متادون دارویی است که به عنوان مسکن یا برای سم زدایی و کاهش علائم ترک در افراد معتاد به مواد مخدر مانند هروئین استفاده می شود. متادون با تغییر نحوه واکنش مغز و سیستم عصبی به درد ، که منجر به تسکین درد ناشی از ترک می شود. متادون به عنوان یک داروی تجویزی قوی باید دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف شود تا از اعتیاد به آن و یا تجربه سایر عوارض جانبی بالقوه مضر جلوگیری شود.
مراحل
قسمت 1 از 2: مصرف متادون
مرحله 1. با پزشک خود مشورت کنید
اگر علاقمند به مصرف متادون برای اعتیاد به مواد افیونی هستید ، برای مصاحبه و معاینه فیزیکی با پزشک خود وقت بگذارید. طبق قانون ، متادون فقط از طریق برنامه درمان مواد افیونی (OTP) که توسط اداره سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روانی (SAMHSA) تأیید شده و توسط پزشک مجاز مجاز است ، صادر می شود. بنابراین ، در صورت پذیرفته شدن در برنامه ، باید هر 24 - 36 ساعت به پزشک خود مراجعه کنید تا دوز مناسب خود را دریافت کنید.
- مدت زمان درمان با متادون متفاوت است ، اما باید حداقل 12 ماه باشد. برخی از بیماران نیاز به سالها درمان دارند.
- متادون در درجه اول از طریق دهان از طریق قرص ، پودر یا مایع تجویز می شود.
- دوزهای منفرد متادون نباید از 80 - 100 میلی گرم در روز تجاوز کند - اثربخشی آن بسته به سن ، وزن ، میزان اعتیاد و تحمل شما می تواند بین 12 تا 36 ساعت طول بکشد.
مرحله 2. در مورد پتانسیل مصرف متادون در خانه بحث کنید
پس از یک دوره پیشرفت پایدار و مطابقت مداوم با برنامه دوز متادون ، ممکن است این دارو در مقادیر بیشتری به شما داده شود تا آن را به خانه ببرید و آن را برای خودتان تجویز کنید. شما همچنان باید برای ویزیت های پیشرفت و جلسات حمایت اجتماعی به پزشک خود مراجعه کنید ، اما آزادی بیشتری از کلینیک خواهید داشت. تصمیم با پزشک است و اساساً به اعتماد و سابقه اثبات شده در مورد رعایت و تمایل به ترک اعتیاد خلاصه می شود.
- کلینیک های اعتیاد اغلب متادون مایع را در بیماران پخش می کنند ، اگرچه قرص ها و پودرهایی که در آب حل می شوند معمولاً برای مصارف خانگی به بیماران داده می شود.
- هرگز اختصاص خاصی از متادون را با هیچ کس به اشتراک نگذارید. دادن یا فروش آن غیرقانونی است.
- متادون خود را در مکانی امن و ایمن در خانه خود ، به ویژه دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
- متادون در کلینیک ها یا برای مصارف خانگی تحت نظارت تزریق نمی شود ، اگرچه گاهی متادون غیرقانونی توسط کاربران خیابانی به رگ تزریق می شود.
مرحله 3. هرگز دوز مصرفی خود را تغییر ندهید
دوز متادون به طور کلی بر اساس وزن بدن و تحمل مواد مخدر است ، اما دوز خاص بر اساس پیشرفت شما محاسبه و در طول زمان تغییر می کند - که با کاهش میل به مواد افیونی اندازه گیری می شود. پس از تعیین دوز و سپس کاهش تدریجی ، رعایت دقیق دستورالعمل پزشک بسیار مهم است. هرگز متادون را بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید به امید اینکه بهتر یا سریعتر کار کند. اگر دوز متادون فراموش شده یا فراموش شده است ، یا احساس نمی کنید که کار می کند ، دوز اضافی مصرف نکنید - برنامه خود را از سر بگیرید و روز بعد مصرف کنید.
