که مشغول غذا خوردن است ممکن است در طول روز مدام میان وعده بخورد و به طور منظم 5 ، 000 تا 15 ، 000 کالری در یک جلسه مصرف کند.
- اگر حجم زیادی از غذا از یخچال خارج شده است ، نوجوان ممکن است پرخوری کند.
مرحله 6. مراقب تغییرات ناگهانی در عادات غذایی باشید
عادات غذایی ممکن است به سرعت و به طور چشمگیری تغییر کند ، یا با گذشت زمان به آرامی تغییر کند. دختری که به طور ناگهانی از خوردن هر چیزی جز "رژیم غذایی" ، بدون چربی یا غذاهای کم چرب خودداری می کند ، ممکن است دچار اختلال خوردن شود. متناوبا ، دختری که منحصراً شیرینی ، غذاهای پرچرب یا فقط نوشابه می نوشد ، ممکن است پرخور باشد.
به عنوان مثال: اگر متوجه شدید که او دیگر غذای ناخواسته مورد علاقه خود را نمی خورد ، این ممکن است نشانه ای از اختلال خوردن او باشد
مرحله 7. بدنبال افزایش رژیم فعالیت باشید
مسائل مربوط به تصویر بدن ممکن است به عنوان تمایل برای رسیدن به نوع بدن ایده آل از طریق ورزش شدید ظاهر شود. شاید او تمرینات روزانه خود را از یک ساعت به سه یا چهار ساعت تمرینات شدیدتر در روز افزایش داده است؟
در حالی که ورزش منظم خوب است ، اما اگر احساس می کنید عادات ورزشی دختر نوجوان از کنترل خارج شده و در زندگی اجتماعی یا تحصیلی او دخالت می کند ، در مورد نگرانی های خود با او صحبت کنید
مرحله 8. به رفتارهای وسواسی در مورد غذا توجه کنید
این موارد ممکن است شامل امتناع از خوردن برخی از مواد ، اندازه گیری دقیق وعده ها یا شمارش کالری در هر چیزی که او می خورد یا می نوشد. این رفتارها نشان دهنده یک مشغله بیش از حد و ناسالم برای غذا است که می تواند نشان دهنده یک اختلال در خوردن باشد.
اگر او کتابهای آشپزی رژیمی خوانده باشد ، برنامه های آشپزی را در تلویزیون تماشا کند یا در مورد دستور العمل های جدید کم کالری به صورت آنلاین مطالعه کند ، ممکن است دچار اختلال وسواس غذایی باشد. از آنجا که این رفتارها می تواند سالم باشد و ذاتاً نشان دهنده وجود اختلال در خوردن نیست ، فقط باید آنها را نشانه های اختلال خوردن در نظر بگیرید در صورتی که علائم هشداردهنده دیگری نیز نشان دهد
روش 2 از 2: برقراری ارتباط با نوجوان برای کشف اختلال خوردن
مرحله 1. از او بخواهید با یک پزشک یا مشاور صحبت کند
پزشکان عمومی می توانند به تشخیص قطعی در مورد اینکه آیا یک نوجوان دارای اختلال خوردن است یا خیر ، کمک کنند. نظارت بر وزن نوجوان در طول یک دوره طولانی و بررسی ویژگی های داخلی مانند وضعیت گلو (که ممکن است در اثر تماس مکرر با اسید معده در پی ناراحتی متورم یا تحریک شود) سرنخ هایی است که پزشکان می توانند برای تعیین اینکه آیا نوجوان شما با غذا خوردن سروکار دارد ، استفاده کنند. بی نظمی
- پس از تشخیص اختلال خوردن دختر نوجوان ، ارزیابی اولیه پزشکی از وی باید اولین پاسخ شما باشد. برای تعیین بهترین دوره درمان ، باید با یک پزشک بالینی و همچنین یک روانپزشک مشورت کنید. پزشکان متخصص در اختلالات خوردن می توانند به ترسیم بهبود او کمک کرده و در صورت لزوم نسخه بنویسند.
