هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که به کبد حمله کرده و باعث التهاب مزمن می شود. اکثر افرادی که هپاتیت C دارند تا زمانی که به کبد آنها آسیب نرساند ، هیچ علامتی را متوجه نمی شوند - معمولاً بعد از سالها. با توجه به ماهیت مخرب آن در طول زمان ، هپاتیت C اغلب جدی تر از عفونت های هپاتیت A یا B در نظر گرفته می شود و شایع ترین دلیل در ایالات متحده برای نیاز به پیوند کبد است. ویروس هپاتیت C (HCV) معمولاً از طریق خون آلوده بین افراد منتقل می شود ، معمولاً از استفاده از سوزن در هنگام استفاده غیرقانونی از مواد مخدر. داروهای ضد ویروسی درمان اصلی HCV هستند و داروهای جدیدتر نرخ درمان بسیار بالایی با عوارض جانبی بسیار کمی دارند ، اگرچه پیشگیری و تغییر شیوه زندگی نیز مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 3: درمان پزشکی برای HCV
مرحله 1. با پزشک خود مشورت کنید
علائم اولیه عفونت هپاتیت C در شش ماه اول عفونت (HCV حاد) ظاهر می شود ، اما اغلب خفیف است و در بیشتر مواقع ممکن است اصلاً ظاهر نشود. فقط 20 تا 30 درصد از افراد مبتلا به HCV علائم حاد را نشان می دهند. اینها معمولاً عبارتند از: خستگی ، تب خفیف ، تهوع ، درد ماهیچه ها و مفاصل ، کاهش اشتها ، درد شکم ، ادرار تیره رنگ و تغییر رنگ زرد رنگ پوست و چشم (زردی). در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، به ویژه اگر از داروهای IV غیرقانونی استفاده می کنید یا استفاده کرده اید یا در گذشته تزریق خون دریافت کرده اید ، سپس برای معاینه و آزمایش با پزشک خود وقت بگیرید.
- HCV مزمن معمولاً بدون علامت است. افراد مبتلا به HCV مزمن معمولاً بیماری مزمن کبدی نیز دارند. علائم مربوط به بیماری مزمن کبدی عبارتند از: تجمع مایع در شکم (که به آن آسیت گفته می شود) ، تورم در پاهای شما (به نام ادم) ، خارش پوست ، رگ های عنکبوتی روی پوست ، کبودی ، کاهش توانایی انعقادی خون ، کاهش وزن بدون دلیل ، خواب آلودگی ، گیجی و تار گفتار
- پزشک آزمایشات ادرار و خون را که به دنبال HCV و سطوح بالای آنزیم های کبدی است ، نشان می دهد که نشان دهنده آسیب کبدی است.
- در موارد پیشرفته تر ، پزشک ممکن است بیوپسی کبد را توصیه کند - نمونه کوچکی از بافت کبد (از طریق یک سوزن بلند و نازک) گرفته شود و در زیر میکروسکوپ به دنبال نشانه ای از آسیب باشد.
مرحله 2. در مورد مصرف مواد مخدر صادق باشید
هنگام مشورت با پزشک ، صادق بودن در مورد سابقه تزریق داروهای غیرقانونی مانند هروئین در گذشته یا فعلی بسیار مهم است ، زیرا این بزرگترین عامل خطر برای ابتلا به هپاتیت C و بسیاری از انواع دیگر عفونت ها است. محرمانه بودن پزشک-بیمار به طور معمول از مشكل شما در برابر قانون جلوگیری می كند ، مگر اینكه كودك یا سایر افراد را از استفاده یا فروش مستقیم در معرض آسیب قرار دهید.
- بسته به وضعیت خانوادگی و سابقه مصرف مواد مخدر ، خدمات اجتماعی ممکن است مطلع شده و مجبور شوند در این امر مشارکت کنند.
- اگر باردار هستید و از داروهای غیرقانونی استفاده می کنید ، ممکن است پزشک شما از نظر اخلاقی مجبور شود یا بر اساس قانون (بسته به ایالت) مجبور شده است که درمان اعتیاد را به شما تحمیل کند تا دیگر به کودک شما آسیبی نرسد.
