اجبار ، که بخشی از اختلال وسواس جبری (OCD) است ، رفتارها ، افکار یا آیین هایی است که شخص بارها و بارها تکرار می کند. این کار در جهت خنثی سازی یا از بین بردن وسواس یا افکار تهدیدآمیز انجام می شود. اجبار می تواند در همه جنبه های زندگی یک فرد اختلال ایجاد کند. اگرچه OCD را می توان با دارو درمان کرد ، اما درمان معمولاً اولین نوع درمانی است که برای مدیریت وسواس و اجبار استفاده می شود. اگر رفتار اجباری را تجربه می کنید ، می توانید یاد بگیرید که چگونه شروع به شرکت در درمان کنید تا به درمان مورد نیاز خود برسید.
مراحل
قسمت 1 از 3: انتخاب نوع مناسب درمان
مرحله 1. یک متخصص OCD در منطقه خود پیدا کنید
برای شروع شرکت در درمان اجبارهای خود ، باید یک متخصص بهداشت روانی در منطقه خود پیدا کنید که تجربه درمان اجبار را دارد. به دنبال درمانگران ، روانشناسان یا مشاورانی باشید که دارای مجوز و مدرک از برنامه ها و موسسات معتبر هستند.
- اگر تحت درمان روانپزشک از طریق دارو هستید ، ممکن است بخواهید از او بخواهید به یک درمانگر که می تواند به شما کمک کند ، مراجعه کند.
- پزشک عمومی شما ممکن است بتواند شما را به متخصص ارجاع دهد. همچنین می توانید مراکز مشاوره ای را که در زمینه شما OCD را درمان می کنند جستجو کنید.
- پایگاه های داده آنلاین وجود دارد که می تواند به شما در یافتن متخصصان اجباری در منطقه شما کمک کند. فهرست اطلاعات ارائه شده از طریق [بنیاد بین المللی OCD] یا [Psychology Today] را برای لیست متخصصان OCD در منطقه خود در ایالات متحده مرور کنید. سایر وب سایت های روانشناسی نیز ممکن است متخصصان منطقه شما را لیست کنند.
- ممکن است بخواهید قبل از انتخاب یکی از درمانگران مصاحبه کنید. می توانید از درمانگر بپرسید که چگونه با درمان اجباری روبرو می شوند ، سابقه آنها در مورد اجبار و OCD چیست ، چه میزان از این عمل با اختلالات وسواسی یا اضطرابی درمان می شود و چه احساسی در مورد درمان دارویی دارند.
- اگر ایده مصاحبه با درمانگران برای شما بسیار دلهره آور است ، در نظر بگیرید که از یک دوست بخواهید به شما کمک کند یا از روش های دیگر برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمانگر استفاده کنید ، مانند خواندن مشخصات آنلاین آنها.
مرحله 2. درمان مناسب را برای خود انتخاب کنید
دو نوع اصلی درمان برای وسواس وجود دارد. بسته به نحوه اجبار شما ، یک نوع درمان ممکن است برای شما بهتر از دیگری باشد.
- رایج ترین نوع درمان برای OCD ، رفتار درمانی شناختی است. در CBT ، یک درمانگر با شما کار می کند تا الگوهای فکری منفی را که منجر به رفتار اجباری شما می شود ، تغییر داده و تغییر دهد.
- نوع دیگر درمان ، مواجهه و پیشگیری از واکنش (ERP) است. این یک نوع CBT است که مخصوص وسواس و اجبار است. در مورد اجبارها ، شما باید بر پیشگیری از پاسخ تمرکز کنید ، که هدف آن کمک به شما در یادگیری نحوه تسلیم شدن در برابر اجبارها در هنگام احساس تحریک یا اضطراب در مورد چیزی است. همه درمانگران تحت درمان ERP آموزش دیده یا آشنا نخواهند بود.
- گفتاردرمانی نوع دیگری از روان درمانی است. CBT اغلب به عنوان بخشی از گفتار درمانی همراه با استراتژی های دیگر که به شما کمک می کند ریشه اجبارهای خود را بشناسید ، استفاده می شود. هدف از گفتمان درمانی این است که به شما کمک کند با مسائل اساسی کنار بیایید.
- اگر از اجبارهای خود مطمئن نیستید ، در نظر بگیرید که چه رفتارهایی بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد. به این فکر کنید که قبلاً قادر به انجام چه کارهایی بوده اید که دیگر نمی توانید انجام دهید. فکر می کنید چرا دیگر قادر به انجام این کارها نیستید؟ به عنوان مثال ، آیا شما آنقدر نگران این هستید که خانه دربسته نباشد و نتوانید خانه خود را ترک کنید؟ یا ، آیا مجبور هستید دستان خود را آنقدر در روز بشویید که بر زندگی کاری شما تأثیر بگذارد؟ اگر چنین است ، ممکن است درمان برای شما مفید باشد.
