پسوریازیس به طور بالقوه با افزایش خطر ابتلا به دو نوع لنفوم ، لنفوم هوچکین (HL) و لنفوم سلول T جلدی (CTCL) مرتبط است. پیوند هنوز قابل درک یا حتی تأیید نشده است. این ارتباط ممکن است به این دلیل باشد که افراد دارای سیستم ایمنی غیر طبیعی ممکن است به پسوریازیس مبتلا شوند ، و همین ناهنجاری آنها را مستعد ابتلا به لنفوم نیز می کند. نظریه دیگر این است که برخی از داروهایی که برای درمان پسوریازیس استفاده می شوند ، اگر به صورت سیستمیک مصرف شوند ، ممکن است باعث ایجاد لنفوم در افرادی شوند که از نظر ژنتیکی مستعد هستند. از آنجا که ارتباط بین این دو بیماری هنوز مبهم است ، مهم است که خود را در مورد علائم و نشانه های مشکوک آموزش دهید ، در صورت لزوم برای ارزیابی و آزمایش های تشخیصی به پزشک مراجعه کنید و در صورت تشخیص لنفوم سریعاً تحت درمان قرار بگیرید.
مراحل
روش 1 از 3: توجه به علائم لنفوم احتمالی
مرحله 1. علائم و نشانه های مشکوک به لنفوم هوچکین (HL) را بشناسید
HL سرطانی از نوع خاصی از سلول های ایمنی یا گلبول های سفید خون است که در غدد لنفاوی قرار دارد (از این رو اصطلاح لنف-اوما به معنی سرطان غدد لنفاوی است). HL معمولاً به عنوان یک یا چند غدد لنفاوی بزرگ شده خود را نشان می دهد. این موارد ممکن است در هر نقطه از بدن مانند گردن ، بالای استخوان ترقوه ، زیر بغل یا کشاله ران رخ دهد.
- بزرگ شدن غدد لنفاوی نیز ممکن است به دلایل دیگری مانند عفونت رخ دهد ، بنابراین لزوماً به این معنی نیست که سرطان وجود دارد.
- با این حال ، اگر بزرگ شدن غدد لنفاوی همچنان ادامه داشت ، یا متوجه شدید که همچنان در حال رشد است ، به ویژه اگر سفت ، ثابت و بی حرکت باشد ، بلافاصله به دنبال ارزیابی پزشکی حرفه ای باشید.
مرحله 2. مراقب برجستگی های قرمز رنگ روی پوست باشید
توجه به علائم و نشانه هایی که ممکن است مشکوک به لنفوم سلول T جلدی (CTCL)-نوع MF باشد ، بسیار مهم است. زیرگونه MF (Mycosis fungoides) CTCL معمولاً به صورت برجستگی های قرمز رنگ روی پوست ظاهر می شود. اینها ممکن است انواع مختلفی داشته باشند ، از صاف ، تکه مانند ، پوسته پوسته (شبیه پسوریازیس) ، و ندولار.
مرحله 3. یک ضایعه قرمز بزرگ را روی پوست خود مشاهده کنید
همچنین مهم است که علائم و نشانه هایی را که ممکن است برای لنفوم سلول T جلدی (CTCL)-نوع Sezary نگران کننده باشد ، مراقب باشید. نوع Sezary از CTCL نسخه شدیدتری است (قدمی بالاتر از نوع Mycosis fungoides). همچنین به عنوان "سندرم مرد قرمز" شناخته می شود ، زیرا تمام پوست شبیه یک ضایعه بزرگ قرمز بزرگ می شود. بسیار شدید است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
مرحله 4. به علائم عمومی سرطان توجه کنید
مواردی که باید به دنبال آن باشید شامل کاهش وزن غیرمنتظره (10 درصد یا بیشتر در شش ماه گذشته) ، عرق کردن شبانه (نیاز به تغییر ملحفه خود) و/یا تب غیرقابل توضیح بیش از 38 درجه سانتیگراد (100.4 درجه فارنهایت) به در صورت مشاهده هر یک از موارد فوق (که به آن علائم "B" می گویند) ، علائم "پرچم قرمز" برای سرطان احتمالی هستند و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.
روش 2 از 3: مراجعه به پزشک
مرحله 1. در صورت مشکوک بودن به لنفوم احتمالی به پزشک خود مراجعه کنید
اگر متوجه یک غدد لنفاوی مشکوک ، یک ضایعه نگران کننده در پوست خود یا علائم عمومی "علائم قرمز" در مورد سرطان احتمالی شدید ، باید یک جلسه فوری با پزشک خود رزرو کنید. حتی ممکن است به متخصص پوست (متخصص پوست) برای بررسی دقیق ناحیه موردنظر و انجام آزمایشات تشخیصی در صورت لزوم اعزام شوید.