- درمان اعتیاد به مواد مخدر به همان اندازه مهمتر از برخورد با عفونت هپاتیت C است. فوراً به دنبال درمان اعتیاد باشید.
مرحله 3. در مورد داروهای ضد ویروسی با پزشک خود مشورت کنید
هنگامی که مشخص شد که شما مبتلا به هپاتیت C هستید ، درمان اولیه (و تنها) با داروهای ضد ویروسی است که به منظور پاک کردن HCV از بدن شما انجام می شود.
- انواع جدیدتر داروهای ضد ویروسی که به طور خاص برای HCV طراحی شده اند به عنوان مهار کننده های پروتئاز یا مهار کننده های پلیمراز طبقه بندی می شوند و شامل: بوسیپرویر (ویکترلیس) ، تلهاپرویر (اینیوویک) ، سیمپرویر (اولیسیو) ، سوفوسبوویر (سووالدی) و داکلاتسویر (داکلینزا) هستند.
- داروهای ضد ویروسی قدیمی که معمولاً برای هپاتیت استفاده می شوند عبارتند از: اینترفرون پگیله (Roferon-A، Intron-A، Rebetron، Alferon-N، Peg-Intron)، ribavirin (Rebetol)، lamivudine (Epivir-HBV)، adefovir dipivoxil (Hepsera) و entecavir (باراکلید)
- هدف از درمان ضد ویروسی این است که حداقل 3 ماه پس از اتمام دارو (ها) هیچ HCV در بدن شما تشخیص داده نشود. این بدان معناست که شما درمان شده اید.
- اگرچه داروها برای درمان هپاتیت C در طول چند دهه بهبود یافته اند ، اما هنوز هم می توانند عوارض جانبی جدی مانند علائم شبه آنفولانزا ، خستگی ناتوان کننده ، ریزش مو ، افسردگی و تخریب گلبول های قرمز و/یا سفید خون سالم داشته باشند.
مرحله 4. داروهای ضد ویروسی را طبق دستور مصرف کنید
داروهای قدیمی تر ضد ویروسی معمولاً روزانه و تا 72 هفته مصرف می شدند تا بتوانند بدن را بدون میزان بالای درمان از شر HCV خلاص کنند ، اما عوارض جانبی به دلیل مسمومیت یک نگرانی شایع بود. داروهای ضد ویروسی جدیدتر در از بین بردن HCV م moreثرتر هستند ، بنابراین می توان آنها را برای دوره های کوتاه مدت (روزانه بین 12 تا 24 هفته) مصرف کرد و در نتیجه منجر به عوارض جانبی کمتر جدی شد. بنابراین ، برای جلوگیری از عوارض جانبی ناخواسته ، دستورات پزشک خود را بسیار دقیق دنبال کنید.
- گاهی اوقات ترکیب داروهای ضد ویروسی جدیدتر با داروهای موجود (برای مثال ریباویرین با اینترفرون) می تواند م thanثرتر از درمان دارویی انفرادی باشد.
- درمان با اینترفرون توسط پزشک تزریق می شود ، اما اکثر داروهای ضد ویروسی دیگر به صورت قرص در خانه مصرف می شوند. بهتر است همیشه قرص های ضد ویروس را همراه غذا یا بعد از غذا میل کنید.
- رژیم ها و دوزهای ضد ویروس ها بسته به ژنوتیپ هپاتیت C ، میزان آسیب کبدی و سایر شرایط پزشکی متفاوت است.
مرحله 5. برای احتمال پیوند کبد آماده شوید
اگر کبد شما به شدت آسیب دیده است و به درستی کار نمی کند ، پیوند کبد یک گزینه احتمالی است. اگر پزشک تشخیص دهد که آسیب کبدی شما به اندازه کافی شدید است ، می تواند شما را در لیست انتظار پیوند قرار دهد. دریافت پیوند کبد چیز مطمئنی نیست - ممکن است شما سالها منتظر بمانید و برخی از بیماران حتی در انتظار پیوند می میرند.
- در حین پیوند ، جراح تا حد امکان کبد آسیب دیده شما را برداشته و کبد سالم تری از اهدا کننده فوت شده یا بخشی از بافت سالم کبد را از اهدا کننده زنده جایگزین می کند. بافت کبد در واقع نسبتاً سریع رشد می کند و می تواند خود را بهتر از سایر اندام ها بازسازی کند.
