مطالعات نشان می دهد که لابیرنتیت (نوریت دهلیزی) ، تورم و التهاب گوش داخلی ، معمولاً توسط ویروس یا باکتری ایجاد می شود. شایع ترین علائم لابیرنتیت عبارتند از: کاهش شنوایی ، سرگیجه (احساس دور شدن گردن) ، سرگیجه ، از دست دادن تعادل و حالت تهوع. شدیدترین علائم این بیماری معمولاً در عرض یک هفته فروکش می کند ، اما کارشناسان خاطرنشان می کنند که می توانید اقدامات بیشتری را برای کاهش علائم و عوارض در این بین انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 2: تسکین علائم لابیرنتیت در خانه
مرحله 1. علائم لابیرنتیت را بشناسید
قسمت های داخلی گوش شما برای حس شنوایی و تعادل شما بسیار مهم است. تورم ناشی از این بیماری می تواند منجر به اختلال در هر دو شود ، که در ادامه اثرات آبشاری دیگری را نیز به همراه دارد. شایع ترین اثر تشخیص لارنیتیت شامل موارد زیر است:
- سرگیجه (احساس چرخش در حالت ایستاده)
- مشکل در تمرکز به دلیل حرکت خود به خود چشم ها
- سرگیجه
- از دست دادن شنوایی
- عدم تعادل
- تهوع و استفراغ
- وزوز گوش (زنگ زدن یا سایر صداها در گوش شما)
مرحله 2. از فعالیت هایی که می توانند شرایط را پیچیده یا بدتر کنند خودداری کنید
بیماریهای ویروسی اخیر (سرماخوردگی و سرفه) ، و همچنین عفونتهای تنفسی و گوش ، خطر ابتلا به لابیرنتیت را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. با این حال ، تعدادی از فعالیت های قابل کنترل تر می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش داده یا به محض ابتلا به این بیماری بدتر شود. این فعالیتها عبارتند از:
- مصرف زیاد الکل
- خستگی
- آلرژی شدید
- سیگار کشیدن
- فشار
- داروهای خاص (مانند آسپرین)
مرحله 3. یک آنتی هیستامین بدون نسخه (OTC) مصرف کنید
آنتی هیستامین های OTC برای درمان آلرژی مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند به کاهش احتقان ناشی از عفونت اخیر کمک کنند ، که ممکن است باعث تورم منجر به لارنیتیت شود. آنتی هیستامین های متداول عبارتند از دیفن هیدرامین (بنادریل) ، ستیریزین (Zyrtec) ، لوراتادین (کلاریتین) ، دسلوراتادین (کلارینکس) و فکسوفنادین (آلگرا).
بسیاری از آنتی هیستامین ها می توانند باعث خواب آلودگی شوند ، بنابراین اثرات روی بسته بندی را از نزدیک بخوانید و همیشه در دوزهای توصیه شده باقی بمانید
مرحله 4. برای درمان سرگیجه از داروهای OTC استفاده کنید
از آنجا که لابیرنتیت بیشتر در اثر عفونت ویروسی ایجاد می شود ، اغلب باید منتظر بمانید تا سیستم ایمنی بدن کار خود را انجام داده و ویروس را شکست دهد. در طول این مدت می توانید با داروی OTC به کاهش هرگونه سرگیجه مرتبط کمک کنید. رایج ترین داروی OTC برای سرگیجه ، مکلیسین (Bonine ، Dramamine یا Antivert) است.
