مگر اینکه شما در مناطق خاصی از غرب آفریقا زندگی می کنید یا از آنها دیدن کرده اید ، یا با کسی که این کار را انجام می دهد یا داشته است تماس نزدیک داشته اید ، احتمال ابتلا به تب لاسا بسیار کم است. با این اوصاف ، این بیماری ویروسی نباید بی اهمیت تلقی شود ، زیرا سالانه صدها هزار نفر را مبتلا می کند و باعث مرگ چندین هزار نفر می شود. فراتر از کنترل منطقه بومی ، بهترین راهها برای جلوگیری از تب لاسا محدود کردن تماس نزدیک با افرادی است که احتمالاً مبتلا شده اند ، حفظ شرایط تمیز زندگی و تشخیص علائم و روش های انتقال بیماری.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت عوامل خطر
مرحله 1. در منطقه بومی خودداری یا احتیاط کنید
به غیر از موارد نسبتاً محدود مسافرانی که بیماری را با خود حمل می کردند ، تب لاسا تقریباً در بخشی از غرب آفریقا با مرکزیت غنا و از گینه تا نیجریه امتداد یافته است (نقشه را در https://www.cdc.gov/vhf ببینید) /lassa/outbreaks/index.html). اگر زمان خود را در این منطقه سپری نمی کنید یا با ترشحات یا دفع فرد آلوده در تماس نیستید ، خطر فعلی شما برای ابتلا به تب لاسا بسیار کم است.
- به یاد داشته باشید که تب لاسا یک عفونت ویروسی مسری است ، اما ممکن است در هر زمان از محدوده فعلی خود فراتر رود. بنابراین نگران نباشید ، اما احتیاط منطقی را رعایت کنید.
- اگر در منطقه بومی هستید ، به هشدارهای ارسال شده توسط سازمان های دولتی یا بهداشتی توجه کنید ، از شرایط غیربهداشتی و افراد آلوده خودداری کنید و از سایر اقدامات احتیاطی که در این مقاله به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است ، استفاده کنید.
مرحله 2. مراقب ساکنان و مسافران غرب آفریقا باشید
در صورت عدم بروز علائم بیماری ، افراد مسری در نظر گرفته نمی شوند و تماس ساده با پوست تب لاسا را منتقل نمی کند ، بنابراین دلیلی وجود ندارد که از افرادی که اخیراً در منطقه بومی بوده اند به طور کامل اجتناب شود. ممکن است بخواهید از تماس غیر ضروری با مایعات بدن چنین افرادی اجتناب کنید ، به ویژه اگر آنها علائم احتمالی بیماری را نشان دهند.
اگر فردی که به تازگی در منطقه بومی بوده با علائم شبه آنفولانزا یا علائم بیماری گوارشی مواجه شود ، احتیاط خواهد کرد که از تماس خودداری کرده و از وی بخواهید تا به ارزیابی پزشکی بپردازد
مرحله 3. از موش های چند مامایی دور شوید
ماستومی جوندگان ، که بیشتر به عنوان موش چند مامایی شناخته می شود ، "ناقل حیوان" تب لاسا است - انتقال دهنده اصلی به انسان. آنها به تعداد زیاد در سراسر منطقه بومی یافت می شوند و مانند هر موش دیگر در مکان هایی که غذای انسانی یا زباله قابل دسترسی وجود دارد ، رشد می کنند. موش ها ناقل تب لاسا هستند ، اما علامتی ندارند.
- این ویروس معمولاً از طریق آلودگی غذا یا سطوح توسط ادرار موش یا فضولات منتقل می شود. خوردن جوندگان ، که شنیده نشده است ، همچنین ممکن است ویروس را منتقل کند.
- کنترل موش ها و فضولات موش در همه زمان ها عمل خوبی است ، اما باید مراقبت ویژه ای در منطقه بومی داشته باشید. از مناطقی که غذا یا زباله در دسترس است خودداری کنید ، زیرا شانس خوبی وجود دارد که موش ها آنجا باشند ، حتی اگر آنها را نبینید.
قسمت 2 از 3: اقدامات احتیاطی
مرحله 1. از "بهداشت عمومی" خوب در مناطقی که ممکن است ویروس وجود داشته باشد حمایت کنید
موش هایی که تب لاسا را حمل می کنند ، مانند پسرعموهای جوندگان خود در همه جا ، بسیار زیاد و حیله گر هستند تا بتوان آنها را ریشه کن کرد. بهترین گزینه این است که شرایط نامساعدی را برای آنها ایجاد کنید ، به عنوان مثال با نگهداری ایمن مواد غذایی ، ایمن نگه داشتن سطل زباله و دور از مناطق زندگی ، تمیز کردن مرتب کف و سطوح خانه و احتمالاً نگه داشتن گربه ها در اطراف.