- قرص ها ، که گاهی اوقات "دیسکت" نامیده می شوند ، حاوی حدود 40 میلی گرم متادون هستند - که یک دوز معمول برای افراد است که هنگام تجویز در خانه مصرف کنند.
- اگر نمی توانید دستورالعمل های پزشک خود را به خاطر بسپارید ، دستورالعمل های روی برچسب نسخه را به دقت دنبال کنید یا از داروساز بخواهید هر چیزی را که متوجه نشده اید توضیح دهد.
مرحله 4. نحوه مصرف متادون در خانه را بیاموزید
اگر متادون مایع برای مصارف خانگی به شما داده شده است ، دارو را با یک سرنگ دوز یا با قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید - می توانید این داروها را از هر داروسازی تهیه کنید. مایع را با آب اضافی مخلوط نکنید. اگر قرص یا دیسک دارید ، آنها را حداقل در چهار اونس (120 میلی لیتر) آب یا آب پرتقال بریزید - پودر به طور کامل حل نمی شود. محلول را بلافاصله بنوشید و سپس کمی مایع دیگر به آن اضافه کنید تا کل دوز دریافت شود. هرگز قرص یا دیسکت خشک را نجوید.
- ممکن است به شما دستور داده شود که فقط نیمی از یک قرص را مصرف کنید ، بنابراین آن را در امتداد خطوطی که در آن امتیاز گرفته اید بشکنید.
- متادون خود را هر روز همزمان یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- ساعت ، تلفن یا ساعت زنگ دار خود را طوری تنظیم کنید که زمان دوز را به شما یادآوری کند.
مرحله 5. در صورت داشتن عوامل خطر از متادون اجتناب کنید
در صورت حساسیت به متادون یا مبتلا شدن به آسم ، مشکلات تنفسی شدید ، اختلال در ضربان قلب ، بیماری قلبی یا انسداد روده (ایلئوس فلج) نباید از متادون استفاده کنید. هر یک از این شرایط احتمال بروز واکنش های منفی به متادون را افزایش می دهد.
- بیماران باید برای اطمینان از استفاده ایمن از متادون ، سابقه کامل پزشکی/دارویی خود را با ارائه دهندگان خدمات درمانی به اشتراک بگذارند.
- پزشک به طور معمول دوز مصرفی شما را کاهش می دهد یا به شما می گوید با پیشرفت درمان متادون کمتری مصرف کنید ، اما در صورت بروز هرگونه درد ترک ناگهانی ممکن است دوز را افزایش دهید.
قسمت 2 از 2: درک استفاده از متادون
مرحله 1. یاد بگیرید متادون معمولاً برای چه مواردی تجویز می شود
متادون برای اولین بار در دهه 1930 در آلمان ساخته شد زیرا پزشکان در تلاش بودند تا داروی مسکنی (مسکن) ایجاد کنند که با پیش سازهای موجود در دسترس ایجاد شده بود. به این ترتیب کمبود تریاک آلمان برطرف می شود. در اوایل دهه 1970 ، متادون کمتر به عنوان مسکن استفاده می شد و بیشتر برای کمک به افراد برای کاهش یا ترک اعتیاد به مواد افیونی ، از جمله مورفین و هروئین. متادون در حال حاضر برترین گزینه برای اعتیاد به مواد افیونی است و به طور گسترده در برنامه های درمان جامع با کمک دارو (MAT) که شامل مشاوره و حمایت اجتماعی است نیز استفاده می شود.
- اگر با درد مزمن قابل توجهی روبرو هستید و می خواهید یک مسکن طولانی مدت مصرف کند ، متادون به دلیل عوارض جانبی متعدد احتمالاً جواب نمی دهد.
- متادون هنگامی که طبق تجویز و در کوتاه مدت مصرف می شود ، نسبتاً بی خطر و م forثر برای کمک به افراد برای بهبودی از اعتیاد به مواد مخدر است.
