سیلیس یکی از فراوان ترین اجزای سطح و پوسته زمین است. این یک ساختمان ساختمانی از ماسه ها ، خاکها ، سنگها و اقلام ساخته شده مانند بتن و شیشه است. سیلیکا به شکل کریستالی معمولاً مضر نیست ، اما هنگامی که از طریق فرآیندهای صنعتی ، تولیدی و تمیز کننده قابل تنفس باشد (قابل تنفس باشد) به یک تهدید عمده برای سلامتی تبدیل می شود. استنشاق بیش از حد سیلیس ، به ویژه به شکل دی اکسید سیلیکون آزاد ، می تواند منجر به انواع بیماری های ریوی شود که ممکن است به عنوان انواع سیلیکوز طبقه بندی شوند. خوشبختانه ، با پیروی از پروتکل های ایمنی و روشهای کاهش گرد و غبار سیلیس ، می توانید در معرض قرار گرفتن در معرض سیلیس را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.
مراحل
قسمت 1 از 2: محدود کردن استنشاق گرد و غبار سیلیس
مرحله 1. جایگزین های سیلیس را در نظر بگیرید
بیشترین تماس مضر با سیلیس استنشاقی ناشی از خرد کردن ، آسیاب کردن ، برش ، تمیز کردن یا خراب شدن موادی مانند بتن یا شیشه حاوی سیلیس است. انفجار ساینده ("سندبلاست") برای از بین بردن رنگ ، زنگ و غیره شاید محتمل ترین منبع باشد ، زیرا خود مواد انفجار اغلب در درجه اول سیلیس است.
- در صورت امکان ، برای مصارف صنعتی از موادی استفاده کنید که حاوی سیلیس نیستند. به عنوان مثال ، گزینه های متعددی برای مواد سندبلاست وجود دارد که فاقد هرگونه ماسه (که در درجه اول سیلیس است) هستند.
- با این حال ، اغلب ، ماهیت یک کار یا کار مستلزم ایجاد گرد و غبار سیلیس است ، بنابراین آماده باشید تا اقدامات دیگری را برای کاهش مواجهه انجام دهید.
مرحله 2. از دستگاه تنفس مصوب استفاده کنید
گرد و غبار سیلیکا تنها در صورت تنفس می تواند به شما آسیب برساند. استفاده از ماسک های تنفسی با هدف تصفیه گرد و غبار سیلیس خطر عواقب منفی سلامتی را تا حد قابل توجهی کاهش می دهد. استفاده از چنین دستگاه های تنفسی معمولاً توسط قانون و کدهای ایمنی نیز ضروری است ، هنگامی که در مشاغلی مشغول هستید که در آن قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس احتمال دارد.
- اگر قرار است در معرض سیلیس معلق در هوا با غلظت 50 میکروگرم بر متر مکعب قرار بگیرید ، موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH) یک دستگاه تنفس ذرات نیمه صورت با درجه فیلتر N95 یا بهتر را توصیه می کند (95 نشان می دهد که این فیلتر توانست حداقل 95 درصد نفوذپذیرترین ذرات را در حین آزمایش حذف کند).
- برای غلظت بیشتر ذرات سیلیس ، به یک دستگاه تنفس هوا تغذیه یا تامین شده نیاز دارید.
- اطمینان حاصل کنید که یک دستگاه تنفس را انتخاب کرده اید که به منظور جلوگیری از گرد و غبار سیلیس ، و به طور منظم و مناسب از آن استفاده می کنید. ماسک باید روی دهان و بینی شما مهر و موم ایجاد کند.
مرحله 3. گرد و غبار را جدا و تهویه کنید
هرچه گرد و غبار سیلیس کمتر ایجاد شود یا در مجاورت شما شناور بماند ، احتمال تنفس کمتر است. بنابراین ، روشهای مناسب کاهش گرد و غبار و روشهای تهویه نیز روشهای ساده ای برای کاهش قرار گرفتن در معرض سیلیس است.
- به عنوان مثال ، اگر شغل شما شامل برش بلوک های بتنی است ، استفاده از اره مرطوب (که گرد و غبار سیلیس را مرطوب می کند) و جمع کننده گرد و غبار (که گرد و غبار را قبل از هوا جذب می کند و جدا می کند) میزان سیلیس موجود را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. استنشاق شود.
- در واقع ، مطالعات نشان می دهد که استفاده از اره های مرطوب و ونتیلاتورهای خروجی غلظت سیلیس را در هوای اطراف 96 درصد کاهش می دهد.
مرحله 4. گرد و غبار را با خود نبرید
هنگامی که مشغول فعالیتهایی هستید که گرد و غبار سیلیس تولید می کنند ، باید از لباس کار یکبار مصرف یا وسایلی استفاده کنید که بتوان آنها را در محل برداشته و شستشو داد. به همین ترتیب ، امکانات شستشو و دوش باید در نزدیکی شما وجود داشته باشد تا بتوانید ذرات سیلیس را روی بدن یا موهای خود بشویید.
همچنین نباید غذا را بخورید یا در معرض گرد و غبار قرار دهید. قبل از غذا خوردن خارج از محل کار را کاملاً تمیز کنید
مرحله 5. اقدامات حفاظتی مخصوص کار را انجام دهید
بهترین شیوه های ایمنی و بهداشت در رابطه با قرار گرفتن در معرض سیلیس بر اساس ماهیت کار انجام شده متفاوت خواهد بود. کارگران صنعت "خرد کردن" نیازهای متفاوتی نسبت به حکاکان شیشه یا سنگ قبر و غیره خواهند داشت. برای راهنمایی با توصیه ها و مقررات مقام بهداشت و ایمنی محل کار خود (در سطح فدرال در ایالات متحده ، OSHA) مشورت کنید.