مرحله 5. سرگیجه را مدیریت کنید
عوارض لابیرنتیت معمولاً به صورت حملات است نه مجموعه ای مداوم از علائم. هنگامی که به دلیل این بیماری دچار سرگیجه می شوید ، می توانید چندین مرحله را برای کاهش عوارض انجام دهید. تو باید:
- تا جایی که می توانید استراحت کنید و سعی کنید بدون حرکت دادن سر خود بی حرکت بمانید
- از تغییر موقعیت یا انجام حرکات ناگهانی خودداری کنید
- فعالیت ها را به آرامی از سر بگیرید
- از پیاده روی کمک بگیرید تا در هنگام سقوط به خود آسیب نرسانید
- از نورهای روشن ، تلویزیون (و دیگر صفحه های الکترونیکی) و مطالعه در هنگام حملات خودداری کنید
مرحله 6. برای کاهش سرگیجه تمریناتی انجام دهید
تمریناتی وجود دارد که می تواند به شما در کاهش احساس سرگیجه کمک کند. م effectiveثرترین تمرین مانور Epley نام دارد. این مانور می تواند به تغییر موقعیت ذرات کوچک در مجاری گوش داخلی شما موسوم به اتولیت کمک کند. وقتی این ذرات از جای خود خارج شوند ، می توانند باعث سرگیجه شوند. برای انجام مانور:
- در وسط تخت خود در لبه بنشینید و سر خود را 45 درجه به سمت جهت سرگیجه بچرخانید.
- سريعاً به سمت عقب دراز بكشيد و سر خود را به سمت جهتي كه باعث سرگيجه مي شود ، دراز بكشيد. این به احتمال زیاد منجر به یک واکنش سرگیجه قوی می شود. سی ثانیه در این حالت بمانید.
- سر خود را 90 درجه به جهت مخالف بچرخانید و سی ثانیه دیگر نگه دارید.
- هم سر و هم بدن خود را در یک جهت بچرخانید (اکنون در حالی که سر خود را از بالای لبه تخت به سمت زمین به سمت 45 درجه متمایل کرده اید در کنار خود قرار خواهید گرفت). سی ثانیه دیگر را نگه دارید تا پشت سر هم بنشینید.
- این کار را پنج یا شش بار تکرار کنید تا زمانی که دیگر پاسخ سرگیجه به مانور را تجربه نکنید.
مرحله 7. برای بهبود بهتر ، اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید
در حالی که شدیدترین علائم لابیرنتیت معمولاً یک هفته طول می کشد ، شما هنوز می توانید علائم خفیف تری را به مدت سه هفته (به طور متوسط) داشته باشید. سرگیجه ناگهانی در هنگام رانندگی ، کوهنوردی یا کار با ماشین آلات سنگین می تواند هنگام بهبودی خطرناک باشد. اقدامات احتیاطی لازم را در نظر بگیرید و در مورد زمان بی خطر بودن از سرگیری این فعالیت ها با پزشک مشورت کنید.
روش 2 از 2: مراجعه به پزشک
مرحله 1. یاد بگیرید که چه موقع به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید
در بیشتر موارد لابیرنتیت ویروسی ، سیستم ایمنی بدن شما به تنهایی عفونت را برطرف می کند. با این حال ، موارد کمتر مکرر لابیرنتیت باکتریایی می تواند منجر به شرایط بسیار جدی تر (و بالقوه تهدید کننده زندگی) مانند مننژیت شود. اگر علائم شما نیز شامل موارد زیر است ، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
- تشنج
- دید دوگانه
- غش کردن
- استفراغ شدید
- لکنت زبان
- سرگیجه با تب 101 درجه فارنهایت (38.3 درجه سانتی گراد) یا بالاتر
- ضعف یا فلج
مرحله 2. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
حتی بدون علائم مربوط به اورژانس ، اگر از لابیرینتیت رنج می برید ، باید همچنان به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما در تشخیص ویروسی یا باکتریایی علت بیماری کمک خواهد کرد. سپس پزشک می تواند اقدامات مناسب را انجام دهد تا احتمالاً طول مدت بیماری را کاهش دهد ، علائم را کاهش دهد و خطر هرگونه افت شنوایی دائمی را کاهش دهد.