- پی ببرید که پیوند کبد اغلب درمانی برای هپاتیت C نیست ، زیرا درمان با داروهای ضد ویروسی معمولاً باید برای درمان بیماری ادامه یابد.
- موارد خاصی می تواند شما را برای حضور در لیست انتظار پیوند غیرقابل قبول کند. به عنوان مثال ، شما باید نوشیدن الکل را متوقف کنید تا برای پیوند کبد در نظر گرفته شود. با پزشک خود در مورد کارهایی که باید انجام دهید تا از قرار گرفتن در لیست اطمینان حاصل کنید صحبت کنید.
- تقریباً در 50٪ از بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن که پیوند کبد انجام می دهند ، عفونت HCV عود کرده و دوباره باعث آسیب کبدی می شود. اطمینان حاصل کنید که هر سه ماه پس از پیوند از نظر هپاتیت C آزمایش می شوید.
- میزان بقای 5 ساله پس از پیوند کبد بسته به تخصص جراحی ، سلامت بافت جدید کبد و شیوه زندگی بیمار بین 60 تا 80 درصد است.
- درمان زودهنگام هپاتیت C از آسیب کبدی جلوگیری می کند.
قسمت 2 از 3: تلاش برای درمان های جایگزین تأیید نشده برای HCV
مرحله 1. محدودیت های درمان های جایگزین را درک کنید
شواهد اکثر نظریه های گیاهی و جایگزین حدیثی است - به این معنی که تنها با تجربه شخصی و نه آزمایش علمی دقیق پشتیبانی می شود. این بدان معناست که هیچ شواهد علمی وجود ندارد که هیچ یک از درمانهای ذکر شده در زیر واقعاً مثر باشد.
- به عنوان مثال ، تحقیقات نشان داده است که خار شیر ، که تصور می شود سلامت کبد را تقویت می کند ، به اندازه دارونما در درمان بیماری های کبدی مثر است.
- روی ، نقره کلوئیدی و بسیاری از مکمل های دیگر نشان داده شده است که هیچ اثر مثبتی بر درمان HCV ندارند. برخی ، از جمله روی و نقره کلوئیدی ، می توانند خطرناک و سمی باشند.
مرحله 2. با یک گیاه شناس یا متخصص طبی صحبت کنید
مصرف داروهای گیاهی و/یا مکمل ها برای عفونت ها و بیماری های دیگر اغلب گیج کننده است و درک اثربخشی بالقوه آنها دشوار است. به احتمال زیاد پزشک شما اطلاعات زیادی در مورد گیاهان دارویی/مکمل ها ندارد و وب سایت های پزشکی اغلب به آنها اشاره نمی کنند ، بنابراین شما باید به دنبال یک متخصص بهداشت و درمان باشید. گیاهان دارویی مجاز ، متخصصان طبی و یا حتی متخصصین کایروپراکتیک ممکن است راهی عالی برای شروع باشند.
- وقت آنلاین خود را صرف تحقیق در مورد گیاهان/مکمل های مختلف کنید که می توانند تأثیر مثبتی بر هپاتیت C داشته باشند. متأسفانه ، اطلاعات دوز خاصی به ندرت به دست می آید زیرا متغیرهای زیادی در آن دخیل هستند.
- اگر از داروهای گیاهی یا مکمل استفاده می کنید یا در فکر استفاده از آنها هستید ، همیشه به پزشک خود اطلاع دهید زیرا برخی از آنها ممکن است به طور خطرناکی با داروها تداخل داشته باشند. در بیشتر موارد ، گیاهان و داروها را می توان همزمان مصرف کرد. درمان استاندارد پزشکی را متوقف نکنید.
-
به عنوان یک دستورالعمل کلی ، می توانید از گیاهان به عنوان عصاره خشک (کپسول ، پودر ، چای) یا تنتور (عصاره الکل) استفاده کنید.
- مگر اینکه موارد دیگری نشان داده باشد ، چای های گیاهی را با 1 قاشق چایخوری درست کنید. از مواد گیاهی خشک شده در هر فنجان آب بسیار گرم.
