فیستول گذرگاهی بین یک دهانه توخالی یا لوله ای و یک بافت بدن دیگر یا بین 2 اندام لوله ای است. فیستول ها ممکن است مکان ها و تغییرات مختلفی در بدن ایجاد کنند ، اما فیستول های آنورکتال شایع ترین هستند. ممکن است جراحی برای اصلاح فیستول ضروری باشد ، اما برخی تغییرات در شیوه زندگی نیز ممکن است تفاوت ایجاد کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. رژیم غذایی متعادل داشته باشید
مراقبت از رژیم غذایی شما هر گونه علائم معده و گوارش را دور نگه می دارد. پرهیز از غذاهای تند ، غذاهای چرب و غذاهای چرب به شما یک سیستم گوارشی سالم تر می دهد که کمتر مستعد مشکلات است. بیشتر غلات کامل ، سبزیجات سبز برگ ، میوه ها و گوشت بدون چربی را انتخاب کنید.
- افزودن فیبرها و غذاهای غلات به رژیم غذایی به جلوگیری از یبوست کمک می کند که می تواند فیستول را تحریک کند.
- سعی کنید توجه داشته باشید که به چه نوع غذایی حساسیت دارید یا معده شما را ناراحت می کند. به یاد داشته باشید که همیشه یک قانون سختگیرانه نیست - هر فرد متفاوت است.
- زباله های چرب می توانند احتمال مسدود شدن یک تونل فیستول مقعدی را افزایش دهند و در نتیجه می توانند باعث ایجاد آبسه دور چشم شوند ، علت اصلی درد در افرادی که از فیستول رنج می برند.
مرحله 2. آب بیشتری بنوشید
توصیه می شود روزانه یک و نیم لیتر آب بنوشید مگر اینکه پزشک شما خلاف آن را بگوید. مصرف الکل و نوشابه را متوقف کنید ؛ در عوض مقدار بیشتری آب و آب میوه مصرف کنید. این به جلوگیری از بروز هرگونه احتمالی یبوست ، که بر فیستول شما فشار می آورد ، کمک می کند.
- آب اضافی ضایعات را نرمتر کرده و به پاکسازی روده ها کمک می کند. به همین دلیل است که اگر مقدار زیادی آب بنوشید ، احساس خواهید کرد که بیشتر به توالت وارد می شوید.
- آب همچنین از انسداد روده ها به ویژه در بیمارانی که از برخی بیماری های گوارشی مانند بیماری کرون ، مگاکولون سمی و غیره رنج می برند جلوگیری می کند.
مرحله 3. از بالش استفاده کنید
اگر کار شما شما را مجبور می کند ساعت ها بنشینید ، از وارد آوردن فشار اضافی به پشت ، باسن و پاها خودداری کنید ، به ویژه اگر فیستول مقعد دارید. این را می توان با نشستن روی بالش یا "بالش دونات" به جای صندلی معمولی انجام داد.
هر کاری می توانید انجام دهید تا احساس راحتی کنید. سعی کنید از موقعیت هایی که می توانید ناراحتی را پیش بینی کنید اجتناب کنید یا بالش یا وسایل دیگر همراه خود ببرید
مرحله 4. از پدهای جاذب استفاده کنید
اگر فیستول شما منجر به نشت نامطلوب در آنجا شود ، پوشیدن پدهای نرم و جاذب باعث می شود که نگران نشت خون ، چرک یا مایعات از فیستول خود نباشید ، زیرا پدها به عنوان سطوح جاذب عمل می کنند.
- پوشک بزرگسالان نیز کار می کند ، آنها فقط کمی حجیم تر و دارای انگ هستند. پدها نازک تر هستند و برخورد با آنها بسیار راحت تر است.
- لنت ها را اغلب تعویض کنید زیرا ترشحات بوی نامطبوعی خواهند داشت.
مرحله 5. بهداشت شخصی را رعایت کنید
حتماً بعد از هر دفع یا رفتن به توالت خود را بشویید. اجتناب از هرگونه باکتری روی پوست شما اولین قدم برای جلوگیری از عفونت است. این امر در دستشویی های عمومی و هنگامی که نشتی دارید ، دو برابر می شود.