مرحله 3. نوع برنامه ای را که برای شما مناسب است تعیین کنید
انواع مختلفی از جلسات درمانی وجود دارد که می توانید برای شرکت در آنها انتخاب کنید. نوع درمانی که انتخاب می کنید ممکن است به عوامل زیادی بستگی داشته باشد. ممکن است محدود به آنچه در منطقه شما است ، بیمه شما چه هزینه ای می پردازد یا با چه چیزی راحت هستید.
- متداول ترین نوع درمان جلسات سرپایی است که در آن یک یا دو بار در هفته به درمانگر خود مراجعه می کنید. جلسات معمولاً 45 تا 50 دقیقه طول می کشد.
- اگر به درمان فشرده تری نیاز دارید ، ممکن است هفته ای بیشتر در جلسات شرکت کنید. شما می توانید چند روز در هفته در جلسات گروهی یا انفرادی شرکت کنید ، یا ممکن است در جلسات گروهی و انفرادی یک بار در روز به مدت چند روز شرکت کنید. این نوع درمان اغلب از طریق کلینیک ها انجام می شود.
- برنامه های روز یکی دیگر از برنامه های درمان فشرده است. شما برای حضور در جلسات درمانی گروهی و فردی ، هشت ساعت در هفته به کلینیک سلامت روان مراجعه می کنید.
- اگر اجبار شما شدید باشد و به درمان و درمان فشرده و شبانه روزی نیاز داشته باشید ، ممکن است بستری یا امکانات مراقبت طولانی مدت انتخاب شود. در طول اقامت درمانی بستری ، شما باید جلسات درمانی فردی ، گروهی و خانوادگی را همراه با درمان دارویی پشت سر بگذارید.
- برخی از کلینیک ها درمان از راه دور و تلفنی را ارائه می دهند. اگر هیچ درمانگاه یا درمانگر خوبی در منطقه شما وجود نداشته باشد ، این نوع درمان مفید است. بسیاری از کلینیک های واجد شرایط درمان آنلاین یا تلفنی را ارائه می دهند ، اما قبل از این گزینه باید به دنبال درمان حضوری با کیفیت باشید. اگر درمان از راه دور را انتخاب می کنید ، مطمئن شوید قبل از انجام درمان ، کلینیک یا مرکز را به طور کامل بررسی کنید تا از صلاحیت و مشروعیت آنها مطمئن شوید.
قسمت 2 از 3: آماده سازی برای اولین جلسه درمانی خود
مرحله 1. برنامه بیمه خود را بررسی کنید
بسیاری از شرکت های بیمه هزینه های درمانی و درمانی مرتبط با بیماری های روانی را پوشش می دهند. با این حال ، برخی نمی کنند. اکثر درمانگران و کلینیک های OCD یا مراکز درمانی بیمه می پذیرند. همانطور که برای رفتن به درمان آماده می شوید ، باید دریابید که بیمه شما شامل درمان است ، چه چیزی را پوشش می دهد و هزینه های دیگری که ممکن است مجبور باشید بپردازید.
- بسیاری از شرکت های بیمه دارای درمانگران داخلی هستند که تحت پوشش آنها قرار خواهند گرفت. برخی از مراکز یا درمانگران گزینه های بیمه ای را برای مشتریان خارج از شبکه ارائه می دهند.
- جلسات درمانی معمولاً بین 50 تا 150 دلار متغیر است. اگر مجبور به پرداخت از جیب خود هستید ، باید گزینه های پرداخت را با خانواده و درمانگر خود در میان بگذارید.
مرحله 2. اجبارهای خود را بپذیرید
یکی از اولین قدم ها برای رهایی از اجبارها این است که بپذیرید اجبار دارید ، آنها مشکلی هستند و می خواهید از شر آنها خلاص شوید. در درمان ، درمانگر شما برای شناسایی اجبارهای شما کار می کند ، اما می توانید قبل از اولین جلسه به آنها فکر کنید.
- برخی از اجبارهای شما واقعاً آشکار خواهند بود. آماده صحبت در مورد آن ها با درمانگر خود باشید. شما ممکن است بخواهید به این فکر کنید که چه چیزی باعث تحمیل اجبار شما می شود. ماشه چیزی است که باعث بدتر شدن وضعیت شما می شود. هرگونه اطلاعاتی که می توانید با درمانگر خود به اشتراک بگذارید مفید خواهد بود.
- اگر به درمان فکر می کنید ، احتمالاً می دانید که مبتلا به OCD یا مشکل اجباری هستید. شما باید در مورد مشکل خود با خود صادق باشید و نیاز به کمک بگیرید. به هر مناسک یا اقدامی که باید انجام دهید فکر کنید وگرنه دچار اضطراب شدید خواهید شد. به عنوان مثال ، اگر مجبور باشید چیزها را بارها و بارها بشمارید تا دچار اضطراب یا ناراحتی نشوید ، ممکن است اجبار شمارش داشته باشید.
