درد مزمن به دردی گفته می شود که بیش از شش ماه طول بکشد. درد همیشه یک مشکل دشوار است. بدیهی است برای فرد مبتلا مشکل است ، اما از نظر پزشکی ، تعیین سطح درد و درمان مناسب آن درد بسیار دشوار است زیرا بسیار ذهنی است. اگر با درد مزمن روبرو هستید ، روشهایی وجود دارد که می توانید از آنها کمک بگیرید.
مراحل
روش 1 از 4: مقابله با درد مزمن از نظر پزشکی
مرحله 1. با پزشک خود صحبت کنید
با پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید که می تواند ارزیابی خون ، تصویربرداری و آزمایش برخی از داروها را آغاز کرده و شما را به متخصص مناسب ارجاع دهد. در صورت داشتن سابقه اعتیاد به پزشک خود اطلاع دهید ، زیرا ممکن است در معرض خطر بیشتری برای اعتیاد به مسکن ها قرار بگیرید.
اگر درد شما ناشی از عوارض جانبی درمان های سرطان است ، با متخصص سرطان خود مشورت کنید. متخصصان درد و انکولوژیست ها بیشترین تجربه را در زمینه مسائل پیچیده پیرامون درمان درد دارند
مرحله 2. علت درد را تعیین کنید
اولین قدم در مدیریت پزشکی درد ، تعیین علت درد است. درد ممکن است ناشی از اختلالات مانند آرتریت ، فیبرومیالژیا ، سرطان و موارد دیگر باشد. ممکن است برای یافتن منبع ، مطالعات ، ارزیابی و زمان بیشتری لازم باشد. پس از مشخص شدن علت زمینه ای ، می توان در مورد درمان صحبت کرد.
ممکن است لازم باشد به تعدادی از پزشکان مختلف از جمله روماتولوژیست ، ارتوپدی ، متخصص مغز و اعصاب و/یا متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کنید
مرحله 3. در مورد دارو تصمیم بگیرید
پس از تعیین علت درد ، شما و پزشک خود می توانید در مورد استفاده از دارو بحث کنید. به طور کلی ، ابتدا از استامینوفن (تیلنول) یا NSAID ها (Aleve ، Advil ، aspirin) استفاده می شود. ایده این است که ابتدا با داروهایی با کمترین عوارض جانبی شروع کنید. برای همه این داروهای ضد درد ، بسیار مهم است که دستورالعمل ها را دقیقاً همانطور که نوشته شده دنبال کنید. اگر دستورالعمل ها واضح نیستند ، حتماً از پزشک ، پرستار یا داروساز خود بخواهید تا آنها را توضیح دهد تا زمان و نحوه مصرف دارو کاملاً مشخص شود. هرگونه عوارض جانبی یا مشکلات دارویی را فورا گزارش دهید.
- در برخی شرایط ، داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین ممکن است برای کنترل درد استفاده شود.
- دسته سوم داروهایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند ، مهار کننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) مانند دولوکستین (Cymbalta) هستند.
- کورتیکواستروئیدها عمدتا برای روماتولوژی التهابی و اختلالات خود ایمنی استفاده می شوند. گاهی اوقات یک دوره کوتاه برای درمان درد حاد نیز تجویز می شود.
- ثابت شده است که داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین (نورونتین) یا پرگابالین (لیریکا) برای برخی از انواع دردهای عصبی ، از جمله فیبرومیالژیا و نوروپاتی ها مفید هستند.
- مواد مخدر عموماً برای دردهایی که به سایر داروهای مسکن پاسخ نمی دهند ، محفوظ است. آنها باید فقط برای مدت کوتاهی و/یا پس از تهیه برنامه درمانی دقیق توسط شما و پزشک مورد استفاده قرار گیرند ، زیرا مواد افیونی بسیار اعتیادآور هستند.