- اگر بیرون هستید و نمی توانید این کار را انجام دهید ، همیشه دستمال های مرطوب را همراه خود داشته باشید تا بتوانید به خانه برسید. تجربه دستان شما بیشترین تماس را با میکروب ها دارد و بنابراین باید تمیز بماند.
- اگر فیستول نشت کرده است در طول روز لباس زیر خود را عوض کنید. هر بار که استحمام می کنید حوله را نیز عوض کنید. هر دوی اینها از گسترش میکروب ها و رشد باکتری ها جلوگیری می کند که می تواند تحریک اطراف دهان را کاهش دهد و در نتیجه به از بین بردن علائم مزاحم افراد مبتلا به فیستول کمک می کند.
مرحله 6. مسکن بخورید
فیستول های آنورکتال اغلب با درد ثابت ، ضربان دار همراه است که هنگام نشستن به شدت بدتر می شود. برای مقابله با این مشکل ، با پزشک خود در مورد نوع داروی مسکن و دوز مناسب برای شما صحبت کنید. ایبوپروفن ، یک ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) ، ممکن است برای درمان درد فیستول مفید باشد ، یا ممکن است به داروهای تجویزی نیاز داشته باشید.
- درد ممکن است از عوارض فیستول باشد. یک تونل مسدود شده به جای تخلیه چرک پر می شود - فرایندی که ممکن است منجر به تشکیل آبسه یا کیسه ای از چرک در نزدیکی سطح پوست شود.
- درد همچنین می تواند با احساس سوزش و قرمزی همراه باشد که شبیه بثورات پوشک در اطراف پوست دور چشم به دلیل تخلیه چرک است.
مرحله 7. سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید
حفظ رژیم غذایی سالم و خوردن غذاهای غنی از امگا 3 ، امگا 6 و ویتامین C مانند ماهی ، روغن زیتون و مرکبات به تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش سطح التهاب ناشی از فیستول کمک می کند. همچنین اگر پزشک شما عاقلانه می داند ممکن است مکمل مصرف کنید.
ورزش ، نوشیدن مقدار زیادی آب ، خوب خوابیدن و رعایت نکات بهداشتی نیز گام های بزرگی است که می توانید در جهت سلامت خود داشته باشید. و اگر عادت های بدی دارید - مانند سیگار کشیدن - این را دلیل ترک کنید
مرحله 8. فعال بمانید
اگر شرایط شما امکان انجام ورزشهای ساده و ملایم مانند پیاده روی آهسته را فراهم می کند ، این کار را برای سلامتی خود و کمک به از بین بردن استرس انجام دهید. استرس می تواند بر روحیه عمومی شما تأثیر بگذارد و باعث ایجاد مشکلات و تحریک معده شما شود. سپس این امر بر سیستم گوارشی و عادات غذایی شما به طور کلی تأثیر می گذارد ، که یک چرخه معیوب ایجاد می کند.
- همیشه در صورت احساس درد یا ناتوانی در ادامه ، مدتی توقف کرده و نفس خود را حبس کنید. این بدن شماست که به شما می گوید نمی تواند تحت فشار قرار گیرد.
- هر نوع ورزش سبک یا تمرینات ورزشی که می توانید انجام دهید ، از پزشک خود بخواهید. حتی در خانه ، یوگا توسط بسیاری از پزشکان توصیه می شود تا ذهن شما را شفاف کند ، استرس را از بین ببرد و با افسردگی مبارزه کند. همچنین به طور کلی روحیه و سلامت شما را افزایش می دهد.
قسمت 2 از 3: درمان
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
تشخیص با معاینه بصری انجام می شود. سیگموئیدوسکوپی همیشه باید از معاینه بصری پیروی کند تا بیماری کرون ، سرطان و سایر بیماری های جدی رد شود. با این حال ، برای آگاهی از نکات و موارد زیر ، پزشک شما ممکن است 1 یا بیشتر از آزمایش های زیر را نیز انجام دهد:
- توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن). به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری کرون ، سی تی اسکن مرحله التهابی را قبل از تشکیل فیستول نشان می دهد ، علاوه بر این حفره های آبسه را برای تعیین نیاز به مراقبت جراحی نشان می دهد.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این یک روش مفید برای تعیین هرگونه فیستول روده ای با آشکارسازی تغییرات التهابی یا تجمع مایعات در لوله فیستول است.
