استفاده از توصیه های اعضای خانواده می تواند مشکل باشد ، اما پاسخ دادن به توصیه های یکی از بستگان درمانگر بسیار مشکل است. این که آیا شما از مشاوره خواسته اید و تصمیم گرفته اید آن را نپذیرید یا ناخواسته بوده است ، شما حق دارید نه بگویید یا از توصیه پیروی نکنید. هنگام رد توصیه ، با آرامش و احترام نه بگویید. با احساسات خود کنار بیایید و احساسات خویشاوندان خود را نیز در نظر بگیرید.
مراحل
روش 1 از 3: نه گفتن
مرحله 1. مودب باشید
ممکن است به خویشاوندان و توصیه های آنها احترام بگذارید اما همچنان می خواهید نه بگویید. بگویید ، "متشکرم ، من در مورد آن فکر می کنم" به عنوان راهی که به توصیه های آنها توجه نمی کند. همچنین می توانید بگویید: "این ایده خوبی است و من تصمیم می گیرم که آیا این برای من مناسب است یا خیر." این بیانیه توصیه های آنها را خوب می داند ، اما لزوماً برای شما مناسب نیست.
-
نیازی نیست که بی ادب باشید یا بگویید توصیه آنها بد یا غلط است.
توصیه های نسبی که درمانگر است را رد کنید مرحله 1 گلوله 1
مرحله 2. محکم باشید
اگر توصیه ها نامناسب است یا خواسته نشده است ، به اقوام خود این را به صورت محکم و بی دریغ اطلاع دهید. به روشنی بیان کنید که نمی خواهید در مورد آن بحث کنید و توصیه باید پایان یابد. ممکن است بخواهید احساسات یا تجربیات خود را به اشتراک بگذارید ، اما قاطعانه بگویید که توصیه نمی خواهید.
-
شاید خویشاوندان شما توصیه های روابطی برای شما داشته باشند و شما از مردم نمی خواهید که در این مورد صحبت کنند. بگویید ، "من در حال حاضر توصیه ای نمی خواهم" یا "من به دانش شما و تمایل شما برای کمک احترام می گذارم ، اما در حال حاضر زمان خوبی برای من برای دریافت این توصیه نیست. وقتی آماده باشم ، نزد شما می آیم."
توصیه های نسبی که درمانگر است را رد کنید مرحله 2 گلوله 1
مرحله 3. از آنها تشکر کنید
غالباً ، این نوع توصیه ها از یک مکان خوب می آید و مفید است. بستگان شما ممکن است تخصص بالینی داشته باشند و بخواهند به شما کمک کنند. اگر بدون درخواست شما داده شده است ، مشکلی نیست که توصیه را نپذیرید ، حتی اگر توصیه متخصص باشد. عکس العمل شما هر چه باشد ، از آنها تشکر کنید که به فکر شما هستند.
می توانید یک جمله ساده بگویید "متشکرم که به من فکر کردی" و آن را کنار بگذار
مرحله 4. حتی اگر معمولاً موافق هستید نه بگویید
اگر شما تمایل دارید توصیه های خویشاوندان خود را بپذیرید اما این بار تصمیم نگرفته اید ، نه گفتن دشوارتر خواهد بود. به ویژه اگر به نظر و توصیه های خویشاوندان خود احترام بگذارید ، گاهی اوقات تشکر از شما نمی تواند مشکل باشد. ممکن است در نه خود قاطع باشید یا در مورد آن مطمئن نیستید. در هر صورت ، نترسید این بار توصیه ها را رد کنید ، حتی اگر این توصیه را هر دفعه دیگر انجام داده اید.
- بگویید ، "من از توصیه هایی که به طور مرتب به من می کنید قدردانی می کنم و به نظرم در طول زمان واقعاً مفید بوده است. ممنون میشم راهنماییم کنید که چطور افسردگی رو درمان کنم. در حال حاضر ، من در مورد رفتار دیگری با آن فکر می کنم ، اما این را در نظر خواهم داشت."
- به خاطر داشته باشید که اکثر درمانگران خوب می دانند که تنها کاری که می توانند انجام دهند این است که توصیه کنند و به عهده گیرنده است که به آن عمل کند. همچنین به یاد داشته باشید که شما حق دارید توصیه ها را بپذیرید یا نادیده بگیرید.
روش 2 از 3: بحث مشاوره و حدود
مرحله 1. دیدگاه آنها را بپذیرید
ممکن است هنگام درخواست مشاوره خویشاوندان خود را رد کنید. اگر پس از مدتی ملاحظه ، تصمیم دیگری گرفته اید ، ممکن است بخواهید اقوام خود را مطلع کنید. به آنها بگویید که توصیه آنها را در نظر گرفته اید ، اما مسیر متفاوتی را انتخاب کرده اید. از آنها برای وقت و توجه خود و ارائه دیدگاه آنها تشکر کنید.
به عنوان مثال ، بگویید: "می دانم که در مورد طلاق از شما مشاوره خواستم و از پیشنهادات شما سپاسگزارم. من تصمیم گرفتم که راه دیگری را دنبال کنم ، اما از آنچه شما گفتید قدردانی می کنم."
مرحله 2. در مورد دریافت مشاوره صحبت کنید
اگر خویشاوند شما به طور مداوم توصیه می کند ، فکر کنید که چگونه این امر بر روابط شما تأثیر می گذارد. این واقعیت که بستگان شما یک درمانگر هستند می تواند پویایی ناخوشایندی را برای شما ایجاد کند. اگر توصیه آنها باعث ناراحتی شما می شود ، چیزی بگویید. احساسات خود را بیان کنید و توصیه ها بر شما تأثیر بگذارند.
