تراکئوستومی یک دهانه (ایجاد شده توسط یک برش جراحی) از جلوی گردن و داخل نای (نای) است. یک لوله پلاستیکی از طریق برش وارد می شود تا راه های هوایی باز بماند و تنفس امکان پذیر شود. این روش اغلب برای جلوگیری از طولانی شدن لوله گذاری (قرار دادن لوله بر روی گلو) انجام می شود ، که می تواند باعث آسیب طولانی مدت به ناحیه شود. همچنین ممکن است در موارد اضطراری به دلیل انسداد گلو در اثر واکنش آلرژیک یا رشد تومور انجام شود. تراکئوتومی می تواند موقت یا دائمی باشد. مراقبت از تراکئوستومی دائمی به دانش و توجه زیادی نیاز دارد ، به ویژه برای نوزادان نوزاد و مراقبین آنها در حالی که در بیمارستان از خانه هستند. اطمینان حاصل کنید که قبل از اقدام به مراقبت از آن در خانه ، از متخصص گوش و حلق و بینی یا ریه که نای تراستومی شما را قرار داده است ، آموزش کامل دریافت کرده اید.
مراحل
قسمت 1 از 4: مکش لوله
مرحله 1. مواد خود را جمع آوری کنید
ساکشن لوله نای کیستومی بسیار مهم است زیرا به حفظ راه هوایی بدون ترشح (مخاط) کمک می کند ، که این امر باعث می شود بیمار بهتر نفس بکشد و خطر عفونت ریه را کاهش می دهد. عدم ساکشن مناسب عامل اصلی عفونت در افرادی است که لوله نای کیستومی دارند. مواد مورد نیاز عبارتند از:
- دستگاه مکش
- سوند (لوله) برای مکش (اندازه 14 و 16 برای بزرگسالان استفاده می شود)
- دستکش لاتکس استریل
- محلول نرمال نمک
- شستشوی نرمال نمکی که قبلاً آماده شده است یا یک سرنگ 5 میلی لیتری
- یک کاسه تمیز پر از آب لوله کشی
مرحله 2. دستان خود را کاملاً بشویید
مراقبین (چه در بیمارستان و چه در خانه) باید دست های خود را قبل و بعد از مراقبت از نای تراستومی شستشو دهند. این امر در درجه اول از بیمار در برابر عفونت باکتریایی از طریق سوراخ گردن وی محافظت می کند. دستان خود را حداقل 20 ثانیه با آب گرم و صابون بشویید و فراموش نکنید که بین انگشتان دست و زیر ناخن های خود را بمالید.
- دستان خود را با استفاده از حوله های کاغذی یا پارچه تمیز خشک کنید.
- شیر آب را با استفاده از دستمال کاغذی یا پارچه به عنوان مانع ببندید تا دوباره دستان خود را آلوده نکنید.
- به عنوان یک جایگزین ، دستان خود را با یک ضدعفونی کننده حاوی الکل کف کنید و سپس بگذارید در هوا خشک شود.
مرحله 3. کاتتر را آماده کرده و آزمایش کنید
دستکش ها را روی دست ها قرار دهید. بسته دستگاه مکنده باید با دقت باز شود ، در حالی که مراقب باشید به نوک کاتتر دست نزنید. با این حال ، دریچه کنترل انگشت شست که در انتهای سوند قرار دارد را می توان لمس کرد ، بنابراین نگران این موضوع نباشید. اگر کاتتر را با یک دست بچرخانید ، آن را کنترل کرده و دست دیگر شما را برای کارهای دیگر آزاد می کند. سوند معمولاً به لوله مکش متصل است که به دستگاه مکنده متصل است.
- دستگاه مکنده را روشن کرده و از طریق نوک کاتتر آزمایش کنید که آیا قادر به مکش است یا خیر. ساکشن را با قرار دادن انگشت شست خود روی بند کاتتر و رها کردن آزمایش کنید.
- لوله نای ممکن است دارای یک یا دو باز شدن باشد ، و ممکن است به صورت بسته یا بدون پانسمان ، متورم (اجازه گفتار) یا بدون تخلیه باشد.
مرحله 4. بیمار را آماده کرده و سالین تجویز کنید
مطمئن شوید که شانه ها و سر بیمار کمی بالا آمده است. او باید در این روش راحت باشد. تقریباً سه تا چهار نفس عمیق بکشید تا آرام شود. هنگامی که بیمار مستقر شد ، 3-5 میلی لیتر (0.10-0.17 پوند اونس) محلول نمک را در لوله نای قرار دهید. این امر به تحریک سرفه مخاط کمک می کند و رطوبت را به غشای مخاط اضافه می کند. محلول نمک باید به طور مرتب هنگام مکش استفاده شود تا از تشکیل پلاک های مخاطی ضخیم در داخل نای جلوگیری شود ، که می تواند عبور هوا را مسدود کند.
