اگرچه نسبتاً غیر معمول است ، اما تشخیص نادرست شرایط پزشکی ممکن است رخ دهد. تشخیص اشتباه پزشک ممکن است منجر به ناراحتی طولانی مدت یا حتی عوارض جدی تری شود. اگر پزشک واقعاً وضعیت شما را درک کرده باشد ، ممکن است از تشخیص یا س questionال مطمئن نباشید. شما می توانید با تشریح دقیق علائم خود ، سازماندهی برای قرار ملاقات و دریافت نظر دوم در صورت لزوم ، خطر تشخیص اشتباه پزشکی را کاهش دهید.
مراحل
روش 1 از 3: توصیف دقیق علائم برای پزشک
مرحله 1. از واژگان خاص ، توصیفی و مفصل استفاده کنید
هر فرد علائم پزشکی را متفاوت توضیح می دهد. به همین دلیل ، توصیف علائم و سایر اطلاعات مرتبط تا آنجا که می توانید مهم است. این نه تنها می تواند به پزشک شما در تشخیص بهتر و جلوگیری از تشخیص اشتباه کمک کند ، بلکه ممکن است درمان مناسب و سریع را برای شما انجام دهد. [تصویر: کاهش خطر تشخیص اشتباه به عنوان بیمار مرحله 1-j.webp
- علائم خود را با استفاده از صفت هایی که به راحتی قابل درک هستند شرح دهید. به عنوان مثال ، اگر درد دارید ، از کلماتی مانند کسل کننده ، شدید ، ضربان دار یا سوراخ کننده استفاده کنید. بگویید: "من در نوک انگشت بزرگ پا احساس ضربان می کنم."
- اگر بین شما و پزشک یک مانع زبانی وجود دارد ، سعی کنید شخصی را که به او اعتماد دارید بیاورید که می تواند علائم شما را به طور دقیق به پزشک منتقل کند.
مرحله 2. در مورد علائم خود صادق باشید
پزشک شما برای رسیدگی به انواع مسائل پزشکی آموزش دیده است. همیشه در مورد علائم و سابقه پزشکی خود صادق باشید بدون احساس شرم و خجالت. صادق نبودن یا عدم اطلاع پزشک از شما می تواند خطر تشخیص اشتباه را افزایش دهد.
- به عنوان مثال ، ممکن است وسوسه شوید که در مورد داشتن رابطه جنسی محافظت نشده به پزشک خود دروغ بگویید زیرا خجالت می کشید یا می ترسید که آنها شما را قضاوت کنند ، اما عدم رعایت این اطلاعات بسیار مهم به این معنی است که پزشک شما ممکن است شما را از نظر بیماریهای مقاربتی آزمایش نکند ، که می تواند منبع مشکل شما
- به خاطر داشته باشید که هر چیزی که به پزشک خود می گویید طبق قانون محرمانه است و آنها نباید شما را قضاوت یا شرمنده کنند. آنها ممکن است توصیه هایی در مورد نحوه ایمن تر شدن در آینده داشته باشند ، اما پزشک شما قبل از هر چیز به سلامت شما اهمیت می دهد.
مرحله 3. علائم خود را نشان داده و بگویید
به پزشک خود اجازه دهید علائم خاصی را که از لیست تهیه شده دارید بشناسد. همانطور که علائم را توصیف می کنید ، اگر می توانید ، نقطه دقیق بدن خود را در جایی که در حال مشاهده آن هستید به پزشک نشان دهید. این می تواند به پزشک شما در تشخیص بهتر هر شرایطی کمک کند. همچنین می تواند به اطمینان از درمان مناسب کمک کند.
تا حد امکان از واژه های خاص و توصیفی استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر مچ درد دارید ، به پزشک خود نشان دهید دقیقاً کجاست در حالی که می گویید: "من درد مچ دست چپ دارم"
مرحله 4. در مورد بروز علائم خود بحث کنید
وقتی علائم شما شروع شد به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین باید به پزشک اطلاع دهید که چه موقع و چند بار علائم رخ می دهد. این ممکن است خطر تشخیص اشتباه را به حداقل برساند و به شما در درمان سریع و مناسب کمک کند.
- هنگامی که برای اولین بار علائم را مشاهده کردید ، شامل شود. به پزشک اطلاع دهید که آیا آنها قبلاً اتفاق افتاده اند ، آیا از بین رفته اند و چگونه رخ می دهند. به عنوان مثال ، "من حدود یک هفته پیش متوجه تاری دید شدم ، اما این اتفاق در زمستان گذشته نیز برای من رخ داد. دردناک نیست و در طول روز بدتر می شود. من متوجه می شوم که دوش گرفتن این کار را بهتر می کند."
- اگر علائم بر توانایی شما در عملکرد تأثیر می گذارد ، به پزشک اطلاع دهید. بگویید: "با گذشت روز ، بینایی من آنقدر تار می شود که نمی توانم آنقدر خوب برای رانندگی ببینم. من به جای آن از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کردم."