- شیب را تا 20 دقیقه بپوشانید ، مخصوصاً اگر از ریشه گیاه استفاده می کنید.
- بین 2 تا 4 فنجان چای گیاهی در روز بنوشید.
مرحله 3. مکمل های شیر خار را مصرف کنید
قرنهاست که عصاره خار شیر برای درمان مشکلات کبدی استفاده می شود. مفیدترین ترکیب موجود در خار خار ، سیلیمارین نام دارد که نشان داده از کبد در برابر ویروس ها ، سموم ، الکل و بسیاری از داروها محافظت می کند. مطالعات مختلف هستند ، اما به نظر می رسد خار خار (سیلیمارین) می تواند علائم هپاتیت مزمن را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد ، اگرچه ممکن است همیشه تست های عملکرد کبد را بهبود ندهد یا سطح HCV را در خون کاهش ندهد.
- به دنبال عصاره های استاندارد سیلیمارین باشید که حاوی 70٪ سیلیبین است تا بهترین نتایج را داشته باشید ، زیرا به نظر می رسد موثرترین آنها باشد.
- سیلیبین یک آنتی اکسیدان و ضد التهاب قوی است که می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند ، به همین دلیل است که برای همه علل هپاتیت و سیروز مفید است.
- افراد مبتلا به حساسیت به گیاه خاویاری باید با محصولات خار شیر احتیاط کنند. خار شیر نیز می تواند اثراتی شبیه به استروژن داشته باشد ، بنابراین افراد مبتلا به شرایط حساس به هورمون (به عنوان مثال سرطان سینه) نیز باید مراقب باشند.
- دوز م toثر برای کمک به هپاتیت C مشخص نیست ، بنابراین آزمایش هایی لازم است.
مرحله 4. مصرف SNMC (Neominophagen C قوی تر) را در نظر بگیرید
SNMC یک مکمل مایع است که حاوی گلیسین ، گلیسیریزین و سیستئین به نسبت 20: 2: 1 است که همه در محلول نمک مخلوط شده اند. SNMC برای کاهش علائم هپاتیت ، بهبود عملکرد کبد (بر اساس آنزیم های موجود در خون) و بهبود بافت کبد مفید است ، اما به طور مستقیم HCV را از بین نمی برد.
- محلول SNMC اغلب از طریق تزریق روزانه داخل وریدی (IV) تجویز می شود ، اگرچه برخی از مطالعات اخیر نشان می دهد که اشکال خوراکی (نوشیدن آن) ممکن است برای هپاتیت مزمن نیز م effectiveثر باشد.
- فرمولهای معمول SNMC عبارتند از: 2000 میلی گرم گلیسین ، 200 میلی گرم گلیسیریزین و 100 میلی گرم سیستئین که همگی در یک کیسه IV 100 سی سی محلول نمک مخلوط شده اند.
- گلیسیریزین اصلی ترین ترکیب فعال در ریشه شیرین بیان است که قرن ها برای درمان بیماری های کبدی مورد استفاده قرار گرفته است.
مرحله 5. قارچ Cordyceps را امتحان کنید
کوردیپس نوعی قارچ است که معمولاً در طب سنتی چینی برای درمان بیماری های کبدی استفاده می شود. برخی مطالعات نشان می دهد قارچ کوردیپس می تواند عملکرد سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و عملکرد کبد را در بیماران مبتلا به هپاتیت B بهبود بخشد ، بنابراین ممکن است برای هپاتیت C نیز امتحان شود. دوز ایده آل برای هپاتیت C مشخص نیست ، بنابراین آزمایش هایی لازم است.
- قرنیسپس ممکن است توانایی لخته شدن خون را کند کند ، بنابراین اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید احتیاط کنید. همیشه در مورد همه مکمل هایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید تا احتمال واکنش منفی با داروها کمتر باشد.
- یکی دیگر از انواع قارچ که به عفونت مزمن هپاتیت B کمک می کند و همچنین ممکن است برای هپاتیت C مفید باشد ، قارچ ریشی است.