- قبل از مکیدن لوله بیمار ، با متخصصان مراقبت های بهداشتی بیمار صحبت کنید. مراقبت ها گاهی به نوع لوله تراکئوستومی موجود در محل بستگی دارد.
- بسته به ضخامت یا میزان مخاطی که در نای ایجاد می کند ، تعداد دفعات تزریق سالین در افراد مختلف متفاوت است.
- مراقبین باید رنگ ، بو و ضخامت ترشحات مخاطی را در صورت وجود عفونت مشاهده کنند - مخاط سبز مایل به خاکستری شده و بوی بد می دهد.
مرحله 5. سوند را وارد کرده و مکش را اعمال کنید
سوند را به آرامی به داخل لوله نای هدایت کنید تا زمانی که بیمار شروع به سرفه کند یا تا زمانی که متوقف شود و دیگر نتواند جلوتر برود. این قسمت باید در عمق 4 تا 5 اینچی (10.2 تا 12.7 سانتی متر) در لوله نای تراستومی باشد. منحنی طبیعی کاتتر باید از منحنی لوله نای پیروی کند. تصور کنید که کاتتر یک دستگاه جاروبرقی برای تمیز کردن لوله نای است. قبل از انجام ساکشن ، سوند باید کمی عقب کشیده شود ، که باعث راحتی بیشتر بیمار می شود.
- ساکشن را با پوشاندن دریچه کنترل انگشت شست و در حالی که کاتتر را از لوله نای خارج می کنید به صورت آهسته و دایره ای انجام دهید. مکش نباید بیش از 10 ثانیه انجام شود ، در این مدت سوند باید بچرخد و بطور مداوم بیرون بیاید. همیشه باید در راه خروج مکش وجود داشته باشد.
- لوله های تراکئوستومی در اندازه ها و مواد مختلفی مانند پلاستیک نیمه انعطاف پذیر ، پلاستیک سفت و فلز وجود دارد. برخی از لوله ها یکبار مصرف هستند ، در حالی که برخی دیگر قابل استفاده مجدد هستند.
مرحله 6. اجازه دهید بیمار کمی هوا بخورد
از بیمار بخواهید بین جلسات ساکشن سه تا چهار نفس عمیق و آرام بکشد زیرا در حالی که دستگاه ساکشن کار می کند هوا بسیار کم می تواند به ریه های او برسد. پس از انجام هر مکش یا بسته به شرایط بیمار ، باید به او اکسیژن داده شود.
- با خارج شدن کاتتر ، آب لوله کشی را از طریق لوله مکش کنید تا ترشحات غلیظ از بین برود ، سپس کاتتر را با پراکسید هیدروژن بشویید.
- اگر بیمار ترشحات بیشتری تولید می کند که باید از لوله نای خارج شود ، در صورت لزوم این عمل را تکرار کنید.
- مکش تا زمانی که راه تنفسی از مخاط/ترشحات پاک نشود تکرار می شود.
- پس از مکش ، اکسیژن در سطح دبی که قبل از عمل بود ، بازگردانده می شود.
قسمت 2 از 4: تمیز کردن لوله نای
مرحله 1. مواد خود را جمع آوری کنید
تمیز نگه داشتن لوله های نای و عاری از مخاط و بقایای خارجی مهم است. توصیه می شود آنها را حداقل دو بار در روز تمیز کنید - یک بار در صبح و یک بار در شب ایده آل است. با این حال ، هرچه بیشتر ، بهتر است. در اینجا چیزی است که شما نیاز دارید:
- سالین استریل
- پراکسید هیدروژن نیمه رقیق (½ قسمت آب مخلوط با ½ قسمت پراکسید هیدروژن)
- کاسه های کوچک و تمیز
- برس کوچک و ظریف
مرحله 2. دستان خود را بشویید
ضروری است که دستان خود را بشویید و همه میکروب ها و آلودگی ها را از بین ببرید. این به جلوگیری از هرگونه عفونت به دلیل مراقبت های غیربهداشتی کمک می کند.
روش صحیح شستن دستها در بالا مورد بحث قرار گرفته است. مهمترین مواردی که باید به خاطر داشته باشید این است که از صابون ملایم استفاده کنید ، دستان خود را خوب کف کنید ، آنها را بشویید و با یک حوله خشک و تمیز خشک کنید
مرحله 3. کانول داخلی لوله نای را خیس کنید
در یک کاسه محلول پراکسید هیدروژن با قدرت و در کاسه دیگر محلول نمکی استریل را قرار دهید. در حالی که صفحه گردن را ثابت نگه داشته اید ، لوله داخلی نای را با دقت بردارید ، که باید توسط پزشک یا پرستار در حین بستری شدن آموزش داده شود.
