اگر تا به حال دچار ضربه ای شدید یا دیده اید که این اتفاق برای شخص دیگری افتاده است ، احتمالاً می خواهید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آن انجام دهید. این برجستگی ها معمولاً ناشی از سوزش در نزدیکی سوراخ شدن غضروف است که می تواند ناشی از عفونت ، واکنش آلرژیک یا تکنیک ضعیف سوراخ شدن باشد. خوشبختانه ، جلوگیری از ضربه ها کار سختی نیست. هیچ تضمینی وجود ندارد که دچار مشکل نشوید ، زیرا بسیاری از چیزهای مختلف می تواند باعث ایجاد آن شود. با این حال ، اقدامات ایمنی و بهداشتی مناسب می تواند تا حد زیادی خطر ابتلا به عوارض ناشی از سوراخ شدن شما را کاهش دهد.
مراحل
روش 1 از 3: آمادگی ایمنی
مرحله 1. قبل از انجام سوراخ شدن ، از نظر آلرژی فلزی یا پلاستیکی بررسی شوید
یکی از علل احتمالی ایجاد برآمدگی ، واکنش آلرژیک به مواد سوراخ کننده است که باعث ایجاد درماتیت می شود. به یک متخصص آلرژی مراجعه کنید و از نظر آلرژی به فلزات رایج مانند فولاد ، تیتانیوم ، طلا و تایگون تست شوید. اگر به هر یک از این موارد واکنش نشان دادید ، هنگامی که سوراخ می شوید از آن مواد اجتناب کنید.
- اگر می دانید که به چیز خاصی حساسیت دارید ، حتماً پیرسرتان را در این مورد مطلع کنید تا از آن مواد استفاده نکنند.
- همچنین ممکن است نسبت به محلول تمیز کننده برای سوراخ کردن خود واکنش نشان دهید.
مرحله 2. از پزشک خود بپرسید که آیا سوراخ کردن با کاهش ایمنی بدن بی خطر است یا خیر
عفونت ها همچنین می توانند برآمدگی های سوراخ کننده ایجاد کنند و شما بیشتر مستعد عفونت هایی با سیستم ایمنی ضعیف هستید. همه چیز می تواند ایمنی شما را سرکوب کند ، از جمله بیماری هایی مانند HIV و هپاتیت ، برخی داروها ، درمان سرطان و یک اختلال خود ایمنی. اگر شرایطی دارید که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود ، همیشه ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که پیرسینگ بی خطر است.
- ممکن است پزشک به شما بگوید که پیرسینگ ایده خوبی نیست. در این صورت به آنها گوش دهید تا خود را در امان نگه دارید.
- اگر بیماری هایی دارید که می توانند از طریق خون منتقل شوند ، مانند HIV یا هپاتیت ، همیشه قبل از قرار ملاقات با سوراخ کننده خود اطلاع دهید تا بتوانند اقدامات ایمنی مناسب را انجام دهند.
مرحله 3. اگر مستعد ابتلا به کلوئید هستید ، به طور کلی از سوراخ شدن اجتناب کنید
کلوئیدها رشد بیش از حد بافت اسکار هستند ، به این معنی که حتی صدمات کوچک می تواند برآمدگی های بزرگی روی پوست ایجاد کند. اگر قبلا کلوئید داشته اید ، انجام پیرسینگ ایده خوبی نیست. شما می توانید یک کلوئید در محل پیرسینگ ایجاد کنید.
- اگر همچنان سوراخ می خواهید ، حتماً ابتدا از پزشک خود سوال کنید. آنها می توانند خطرات را توضیح دهند و به شما بگویند که آیا این ایده خوبی است.
- در صورت ابتلا به کلوئید می توانید از جواهرات استفاده کنید. گوشواره های بدون سوراخ وجود دارد که فقط بدون سوراخ شدن روی پوست شما چسبانده می شوند.