- انواع دیگر اجبارها ممکن است شامل شستن وسواس گونه دستها ، چک کردن قفل ها به طور مکرر ، یا مجبور به سازماندهی تمام غذاهای داخل کمد به گونه ای باشد که برچسب ها با جهت یکسانی روبرو شوند.
مرحله 3. آماده تغییر باشید
شاید مدتی است که اجبارهای خود را با دارو درمان می کنید. ممکن است تصور کنید که به خوبی مدیریت می کنید. اما اگر در مورد رفتن به درمان فکر می کنید ، باید احساس کنید که می توانید کارهای بیشتری را برای رفتار اجباری شما انجام دهید. به خاطر داشته باشید که مجبور نیستید شرایط خود را به تنهایی حل کنید و متخصصانی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. قبل از اینکه به درمان بروید ، تصمیم بگیرید که روی تغییر رفتار خود کار کنید و خود را به بهترین شکل ممکن تبدیل کنید.
غلبه بر اجبارها و کنار گذاشتن آیین ها ممکن است چالش برانگیز به نظر برسد ، اما متخصصان سلامت روان هستند که می توانند به شما کمک کنند. درمان به بسیاری از افراد مبتلا به OCD کمک کرده است و ممکن است به شما نیز کمک کند
مرحله 4. انتظارات خود را مدیریت کنید
رفتن به یک جلسه درمانی بدون از بین بردن رفتار اجباری یا رفع اضطراب. شما به طور ناگهانی از OCD خود درمان نخواهید کرد یا نحوه مدیریت آن را یاد نمی گیرید. درمان یک درمان مداوم است. ممکن است مدتی طول بکشد تا نتایج را ببینید. ناامید نشوید و تسلیم نشوید. تنها راهی که نمی توانید بهتر شوید این است که از درمان و مدیریت اختلال خود دست بکشید.
مدت زمان لازم برای شروع نتایج در افراد مختلف متفاوت است. هرگز خود را با دیگران مقایسه نکنید. سفر ، اجبارها و نگرانی های شما مختص شماست
قسمت 3 از 3: تحت درمان برای اجبارها
مرحله 1. تحت درمان پاسخ دهید
هنگامی که در درمان اجبارهای خود شرکت می کنید ، ممکن است تحت درمان یا پاسخ درمانی قرار بگیرید. در طول درمان درمانی ، شما با درمانگر خود در کاهش میل به اجبار در هنگام تحریک کار خواهید کرد. هدف این درمان این است که به شما کمک کند بتوانید در برابر اجبار خود مقاومت کنید.
- در این درمان ، شما این باور را از بین خواهید برد که مشارکت در اجبار باعث می شود نتیجه بدی رخ ندهد. شما همچنین بر کاهش اضطراب مربوط به عدم انجام اجبار کار می کنید.
- در طول این درمان ، شما اجبارها یا مناسک خود را مشخص خواهید کرد. ممکن است شما تشویق شوید که با مناسک خود دفتر خاطرات داشته باشید. درمانگر شما و شما از دفتر خاطرات برای تشخیص اجبارها و مناطقی که در تلاش برای غلبه بر اجبارها هستید ، استفاده خواهید کرد.
مرحله 2. در درمان شناختی شرکت کنید
رفتار درمانی شناختی یک درمان درمانی رایج برای اجبار است. در طول این درمان ، شما روی تغییر افکار منفی که منجر به اجبار می شود ، کار خواهید کرد. شما با درمانگر خود روی تمرکز مجدد الگوهای فکری به افکار سالم تر کار خواهید کرد تا اجبار را احساس نکنید.
- به عنوان مثال ، درمانگر به شما کمک می کند تا اجبارهای خود را تشخیص دهید و به شما کمک می کند تا تفاوت بین اضطراب های درک شده خود را که منجر به اجبار و واقعیت می شود ، درک کنید. درمانگر ممکن است به شما کمک کند بفهمید که حتی اگر ده بار در روز دستان خود را نشویید ، بیمار نخواهید شد.
- در CBT ، شما بر روی ایجاد الگوهای مثبت اندیشی کار خواهید کرد تا نیازی به اجبارهای خود احساس نکنید.
- درمانگر شما ممکن است بگوید: "اگر همه نخودها را در بشقاب خود حساب نکنید ، شما را بیمار نمی کند. سعی کنید فقط نخودهای خود را در ابتدای شام بشمارید ، یا یک وعده غذا در هفته بخورید که نخود خود را در آن حساب نمی کنید. و ببین آیا مریض می شوی؟"
- به خاطر داشته باشید که این روند زمان بر است و مهم است که با سرعت آهسته و پیوسته پیش بروید. سعی کنید صبور باشید و نشانه های کوچکی از پیشرفت را در این راه جستجو کنید.