- برای تشخیص CTCL ، بیوپسی پوست کافی است. بیوپسی پوست می تواند بین ضایعات پسوریازیس و ضایعاتی که لنفوم پوستی احتمالی (CTCL) هستند ، تمایز قائل شود.
- بیوپسی غدد لنفاوی برای رد یا رد وجود سرطان (لنفوم هوچکین) در یک غدد لنفاوی مشکوک مورد نیاز است.
- توجه داشته باشید که در صورت بی نتیجه بودن بیوپسی اولیه ، ممکن است لازم باشد چندین ارزیابی (بیوپسی پوست و/یا بیوپسی غدد لنفاوی) دریافت کنید.
- گاهی اوقات تشخیص سرطان (لنفوم) در بیوپسی با گذشت زمان آشکارتر می شود ، بنابراین توصیه های پزشک خود را دنبال کرده و در صورت نیاز آزمایش های پیگیری مناسب را دریافت کنید.
مرحله 2. داروهای منظم پسوریازیس را ادامه دهید
مهم است که توجه داشته باشید که هیچ شواهد فعلی برای تغییر داروهای پسوریازیس به عنوان وسیله ای برای کاهش خطر ابتلا به لنفوم وجود ندارد. تصور می شود که افزایش خطر ابتلا به لنفوم بیشتر به روند بیماری زمینه ای پسوریازیس مربوط می شود تا به درمان های پزشکی.
ممکن است برخی از درمان های سرکوب کننده سیستم ایمنی پسوریازیس خطر ابتلا به لنفوم را افزایش دهند. با این حال ، در این مرحله ، شواهد برای توصیه به تغییر رژیم دارویی پسوریازیس کافی نیست
مرحله 3. غربالگری منظم پوست را توسط پزشک انتخاب کنید
اگر نگران خطر ابتلا به لنفوم هستید ، می توانید از پزشک خود در مورد حضور در آزمایش های دوره ای "غربالگری سرطان" سوال کنید. این ممکن است شامل ارزیابی کامل ضایعات پوستی شما باشد تا اطمینان حاصل شود که همه آنها مربوط به پسوریازیس هستند و نه به سرطان احتمالی و همچنین بررسی غدد لنفاوی شما. اگر لنفوم در غدد لنفاوی عمیق تری باشد که در زیر پوست قرار نگرفته باشد ، مانند غدد لنفاوی نزدیک ریه یا شکم ، لنفوم لزوماً پیدا نمی شود.
روش 3 از 3: درمان لنفوم
مرحله 1. در صورت تشخیص لنفوم هوچکین (HL) ، درمان مناسب را دریافت کنید
درمان اصلی برای اکثر موارد HL شیمی درمانی است. در برخی موارد ، اشعه به عنوان درمانی برای موارد موضعی HL که به طور سیستماتیک در بدن پخش نشده اند (یعنی جایی که فقط یک یا چند غدد لنفاوی به نظر می رسد تحت تأثیر قرار گرفته اند ، اما سرطان گسترده نیست) داده می شود. اشعه ممکن است به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی داده شود.
پیوند سلول های بنیادی ممکن است در موارد شدید HL یا در موارد مکرر که به درمان اولیه پاسخ نمی دهند ، نوعی درمان تلقی شود
مرحله 2. گزینه های درمانی CTCL را با پزشک خود در میان بگذارید
در لنفوم سلول T (CTCL) ، انواع استراتژی های درمانی وجود دارد که ممکن است مورد آزمایش قرار گیرد. این موارد شامل درمانهای موضعی است که مستقیماً روی ضایعات پوستی ، فتوتراپی برای ناحیه آسیب دیده ، اشعه موضعی ، شیمی درمانی بدن و موارد دیگر اعمال می شود.
اگر در واقع CTCL تشخیص داده شود ، بهترین درمان برای شما بستگی به میزان سرطان دارد (و اینکه آیا در یک ضایعه پوستی موضعی قرار دارد یا اینکه در سراسر بدن شما شروع به گسترش کرده است)
مرحله 3. درمان های پسوریازیس خود را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما توصیه دیگری کرده باشد
بسته به نوع درمان سرطانی که برای لنفوم خود دریافت می کنید ، ممکن است لازم باشد درمان پسوریازیس خود را موقتاً متوقف (یا کاهش دهید). با این حال ، اگر آنها متوقف شوند (به عنوان مثال ، در طول دوره شیمی درمانی شدید) ، به احتمال زیاد می توانید پس از اتمام درمان آنها را از سر بگیرید.