روش 2 از 3: قرار ملاقات با پیرسینگ
مرحله 1. به یک سوراخ کننده مجاز و حرفه ای بروید
این متخصصان به احتمال زیاد تمام مراحل ایمنی و بهداشتی لازم را برای ایمن نگه داشتن شما در طول سوراخ کردن انجام می دهند. سوراخ مورد نظر خود را مورد بررسی قرار دهید و مطمئن شوید که آنها دارای کلیه مجوزهای دولتی لازم برای راه اندازی یک فروشگاه پیرسینگ هستند. از مغازه ای که همه این مجوزها را ندارد دیدن نکنید.
- همچنین بررسی نظرات به صورت آنلاین خوب است. اگر برخی از مشتریان قبلی شکایت کرده اند که تجربه بدی داشته اند ، بهتر است ایمن باشید و یک سوراخ کننده دیگر پیدا کنید.
- همیشه از سوراخ کردن خانه اجتناب کنید ، مانند اجازه دادن به دوست خود این کار را انجام دهید. این بسیار خطرناک است و به راحتی می توانید عفونت کنید یا چنین اشتباهی را مرتکب شوید.
مرحله 2. تأیید کنید که مرکز پیرسینگ تمیز و بهداشتی است
حتی ممکن است یک متخصص دارای مجوز از کار بیفتد ، بنابراین همیشه قبل از سوراخ کردن تمیز و بهداشتی بودن استودیو را بررسی کنید. برخی از مواردی که باید به دنبال آنها باشید عبارتند از:
- سطوح قابل مشاهده مانند کف ، پیشخوان ، قفسه ها و سینک ها را تمیز کنید.
- مواد پیرسینگ با برچسب و جدا شده.
- کارکنان از بهداشت خوبی استفاده می کنند ، از جمله پوشیدن دستکش ، شستن دست ها و عقیم سازی صندلی ها پس از نشستن مشتری در آنها.
- سطل های زباله برای سوزن ها و ابزارهای استفاده شده.
- اگر از نظر شما تمیز به نظر نمی رسد هرگز از خروج از ساختمان خجالت نکشید. ممکن است احساس بی ادبی کنید ، اما بسیار بهتر از ابتلا به عفونت است.
مرحله 3. مطمئن شوید که سوراخ کننده به جای تفنگ سوراخ کننده از سوزن استفاده می کند
انجمن سوراخ کننده های حرفه ای سوراخ کردن اسلحه را توصیه نمی کند. آنها می توانند آسیب های زیادی ایجاد کنند و مستعد گسترش عفونت هستند. تمیز کردن سوزن ها بسیار آسان تر است و تقریباً به بافت آسیب نمی رساند ، بنابراین مطمئن شوید که سوراخ کننده شما از یک سوراخ کننده برای سوراخ کردن شما استفاده می کند.
- به هر حال اکثر سوراخ کننده های معتبر از سوزن استفاده خواهند کرد. اگر فردی از تفنگ سوراخ کننده استفاده می کند ، می تواند به این معنی باشد که مجرب نیست و بهتر است یک سوراخ کننده دیگر پیدا کنید.
- مشاهده اسلحه های سوراخ کننده در جواهرفروشی ها یا سایر محیط های غیرحرفه ای رایج است.
مرحله 4. برای سوراخ کردن خود یک فلز ضد حساسیت درخواست کنید
حتی اگر حساسیت خاصی ندارید ، برخی از مواد بیشتر از بقیه مستعد ایجاد سوزش هستند. بهترین انتخاب برای پیرسینگ فولاد ضد زنگ جراحی ، تیتانیوم ، نیوبیوم یا طلا است. مطمئن شوید که سوراخ کننده شما از یکی از این مواد برای سوراخ کردن شما استفاده می کند.
- بیشتر پیرس های معتبر به هر حال فقط از مواد ضد حساسیت استفاده می کنند ، اما تأیید این امر همیشه خوب است.
- انتخاب های بد برای سوراخ کردن شامل آهن ، فولاد درجه پایین و پلاستیک است.
روش 3 از 3: مراقبت های مناسب پس از
مرحله 1. تمام دستورالعمل های سوراخ کننده خود را برای مراقبت های بعدی دنبال کنید
یک استودیو معتبر پیرسینگ لیستی از دستورالعمل های مربوط به تمیز کردن و مراقبت صحیح از پیرسینگ را تا زمان بهبودی به شما ارائه می دهد. این دستورالعمل ها را بخوانید و قبل از خروج مطمئن شوید که آنها را درک کرده اید ، سپس آنها را دنبال کنید تا به درمان سوراخ شدن کمک کنید.