- کانول را در کاسه حاوی محلول پراکسید هیدروژن قرار دهید و بگذارید کاملاً خیس بخورد تا پوسته ها و ذرات روی لوله نرم شده ، حل شده و خارج شوند.
- برخی از لوله های نای یکبار مصرف هستند و در صورت نیاز به تعویض نیازی به تمیز کردن ندارند.
مرحله 4. لوله داخلی را تمیز کنید
با استفاده از یک برس خوب ، داخل و خارج لوله داخلی را با دقت تمیز کنید تا از خلط و هرگونه بقایای دیگر پاک شود. مراقب باشید که خیلی سفت نباشید و از برس های زبر/درشت برای تمیز کردن خودداری کنید زیرا ممکن است به لوله آسیب برساند. پس از اتمام کار ، آن را حداقل پنج تا 10 دقیقه دیگر در آب شور قرار دهید تا خیس شود و عقیم شود.
- اگر دیگر آب شور ندارید ، خیساندن لوله در سرکه سفید رقیق شده با مقداری آب نیز کار می کند.
- اگر از لوله های پلاستیکی نای یکبار مصرف استفاده می کنید ، این مرحله را رد کرده و لوله را بیرون بیندازید.
مرحله 5. لوله را دوباره داخل سوراخ نای تراستومی قرار دهید
هنگامی که یک لوله نای تمیز و استریل (یا جدید) در دست دارید ، آن را با دقت داخل سوراخ تراکئوستومی کرده و صفحه گردن را ثابت نگه دارید. لوله داخلی را بچرخانید تا به طور ایمن به موقعیت خود قفل شود. می توانید لوله را به آرامی به جلو بکشید تا مطمئن شوید لوله داخلی در جای خود قفل شده است.
این روش تمیز کردن شما را با موفقیت کامل می کند. انجام این کار حداقل دو بار در روز می تواند از عفونت ، انسداد و سایر عوارض جلوگیری کند
قسمت 3 از 4: تمیز کردن استوما
مرحله 1. استوما را ارزیابی کنید
روزنه حفره ای در گردن/نای است که لوله ها در آن قرار می گیرند تا بیمار بتواند نفس بکشد. بعد از ساکشن ، شکم باید از نظر شکستگی پوست و علائم عفونت بررسی شود. در صورت وجود علائم عفونت (یا اگر چیزی به نظر می رسد مشکوک است) ، فوراً با پزشک مشورت کنید.
- علائم عفونت استوما می تواند شامل قرمزی ، تورم ، درد و ترشح چرک بدبو باشد.
- اگر یک روزنه عفونی و ملتهب شود ، لوله های نای سخت تر وارد می شوند.
- اگر یک روزنه کم رنگ یا مایل به آبی است ، این ممکن است نشان دهنده مشکل جریان خون در بافت باشد و باید فوراً با پزشک تماس بگیرید.
مرحله 2. استوما را با یک ضد عفونی کننده تمیز کنید
هر بار که لوله نای را برمی دارید ، روزنه را تمیز و ضد عفونی کنید. از محلول ضد عفونی کننده مانند محلول بتادین یا موارد مشابه استفاده کنید. توده باید با یک حرکت دایره ای (با گاز استریل) از موقعیت ساعت 12 تمیز شود و به سمت پایین تا موقعیت سه ساعت پاک شود. سپس از یک گاز جدید آغشته به ضد عفونی کننده استفاده کنید و به سمت موقعیت ساعت نه بکشید.
- برای تمیز کردن نیمه پایینی روزنه ، با یک گاز جدید از موقعیت ساعت سه به سمت ساعت شش پاک کنید. سپس دوباره از موقعیت ساعت نه تمیز کنید و به سمت موقعیت ساعت شش حرکت کنید.
- تنها در صورتی این کار را انجام دهید که برای این کار آموزش دیده باشید.
مرحله 3. مرتباً پانسمان را عوض کنید
پانسمان اطراف تراکئوستومی باید حداقل دو بار در روز تعویض شود. این به جلوگیری از عفونت در محل روزنه و درون دستگاه تنفسی (ریه) کمک می کند. تغییر آن همچنین به ارتقاء یکپارچگی پوست کمک می کند. پانسمان جدید به عایق شدن پوست و جذب ترشحاتی که ممکن است در اطراف روزنه نشت کنند کمک می کند.
- پانسمان مرطوب باید فوراً عوض شود. این باعث ایجاد باکتری می شود و می تواند منجر به عوارض سلامتی شود.