مرحله 6. با دوزهای بالای ویتامین C آزمایش کنید
ویتامین C (اسید اسکوربیک) یک درمان مستقیم برای عفونت هپاتیت C نیست ، اما برخی تصور می کنند که دوزهای بالا می تواند به تحریک پاسخ ایمنی برای از بین بردن ویروس ها از جریان خون کمک کند. این باور ، با این حال ، توسط تحقیقات علمی پشتیبانی نمی شود. ویتامین C همچنین یک آنتی اکسیدان قوی است که دارای برخی از قابلیت های ضد ویروسی است ، بنابراین ممکن است به دلیل ایمنی نسبی و کمبود هزینه آزمایش HCV ارزش آن را داشته باشد.
- دوزهای بالای ویتامین C از 3 ، 000 میلی گرم تا 10 ، 000 میلی گرم در روز ، در طول روز پخش می شود. این ویتامین را می توان به صورت کپسول ، تزریق عضلات یا کیسه های IV مصرف کرد.
- دوز م toثر برای کمک به هپاتیت C مشخص نیست ، بنابراین آزمایش هایی لازم است.
- بهتر است دوزهای روزانه بیشتری را افزایش دهید و بیش از 1،000 میلی گرم در یک زمان مصرف نکنید زیرا می تواند باعث شل شدن روده و اسهال کوتاه مدت شود.
- توجه داشته باشید که دوزهای بالای ویتامین C نیز می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود ، اما این مورد بحث است.
مرحله 7. با SBEL1 آشنا شوید
به نظر می رسد یک ترکیب گیاهی چینی تازه کشف شده و آزمایش شده به نام SBEL1 حداقل در مطالعات آزمایشگاهی روی سلول های کبدی انسان ، می تواند تا 90 درصد HCV را مهار و از بین ببرد. تحقیقات بعدی در مورد بیماران مبتلا به HCV بعدی است ، بنابراین در مورد SBEL1 بیشتر بدانید و آن را برای استفاده احتمالی در آینده در برابر هپاتیت به خاطر بسپارید.
- SBEL1 از یک گیاه دارویی که در تایوان و جنوب چین یافت می شود ، استخراج می شود که معمولاً توسط مردم محلی برای درمان گلودرد و التهاب استفاده می شود.
- دانشمندان بسیار خوشحال هستند که SBEL1 می تواند تأثیر زیادی بر هپاتیت C در سراسر جهان بگذارد ، زیرا تخمین زده می شود که 150 تا 200 میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده و سالانه بیش از 350،000 مرگ را ایجاد می کند.
قسمت 3 از 3: پیشگیری از هپاتیت C
مرحله 1. سوزن را به اشتراک نگذارید
هپاتیت C (و B) از طریق تماس با خون آلوده منتقل می شود ، بنابراین مصرف کنندگان مواد مخدر غیر مجاز که برای تزریق سوزن استفاده می کنند بیشتر در معرض خطر هستند. به این ترتیب ، یا مصرف دارو را به طور کامل متوقف کنید (در حالت ایده آل) یا همیشه از سوزن های تمیز و استفاده نشده برای تزریق استفاده کنید.
- علاوه بر سوزن ، از وسایل جانبی دارویی مانند سرنگ ، ظروف یا هرگونه وسایل آماده سازی استفاده نکنید - همه آنها می توانند به خون آلوده آلوده شوند.
- مصرف کنندگان هروئین به ویژه به دلیل احتمال بیشتر استفاده از سوزن و سرنگ برای انتقال مستقیم دارو به جریان خون در معرض خطر هستند.
- بسیاری از ایالت ها برنامه های تبادل سوزن ایمن دارند ، جایی که افراد می توانند سوزن های استفاده شده را بچرخانند و سوزن های استریل جدید دریافت کنند ، بدون هیچ سوالی. امید این است که از طریق انتقال سوزن های آلوده از شیوع بیماری هایی مانند HCV و ایدز جلوگیری شود.
مرحله 2. رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید
داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که آلوده است نیز می تواند باعث انتقال ویروس های هپاتیت شود ، اگرچه به دلایلی که کاملاً قابل درک نیست ، در ویروس هپاتیت B (HBV) بسیار شایع تر از HCV است. صرف نظر از این ، همیشه از کاندوم برای فعالیتهای جنسی استفاده کنید ، حتی با افرادی که فکر می کنید آنها را خوب می شناسید.