- در برخی موارد ، مشاوره خانواده ممکن است ضروری باشد. این امر از آن جهت اهمیت دارد که هم به دختر نوجوان اجازه می دهد از حمایت فعال خانواده خود برخوردار شود و هم تصویری کاملتر و عینی تر از پیشرفت دختر در مبارزه با اختلال خوردن به مشاور ارائه می دهد.
مرحله 2. تصمیم بگیرید که آیا باید مستقیماً با او صحبت کنید یا با والدینش صحبت کنید
اگر شما معلم ، مربی یا سایر شخصیت های بزرگسال هستید که والدین دختر نیستند ، ممکن است مستقیماً با دختر نوجوان صحبت کنید ، اما در همه موارد باید نگرانی های خود را به طور مستقیم یا علاوه بر صحبت با والدین او به والدین خود برسانید. دختر آنها بهترین تجهیزات را خواهند داشت تا مسئولیت طولانی مدت کمک به او در مسیر بهبودی را بر عهده بگیرند.
- مهمترین نکته هنگام مواجهه با دختری در مورد اختلال خوردن او این نیست که شما واقعاً چگونه هستید ، بلکه نحوه ابراز نگرانی های خود است. مکالمه را در جایی انجام دهید که دختر احساس امنیت و امنیت می کند ، مانند خانه خود. (به همین دلیل ، بهتر است یکی از اعضای خانواده با دختر در مورد اختلال خوردن او روبرو شود.)
- اگر شما یا دختر نوجوان موردنظر در حال غذا خوردن یا در حالت خستگی یا احساسی هستید این موضوع را مطرح نکنید.
- نسبت به شرم یا خجالتی که ممکن است دختر به دلیل اختلال خوردن تجربه کند ، حساس باشید و هنگام برخورد با عادات خود همیشه ملایم و فهمیده باشید. او را به خاطر اختلال خوردن سرزنش نکنید. در عوض ، ابراز کنید که نگران او هستید و از او در مورد احساساتش بپرسید.
مرحله 3. از قاعدگی نامنظم او سوال کنید
تشخیص اینکه آیا او دوره های قاعدگی منظم داشته است یا خیر ، راه خوبی برای تشخیص اینکه آیا او دارای اختلال خوردن است یا خیر. دو یا چند دوره پریودی در دختران ، همراه با کاهش وزن ، نشانه خوبی از اختلال خوردن او است. با این حال ، به یاد داشته باشید که افزایش وزن و از دست دادن قاعدگی نیز می تواند نشان دهنده بارداری باشد.
این س whenال ممکن است هنگام دریافت از طرف مادر یا یکی دیگر از اعضای زن زن دلسوز حساس تر از پدر باشد
مرحله 4. به دنبال بهانه هایی در مورد دلیل عدم غذا خوردن یا تغییر رژیم غذایی خود باشید
اگر دختر نوجوان غالباً از دلایل پیچیده یا متناقض در مورد اینکه چرا به شیوه خاصی غذا می خورد استفاده می کند ، ممکن است این واقعیت را که او دچار اختلال شده است پوشش دهد. به عنوان مثال ، او ممکن است ادعا کند که قبل از غذا یک میان وعده بزرگ خورده است و بنابراین نیازی به خوردن شام ندارد ، یا ادعا کند که بعداً در خانه یکی از دوستانش غذا می خورد.
مرحله 5. به مسائل مربوط به تصویر بدن توجه کنید
اگر یک دختر نوجوان دائماً در مورد وزن خود وسواس دارد و تصور می کند که در واقع وزن مناسبی دارد ، ممکن است با اختلال خوردن نیز دست و پنجه نرم کند. علائم دیگر تصویر بدن شامل خرید لباس در اندازه های بسیار کوچک (معروف به "خرید الهام بخش") و جمع آوری تصاویر افراد مشهور و مدلهای بسیار نازک ("thinspo" یا "thinspiration") است.