- فراموش نکنید که نوارها (کراوات) که لوله نای را در جای خود ثابت نگه می دارند در صورت کثیف شدن یا خیس شدن تغییر دهید. هنگام تعویض نوارها ، لوله نای را در جای خود نگه دارید.
قسمت 4 از 4: تسلط بر مراقبت های روزانه
مرحله 1. وقتی بیرون هستید لوله خود را بپوشانید
دلیل اصرار پزشکان و متخصصان مراقبت های بهداشتی برای پوشاندن لوله نای شما این است که ذرات و بقایای خارجی می توانند وارد یک لوله بدون پوشش شده و وارد لوله تنفس شما شوند. این ذرات خارجی می توانند شامل گرد و غبار ، ماسه و سایر آلاینده های کلی در جو باشند. این می تواند منجر به سوزش و حتی عفونت شود ، که باید اجتناب شود.
- ورود مواد زائد به داخل لوله منجر به تولید بیش از حد مخاط در نای می شود که می تواند لوله شما را مسدود کرده و باعث مشکلات تنفسی و عفونت شود.
- اگر زمان زیادی را در خارج از خانه می گذرانید ، لوله نای خود را بیشتر تمیز کنید ، به ویژه اگر باد و/یا گرد و غبار باشد.
- با متخصص مراقبت های بهداشتی خود در مورد این که آیا هنگام استفاده از لوله نای تراستومی باید از لوله تراکئوستومی استفاده کنید یا آن را دوباره به دستگاه تنفس وصل کنید ، صحبت کنید.
مرحله 2. از شنا اجتناب کنید
شنا می تواند برای هر بیمار تراکئوستومی بسیار خطرناک باشد. در حین شنا ، سوراخ تراکئوستومی به طور کامل ضد آب نیست ، همچنین کلاهک روی لوله نیز مناسب نیست. در نتیجه ، ورود آب به طور مستقیم به سوراخ/لوله نای تراستی هنگام شنا بسیار محتمل است ، که می تواند منجر به وضعیتی به نام "پنومونی آسپیراسیون" شود - آب در ریه ها که باعث خفگی می شود.
- پنومونی آسپیراسیون ، حتی پس از مقدار کمی آب ، می تواند منجر به مرگ در اثر خفگی شود.
- ورود حتی مقدار کمی آب به ریه ها نیز می تواند خطر عفونت باکتریایی را افزایش دهد.
- لوله را بپوشانید و هنگام حمام یا دوش نیز محتاط باشید.
مرحله 3. هوای استنشاقی را مرطوب نگه دارید
وقتی افراد از طریق بینی (و سینوس ها) نفس می کشند ، هوا رطوبت بیشتری را در خود نگه می دارد ، که برای ریه ها بهتر است. با این حال ، افراد مبتلا به تراکئوستومی دیگر این توانایی را ندارند ، بنابراین هوایی که در آن تنفس می کنند همان رطوبت هوای بیرون است. در آب و هوای خشک ، این می تواند مشکلاتی ایجاد کند ، بنابراین مهم است که سعی کنید هوای استنشاقی را تا آنجا که می توانید مرطوب نگه دارید.
- از مرطوب کننده برای مرطوب کردن هوا در شرایط خشک در خانه استفاده کنید. فقط مطمئن شوید که آن را مرتباً تمیز کنید تا کپک ایجاد نشود.
- اگر به اکسیژن اضافی نیاز دارید ، با پزشک خود در مورد اینکه آیا باید هوا را مرطوب کنید مشورت کنید.
نکات
- برای دستورالعمل های دقیق تر در مورد تمیز کردن و مراقبت از تراکئوستومی با پزشک خود مشورت کنید.
- بسته به دلیل تراکئوستومی ، احتمالاً باید هر 3-6 ماه یکبار لوله های خود را عوض کنید.
- همیشه اطمینان حاصل کنید که لوله بدون شاخه های مخاطی نگه داشته شود. همچنین یک لوازم یدکی را همیشه همراه داشته باشید.
- همیشه پس از سرفه هرگونه مخاط را با پارچه یا دستمال پاک کنید.
- در صورت وجود خونریزی از سوراخ یا اگر شما یا بیمار دچار مشکلاتی مانند گرانولوم ، تنگی نفس ، سرفه ، درد قفسه سینه یا نشان دادن علائم تب هستید ، بلافاصله با متخصص تماس بگیرید یا ایمیل بزنید.
- برای مشاوره و پشتیبانی به گروه پشتیبانی آنلاین بپیوندید. در موارد اضطراری نیز لیستی از شماره تلفن ها یا آدرس های ایمیل را نگه دارید. همچنین نحوه مراقبت از تراش در خانه را بخوانید.
- عمل مبتنی بر شواهد استفاده از سالین را در حین مکش توصیه نمی کند.