- فیستولوگرافی این یک روش اشعه ایکس است که در آن یک ماده حاجب در محل خارجی فیستول تزریق می شود تا مسیر فیستول و عمق آن از طریق بافت ها مشخص شود که در انتخاب درمان کمک می کند.
- سونوگرافی. این همراه با معاینه فیزیکی می تواند برای شناسایی هرگونه وجود آبسه یا تجمع مایع که ممکن است در لوله فیستول قرار گیرد استفاده شود.
- سیستوسکوپی این برای "فیستول enterovesical" که روده را با مثانه متصل می کند مفید است.
- آزمایشات میکروبیولوژیکی برای نشان دادن هرگونه علامت عفونت ، به ویژه در صورت وجود آبسه ، ممکن است در صورت وجود فیستول های کلوزوئیک ، کشت ادرار مورد نیاز باشد.
مرحله 2. تحت عمل جراحی قرار بگیرید
متداول ترین درمان فیستول مراقبت های جراحی است که "فیستولوتومی" نامیده می شود. این فرایند فیستول و هرگونه جمع شدن چرک یا مایع در آن را از بین می برد. فیستولتومی در بیش از 85 cases موارد م effectiveثر است.
- در فیستولتومی فیستولهای راست روده ، از روشی به نام فلپ اندورکتال استفاده می شود. این جایی است که بافتهای سالم اطراف داخل حفره فیستول قرار می گیرند تا از انسداد آن توسط مدفوع در صورت عفونت مکرر جلوگیری شود.
- بخیه ستون (عبور طناب به داخل فیستول به منظور بسته نگه داشتن آن در طول زهکشی) نیز گزارش شده است که در فیستولوتومی استفاده می شود. با این حال ، معمولاً ویزیت های متعدد با پزشک شما تا بهبودی انجام می شود و در نهایت بخیه ها حل می شوند. "درمان Seton Cutting" معروف به "Kshar Sutra Therapy" وجود دارد که میزان موفقیت بالایی دارد.
مرحله 3. در صورت داشتن فیستول در نزدیک مری خود احتیاط بیشتری کنید
فیستول های بین مری و درخت نای-برونشیال تهدید کننده زندگی هستند و نیاز به درمان فوری و مداوم دارند. در صورت عدم درمان ، آبسه مزمن ریه و پنومونی کشنده ایجاد می شود. درمان توسط تعدادی از روشهای پزشکی مانند:
- اتساع مری. این ممکن است ماه ها یا حتی سالها در برخی از بیماران ادامه یابد.
- استنت های مش فلزی قابل انعطاف. اینها در حفظ باز بودن و ساختار مری موثرترین هستند.
- استنت های مش دار با روکش پلاستیک. اینها همچنین می توانند برای انسداد فیستولهای نای-مری مورد استفاده قرار گیرند. برخی از آنها با سوپاپ تغذیه می شوند که در صورت قرار گرفتن فیستول در نزدیکی اسفنکتر مری از رفلاکس جلوگیری می کند.
مرحله 4. با پزشک خود مشورت کنید
بسیار مهم است که پس از جراحی با پزشک خود مشورت کنید ، به خصوص اگر بیماری التهابی مزمن دارید ، مانند بیماری کرون یا سایر شرایط. در این موارد ، فیستول فقط یک عارضه جانبی است و علت واقعی آن باید برطرف شود.
- مسائل دیگری نیز وجود دارد که مستقیماً به فیستول های روده مربوط می شود که بیمار باید آنها را پیگیری کرده و از آنها آگاه باشد. آنها باید با درمان علائم عفونت ، مانند التهاب در بافتهای اطراف فیستول ، از عفونت جلوگیری کنند ، تخلیه فیستول را کنترل کرده و از پوست مراقبت مناسبی داشته باشند تا بافتهای مجاور در حالت سالم بمانند.