مرحله 4. دستورالعمل های دوز پزشکی را دنبال کنید
بسیار مهم است که از دوز توصیه شده توسط پزشک خود آگاه باشید و به آن پایبند باشید تا شانس ایجاد تحمل مشکل ساز در برابر داروهای مسکن را به حداقل برسانید. تحمل به عنوان "پدیده یا سازگاری بدن در یک دوره زمانی مشخص است که در آن یک یا چند اثر دارو با مصرف مکرر در یک دوز کمتر می شود." این اغلب به عنوان "ایمنی" در برابر اثر دارو شناخته می شود.
درک این نکته مهم است که مدارا اعتیاد نیست. تحمل سازگاری بدن با دارو است. مشکل تحمل این است که برای دستیابی به همان اثر بیشتر و بیشتر داروها مورد نیاز است و افزایش دوز نیز به این معنی است که خطر عوارض جانبی خطرناک یا غیرقابل قبول افزایش می یابد و احتمال مصرف بیش از حد تصادفی وجود دارد. پیروی از برنامه دوز می تواند روند تحمل را کند کند
مرحله 5. با تیم مدیریت درد خود کار کنید
برنامه های مدیریت درد بیشتر و بیشتر بین رشته ای هستند و از متخصصان مختلف با تنوع گسترده ای از مجموعه مهارت ها استفاده می کنند که می تواند به شما کمک کند تا با سالم ترین روش ممکن با درد مزمن مقابله کنید و تا آنجا که ممکن است کیفیت زندگی خود را ارتقا دهید.
- این تیم ابتدا شامل شما می شود. تیم مدیریت درد همچنین می تواند شامل یک پزشک و پرستار باشد ، علاوه بر درمانگران فیزیکی ، ماساژ ، شغلی ، تفریحی و روان درمانی. همچنین ممکن است مددکاران اجتماعی ، متخصصان تغذیه و سایر کارکنان پشتیبانی وجود داشته باشند.
- نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که به تیم دسترسی داشته باشید و از خدماتی که به شما ارائه می دهند استفاده کنید.
مرحله 6. فیزیوتراپی را انجام دهید
شما باید یک فیزیوتراپ را به عنوان بخشی از تیم مدیریت درد خود در نظر بگیرید. یک درمانگر فیزیوتراپی می تواند با مدیریت درمان های بدن برای تسکین درد ، به شما در مدیریت درد کمک کند. این تمرینات شامل تمرینات تقویتی ، تمرینات انعطاف پذیری ، درمان دستی ، کمک به وضعیت بدن و آموزش مکانیک بدن است.
روش 2 از 4: مقابله با درد با فعال ماندن
مرحله 1. اجتماعی بمانید
سعی کنید تا جایی که می توانید فعال و درگیر فعالیت اجتماعی باشید. وقتی با درد مزمن روبرو هستید ، گاهی اوقات داشتن اطرافیان می تواند آخرین چیزی باشد که می خواهید. با این حال ، داشتن اطرافیان نیز می تواند شما را از درد منحرف کند و به شما اجازه می دهد چند لحظه یا شاید بیشتر ، درد را فراموش کنید. انسانها موجودات اجتماعی هستند و در حالی که شما ممکن است همیشه مایل به داشتن اطرافیان نباشید و نیازی به 24 ساعت شبانه روز ندارید ، نشان داده شده است که تماس اجتماعی می تواند تأثیرات قابل توجهی بر درک درد داشته باشد.
معاشرت می تواند تنهایی و افسردگی را کاهش دهد ، که می تواند بر درد مزمن تأثیر منفی بگذارد
مرحله 2. به دنبال گروه های حمایتی باشید
به عنوان موجودات اجتماعی ، یافتن دیگران که واقعاً درک می کنند با چه چیزی سر و کار دارید می تواند آرامش قابل توجهی باشد. گروه های حمایتی همچنین به شما کمک می کنند که احساس تنهایی نکنید. افراد گروه ممکن است بتوانند مشاوره و تکنیک های مقابله را ارائه دهند.