- هرگونه علائم موازی یا سایر شرایطی را که دارید ذکر کنید.
مرحله 5. توضیح دهید که چه عواملی بر علائم شما تأثیر می گذارد
به پزشک خود بگویید چه چیزی باعث بهتر یا بدتر شدن علائم می شود. این همچنین می تواند از تشخیص اشتباه احتمالی جلوگیری کند.
- در کلمات خاصی به هر چیزی که باعث احساس بهتر یا بدتر می شود توجه کنید. به عنوان مثال ، اگر درد انگشتان پا دارید ، به پزشک اطلاع دهید هر حرکتی که باعث تیز شدن آن می شود. می توانید این را با این جمله توصیف کنید: "انگشتان پای من هنگام ایستادن احساس خوبی دارد ، اما به محض راه رفتن یا دویدن ، احساس درد شدیدی می کنم."
- محرک هایی را برای علائم خود که متوجه شده اید توضیح دهید. این ممکن است شامل غذاها ، نوشیدنی ها ، فعالیت ها یا داروها باشد.
مرحله 6. علائم بد بودن علائم خود را ارزیابی کنید
شدت علائم خود را با قرار دادن آنها در مقیاس یک تا ده شرح دهید. این می تواند به پزشک شما در تشخیص دقیق تر و درمان سریع و مناسب کمک کند.
از به حداقل رساندن یا بزرگنمایی علائم خودداری کنید. سپس در مقیاس بین یک تا ده قرار دهید. یکی به این معنی است که علائم شما تأثیر کمی بر شما دارند و ده مورد با بدترین تأثیر ممکن بر شما ارتباط دارد
مرحله 7. اگر دیگران علائم مشابهی دارند ، پزشک خود را مطلع کنید
ممکن است شما تنها فردی نباشید که علائم شما را تجربه می کند. اگر شخص دیگری که می شناسید آنها را دارد ، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. این امر نه تنها می تواند خطر تشخیص نادرست را به حداقل برساند ، بلکه پزشک را در مورد یک مشکل بالقوه بهداشت عمومی هشدار می دهد. این امر به ویژه برای علائم مربوط به تنفس یا دستگاه گوارش مهم است.
مرحله 8. علائم خود را تکرار کنید
ممکن است متوجه شوید که یک پزشک متوجه آنچه می خواهید بگویید نیست. اگر این اتفاق افتاد ، علائم خود را تکرار کنید تا هر دوی شما در یک صفحه قرار بگیرید. این می تواند اطمینان حاصل کند که پزشک شما تشخیص صحیح را ایجاد کرده و برنامه درمانی مناسب را تدوین کرده است.
روش 2 از 3: سازماندهی برای قرار خود
مرحله 1. برای ملاقات خود یک پروفایل جامع از بیماران تهیه کنید
مشخصات کامل بیمار شامل اطلاعاتی درباره شرایط پزشکی ، بستری شدن در بیمارستان یا جراحی هایی است که انجام داده اید. همچنین حاوی هرگونه دارویی است که مصرف کرده اید یا در حال حاضر مصرف می کنید. این اطمینان می دهد که پزشک شما تصویر کاملی از سلامتی شما دارد و این خطر را که فراموش کرده اید چیز مهمی را به آنها بگویید به حداقل می رساند. مشخصات همچنین می تواند به جلوگیری از تشخیص اشتباه کمک کند.
- کپی سوابق پزشکی را جمع آوری کنید یا مشخصات بیمار خود را با خلاصه کردن سابقه پزشکی خود بر روی یک کاغذ بنویسید.
- هر شیشه دارویی فعلی را به پزشک نشان دهید. اینها باید نام دارو و اطلاعات دوز را ذکر کنند. اطمینان حاصل کنید که هر گونه مکمل گیاهی که مصرف می کنید را نیز شامل می شود.
مرحله 2. لیستی از سوالات را برای پزشک خود بنویسید
اکثر مردم هنگام مراجعه به پزشک در مورد علائم یا شرایط س questionsالاتی دارند. نوشتن فهرستی از سوالات قبل از مراجعه به پزشک می تواند از فراموش کردن آنها جلوگیری کند. همچنین می تواند ویزیت شما را به حداکثر برساند و به پزشک شما در تشخیص درست تشخیص کمک کند.
به عنوان بخشی از سوالات خود ، هر گونه نگرانی یا نگرانی خود را ذکر کنید. به عنوان مثال ، "من در گذشته کیست تخمدان داشته ام. به نظر شما این می تواند یکی باشد؟"
مرحله 3. دلیل بازدید خود را خلاصه کنید
بسیاری از پزشکان با س questionsالاتی مانند "چه چیزی امروز شما را به اینجا می رساند؟" نوشتن یک یا دو جمله خلاصه از علائم شما می تواند به پزشک شما در مورد نگرانی های شما تصور اولیه دهد ، به حداکثر رساندن ویزیت شما کمک کرده و از تشخیص اشتباه احتمالی جلوگیری کند.