مرحله 3. در گفتگو درمانی شرکت کنید
ممکن است متوجه شوید که گنجاندن روان درمانی در برنامه درمانی درمانی شما مفید است. در گفتگو درمانی ، شما و درمانگر خود درباره مواردی در زندگی خود صحبت می کنید که ممکن است باعث ایجاد یا تغذیه OCD شوند. شما در مورد شرایط اساسی یا موضوعاتی که ممکن است به اجبار مربوط شود ، بحث کرده و از طریق آنها صحبت کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است به دلیل اجبارهای خود ، یا به دلایلی کاملاً نامربوط احساس شکست کنید. در حین روان درمانی گفتاری ، می توانید از طریق احساس شکست خود صحبت کنید تا بتوانید به وضعیت روانی سالم تری برسید.
- درمانگر شما ممکن است بگوید: "از دوران کودکی خود برایم بگو" یا "چه چیزی باعث می شود شما نگران شمردن/شستن دستان خود نباشید؟" درمانگر شما همچنین ممکن است بپرسد: "چرا احساس می کنید شکست خورده اید؟"
مرحله 4. به گروه درمانی بروید
گروه درمانی ممکن است یک نوع درمان مفید برای شما باشد. گروه درمانی شما را با افرادی که مبتلا به OCD و رفتار اجباری هستند ، در فضایی امن قرار می دهد. در طول درمان گروهی ، یک درمانگر آموزش دیده بحث بین افراد گروه را تسهیل می کند. در این تنظیمات ، شما این فرصت را دارید که تجربه خود را با افرادی که با مشکلات مشابه روبرو هستند به اشتراک بگذارید و در مورد نحوه برخورد آنها با مسائل از آنها سوال بپرسید.
- جلسات گروه درمانی ممکن است تمرکز خاصی داشته باشد.
- شما می توانید نحوه برخورد دیگران با رفتارهای اجباری خود ، نحوه تعامل آنها در موقعیت های اجتماعی یا نحوه حفظ روابط را بیاموزید.
- گروه درمانی همچنین ممکن است بر مهارت هایی مانند تمرکز حواس ، آرامش یا تکنیک های تنفس عمیق تمرکز کند تا به شما کمک کند نحوه مدیریت اضطراب خود را بیاموزید.
مرحله 5. خانواده درمانی را در نظر بگیرید
اگر اجبارهای شما بر کل خانواده شما تأثیر می گذارد ، ممکن است بخواهید پس از مدتی درمان فردی ، همه به خانواده درمانی پیشنهاد دهند. در خانواده درمانی ، خانواده شما می توانند نحوه برخورد با اجبارهای شما ، نحوه کمک به شما و نحوه مراقبت از خود را بیاموزند. خانواده درمانی به حل تعارض کمک می کند و درک اجبارها را تقویت می کند.
- خانواده درمانی همچنین فضایی امن را برای همه اعضای خانواده شما فراهم می کند تا نگرانی ها ، ترس ها یا مشکلات خود را به شیوه ای سازنده مورد بحث قرار دهند.
- به عنوان مثال ، در خانواده درمانی ممکن است بگویید ، "من احساس می کنم که شما اجبارهای من را کاملاً درک نمی کنید" یا "من از شما به حمایت بیشتری نیاز دارم." خانواده شما ممکن است بگویند "من نمی فهمم چرا آنها مجبور هستند" یا "من می خواهم کمک کنم ، اما نمی دانم چگونه".
مرحله 6. درمان OCD با کمک پزشکی را شروع کنید
اگر در حال حاضر برای OCD خود دارو مصرف نمی کنید ، ممکن است بخواهید درمان OCD با کمک پزشکی را در نظر بگیرید. همراه با روان درمانی ، دارو درمانی رایج و م forثر برای علائم OCD است. با پزشک یا روانپزشک خود در مورد درمان دارویی صحبت کنید.
داروها می توانند به برخی از افراد با علائم OCD خود به عنوان یک راه حل کوتاه مدت یا به عنوان راهی برای کنترل علائم حاد کمک کنند ، بنابراین ممکن است در این شرایط نیز به شما کمک کند
مرحله 7. یک گروه پشتیبانی پیدا کنید
گروه های حمایتی همیشه توسط متخصصان سلامت روان هدایت نمی شوند. به جای یک جلسه متمرکز بر درمان ، گروه های حمایتی حمایت و درک افرادی را که در شرایط مشابه هستند ارائه می دهند. اگر در تلاش هستید و به تشویق یا امید نیاز دارید ، گروه های حمایتی مفید هستند.