برای یافتن یک گروه حمایتی برای افرادی که با درد مزمن سروکار دارند ، ابتدا گروه های انجمن درد مزمن آمریکا یا انجمن ملی فیبرومیالژیا و درد مزمن را بررسی کنید
مرحله 3. ورزش کنید
ثابت شده است که ورزش باعث افزایش تولید اندورفین می شود که به طور طبیعی درد را کاهش می دهد. ورزش همچنین ماهیچه ها را تقویت می کند و خطر چاقی ، بیماری های قلبی و دیابت را کاهش می دهد. فعالیتهای کم اثر مانند یوگا ، تای چی ، پیاده روی ، شنا ، دوچرخه سواری یا تمرینات قدرتی را امتحان کنید.
- برای تعیین اینکه آیا تمرینات کششی ، تمرینات تقویتی ، ایروبیک یا تمرینات با وزنه برای شما مناسب است ، باید با فیزیوتراپ خود و سایر اعضای تیم مدیریت درد خود صحبت کنید.
- مطمئن شوید که سطح فعالیت مناسب خود را پیدا کرده اید. اگر بیش از حد انجام دهید ، ممکن است روز بعد درد شما افزایش یابد. با این حال ، عدم فعالیت طولانی مدت می تواند منجر به مشکلات بیشتر در مورد درد و تحرک شود. ورزش و میزان فعالیت مناسب برای شرایط خود را پیدا کنید.
مرحله 4. با فعالیت ها حواس خود را پرت کنید
مشغول ماندن و درگیر کردن ذهن و بدن خود در فعالیتهایی که شما را از درد دور می کند می تواند یک استراتژی مدیریتی موثر باشد. سعی کنید کتاب بخوانید یا به موسیقی گوش دهید. این فعالیت ها ممکن است نتوانند به شما اجازه دهند درد را فراموش کنید ، اما می تواند به شما در کنترل زندگی خود کمک کند.
به دنبال سرگرمی باشید که به شما امکان می دهد از خانه خارج شوید و با افراد دیگر ارتباط برقرار کنید
روش 3 از 4: مقابله با درد با کاهش استرس
مرحله 1. تمرینات تنفس عمیق را امتحان کنید
تنفس عمیق یکی از روش های آرامش است که می تواند به کاهش استرس کمک کند. یادگیری آرامش ممکن است به کاهش درد کمک کند.
- صاف به پشت دراز بکشید. از بالش های زیر زانو و گردن خود برای اطمینان از راحتی خود استفاده کنید. دست ها را به سمت پایین روی شکم ، درست زیر قفسه سینه قرار دهید. انگشتان دستان خود را کنار هم قرار دهید تا بتوانید آنها را جداگانه حس کنید و بدانید که تمرین را به درستی انجام می دهید. با باز کردن شکم ، یک نفس طولانی ، آهسته و عمیق از طریق بینی خود بکشید. این اطمینان می دهد که شما از دیافراگم خود برای تنفس استفاده می کنید نه قفسه سینه. انگشتان شما باید در حالی که روی شکم شما قرار دارند جدا شوند. از طریق دهان خود بازدم کنید. تا جایی که می توانید این کار را انجام دهید.
- از انواع تمرینات تنفسی چیگونگ چینی استفاده کنید. راحت بنشینید. ریتم طبیعی ریه ها بلافاصله تسریع می شود. سه استنشاق کوتاه از طریق بینی انجام دهید. در اولین ورودی ، بازوهای خود را بلند کنید ، به جلو برسید ، بازوها را در سطح شانه نگه دارید. در ورودی دوم ، بازوهای خود را به سمت کنار حرکت دهید ، بازوها را در سطح شانه نگه دارید. در نوبت سوم ، بازوهای خود را بر روی سر خود بلند کنید. 10 تا 12 بار تکرار کنید.