از علائم رایج در خلاصه خود استفاده کنید. این ممکن است شامل برخورد با درد ، ضعف ، استفراغ ، مشکلات روده ، تب ، مشکلات تنفسی یا سردرد باشد. به عنوان مثال ، بگویید: "من یک هفته معده درد و یبوست داشتم."
مرحله 4. از تشخیص خود تشخیص به پزشک خودداری کنید
مردم اغلب دوست دارند علائم خود را قبل از مراجعه به پزشک بررسی کنند. این به راحتی می تواند منجر به تشخیص اشتباه توسط شما ، بلکه توسط پزشک شما شود ، زیرا ممکن است علائمی را که در تحقیقات خود پیدا کرده اید "تجربه" کنید. اطمینان حاصل کنید که فقط علائمی را که دارید برای پزشک خود شرح دهید. از گفتن شرایطی که فکر می کنید دچار آن هستید اجتناب کنید.
توصیف تشخیص های بالقوه ای که انجام داده اید زمان مهمی را از توانایی پزشک شما در تشخیص صحیح شما می گیرد
روش 3 از 3: به دست آوردن نظر دوم
مرحله 1. با شرکت بیمه خود تماس بگیرید
اگر دلیلی برای شک و تردید در تشخیص پزشک دارید ، ممکن است بخواهید نظر دوم را دریافت کنید. این می تواند اطمینان حاصل کند که شما درمان سریع و مناسب را دریافت می کنید. با این حال ، ممکن است شرکت بیمه شما برای گرفتن نظر دوم محدودیت هایی داشته باشد. به شرکت بیمه خود اطلاع دهید که می خواهید نظر دوم را دریافت کنید. این می تواند از اطلاع شما در مورد موارد تحت پوشش و همچنین جلوگیری از سردرگمی یا انکار صورتحساب اطمینان حاصل کند.
- به نماینده بیمه خود بگویید چرا می خواهید نظر دوم را دریافت کنید. این می تواند به این دلیل باشد که مطمئن نیستید پزشک شما را درک کرده است یا پزشک شما نظر دوم را از متخصص پیشنهاد کرده است.
- ببینید بیمه شما شامل چه مواردی می شود و آیا نیاز دارید به متخصصان خاصی در برنامه خود مراجعه کنید. این بازدید ممکن است ابتدا نیاز به تأیید داشته باشد.
مرحله 2. اطلاعات مربوطه را جمع آوری کنید
قبل از اینکه به سراغ نظر دوم بروید ، مطمئن شوید که هرگونه اطلاعات مربوط به پرونده خود را برای قرار ملاقات آماده کرده اید. این می تواند به پزشک کمک کند تا مورد شما را بهتر ارزیابی کند. همچنین می تواند تشخیص و درمان سریع و مناسب را تضمین کند. موارد زیر را برای قرار خود در نظر بگیرید:
- سوابق پزشکی قبلی
- اطلاعات تماس با پزشک اول
- کارت بیمه
- لیست داروهای تجویزی و آلرژی
- نتایج آزمایشات تشخیصی
مرحله 3. به پزشک دیگری مراجعه کنید
گرفتن نظر دوم اشکالی ندارد. در واقع ، ممکن است به آسانی ذهن شما کمک کند و/یا بهترین درمان را برای شما انجام دهد. بسیاری از پزشکان از نظر دوم استقبال می کنند و حتی پیشنهاد می کنند که نظر دوم را دریافت کنند. بسته به شرایط شما ، مراجعه به پزشک عمومی یا متخصص دیگر را انتخاب کنید.
- به پزشک اول خود اطلاع دهید که به دنبال نظر دوم هستید. این حق شماست که به عنوان یک بیمار از پزشک دیگری برای ارزیابی وضعیت خود درخواست کنید. تشخیص دهید که پزشکان ممکن است به خوبی با هم همکاری کنند تا از بهترین درمان ممکن اطمینان حاصل کنند.
- به پزشک دوم خود بگویید که در مورد نظر اول مشورت کرده اید و نتایج آن چیست. می توانید بگویید: "من در این مورد به پزشک دیگری مراجعه کردم و واقعاً مایل نیستم قبل از بررسی همه گزینه هایم ، چنین روشی اساسی را انجام دهم."
مرحله 4. گزینه های خود را مورد بحث قرار دهید
پزشک جدید باید برنامه تشخیص و درمان را ارائه دهد. این می تواند یکسان باشد یا با نظر اول متفاوت باشد. از پزشک بخواهید مزایا و معایب هر گزینه را توضیح دهد تا به شما در انتخاب مناسب برای نیازهای شما کمک کند.