- این وب سایت صنعت ساختمان شامل تعدادی فیلم مفید در مورد ایمنی سیلیس در طیف وسیعی از مشاغل و وظایف است.
- مقررات فعلی پیشنهادی OSHA (از سال 2016) توصیه می کند که قرار گرفتن در معرض حداکثر 50 میکروگرم بر متر مکعب در طول یک شیفت هشت ساعته محدود شود.
قسمت 2 از 2: شناخت مشکل
مرحله 1. سیلیس کریستالی را شناسایی کنید
از نظر اصولی ، سیلیس جزء اصلی ماسه است و ماسه در انواع مصالح بنایی و بتنی ساخته شده توسط بشر و همچنین شیشه وجود دارد. سیلیس همچنین یک سنگ بنای برای بسیاری از انواع سنگ (مانند گرانیت) است و در طیف وسیعی از خاک فراوان است. در اصل ، سیلیس در همه جا در اطراف ما وجود دارد.
سیلیس کریستالی می تواند به سه شکل ایجاد شود که کوارتز رایج ترین آن سه نوع است. دو تای دیگر کریستوبالیت و تریدیمیت هستند. هر سه به یک اندازه مستعد تنفس شدن هستند و در صورت استنشاق زیاد یا مکرر به همان اندازه خطرناک هستند
مرحله 2. با سیلیکوز و سایر خطرات سلامتی آشنا شوید
همانطور که ممکن است از استنشاق ذرات معلق در مدت زمان طولانی انتظار داشته باشید ، رسوبات سیلیس به ریه ها ختم می شود و زخم ایجاد می کند. چنین زخم هایی شرایطی ایجاد می کند که به آن سیلیکوز می گویند ، که می تواند باعث مشکلات تنفسی قابل توجهی و حتی گاهی مرگ شود. هیچ درمانی و گزینه های درمانی محدودی برای سیلیکوز وجود ندارد.
گرد و غبار سیلیس نیز یک سرطان زا شناخته شده است و افراد سیگاری در صورتی که رسوبات سیلیس در ریه های خود داشته باشند حتی بیشتر به سرطان ریه مبتلا می شوند. آسیب کلیه و سایر مشکلات سلامتی نیز گاهی اوقات به دلیل استنشاق طولانی مدت سیلیس رخ می دهد
مرحله 3. احتمال قرار گرفتن در معرض خود را تعیین کنید
اگر به طور مرتب در حال استفاده از سیلیس (ماسه) در انفجار ساینده هستید ، چه برای تمیز کردن جواهرات خوب یا پاک کردن رنگ پوست منزل ، به طور روزانه در معرض غلظت بالای گرد و غبار سیلیس قرار دارید. به طور مشابه ، اگر کار شما شامل برش ، سنگ زنی ، شکستن یا حکاکی مواد غنی از سیلیس - مانند بتن ، گرانیت یا شیشه است - شما نیز در معرض خطر بیشتری برای قرار گرفتن در معرض قرار دارید.
استنشاق گرد و غبار سیلیکا معمولاً باید به طور مداوم در مدت زمان طولانی انجام شود تا به خطر بیفتد. سیلیکوز مزمن ، شایع ترین شکل بیماری ، پس از 15-20 سال قرار گرفتن در معرض متوسط رخ می دهد. سیلیکوز تسریع شده پس از 5 تا 10 سال مواجهه زیاد رخ می دهد. در موارد نادر ، سیلیکوز حاد می تواند پس از دو سال یا کمتر از قرار گرفتن شدید در معرض گرد و غبار سیلیس رخ دهد. همه این اشکال سیلیکوز به همان اندازه خطرناک هستند
مرحله 4. محدودیت های مواجهه را بشناسید و رعایت کنید
خطرات استنشاق سیلیس برای دهه ها شناخته شده است و از دهه 1970 تلاش هایی برای کاهش محدودیت های مجاز مواجهه در ایالات متحده انجام شده است. در اوایل سال 2016 ، وزارت کار ایالات متحده پیشنهاد کرد که محدودیت مجاز قرار گرفتن در معرض 50 میکروگرم بر متر مکعب هوا به مدت هشت ساعت ، برای همه نوع کار ، کاهش یابد. محدودیت های فعلی بر اساس نوع کار متفاوت است و از 100 تا 250 در همان مقیاس متغیر است.
اگر شما مسئول شرایط کاری خود هستید ، مراقب باشید که در محدوده کنونی قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس باقی بمانید و از تمام پروتکل های ایمنی پیروی کنید. این کار را نه تنها برای جلوگیری از برخورد بازرسان OSHA ، بلکه مهمتر از آن برای حفظ سلامت کارگران و خودتان انجام دهید. اگر شما مسئول شرایط کاری خود نیستید ، وظیفه خود را انجام دهید تا مطمئن شوید محدودیت ها و مقررات شناخته شده و در حال رعایت است. در صورت لزوم شرایط کار ناامن را به نهادهای نظارتی دولتی گزارش دهید
مرحله 5. در مورد پایش نور سیلیس از پزشک خود سوال کنید
اگر مرتباً در معرض مقادیر زیادی سیلیس هستید ، پزشک ممکن است مجموعه ای از آزمایشات از جمله اشعه ایکس قفسه سینه و اسپیرومتری ریه را برای نظارت بر میزان قرار گرفتن در معرض توصیه کند. تا آنجا که ممکن است در مورد میزان ، مدت زمان و ماهیت قرار گرفتن در معرض پزشک خود اطلاعات بیشتری به او بدهید. این اطلاعات به پزشک شما کمک می کند تا تصمیم بگیرد که آیا این آزمایشات برای شما مناسب است یا خیر.