اگر مکان همسایه شما هتل جوندگان باشد ، تمیز نگه داشتن منطقه شما چندان مفید نخواهد بود. سازمان هایی که با تب لاسا مبارزه می کنند ، به طور مرتب برنامه های "بهداشت جامعه" را ترویج می کنند تا کل مناطق را مهمان پذیر کمتر از جوندگان کنند
مرحله 2. از تماس با ترشحات یا ترشحات احتمالاً آلوده خودداری کنید
تماس گاه به گاه با فردی که مبتلا به تب لاسا است ، هیچ گونه خطری برای انتقال ندارد ، اما اجتناب از تماس با مایعات بدن او ضروری است. اگر در تماس با افرادی هستید که ممکن است تب Lassa داشته باشند ، احتیاط بیشتری کنید و هرگز سعی نکنید خودتان از آنها مراقبت کنید.
در یکی از موارد نادر تب لاسا در ایالات متحده ، مسافری که از غرب آفریقا بازگشته بود در می 2015 در نیوجرسی جان باخت. به عنوان بخشی از اقدامات احتیاطی انجام شده ، هر فردی که در نزدیکی قربانی قرار گرفته بود به مدت 21 روز تحت نظر بود. به
مرحله 3. از روشهای مناسب مراقبت های بهداشتی اطمینان حاصل کنید
هنگامی که فردی که ممکن است مبتلا به تب لاسا باشد به دنبال مراقبت های پزشکی است ، باید اقدامات مناسب پیشگیری از انتقال انجام شود. بیمار باید در انزوا نگهداری شود و هرکسی که با او در تماس است باید از محافظ های مانع مانند ماسک ، دستکش ، روپوش و عینک استفاده کند. عقیم سازی مناسب سطوح و تجهیزات نیز به همین ترتیب مورد نیاز است.
فردی که در سال 2015 بر اثر تب لاسا در نیوجرسی جان سپرد ، در مورد سفر اخیر به منطقه بومی پاسخ دقیقی نداد و در نتیجه در ابتدا از بیمارستان به خانه فرستاده شد. این احتمالاً باعث مرگ بیمار شده و دیگران را در معرض خطر غیر ضروری قرار داده است. هرگز از اطلاعاتی که ممکن است نشان دهد شما مبتلا به تب لاسا هستید ، خودداری نکنید. شما به خود یا دیگران هیچ لطفی نمی کنید
قسمت 3 از 3: درک بیماری
مرحله 1. حقایق را بدست آورید
نام بیماری تب لاسا در شهر غنا در نزدیکی جایی که برای اولین بار در سال 1969 به عنوان یک بیماری ویروسی منحصر به فرد شناخته شد ، نامگذاری شده است. این بیماری از طریق تماس با موش های آلوده یا اجسام آلوده به آنها ، یا از طریق فرد به فرد دیگر از طریق انتقال ترشحات یا مواد دفع کننده منتقل می شود. به طور معمول سالانه 100 ، 000 تا 300 ، 000 مورد شناسایی شده از بیماری تب لاسا در منطقه بومی غرب آفریقا وجود دارد.
در حالی که اغلب به دلیل همپوشانی در مناطق شیوع ، با ویروس ابولا مقایسه می شود ، تب لاسا به راحتی قابل انتقال نیست و میزان مرگ و میر بسیار کمتری دارد (حدود یک درصد از افراد آلوده ، در حالی که برای ابولا 70 درصد است). این هنوز حدود پنج هزار مرگ در سال محسوب می شود و تب لاسا به هیچ وجه نباید دست کم گرفته شود
مرحله 2. علائم را بشناسید
حدود 80٪ موارد تب Lassa خفیف هستند و ممکن است علائم کمی را نشان دهند. موارد خفیف تر مانند آنفولانزا یا مشکل گوارشی - تب ، ضعف ، ضعف ، سردرد ، تهوع ، اسهال و غیره - موارد جدی تر می تواند با خونریزی چشم ، بینی ، لثه و غیره ظاهر شود. ناراحتی تنفسی ؛ استفراغ مکرر ؛ تورم صورت ؛ درد شدید در قفسه سینه ، کمر یا شکم ؛ یا مشکلات عصبی مانند کاهش شنوایی ، لرزش یا انسفالیت.
- دوره کمون به طور معمول شش تا 21 روز است و بیماری معمولاً یک تا چهار هفته طول می کشد. در موارد کشنده ، علت مرگ معمولاً نارسایی چند عضو است.
- ناشنوایی در 25٪ از همه موارد ، بدون در نظر گرفتن شدت در غیر این صورت رخ می دهد. در این موارد ، کم شنوایی تقریباً در نیمی از زمان ، معمولاً در یک تا سه ماه ، برعکس می شود.
مرحله 3. درمان ها را بشناسید
هیچ واکسنی در حال حاضر برای جلوگیری از تب لاسا وجود ندارد ، اگرچه کار در حال انجام است. همچنین درمانی وجود ندارد ، اگرچه درمان اولیه با داروی ضد ویروسی ریباویرین اغلب م effectiveثر است. در غیر این صورت ، درمان شامل رفع علائم و تأمین مایعات و اکسیژن است.
- همیشه توصیه می شود بیماران مبتلا را در طول درمان جدا کنید. حفاظت از سد و سایر روشهای کنترل عفونت ضروری است.
- برگه اطلاعات ارائه شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده (CDC) خلاصه ای مفید از تب لاسا ارائه می دهد. در https://www.cdc.gov/vhf/lassa/pdf/factsheet.pdf موجود است.