مرحله 2. نحوه عملکرد متادون را درک کنید
متادون با تغییر نحوه واکنش مغز و سیستم عصبی به سیگنال ها/احساسات درد به عنوان یک مسکن عمل می کند. بنابراین در حالی که می تواند علائم دردناک خروج هروئین را کاهش دهد ، همچنین اثرات سرخوشی مواد مخدر را مسدود می کند - اساساً درد را متوقف می کند بدون این که احساس "زیاد" بودن را تحریک کند. به این ترتیب ، یک معتاد از متادون استفاده می کند در حالی که مواد افیونی کمتری مصرف می کند تا زمانی که درد ترک وجود نداشته باشد. سپس ، فرد معتاد از متادون جدا می شود.
- متادون به صورت قرص ، مایعات و شکل ویفر موجود است. این دارو یک بار در روز مصرف می شود و تسکین درد بسته به میزان مصرف بین چهار تا هشت ساعت طول می کشد.
- داروهای تریاک شامل هروئین ، مورفین و کدئین است ، در حالی که تریاک های نیمه سنتتیک شامل اکسی کدون و هیدروکودون هستند.
مرحله 3. از عوارض جانبی ناخواسته آگاه باشید
اگرچه متادون به عنوان یک داروی نسبتاً بی خطر در نظر گرفته می شود ، اما عوارض جانبی غیر معمول نیست. شایع ترین عوارض جانبی ناشی از مصرف متادون شامل سرگیجه ، خواب آلودگی ، تهوع ، استفراغ و/یا افزایش تعریق است. عوارض جانبی جدی تر ، هرچند کمتر شایع ، شامل تنفس سخت یا سطحی ، درد قفسه سینه ، ضربان قلب تند ، کهیر ، یبوست شدید و/یا توهم/گیجی است.
- اگرچه متادون برای پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر ، وابستگی و علائم ترک دردناک در نظر گرفته شده است ، اما هنوز هم امکان اعتیاد به متادون وجود دارد.
- شاید از قضا متادون به عنوان یک داروی غیرقانونی خیابانی مورد سوء استفاده قرار گیرد ، اگرچه توانایی آن برای بالا بردن مردم (سرخوشی) تقریباً به اندازه مواد افیونی نیست.
- زنان باردار یا شیرده می توانند متادون را برای اعتیاد مصرف کنند (این امر باعث نقص مادرزادی نمی شود) و خطر سقط جنین را کاهش می دهد.
مرحله 4. گزینه های جایگزین را در نظر بگیرید
به غیر از متادون ، چند گزینه دیگر برای درمان وابستگی به مواد مخدر وجود دارد: بوپرنورفین و L-alpha-acetyl-methadol (LAAM). بوپرنورفین (بوپرنکس) یک ماده مخدر نیمه سنتتیک بسیار قوی است که اخیراً برای کمک به درمان اعتیاد به هروئین تأیید شده است. در مقایسه با متادون ، مشکلات تنفسی بسیار کمتری ایجاد می کند و تصور می شود مصرف بیش از حد آن دشوارتر است. LAAM جایگزین مناسبی برای متادون است زیرا اثرات طولانی تری دارد - به جای درمان های روزانه ، معتادان فقط سه بار در هفته از این دارو استفاده می کنند. LAAM مشابه متادون است زیرا کاربر را "زیاد" نمی کند ، اما از نظر عوارض جانبی کمی ایمن تر در نظر گرفته می شود.
- بوپرنورفین به وابستگی جسمی قابل توجهی منجر نمی شود یا علائم ترک ناخوشایند را ایجاد می کند ، بنابراین ترک آن در مقایسه با متادون معمولاً بسیار ساده تر است.
- LAAM می تواند باعث اضطراب در کاربران شود و می تواند منجر به اختلال عملکرد کبد ، فشار خون بالا ، بثورات پوستی و حالت تهوع شود.