- اگر هر کدام از تمرینات باعث سرگیجه شد ، آن را متوقف کنید. این تمرینات را هرچقدر که نیاز دارید انجام دهید.
مرحله 2. آرامش پیشرونده عضلات را انجام دهید
یکی دیگر از راه های کاهش استرس و کنار آمدن با درد ، آرامش پیشرونده عضلات است. با انگشتان پا شروع کنید. آنها را با پیچاندن زیر پای خود سفت کنید. پنج تا 10 ثانیه نگه دارید. سپس انگشتان پا را به آرامی شل کنید.
- بعد به پاها بروید. تمام ماهیچه های پای خود را سفت کرده و پنج تا 10 ثانیه نگه دارید. سپس به آرامی پاها را شل کنید.
- از طریق پاها ، ران ها ، شکم ، بازوها ، گردن و صورت خود به سمت بالا حرکت کرده و ماهیچه های هر ناحیه را سفت کنید. هر بار آرام آرام باشید.
مرحله 3. از تجسم مثبت استفاده کنید
تجسم مثبت می تواند شکلی از مدیتیشن باشد. تجسم مثبت و مدیتیشن می تواند به کاهش استرس کمک کند ، که می تواند به کاهش ناراحتی و کاهش درد کمک کند.
- مکان مورد علاقه خود را انتخاب کنید و راحت باشید. مکان مورد علاقه را به خاطر بسپارید. چشمان خود را ببندید و آن مکان را تصویر کنید. تصویر را در ذهن خود نگه دارید.
- وقتی تصویر را در ذهن خود نگه می دارید عمیق نفس بکشید. در صورت از دست دادن تصویر نگران نباشید. فقط نفس بکشید و دوباره شروع کنید.
- تا زمانی که تمرین خاصی نداشته باشید ، ممکن است لازم باشد چند بار دیگر شروع کنید.
- سعی کنید این کار را در زمانی انجام دهید که احتمال وقوع آن کم است.
- به بررسی تصاویر هدایت شده از طریق فیلم ها یا برنامه های YouTube توجه کنید.
مرحله 4. جملات تاکیدی مثبت بگویید
استفاده از اظهارات مثبت ممکن است در تغییر ذهنیت شما در مورد درد و بالا بردن روحیه شما مثر باشد. علناً در مورد خود و درد خود مطالب مثبت بگویید. صحبت با خود مثبت می تواند به تقویت درک ذهنی شما از درد کمک کند. برخی افراد تأییدات مثبت خود را روی یادداشت های چسبناک می نویسند و این یادداشت ها را در هر کجا که می توانند ارسال می کنند. از زمان حال استفاده کنید و تا جایی که می توانید تکرار کنید. نمونه هایی از تأییدات مثبت عبارتند از:
- بله می توانم.
- من می توانم از درد عبور کنم.
- حالم بهتر می شود.
- هر روز احساس بهتری دارم.
- من می توانم درد خود را کنترل کنم.
روش 4 از 4: مقابله با درد از طریق روش های جایگزین
مرحله 1. مراقبت های کایروپراکتیک را امتحان کنید
متخصصین کایروپراکتیک با تراز ساختاری اسکلتی عضلانی شما برای تشویق بهبود و تسکین درد کار می کنند. مراقبت های کایروپراکتیک به طور کلی یک درمان جایگزین برای درد در عضلات ، مفاصل ، استخوان ها ، غضروف ها ، رباط ها و تاندون ها است. مراقبت های کایروپراکتیک بیشتر برای کمردرد ، ساق پا و گردن استفاده می شود.
مرحله 2. طب سوزنی را در نظر بگیرید
یکی دیگر از درمانهای جایگزین رایج برای مدیریت درد مزمن ، طب سوزنی است. طب سوزنی می تواند برای دردهای آرتروز ، میگرن و سایر اشکال دردهای مزمن بسیار مفید باشد.