- او همچنین ممکن است آینه را مکرراً از نظر عیوب بدن تشخیص دهد.
- او ممکن است در "Tumblr" یا دیگر رسانه های اجتماعی آنلاین به انجمن ها یا صفحات "طرفدار بی اشتهایی" یا "طرفدار میا" (طرفدار بولیمیا) مراجعه کند.
گام 6: به اظهارات نفرت انگیز در مورد وزن و عادات غذایی او گوش دهید
او ممکن است بگوید از غذا خوردن متنفر است یا آرزو می کند لاغرتر باشد. ممکن است مدام از چاقی یا شل بودن خود شکایت کند. او همچنین ممکن است از مقدار غذا خوردن خود (یا زیاد یا کم) احساس تنفر ، احساس گناه یا شرم کند.
مرحله 7. به تغییرات خلقی توجه کنید
ممکن است خلق و خوی دختر تغییر کند و ممکن است دچار تغییرات شدید خلقی شود. برخی از بدخلقی ها برای یک دختر نوجوان طبیعی است ، اما بدخلقی علاوه بر عادات غذایی ، یا بدخلقی شدید هنگامی که از آنها خواسته می شود از روال معمول غذا خوردن خارج شوند ، ممکن است نشانه این باشد که سوء تغذیه ناشی از اختلال خوردن الگوهای رفتاری او را تغییر می دهد.
مرحله 8. در هنگام صرف غذا به دنبال علائم اضطراب باشید
دختران نوجوان مبتلا به اضطراب ممکن است از اضطراب مربوط به غذا رنج ببرند. ممکن است نشانه هایی از ناراحتی یا استرس در مورد مکالمات مربوط به غذا و غذا نشان دهد. او همچنین ممکن است هنگام غذا خوردن ناراحتی نشان دهد و از خوردن غذا با خانواده یا دوستان خودداری کند.
اضطراب ممکن است به صورت عصبانیت مربوط به غذا ظاهر شود. او ممکن است بسیار ناامن ، عصبانی یا از گفتگو در مورد غذا ، غذا خوردن یا افزایش یا کاهش وزن منصرف شود
نکات
- امتناع از خوردن چیزی ممکن است نشانه عصیان عادی نوجوانان و ادعای خود باشد ، یا ممکن است نشانه اختلال خوردن باشد. عادات غذایی دخترتان را به دقت زیر نظر بگیرید تا مطمئن شوید که به اندازه کافی و درست غذا می خورد.
- اگر رژیم دارید و بر وزن خود وسواس دارید ، بچه های شما نیز ممکن است. در دوران نوجوانی از رفتار خود آگاه باشید و در مورد تفاوت بین بدن بزرگسالان و نوجوانان با آنها به شیوه ای فعال صحبت کنید. سعی کنید در مورد بدن خود ، بدن او و ظاهر دیگران اظهار نظر نکنید.
- به محض بروز مشکل از نوجوان خود کمک بگیرید. تشخیص های پزشکی از طرف یک روانپزشک و یک پزشک عمومی او را در مسیر بهبود قرار می دهد.
- همیشه از دختر نوجوان مبتلا به اختلال خوردن حمایت کنید. به او نشان دهید که در کنارش هستید
هشدارها
- تصور نکنید که یک دختر نمی تواند به دلیل وزن زیاد دچار اختلال خوردن شود. اختلالات خوردن یک مسئله بهداشت روانی است نه یک مسئله اندازه بدن. بسیاری از دختران دارای اختلالات خوردن در اندازه های مختلف هستند.
- در صورتی که او را به خوبی نمی شناسید از او نپرسید که آیا او دچار اختلال خوردن است. این او را ناراحت می کند و او را بیشتر دفاعی و مخفی می کند.