اگر در مورد مراحل مراقبت مناسب بعد از درمان مطمئن نیستید ، از پرسیدن هر گونه سوال دریغ نکنید. در صورت داشتن هرگونه سوال بعداً با استودیو تماس بگیرید
مرحله 2. هر روز سوراخ خود را تمیز کنید تا از عفونت جلوگیری شود
ابتدا دستان خود را بشویید تا هر گونه باکتری از بین برود. سپس مقداری محلول تمیز کننده نمک نمک یا آب و صابون را روی یک سواب پنبه بریزید و آن را در اطراف سوراخ خود بمالید. پس از اتمام کار ناحیه مورد نظر را برای از بین بردن باقی مانده شستشو دهید. پایان کار را با ملایم زدن ناحیه با حوله خشک کنید.
اگر سوراخ دهان دارید ، مانند زبانتان ، بهترین راه برای تمیز کردن آن این است که دهانشویه بدون الکل را دوبار در روز بمالید
مرحله 3. هنگام تمیز کردن تکه های خود از ضد عفونی کننده ها یا کرم ها خودداری کنید
آنتی سپتیک های شدید مانند الکل یا پراکسید در واقع منطقه را تحریک می کنند و می توانند به پوست شما آسیب برسانند. کرم ها و پمادهای ضد باکتری می توانند خاک را جذب کرده و از ورود اکسیژن به محل زخم جلوگیری کنند. همه اینها برای روند بهبود مضر است ، بنابراین از این گزینه ها صرف نظر کنید.
مرحله 4. از لمس یا بازی با سوراخ کردن خود خودداری کنید
این ممکن است وسوسه کننده باشد ، اما تمام تلاش خود را برای مقاومت انجام دهید. لمس سوراخ می تواند باکتری ها را گسترش داده و ناحیه را تحریک کند و باعث ایجاد برجستگی شود. مگر اینکه سوراخ را تمیز کنید ، آن را به حال خود رها کنید.
اگر مجبورید سوراخ را لمس کنید ، ابتدا دستان خود را بشویید
مرحله 5. سوراخ را بگذارید مگر اینکه پزشک یا سوراخ کننده به شما بگوید آن را بردارید
اگر آن را قبل از بهبودی بردارید ، سوراخ شدن شما بسته می شود ، به این معنی که باید دوباره ناحیه را سوراخ کنید. صدمات بیشتر می تواند باعث ایجاد برجستگی شود ، بنابراین سوراخ را بگذارید مگر اینکه متخصص به شما بگوید آن را بیرون بیاورید.
حتی اگر سوراخ شدن شما عفونی شود ، متخصصان توصیه می کنند که آن را در دوره بهبودی به جز آخرین راه حل بگذارید
مرحله 6. در صورت بروز عفونت به پزشک مراجعه کنید
همه سوراخ ها ممکن است به طور بالقوه آلوده شوند ، بنابراین مراقب خود باشید. علائم اصلی عفونت افزایش درد ، قرمزی ، گرما و چرک در اطراف سوراخ شدن است. همچنین ممکن است تب داشته باشید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
احتمالاً پزشک به شما آنتی بیوتیک خوراکی می دهد تا عفونت را از بین ببرد و به شما توصیه می کند که تمیز کردن سوراخ را با دقت انجام دهید
نکات
- برآمدگی ها پس از سوراخ کردن مناطق غضروفی ، مانند گوش فوقانی ، شایع تر هستند. این به این دلیل است که غضروف کندتر از سایر بافت ها بهبود می یابد. اطمینان حاصل کنید که تمام دستورالعمل های مراقبت های بعد از پیرسینگ غضروف را رعایت کنید یا از این دستورات به طور کامل اجتناب کنید.
- پیرسینگ معمولاً در عرض 6 هفته بهبود می یابد. اگر داروی شما بیش از این زمان می برد ، با پزشک خود تماس بگیرید تا ببینید مشکلی وجود دارد یا خیر.