- قبل از انجام طب سوزنی ، وقت بگذارید تا با طب سوزنی آشنا شوید ، در کجا یک پزشک معتبر و با تجربه پیدا کنید و به این فکر کنید که آیا این یک درمان برای شما است.
- با تیم مدیریت درد خود صحبت کنید تا توصیه هایی را برای متخصص طب سوزنی یا متخصص کایروپراکتیک دریافت کنید.
مرحله 3. ماساژ دهید
ماساژ دادن نه تنها به کاهش تنش کمک می کند ، بلکه ممکن است به کاهش استرس نیز کمک کند. این دو مورد می تواند منجر به افزایش درد شود. ماساژ برای همه دردها ، به ویژه کمر و گردن مفید است.
- یک ماساژور متخصص در زمینه درد مزمن پیدا کنید.
- برای بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا ، ماساژ معمولی می تواند بسیار دردناک باشد ، بنابراین مطمئن شوید که به درمانگر اطلاع دهید و از تکنیک های سبک و ملایم بخواهید.
مرحله 4. بیوفیدبک را امتحان کنید
سایر درمان های جایگزین می تواند شامل تکنیک های بیوفیدبک و سایر دستگاه های پزشکی جدیدتر ، از جمله محرک های عصبی و پمپ های دارویی باشد. می توانید با پزشک خود مشورت کنید که ممکن است برای شما مناسب باشد.
- هنگام استفاده از بیوفیدبک ، روی بدن خود سنسورهایی قرار می دهید که به شما امکان می دهد عملکردهای بدن را ردیابی کنید. با مطالعه بیپ ها یا خطوطی که حسگرها به شما گزارش می دهند ، می توانید کنترل عملکردها و تکانه های بدن را بیاموزید.
- همچنین دستگاه ها و تکه های جدید "پوشیدنی" وجود دارد که می تواند درد را در شرایط مختلف تسکین دهد. نوارهای سر برای میگرن ، تکه هایی برای درد عضلانی ، دستگاه هایی برای درد مفاصل و دستگاه های تحریک الکتریکی (اغلب به عنوان دستگاه TENS شناخته می شوند) وجود دارد که می تواند به کاهش درد نیز کمک کند.
مرحله 5. رژیم ضد التهابی را امتحان کنید
تحقیقات نشان می دهد که التهاب ممکن است در بیماری های مزمن نقش داشته باشد. اگرچه تحقیقات در حال انجام است ، اما ممکن است رژیم غذایی بتواند به شما کمک کند - با اجتناب از برخی غذاها و از جمله غذاهای دارای خاصیت ضد التهابی ، می توانید درد خود را کاهش دهید.
- رژیم ضد التهابی مشابه رژیم مدیترانه ای است. بر میوه ها و سبزیجات زیادی تأکید کنید ، آجیل بخورید ، ماهی حاوی امگا 3 و چربی های سالم (غیر اشباع و چند غیر اشباع) بخورید.
- این ادویه های ضد التهابی را در آشپزی خود بگنجانید: زردچوبه ، زنجبیل ، دارچین ، سیر ، کاین ، فلفل سیاه و میخک.
- غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد یا به حداقل رساند شامل قند ، چربی های اشباع ، چربی های ترانس ، اسیدهای چرب امگا 6 ، گلوتن ، کازئین ، کربوهیدرات های تصفیه شده ، گلوتامات مونو سدیم (MSG) ، آسپارتام و الکل است.
مرحله 6. ببینید ماری جوانا پزشکی در دسترس است یا خیر
اگر ماری جوانا پزشکی در دسترس شماست ، این روشی است که برای بسیاری از افراد بسیار مثر بوده است. مطالعات نشان می دهد که ماری جوانا پزشکی یک روش ایمن و م toثر برای تسکین درد است. این گزینه را با تیم مدیریت درد خود در میان بگذارید و دریابید که آیا قانونی است که در آن زندگی می کنید.