- ممکن است برای تغذیه فرد مبتلا به فیستول مری ، لوله گاستروستومی لازم باشد. این از طریق دیواره شکم و مستقیماً به معده وارد می شود. در صورت نیاز ، لوله در حالی که بیمار تحت بیهوشی است قرار داده می شود تا درد نداشته باشد.
مرحله 5. در مورد مصرف آنتی بیوتیک با پزشک خود مشورت کنید
آنتی بیوتیک ها ممکن است احتمال ایجاد هرگونه عفونت در محل فیستول را به ویژه برای انواع روده ای به حداقل برسانند. افزایش سطح گلبول های سفید خون نشان دهنده وجود عفونت است که ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک مناسب داشته باشد.
فیستول ها را می توان در ابتدا با درمان ترکیبی مترونیدازول و سیپروفلوکساسین یا ونکومایسین درمان کرد. مترونیدازول 250-500 میلی گرم هر 8 ساعت است. وانکومایسین 125-250 میلی گرم هر 6 ساعت یا سه بار در روز یک ساعت بعد از غذا است
قسمت 3 از 3: درک فیستول ها
مرحله 1. علل و عوامل مستعد کننده را بشناسید
بیشتر موارد مربوط به بیماریهای مزمن التهابی مانند بیماری کرون و سل است. موارد دیگر ممکن است ناشی از دیورتیکولیت ، تومورها یا ضربه های مزمن باشد. یک عمل جراحی یا آسیب می تواند منجر به تولید فیستول شود ، مانند فیستول های صفراوی یا شریانی وریدی.
- فیستولهای رکتو واژینال ممکن است ثانویه به بیماری کرون ، صدمات زنان و زایمان به دلیل تولد ، پرتودرمانی یا سرطان باشد.
- فیستول در کودکان یا نوزادان عمدتا پسران را بیشتر از دختران مبتلا می کند.
مرحله 2. علائم و نشانه ها را بشناسید
هر فیستول به طور کلی با علائم زیر همراه است:
- تخلیه مداوم (چرک)
- درد (مربوط به عفونت)
- خون ریزی
- درد در ناحیه شکم
- اسهال
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن
- تهوع و استفراغ
مرحله 3. انواع فیستول ها را بشناسید
فیستول ، طبق تعریف ، یک تونل لوله مانند است که دارای 2 دهانه است: 1 دهانه اصلی منتهی به دهانه بیرونی دیگری به نام دهانه ثانویه. انواع زیادی از فیستول ها شناخته شده اند ، اما 90 درصد از همه فیستول ها فیستول های آنورکتال هستند. از نظر فیزیکی ، آنها می توانند اشکال زیر را داشته باشند:
- فیستول کور: پیوند بین دو سطح ؛ یک سر آن بسته و سر دیگر آن باز است. این می تواند در صورت عدم درمان به فیستول کامل تبدیل شود.
- فیستول ناقص: یک پیوند فقط یک دهانه خارجی دارد.
- فیستول کامل: پیوند بین دهانه داخلی و دهانه خارجی است.
- فیستول نعل اسبی: پیوندی به شکل U ، بین دو دهانه خارجی اطراف مقعد.
مرحله 4. عوارض فیستول مقعدی را بشناسید
متأسفانه ، علائم فیستول در جایی نیست که مشکل متوقف شود - همچنین می تواند عوارض خاص خود را نیز به دنبال داشته باشد. آنها موارد زیر هستند:
- ترشحاتی که باعث ایجاد التهاب در ناحیه مقعد می شوند
- تومورهای کانال مقعدی
- بیماری قارچ شعاعی (بسیار نادر)
- قرار گرفتن در معرض ضربه شدید
- ترک در ناحیه مقعد
-
عفونت های دستگاه گوارش
به همین دلیل ، بسیار توصیه می شود که مقعد را پس از استفاده از توالت به خوبی تمیز کنید ، قوانین ایمنی عمومی و بهداشت شخصی را رعایت کنید و بعد از استفاده از توالت از دستمال مرطوب استفاده کنید و بعد از هر بار استفاده آن را دور بریزید