- به عنوان مثال ، بگویید: "من از نصیحتی که می کنید قدردانی می کنم ، مخصوصاً به این دلیل که می دانم شما تخصص خاصی دارید. با این حال ، گاهی اوقات از دریافت مشاوره از شما به عنوان خویشاوندم و به عنوان درمانگر احساس ناراحتی می کنم و ترجیح می دهم تا زمانی که من آن را درخواست نکنم توصیه ای نکنید."
- همچنین می توانید بگویید: "رد توصیه های شما به عنوان بستگان من و به عنوان یک درمانگر دشوار است. من دوست ندارم در این راه با شما تعارض داشته باشم ، بنابراین بهتر است توصیه ها را از روی میز دور نگه دارید."
مرحله 3. برخی از مرزها را تعیین کنید
مهم است که در هر نوع رابطه ای مرزها را زود تعیین کنید. ممکن است دوست داشته باشید از مشاوره استفاده کنید ، از آن متنفر باشید یا در مواقعی قدر بدانید و نه دیگران. اگر نمی خواهید آن را بشنوید ، در اسرع وقت به اقوام خود اطلاع دهید. اگر بعضی اوقات از توصیه ای قدردانی می کنید ، این را نیز روشن کنید. ارتباط روشن می تواند به رابطه شما در دراز مدت کمک کند.
- به عنوان مثال ، بگویید: "من فقط وقتی از شما مشاوره می خواهم" یا "من به نظرات شما علاقه ندارم و ترجیح می دهم آنها را برای خود نگه دارید."
- اگر از صحبت با خویشاوند خود لذت می برید ، مکالمات خود را با آنچه می خواهید شروع کنید. به عنوان مثال ، بگویید: "من نمی خواهم نصیحت شما را بشنوم ، من فقط حمایت شما را می خواهم" یا "من در این مورد توصیه ای می خواهم."
مرحله 4. حفظ برخی از حریم خصوصی
اگر خانواده شما تمایل دارند همه چیز را درباره همه بدانند ، ممکن است حفظ احساس حریم خصوصی در زندگی شخصی شما دشوار باشد. برخی از خانواده ها ممکن است بیش از دیگران مداخله کنند و این امر در مورد خویشاوندانی که درمانگر هستند نیز صادق است. اگر می خواهید در امور خود دور از خانواده (و به ویژه خویشاوندان) حریم خصوصی بیشتری داشته باشید ، درخواست کنید که مسائل خصوصی شما خصوصی بماند.
- به عنوان مثال ، اگر با مشکلات روحی روبرو هستید ، ممکن است نخواهید که تمام اعضای خانواده شما از مشکلات و وزن شما مطلع شوند ، مهم نیست که نیت آنها چقدر خوب است. اگر با یکی از اعضای خانواده خود صحبت می کنید ، بگویید: "من می خواهم به تو اعتماد کنم ، اما لطفاً به خواسته من برای محرمانه بودن این موضوع احترام بگذارید و آن را با دیگران در میان نگذارید."
- همچنین می توانید بگویید: "این زمان سختی برای من است ، و من احساس می کنم تحت توصیه های زیادی قرار گرفته ام. من فقط حمایت می خواهم در حال حاضر."
روش 3 از 3: کنار آمدن با احساسات خود
مرحله 1. با ترس های خود کنار بیایید
اگر خانواده شما به نظر این اقوام احترام می گذارند ، ممکن است از واکنش منفی که از رد توصیه ها دریافت می کنید ، بترسید. اگر سایر اقوام با خویشاوند شما که درمانگر است موافق باشند ، مخالفت با توصیه آنها حتی سخت تر است. صرف نظر از احساس دیگران ، برخی تصمیمات تنها با شما است. توصیه ها را در نظر بگیرید ، چند نفس عمیق بکشید و با انتخاب ها روبرو شوید.
به عنوان مثال ، اگر چند نفر از اعضای خانواده فکر می کنند شما باید در مشروبات الکلی گمنام شرکت کنید ، اما از رفتن به آنجا سودی نمی برید ، مشکلی نیست که خودتان انتخاب کنید ، حتی اگر از واکنش های آنها می ترسید
مرحله 2. احساس ناامیدی را در نظر بگیرید
ممکن است در نه گفتن ترسناک باشید زیرا به خویشاوند خود احترام می گذارید و نمی خواهید آنها (یا خانواده خود) را اذیت یا ناامید کنید. مهم است که ناامید کننده را با آنچه برای شما خوب است ، تعادل دهید ، حتی اگر آن شخص توصیه های متخصص را ارائه دهد. اگر قضاوت شما به این نتیجه رسید که نمی خواهید از توصیه ها استفاده کنید ، نه گفتن اشکالی ندارد.
گاهی اوقات شما کارهایی را برای خانواده خود انجام می دهید زیرا این کار درستی است. در مواقع دیگر ، شما کارهایی را انجام می دهید زیرا برای شما مناسب است. بگویید: "اگر از انتخاب دیگری ناامید شدید ، متأسفم. من معتقدم که این برای من بهترین است."
مرحله 3. نتایج خود را بپذیرید
خویشاوند شما ممکن است توصیه های صحیحی به شما بدهد ، و اگر تصمیم بگیرید که آن را نپذیرید ، ممکن است پشیمان شوید. این می تواند یک واقعیت باشد ، بنابراین برای هر نتیجه ای که پیش می آید آماده شوید. بستگان شما ممکن است بگویند ، "من به شما گفتم" یا سعی کنید به شما کمک کند تا روی پای خود بایستید. هر اتفاقی بیفتد ، مسئولیت تصمیم گیری را به عهده خودتان بگیرید. مهم است که خود را مسئول بدانید تا بتوانید از اشتباهات خود درس بگیرید.