دلایل دیگری برای سرگیجه وجود دارد که ناشی از لابیرنتیت نیست ، بنابراین ارزیابی آن برای پزشک مهم است
مرحله 3. هرگونه آزمایشی را که پزشک می خواهد سفارش دهید ، ارائه دهید
اگر ارائه پرونده شما باعث می شود پزشک شما به چیزی غیر از لارنیتیت مشکوک شود ، ممکن است آزمایشاتی را برای رد سایر شرایط تجویز کند. ممکن است پزشک از شما بخواهد که موارد زیر را ارائه دهید:
- الکتروانسفالوگرام (EEG)
- دستگاه الکترونيستاگموگرافي ، که بازتاب هاي چشم را با گرم کردن و سرد کردن گوش داخلي شما آزمايش مي کند
- اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، که یک تصویر سه بعدی از سر شما ایجاد می کند
- MRI
- تست های شنوایی
مرحله 4. از داروهای تجویز شده برای درمان لابیرنتیت استفاده کنید
اگر علت اصلی عفونت باکتریایی باشد ، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی را برای اشکال شدید لابیرنتیت ویروسی یا آنتی بیوتیک تجویز کند. صرف نظر از نوع نسخه ، دقیقاً طبق دستورالعمل برای دوره کامل دارو مصرف کنید.
مرحله 5. در مورد داروهایی که به کاهش علائم کمک می کند ، سوال کنید
علاوه بر هرگونه دارویی که پزشک ممکن است برای درمان علت لارنیتیت تجویز کند ، او همچنین ممکن است داروهای تجویز شده برای درمان سرگیجه ، سرگیجه و سایر علائم را در هنگام بهبودی به شما کمک کند. در مورد هرگونه آنتی هیستامین ، درامین یا هر داروی دیگر OTC که قبل از مشاوره مصرف می کردید ، به پزشک خود اطلاع دهید و فقط رژیم دقیق دارویی را که پزشک تجویز کرده است ، دنبال کنید. برخی از داروهای رایج که برای این منظور تجویز می شوند عبارتند از:
- پروکلرپرازین (Compazine) برای کنترل تهوع و استفراغ
- اسکوپولامین (Transderm-Scop) برای کمک به سرگیجه
- داروهای آرامبخش مانند دیازپام (والیوم)
- استروئیدها (پردنیزون ، متیل پردنیزولون یا دکادرون)
مرحله 6. از پزشک خود در مورد درمان توانبخشی دهلیزی (VRT) برای بیماریهای مزمن سوال کنید
اگر علائم شما با استفاده از دارو فروکش نکرد و مزمن نشد ، باید از پزشک خود در مورد VRT سوال کنید. VRT یک درمان فیزیکی است که می تواند به شما کمک کند با علائم لابیرینتیت سازگار شده و آنها را اصلاح کنید. برخی از استراتژی هایی که بیشتر در این درمان مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:
- تمرینات تثبیت کننده نگاه: این تمرینات به مغز شما کمک می کند تا با سیگنال دهی جدید سیستم دهلیزی آسیب دیده شما سازگار شود (سیستمی که در جهت گیری به شما کمک می کند). یک تمرین معمول شامل نگاه کردن به یک هدف خاص در حین حرکت سر است.
- تمرینات بازآموزی کانال: علائم مزمن مزمودگی مزمن می تواند منجر به تغییرات مربوط به پیام رسانی عصبی برای تعادل و راه رفتن شود. این تمرینات با کمک به شما در سازگاری با اطلاعات حسی آسیب دیده از چشم ها و سیستم دهلیزی ، هماهنگی را بهبود می بخشد.
- انتظار داشته باشید برای جلسات VRT خود یک یا دو بار در هفته به مدت چهار تا شش هفته به فیزیوتراپیست مراجعه کنید.
مرحله 7. به عنوان آخرین راه حل تحت عمل جراحی قرار بگیرید
در موارد بسیار نادر ، پزشک ممکن است تشخیص دهد که یک گزینه جراحی تهاجمی برای جلوگیری از تبدیل عوارض پیشرفته لابیرنتیت به مننژیت یا انسفالیت کشنده ضروری است. این ممکن است شامل لابیرینکتومی (برداشتن قسمت آلوده گوش داخلی) برای جلوگیری از گسترش عفونت باشد.