- رابطه جنسی مقعدی بدون محافظت بیشترین خطر را برای انتقال بیماریهای مقاربتی و سایر ویروسهای خون زا مانند HCV دارد.
- تا 40 درصد از عفونت های HCV علت ناشناخته ای دارند ، اگرچه درصد خوبی از این موارد به دلیل رفتار مخفیانه همسر و سایر افراد مهم است.
مرحله 3. در مورد خالکوبی و سوراخ کردن محتاط باشید
اگرچه آنها روشهای رایج برای گسترش عفونت های ویروسی نیستند ، اما همچنان سوراخ کردن و خالکوبی خطرناک است زیرا آنها از سوزن برای سوراخ کردن پوست استفاده می کنند. بنابراین ، در مورد سوراخ کردن بدن و خالکوبی احتیاط کنید و همیشه یک مغازه معتبر را انتخاب کنید که مدتی آنجا بوده است. از ارائه دهنده خدمات بپرسید که چگونه تجهیزات خود را تمیز کرده و از انتقال خون آلوده جلوگیری می کند.
- اگر به نظر می رسد مغازه یا سالن فرار یا دشمنی با پرسش های مودبانه شما دارد ، به جای دیگری بروید.
- اطمینان حاصل کنید که ارائه دهندگان خدمات همیشه از سوزن های استریل یا جدید استفاده می کنند. ابزارهای استریل خود را خریداری کرده و در اختیار کارمند قرار دهید تا از شما استفاده کند.
مرحله 4. مصرف الکل را کاهش دهید
کاهش مصرف الکل (یا قطع کامل آن) روشی برای پیشگیری مستقیم از عفونت هپاتیت C نیست ، اما الکل (اتانول) برای کبد سمی است و پیشرفت هر بیماری کبدی را تسریع می کند. بنابراین ، در صورت سالم بودن ، مصرف خود را به بیش از یک تا دو نوشیدنی در روز محدود نکنید ، اما در صورت ابتلا به عفونت که بر کبد شما تأثیر می گذارد ، فوراً آن را متوقف کنید.
- نوشیدن مکرر (بیش از سه تا چهار نوشیدنی در یک شب) به ویژه برای کبد شما مضر است ، به ویژه اگر هر نوع هپاتیت دارید.
- الکل مبتنی بر غلات (ودکا ، ویسکی) برای کبد شما بسیار بدتر از شراب قرمز است که به دلیل داشتن آنتی اکسیدان دارای مزایای سلامتی است. آبجو از نظر مضر بودن بین این دو قرار دارد.
نکات
- درمان ضد ویروسی خود را با آزمایش خون منظم برای نظارت بر HCV دنبال کنید تا به پزشک خود در مورد نیاز به ادامه درمان دارویی کمک کنید.
- خون و فرآورده های خونی مورد استفاده برای انتقال برای هپاتیت B و C مورد آزمایش قرار می گیرد ، اما همیشه اینطور نبود. اگر قبل از جولای 1992 تزریق خون یا پیوند عضو انجام داده اید ، باید از نظر HCV آزمایش شوید.
- کارکنان مراقبت های بهداشتی هنگام کار با خون و سایر مایعات بدن باید اقدامات احتیاطی را انجام دهند. همیشه پوشیدن دستکش الزامی است.
- اگر یک کارمند مراقبت های بهداشتی با سوزن بیمار گیر کرده باشد ، باید تصور کند که بیمار دارای HCV یا HIV است. فرد باید بلافاصله برای آزمایش بیشتر به دفتر بهداشت حرفه ای خود مراجعه کند. در حالی که هیچ پیشگیری HCV وجود ندارد ، اما پیشگیری از HIV وجود دارد که باید صرف نظر از وضعیت بیماران HIV انجام شود ، زیرا ممکن است بیمار اخیراً در معرض دید قرار گرفته باشد و آزمایش او به طور کاذب منفی باشد.
- برخلاف شایعات ، هیچ گزارشی مبنی بر انتقال عفونت هپاتیت از طب سوزنی در ایالات متحده گزارش نشده است.
